Thailand’s policy assumed an “aid f

Thailand’s policy assumed an “aid for development” approach, unlike “aid for trade” approach by OECD countries. That means Thailand did not focus merely on financial assistance but rather on technical assistance, based on Thai expertise and experience in collaboration with other advanced countries. These technical assistance programs would allow the bridge of ASEAN divide and ultimately consolidate Thailand’s sphere of influence in mainland Southeast Asia. TICA’s deputy director concludes, “Thailand’s overseas assistance also builds a pro-Thai perception amongst new generation leaders especially in the CLMV countries in the long run, similar to what the American used to do in East Asia during the Cold War”.6 In this connection, Thailand offered export credit of US$75 million to Myanmar, and US$50 million to Cambodia and Laos (Shinawatra, 2003). Following this attempt, it can be seen that Thailand provided overseas assistance accounting for 0.6% of gross national income in 2003, and ranged at around 0.1–2.0% from 2005 onwards (World Bank, 2013). These figures are interesting if compared with the U.S. figures of 0.11% in 2001 and 0.17% in 2004 (UNDP, 2003, p. 228; 2006, p. 343).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นโยบายของประเทศไทยสันนิษฐานว่าวิธีการ "ช่วยเหลือเพื่อการพัฒนา" ซึ่งแตกต่างจากวิธีการ "ช่วยเหลือเพื่อการค้า" โดยประเทศ OECD หมายความ ว่า ประเทศไทยได้มุ่งเน้นเพียง บนความช่วยเหลือทางการเงิน แต่ ในความช่วย เหลือทางเทคนิค ตามไทยความเชี่ยวชาญและประสบการณ์ร่วมกับประเทศอื่น ๆ โปรแกรมเหล่านี้ช่วยเหลือด้านเทคนิคจะให้แบ่งสะพานของอาเซียน และในที่สุด รวมของไทยงความสามารถในแผ่นดินใหญ่เอเชียตะวันออกเฉียง รองผู้อำนวยการสพรสรุป "ความช่วยเหลือจากต่างประเทศของไทยยังสร้างอาชีพไทยรับรู้ในหมู่ผู้นำรุ่นใหม่โดยเฉพาะอย่างยิ่งในประเทศ CLMV ในระยะยาว คล้ายกับอเมริกันที่ใช้ในการทำสงครามเย็นในเอเชียตะวันออก" .6 ในการนี้ ไทยเสนอสินเชื่อส่งออก 75 ล้านดอลลาร์ไปพม่า และ 50 ล้านเหรียญสหรัฐไปกัมพูชาและลาว (ชินวัตร , 2003) ต่อความพยายามนี้ จะเห็นได้ว่า ประเทศไทยให้ความช่วยเหลือต่างประเทศบัญชี 0.6% ของรายได้มวลรวมประชาชาติใน 2003 และโจมตีระยะไกลที่ 0.1 – 2.0% นับตั้งแต่ปี 2548 (ธนาคารโลก 2013) ตัวเลขเหล่านี้มีความน่าสนใจถ้าเปรียบเทียบกับตัวเลขสหรัฐ 0.11% ในปี 2001 และ 0.17% ในปี 2004 (UNDP, 2003, p. 228; 2006, p. 