Well, I'm Thai and I support your i

Well, I'm Thai and I support your idea that Thai has very difficult writing system. But, the reason is much beyond that. other than the 5 tone (4 symbol to locate the tone), 3 group of vocal alphabet (high, med, and low) and the vowel that goes ways round the character, we also have the multiple final consonant which make things more complicated.
ใครขายไข่ไก่ "khrai khái khài kài" (literally means who sell chicken egg) this might sound crazy for foreigner. this sentence has not yet to do with final consonant. but the short and long sound vowel and the tone make it difficult. noted that ก(k) is not same with ข and ค(kh). and ข and ค is same sound but differ in tone.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ดี ผมเป็นคนไทย และผมสนับสนุนความคิดของคุณว่า ไทยมีระบบการเขียนยากมาก แต่ เป็นเหตุผลมากเกินกว่าที่ เสียง 5 (สัญลักษณ์ 4 หาเสียง), กลุ่ม 3 ของ vocal อักษร (สูง เม็ด และต่ำ) และสระที่ไปวิธีปัดอักขระ เรายังมีพยัญชนะหลายที่ทำสิ่งที่ซับซ้อนมากขึ้นใครขายไข่ไก่ "ไคร้ khái khài kài" (แท้จริงหมายถึงผู้ขายไก่ไข่) นี้อาจเสียงบ้าสำหรับชาวต่างชาติได้ ประโยคนี้ยังไม่ได้มีกับพยัญชนะ แต่สระเสียงสั้น และเสียงยาวและเสียงทำให้ยาก สังเกต ก(k) ที่ไม่เหมือนกันกับข ค(kh) และขและคเป็นเสียงเดียวกัน แต่แตกต่างในเสียง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ดีฉันไทยและผมสนับสนุนความคิดของคุณว่าไทยมีระบบการเขียนยากมาก แต่เหตุผลที่มากไปกว่านั้น อื่น ๆ กว่า 5 เสียง (4 สัญลักษณ์เพื่อหาโทน), 3 กลุ่มของตัวอักษรแกนนำ (สูง med และต่ำ) และสระว่าไปวิธีรอบตัวอักษรที่เรายังมีหลายพยัญชนะสุดท้ายซึ่งทำให้สิ่งที่ซับซ้อนมากขึ้น
ใครขายไข่ไก่ "ไคร้หนองคายหนองคายไก่" (หมายถึงตัวอักษรที่ขายไก่ไข่) นี้อาจจะฟังดูบ้าสำหรับชาวต่างชาติ ประโยคนี้ยังไม่ได้จะทำอย่างไรกับพยัญชนะสุดท้าย แต่ในระยะสั้นและสระเสียงยาวและเสียงทำให้มันยาก ตั้งข้อสังเกตว่าก (k) ไม่เหมือนกันกับขและค (KH) และขและคเป็นเสียงเดียวกัน แต่แตกต่างกันในโทน