People change their behavior in ins

People change their behavior in instances of global workplace interaction not simply because they hold a stereotype of others, but because the presence of someone from another culture compels them to employ cultural stereotypes to evaluate their own capabilities in relation to those embodied in the stereotype of their intercultural communication partner (Goff, Steele, & Davies, 2008). For example, if an American is interacting with a Brit she may stereotype herself as speaking sub-standard English and take on an affectation that somewhat resembles a British accent, or begin to use words such as “brilliant” or “cheeky” that are not normally part of her lexicon. Research suggests that this practice of communication accommodation occurs regularly in cross-cultural settings in both speech acts and behaviors as individuals (a) activate stereotypes about themselves and others (e.g., “Brits speak a cultured English, but Americans, like me, speak a sub-standard English”), (b) use those stereotypes to determine what their communication partner must think about them (e.g., “Brits think that Americans speak sub-standard English”) and (c) consciously or unconsciously adapt their communicative behaviors to accommodate the expectations of people who embody a different stereotype (e.g., “I will use the word ‘brilliant’ instead of ‘cool’ in my conversation with him so I don’t seem so vulgar”) (Gallois, Ogay, & Giles, 2005).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บุคคลเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมของพวกเขาในกรณีของการโต้ตอบทำงานทั่วโลกไม่เพียง เพราะพวกเขาถือเป็นภาพพจน์ของผู้อื่น แต่เนื่อง จากสถานะของบุคคลจากวัฒนธรรมอื่นร็อกให้ใช้วัฒนธรรมมักจะประเมินความสามารถของตนเองเกี่ยวกับผู้รวบรวมไว้ในภาพพจน์ของคู่สื่อสารระหว่างวัฒนธรรมของพวกเขา (กอฟฟ์ Steele และเดวีส์ 2008) ตัวอย่าง ถ้าเป็นคนอเมริกันจะโต้ตอบกับ Brit เธออาจ stereotype ตัวเองเป็นการพูดภาษาอังกฤษมาตรฐานย่อย และใช้เวลาในการ affectation ที่ค่อนข้างคล้ายคลึงกับสำเนียงอังกฤษ หรือเริ่มต้นการใช้คำเช่น "ยอดเยี่ยม" หรือ "cheeky" ที่ไม่ปกติของปทานุกรมของเธอ งานวิจัยแนะนำว่า นี้ปฏิบัติแห่งการสื่อสารเกิดขึ้นเป็นประจำในการตั้งค่าวัฒนธรรมในการกระทำคำพูดและพฤติกรรมเป็นบุคคล (ก) เรียกใช้มักเกี่ยวกับตนเองและผู้อื่น (เช่น, "Brits พูดอังกฤษอ่าง แต่ชาวอเมริกัน เช่น ฉันพูดภาษาอังกฤษมาตรฐานย่อย") (b) นั้นมักใช้เพื่อกำหนดสิ่งที่คู่สื่อสารของพวกเขาต้องคิดว่า พวกเขา (เช่น, "Brits คิดว่า คนอเมริกันพูดภาษาอังกฤษมาตรฐานย่อย") และ (ค) สติ หรือรับปรับพฤติกรรมการสื่อสารเพื่อรองรับความต้องการของคนที่ รวบรวมแบบตายตัวแตกต่างกัน (เช่น, "ฉันจะใช้คำว่า 'ยอดเยี่ยม' แทน 