It is not easy to dramatically incr

It is not easy to dramatically increase the organic matter content of soils or to maintain elevated levels once they are reached. It requires a sustained effort that includes a number of approaches that add organic materials to soils and minimize losses. It is especially difficult to raise the organic matter content of soils that are very well aerated, such as coarse sands, because the potential for aggregation (which protects particles of organic matter) is limited, as are the fine minerals that form protective bonds with organic matter. Soil organic matter levels can be maintained with lower additions of organic residues in high-clay-content soils with restricted aeration than in coarse-textured soils because of the slower decomposition. Organic matter can be increased much more readily in soils that have become depleted of organic matter than in soils that already have a good amount of organic matter with respect to their texture and drainage condition.
Figure3.6
When you change practices on a soil depleted in organic matter, perhaps one that has been intensively row-cropped for years and has lost a lot of its original aggregation, organic matter will increase slowly, as diagrammed in figure 3.6. At first any free mineral surfaces that are available for forming bonds with organic matter will form organic-mineral bonds. Small aggregates will also form around particles of organic matter. Then larger aggregates will form, made up of the smaller aggregates and held by a variety of means—frequently by mycorrhizal fungi and small roots. Once all possible mineral sites have been occupied by organic molecules and all of the small aggregates have been formed around organic matter particles, organic matter accumulates mainly as free particles—within the larger aggregates or completely unaffiliated with minerals. This is referred to as free particulate organic matter. After you have followed similar soil-building practices (for example, cover cropping or applying manures) for some years, the soil will come into equilibrium with your management and the total amount of soil organic matter will not change from year to year. In a sense, the soil is “saturated” with organic matter as long as your practices don’t change. All the sites that protect organic matter (chemical bonding sites on clays and physically protected sites inside small aggregates) are occupied, and only free particles of organic matter (POM) can accumulate. But because there is little protection for the free POM, it tends to decompose relatively rapidly under normal (oxidized) conditions.
When management practices are used that deplete organic matter, the reverse of what is depicted in figure 3.6 occurs. First free POM is depleted, and then as aggregates are broken down physically protected organic matter becomes available to decomposers. What usually remains after many years of soil-depleting practices is the organic matter that is tightly held by clay mineral particles.
Assuming that the same management pattern has occurred for many years, a fairly simple model can be used to estimate the percent of organic matter in a soil. It allows us to see interesting trends that reflect the real world. To use this model you need to assume reasonable values for rates of addition of organic materials and SOM decomposition rates in the soil. Without going through the details (see the appendix for sample calculations), the estimated percent of organic matter in soils for various combinations of addition and decomposition rates indicates some dramatic differences (table 3.2). It takes about 5,000 pounds of organic residues added annually to a sandy loam soil (with an estimated decomposition rate of 3% per year) to result eventually in a soil with 1.7% organic matter. On the other hand, 7,500 pounds of residues added annually to a well-drained, coarse-textured soil (with a soil organic matter mineralization, or decomposition, rate of 5% per year) are estimated to result after many years in only 1.5% soil organic matter.