ศิลปะการแสดงนาฏศิลป์เวียดนาม
เมื่อกล่าวถึงนาฏศิลป์ ย่อมเข้าใจตรงกันว่า เป็นศิลปะการฟ้อนรำประจำชาติใดชาติหนึ่ง ฉะนั้นนาฏศิลป์เวียดนามก็ย่อมหมายถึง ศิลปะการฟ้อนรำประจำชาติเวียดนาม เมื่อผู้เขียนได้ไปเยือนถิ่นเวียดนามได้สัมผัสทั้ง ดิน ฟ้า อากาศ อาหาร วัฒนธรรม การเป็นอยู่ ช่างคล้ายคลึงกับประเทศจีนที่ได้เคยไปสัมผัสเช่นกัน ประเทศเวียดนาม นั้นเคยตกเป็นเมืองขึ้นของ ฝรั่งเศสเป็นเวลาหลายปีผู้เขียนมีความคิดเห็นว่า เมื่อบ้านเมืองไม่มีความคิดอิสระในด้านความคิด ความเป็นอยู่ ฉะนั้น ความคิดสร้างสรรค์ ความสุนทรี ต่างๆ ย่อมเป็นเหตุให้ศิลปการแสดงนาฏศิลป์ไม่เป็นที่รู้จัก ของชาวต่างชาติ และ เมื่อภายหลังได้อิสรภาพไม่ตกเป็นเมืองขึ้นของชาติใดจึงทำให้ มีอิสระในด้านความคิด การสร้างสรรค์งานศิลปะขึ้น จึงเป็นเหตุได้เกิดการแสดงที่เรียกว่า หุ่นกระบอกน้ำ เป็นที่รู้จัก ของชาวต่างชาติ ศิลปการแสดงแขนงนี้ตกอยู่ภายใต้การครอบงำของกลไกการตลาดเพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ
นาฏศิลป์ มีลักษณะลีลาท่าทางการรำ อันเป็นศิลปะที่อ่อนช้อย เทียบได้กับศิลปะพื้นเมืองของไทยในบางอย่าง ได้แก่ ระบำ เดเวียน เด ซึ่งเป็นการร่ายรำที่แสดงถึงชีวิตความสุข และความรักของคนธรรมดาสามัญ ชนบท ระบำซานห์ เทียบ โก เดียว เป็นการเตือนให้ระลึกถึงสมัยที่รุ่งเรืองของดนตรีบริสุทธิ์ของเวียดนาม นาฏศิลป์บางอย่างของเวียดนาม ก็ได้รับอิทธิพลจากจีน การร่ายรำของสาวเวียดนามคล้ายรำวงของไทย
ศิลปะการแสดงนาฏศิลป์เวียดนาม ไม่ได้เน้นที่การฟ้อน ส่วนใหญ่ที่พบเห็นเป็นลักษณะการร้องเพลงประกอบดนตรีพื้นเมืองและทำท่าประกอบเล็กน้อย