'เย็น' ในการสนทนาของฉันกับเขาให้ฉันดูเหมือนหยาบคายดังนั้น") (Gallois, Ogay และ กิเลส 2005)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คนเปลี่ยนพฤติกรรมของพวกเขาในกรณีของการทำงานร่วมกันในสถานที่ทำงานทั่วโลกไม่เพียงเพราะพวกเขาถือเป็นต้นแบบของผู้อื่น แต่เป็นเพราะการปรากฏตัวของใครบางคนจากวัฒนธรรมอื่นบังคับให้พวกเขาที่จะจ้างแบบแผนทางวัฒนธรรมในการประเมินความสามารถของตัวเองในความสัมพันธ์กับผู้ที่เป็นตัวเป็นตนในทัศนคติของพวกเขา พันธมิตรการสื่อสารระหว่างวัฒนธรรม (กอฟฟ์สตีลและเดวีส์, 2008) ตัวอย่างเช่นถ้าชาวอเมริกันมีการปฏิสัมพันธ์กับบริทเธออาจตายตัวว่าตัวเองเป็นที่พูดย่อยมาตรฐานภาษาอังกฤษและใช้เวลาในผลกระทบที่ค่อนข้างคล้ายกับสำเนียงอังกฤษหรือเริ่มที่จะใช้คำพูดเช่น "ยอดเยี่ยม" หรือ "หน้าด้าน" ที่ไม่ได้ ปกติเป็นส่วนหนึ่งของพจนานุกรมของเธอ วิจัยชี้ให้เห็นว่าการปฏิบัติของที่พักการสื่อสารนี้เกิดขึ้นเป็นประจำในการตั้งค่าข้ามวัฒนธรรมทั้งในการกระทำคำพูดและพฤติกรรมที่เป็นบุคคล (ก) การเปิดใช้งานแบบแผนเกี่ยวกับตัวเองและคนอื่น ๆ (เช่น "Brits พูดเลี้ยงภาษาอังกฤษ แต่ชาวอเมริกันเช่นฉันพูด ย่อยมาตรฐานภาษาอังกฤษ ") (ข) ใช้แบบแผนเหล่านั้นเพื่อตรวจสอบสิ่งที่พันธมิตรสื่อสารของพวกเขาต้องคิดเกี่ยวกับพวกเขา (เช่น" Brits คิดว่าชาวอเมริกันที่พูดย่อยมาตรฐานภาษาอังกฤษ ") และ (ค) รู้ตัวหรือไม่รู้ตัวปรับตัวเข้ากับพฤติกรรมการสื่อสารของพวกเขาไป รองรับความคาดหวังของคนที่รวบรวมทัศนคติที่แตกต่างกัน (เช่น "ฉันจะใช้คำว่า 'ยอดเยี่ยม' แทน 'เย็น' ในการสนทนาของเรากับเขาดังนั้นผมจึงไม่ดูเหมือนหยาบคายดังนั้น") (Gallois, Og​​ay และไจล์ส 2005)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คนเปลี่ยนพฤติกรรมในอินสแตนซ์ของโลกที่ทำงานปฏิสัมพันธ์ไม่เพียงเพราะพวกเขาถือแบบคนอื่น แต่เพราะการแสดงตนของคนที่มาจากวัฒนธรรมอื่น บังคับให้ใช้แบบแผนทางวัฒนธรรมเพื่อประเมินความสามารถของตัวเองในความสัมพันธ์เหล่านั้นไว้ในต้นแบบของคู่สื่อสารระหว่างวัฒนธรรม ( กอฟ สตีล & , เดวี่ส์ , 2008 )ตัวอย่างเช่น ถ้าคนอเมริกันจะโต้ตอบกับบริทเธออาจจะพิมพ์ตัวภาษาอังกฤษมาตรฐานย่อยและใช้เวลาในมิได้ที่ค่อนข้างคล้ายคลึงกับสำเนียงอังกฤษ หรือเริ่มใช้คำเช่น " สดใส " หรือ " หน้าด้าน " ที่ไม่ปกติส่วนหนึ่งของพจนานุกรมของเธองานวิจัยแสดงให้เห็นว่าการฝึกนี้สถานที่เกิดขึ้นเป็นประจำในการตั้งค่าการสื่อสารข้ามวัฒนธรรมทั้งในคำพูดการกระทำและพฤติกรรมบุคคล ( ) เปิดภาพลักษณ์เกี่ยวกับตนเองและผู้อื่น ( เช่น " อังกฤษพูดอังกฤษ เลี้ยงแต่คนอเมริกัน เหมือนฉันพูดซับภาษาอังกฤษมาตรฐาน " )( ข ) การใช้ภาพพจน์เหล่านั้นเพื่อตรวจสอบสิ่งที่พันธมิตรการสื่อสารของพวกเขาต้องคิดเกี่ยวกับพวกเขา ( เช่น " อังกฤษคิดว่า คนอเมริกันพูดภาษาอังกฤษมาตรฐานย่อย " ) และ ( c ) จะตั้งใจหรือไม่ตั้งใจของพวกเขาเพื่อปรับพฤติกรรมเพื่อรองรับความคาดหวังของผู้รวบรวมมโนทัศน์ที่แตกต่างกัน ( เช่น" ผมจะใช้คำว่า ' อัจฉริยะ ' แทน ' เย็น ' ในการสนทนาของฉันกับเขา ก็เลยดูเหมือนจะไม่หยาบคาย " ) ( gallois ogay & , , ไจลส์ , 2005 )