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มันไม่ได้ง่ายอย่างมากเพิ่มปริมาณอินทรีย์ของดิน หรือรักษาระดับสูงเมื่อพวกเขาถึง มันต้องใช้ความพยายามอย่างที่มีหลายวิธีที่เพิ่มวัสดุอินทรีย์ในดิน และลดการสูญเสีย ได้ยากโดยเฉพาะอย่างยิ่งในการสร้างเนื้อหาอินทรีย์ของดินที่มีดีเป็น เช่นทรายหยาบ ศักยภาพการรวม (ซึ่งป้องกันไม่ให้อนุภาคสารอินทรีย์) เป็นจำกัด เป็นแร่ธาตุที่ดีที่เป็นพันธบัตรป้องกันกับอินทรีย์ ดินอินทรีย์ระดับได๎ปรับเพิ่มอินทรีย์สารตกค้างในดินสูง-ดินเหนียวเนื้อหากับอากาศจำกัดกว่าในดินเนื้อหยาบต่ำด้วยเนื่องจากการย่อยสลายช้า อินทรีย์ที่สามารถเพิ่มมากขึ้นได้ในดินที่มีพร่องสารอินทรีย์มากกว่าในดินที่มีการเงินดีของอินทรีย์กับสภาพพื้นผิวและระบายน้ำFigure3.6When you change practices on a soil depleted in organic matter, perhaps one that has been intensively row-cropped for years and has lost a lot of its original aggregation, organic matter will increase slowly, as diagrammed in figure 3.6. At first any free mineral surfaces that are available for forming bonds with organic matter will form organic-mineral bonds. Small aggregates will also form around particles of organic matter. Then larger aggregates will form, made up of the smaller aggregates and held by a variety of means—frequently by mycorrhizal fungi and small roots. Once all possible mineral sites have been occupied by organic molecules and all of the small aggregates have been formed around organic matter particles, organic matter accumulates mainly as free particles—within the larger aggregates or completely unaffiliated with minerals. This is referred to as free particulate organic matter. After you have followed similar soil-building practices (for example, cover cropping or applying manures) for some years, the soil will come into equilibrium with your management and the total amount of soil organic matter will not change from year to year. In a sense, the soil is “saturated” with organic matter as long as your practices don’t change. All the sites that protect organic matter (chemical bonding sites on clays and physically protected sites inside small aggregates) are occupied, and only free particles of organic matter (POM) can accumulate. But because there is little protection for the free POM, it tends to decompose relatively rapidly under normal (oxidized) conditions.เมื่อบริหารใช้ที่ทำอินทรีย์ ย้อนกลับของสิ่งที่ถ่ายทอดได้ในรูปที่ 3.6 เกิดขึ้น หมดฟรีป้อมแรก แล้ว เป็นผลเสียลง ป้องกันร่างกายอินทรีย์มีให้ผู้ย่อยสลาย โดยปกติส่วนที่เหลือหลังจากหลายปีของการปฏิบัตินี้ดินมีอินทรีย์ที่ถูกเก็บอนุภาคแร่ดินเหนียวแน่นสมมติว่ารูปแบบการจัดการเดียวกันเกิดขึ้นหลายปี แบบค่อนข้างง่ายใช้การประเมินเปอร์เซ็นต์สารอินทรีย์ในดิน จะช่วยให้เราเห็นแนวโน้มที่น่าสนใจที่สะท้อนโลกจริง คุณต้องการสมมติค่าที่เหมาะสมสำหรับราคาของวัสดุอินทรีย์และอัตราการสลายตัวส้มในดินใช้รุ่นนี้ ไม่ผ่านรายละเอียด (ดูภาคผนวกสำหรับการคำนวณตัวอย่าง), ประมาณร้อยละสารอินทรีย์ในดินชุดต่าง ๆ ของอัตราการเพิ่มและการสลายตัวบ่งชี้ความแตกต่างอย่างมาก (ตารางที่ 3.2) ใช้ประมาณ 5,000 ปอนด์ ของสารอินทรีย์ตกค้างเพิ่มทุกปีในดินทราย loam (มีอัตราการสลายตัวประมาณ 3% ต่อปี) ส่งผลให้ดินมีอินทรีย์ 1.7% ในที่สุด บนมืออื่น ๆ 7,500 ปอนด์ ตกค้างเพิ่มทุกปีเพื่อเป็นนยก ดินเนื้อหยาบ (มีดินอินทรีย์ mineralization เรื่อง หรือสลายตัว อัตรา 5% ต่อปี) มีประมาณผลหลายปีเพียง 1.5% ดินอินทรีย์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มันไม่ได้เป็นเรื่องง่ายที่จะเพิ่มขึ้นอย่างมากเนื้อหาอินทรียวัตถุของดินหรือเพื่อรักษาระดับสูงเมื่อพวกเขามาถึง มันต้องใช้ความพยายามอย่างต่อเนื่องที่มีจำนวนของวิธีการที่เพิ่มอินทรียวัตถุให้กับดินและลดการสูญเสีย มันเป็นเรื่องยากโดยเฉพาะอย่างยิ่งที่จะเพิ่มปริมาณสารอินทรีย์ของดินที่ดีมวลเบามากเช่นทรายหยาบเพราะมีศักยภาพสำหรับการรวมตัว (ซึ่งช่วยปกป้องอนุภาคของสารอินทรีย์) มี จำกัด ตามที่มีแร่ธาตุที่ดีที่สร้างพันธะป้องกันด้วยอินทรีย์ เรื่อง. ดินระดับสารอินทรีย์ที่สามารถรักษาได้ด้วยการแต่งเติมต่ำของสารตกค้างอินทรีย์ในดินสูงดินเนื้อหาที่มีการระบายอากาศที่ จำกัด กว่าในดินหยาบพื้นผิวเนื่องจากการสลายตัวช้าลง สารอินทรีย์ที่สามารถเพิ่มมากขึ้นอย่างรวดเร็วในดินที่ได้กลายเป็นหมดลงของสารอินทรีย์กว่าในดินที่มีอยู่แล้วมีจำนวนเงินที่ดีของสารอินทรีย์ที่เกี่ยวกับของพวกเขาพื้นผิวและสภาพการระบายน้ำ.