343)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นโยบายของไทยสันนิษฐานว่าเป็น "ความช่วยเหลือเพื่อการพัฒนาวิธีการ" แตกต่างจาก "ความช่วยเหลือเพื่อการค้า" วิธีการโดยกลุ่มประเทศ OECD นั่นหมายความว่าประเทศไทยไม่ได้มุ่งเน้นเพียงการให้ความช่วยเหลือทางการเงิน แต่ในความช่วยเหลือทางวิชาการบนพื้นฐานของความเชี่ยวชาญด้านภาษาไทยและมีประสบการณ์ในการทำงานร่วมกันกับประเทศขั้นสูงอื่น ๆ เหล่านี้โปรแกรมความช่วยเหลือด้านเทคนิคจะช่วยให้สะพานแบ่งอาเซียนและในที่สุดรวมรูปทรงกลมของไทยที่มีอิทธิพลในแผ่นดินใหญ่เอเชียตะวันออกเฉียงใต้ รองผู้อำนวยการสพรสรุป "ความช่วยเหลือจากต่างประเทศของไทยยังสร้างการรับรู้โปรไทยหมู่ผู้นำรุ่นใหม่โดยเฉพาะอย่างยิ่งในกลุ่มประเทศ CLMV ในระยะยาวคล้ายกับสิ่งที่ชาวอเมริกันใช้ในการทำในเอเชียตะวันออกในช่วงสงครามเย็น" 0.6 ในการนี้ การเชื่อมต่อประเทศไทยที่นำเสนอสินเชื่อส่งออกของสหรัฐ 75 ล้าน $ พม่าและสหรัฐอเมริกา $ 50 ล้านกัมพูชาและลาว (ชินวัตร, 2003) ต่อไปนี้ความพยายามนี้ก็จะเห็นได้ว่าประเทศไทยให้ความช่วยเหลือจากต่างประเทศคิดเป็น 0.6% ของรายได้มวลรวมประชาชาติในปี 2003 และอยู่ในช่วงที่ประมาณ 0.1-2.0% จาก 2005 เป็นต้นไป (World Bank, 2013) ตัวเลขเหล่านี้เป็นที่น่าสนใจถ้าเทียบกับตัวเลขของสหรัฐ 0.11% ในปี 2001 และ 0.17% ในปี 2004 (UNDP 2003, หน้า 228.. ปี 2006 P 343)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นโยบายของไทยว่า " การปฐมพยาบาลสำหรับแนวทางการพัฒนา " ซึ่งแตกต่างจาก " ความช่วยเหลือเพื่อการค้า วิธีการ " โดยประเทศ OECD . นั่นหมายความว่าประเทศไทยไม่ได้มุ่งเน้นเพียงความช่วยเหลือทางการเงิน แต่ในความช่วยเหลือทางเทคนิคจากไทย ความเชี่ยวชาญและประสบการณ์ในการทำงานร่วมกันกับประเทศอื่น ๆ ขั้นสูง โปรแกรมความช่วยเหลือด้านเทคนิคเหล่านี้จะช่วยให้สะพานอาเซียนแบ่งและในที่สุดรวมวงของไทยมีอิทธิพลในแผ่นดินใหญ่เอเชียตะวันออกเฉียงใต้ เพื่อสรุปผู้อำนวยการของ " ความช่วยเหลือต่างประเทศของไทยยังสร้างการรับรู้ในหมู่ผู้นำโปรไทยรุ่นใหม่ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในประเทศ CLMV ในระยะยาว ที่ชาวอเมริกันเคยทำในเอเชียตะวันออกในช่วงสงครามเย็น " 6 ในการเชื่อมต่อนี้ ประเทศไทยได้เสนอสินเชื่อส่งออกของสหรัฐอเมริกา $ 75 ล้าน ให้พม่า และ US $ 50 ล้านบาทในกัมพูชาและลาว ( ชินวัตร , 2003 ) ต่อไปนี้พยายามนี้จะเห็นได้ว่าประเทศไทยได้รับความช่วยเหลือจากต่างประเทศสำหรับบัญชี 0.6 % ของรายได้มวลรวมประชาชาติในปี 2003 อยู่ที่ประมาณ 0.1 - 2.0 % จากปี 2005 เป็นต้นไป ( World Bank , 2013 ) ตัวเลขเหล่านี้จะน่าสนใจถ้าเทียบกับสหรัฐฯ ตัวเลขของ 0.11 % ในปี 2001 และ 0.17 % ในปี 2004 ( UNDP , 2546 , หน้า 228 ; 2006 , หน้า 343 )