Although the composition of PHAs wa

Although the composition of PHAs was determined by Lemoigne in 1927, interest in PHAs only started to increase in 1958.
That was the year when Macrae and Wilkinson (1958) observed
that Bacillus megaterium stored a homopolymer especially swiftly
when the glucose-to-nitrogen source ratio of the mediumwas high.
This homopolymer turned out to be poly-3-hydroxybutyrate
[P(3HB)], nowadays the most commonly known and widely
recognized polymer. Since 1958, knowledge about PHAs has greatly
increased. These biopolymers are accumulated by both Gram positive
and Gram negative bacteria, cyanobacteria and even Achaea
(Chee et al., 2010b). Hundreds of bacterial species that can synthesize
PHAs have been counted, and the number is still increasing.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แม้ว่าองค์ประกอบของ PHAs ถูกกำหนดโดย Lemoigne ในปี 1927 ที่น่าสนใจใน PHAs เพียงเริ่มต้นที่จะเพิ่มขึ้นในปี 1958
นั่นคือเมื่อปีที่ Macrae และวิลกินสัน (1958) ตั้งข้อสังเกต
ว่า megaterium Bacillus เก็บไว้ homopolymer อย่างรวดเร็วโดยเฉพาะอย่างยิ่ง
เมื่อแหล่งกลูโคสไปไนโตรเจน อัตราส่วนของ mediumwas สูง.
homopolymer นี้เปิดออกมาเป็นโพลีไฮดรอกซี 3
[P (3HB)] ในปัจจุบันเป็นที่รู้จักกันมากที่สุดและใช้กันอย่างแพร่หลาย
ได้รับการยอมรับพอลิเมอ ตั้งแต่ปี 1958 ความรู้เกี่ยวกับ PHAs ได้มาก
เพิ่มขึ้น พลาสติกชีวภาพเหล่านี้จะสะสมโดยทั้งแกรมบวก
และแบคทีเรียแกรมลบ, ไซยาโนแบคทีเรียและแม้กระทั่งเคีย
(Chee et al., 2010b) หลายร้อยชนิดของเชื้อแบคทีเรียที่สามารถสังเคราะห์
PHAs ได้รับการนับและจำนวนยังคงเพิ่มขึ้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แม้ว่าองค์ประกอบของยังถูกกำหนดโดย lemoigne 1927 , สนใจยังเริ่มเพิ่มใน 1958ที่เป็นปีเมื่อ MacRae วิลคินสัน ( 1958 ) และสังเกตว่า Bacillus megaterium เก็บไว้เป็นโฮโมพอลิเมอร์ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง อย่างรวดเร็วเมื่อกลูโคสเป็นแหล่งไนโตรเจน อัตราส่วนของ mediumwas สูงโฮโมพอลิเมอร์นี้กลับกลายเป็น poly-3-hydroxybutyrate[ P ] ( 3hb ) ปัจจุบัน ส่วนใหญ่เป็นที่รู้จักกันอย่างกว้างขวางการยอมรับของพอลิเมอร์ ตั้งแต่ 1958 , ความรู้เกี่ยวกับยังได้เป็นอย่างมากเพิ่มขึ้น โปรตีนเหล่านี้จะสะสมทั้งแกรมบวกและ แบคทีเรียแกรมลบ กฟภ. และเคีย( ชี et al . , 2010b ) หลายร้อยสายพันธุ์แบคทีเรียที่สามารถสังเคราะห์ยังได้รับการนับและจำนวนยังคงเพิ่มขึ้น