Figure3.6
เมื่อคุณเปลี่ยนการปฏิบัติในดินหมดลงใน อินทรียวัตถุอาจจะเป็นหนึ่งที่ได้รับอย่างหนาแน่นแถวเกรียนสำหรับปีและมีการสูญเสียจำนวนมากของการรวมเดิมอินทรียวัตถุจะเพิ่มขึ้นอย่างช้า ๆ เช่นผังเมืองในรูปที่ 3.6 ตอนแรกพื้นผิวใด ๆ ฟรีแร่ธาตุที่มีอยู่สำหรับการสร้างพันธะกับสารอินทรีย์จะสร้างพันธะอินทรีย์แร่ธาตุ มวลขนาดเล็กยังจะฟอร์มรอบอนุภาคของสารอินทรีย์ จากนั้นมวลขนาดใหญ่จะรูปแบบที่สร้างขึ้นจากมวลขนาดเล็กและที่จัดขึ้นโดยความหลากหลายของวิธีการ-บ่อยครั้งโดยเชื้อราและรากขนาดเล็ก เมื่อทุกเว็บไซต์แร่ธาตุที่เป็นไปได้ได้รับการครอบครองโดยโมเลกุลของสารอินทรีย์และทั้งหมดของมวลขนาดเล็กได้รับการเกิดขึ้นรอบ ๆ อนุภาคสารอินทรีย์สารอินทรีย์สะสมอนุภาคภายในส่วนใหญ่เป็นฟรีมวลขนาดใหญ่หรือสมบูรณ์เกี่ยวพันด้วยแร่ธาตุ นี้จะเรียกว่าเป็นฟรีสารอินทรีย์อนุภาค หลังจากที่คุณได้ปฏิบัติตามแนวทางปฏิบัติที่ดินอาคารคล้ายกัน (เช่นปกปลูกพืชหรือปุ๋ยใช้) มานานหลายปีดินจะเข้ามาในสมดุลกับการจัดการและจำนวนของอินทรียวัตถุในดินของคุณจะไม่เปลี่ยนแปลงจากปีที่ปี ในความเป็นดินเป็น "อิ่มตัว" กับสารอินทรีย์ตราบใดที่การปฏิบัติของคุณจะไม่เปลี่ยน เว็บไซต์ทั้งหมดที่ปกป้องสารอินทรีย์ (เว็บไซต์พันธะเคมีในดินเหนียวและเว็บไซต์ที่มีการป้องกันร่างกายภายในมวลขนาดเล็ก) ถูกครอบครองและมีเพียงอนุภาคฟรีของสารอินทรีย์ (POM) สามารถสะสม แต่เนื่องจากมีการป้องกันเล็ก ๆ น้อย ๆ สำหรับ POM ฟรีก็มีแนวโน้มที่จะย่อยสลายอย่างรวดเร็วภายใต้ค่อนข้างปกติ (ออกซิไดซ์) สภาพ.
เมื่อแนวทางการบริหารจัดการที่มีการใช้สารอินทรีย์หมดสิ้นลงกลับของสิ่งที่ปรากฎในรูปที่ 3.6 เกิดขึ้น แรก POM ฟรีหมดแล้วเป็นมวลจะถูกแบ่งการป้องกันร่างกายจะกลายเป็นสารอินทรีย์ที่มีให้กับตัวย่อยสลาย สิ่งที่มักจะยังคงอยู่หลังจากหลายปีของการปฏิบัติดินบรรยากาศเป็นสารอินทรีย์ที่ถูกยึดไว้แน่นโดยอนุภาคแร่ดินเหนียว.
สมมติว่ารูปแบบการจัดการเดียวกันได้เกิดขึ้นมานานหลายปีรูปแบบที่ค่อนข้างง่ายสามารถใช้ในการประเมินเปอร์เซ็นต์ของสารอินทรีย์ ในดิน มันช่วยให้เราเห็นแนวโน้มที่น่าสนใจที่สะท้อนถึงโลกแห่งความจริง จะใช้รูปแบบนี้คุณจะต้องถือว่าค่าที่เหมาะสมสำหรับอัตราการเพิ่มของวัสดุอินทรีย์และอัตราการสลายตัว SOM ในดิน โดยไม่ต้องผ่านรายละเอียด (ดูภาคผนวกสำหรับตัวอย่างการคำนวณ) เปอร์เซ็นต์โดยประมาณของสารอินทรีย์ในดินสำหรับชุดต่างๆของการบวกและการสลายตัวบ่งชี้อัตราความแตกต่างอย่างมากบาง (ตารางที่ 3.2) มันต้องใช้เวลาประมาณ 5,000 ปอนด์ของสารตกค้างอินทรีย์เพิ่มเป็นประจำทุกปีเพื่อดินดินร่วนปนทราย (มีอัตราการสลายตัวประมาณ 3% ต่อปี) จะส่งผลให้ในที่สุดในดินที่มีอินทรียวัตถุ 1.7% ใน บนมืออื่น ๆ ที่ 7,500 ปอนด์ของสารตกค้างเพิ่มในปีที่ระบายน้ำดีดินหยาบพื้นผิว (กับดินแร่อินทรีย์หรือการสลายตัว, อัตรา 5% ต่อปี) คาดว่าจะส่งผลให้หลังจากหลายปีในเวลาเพียง 1.5% อินทรียวัตถุในดิน