The second educational session bega

The second educational session began with a debriefing session. The nurses were asked about their experiences in implementing the depression screening. When instructors encouraged the group to problem solve and discuss alternative strategies in approaching and conducting depression screening, they were confronted with a variety of reasons why nurses were hesitant to conduct depression screening. A common concern that nurses voiced was that, “I am not a psychiatric nurse, so how can I perform depression screening?” Nurses also expressed concern about upsetting patients and families when discussing mental health concerns and consequently often relied solely on observation rather than direct questioning. When this concern was voiced, it was attempted to elicit nurse experiences from the group in which patients felt comforted and cared for when asked questions about mental health in a sensitive manner, as opposed to becoming upset. This approach fostered social reinforcement and support among the nurses in asking directly about symptoms. E-mail reminders were provided 4 and 8 months after the training. These brief reminders focused on the importance of identification (reminder 1) and the value of adequate depression treatment (reminder 2). Content for these reminders was taken directly from the training program.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

รอบที่สองศึกษาเริ่ม ด้วยช่วงข้อ พยาบาลถูกถามถึงประสบการณ์ของพวกเขาในการดำเนินการคัดกรองภาวะซึมเศร้า เมื่อผู้สอนสนับสนุนให้ กลุ่มปัญหาแก้ปัญหา และหารือเกี่ยวกับกลยุทธ์ทางเลือกในกำลัง และทำการคัดกรองภาวะซึมเศร้า พวกเขาได้เผชิญกับหลากหลายเหตุผลว่าทำไมพยาบาลไม่ลังเลที่จะดำเนินการคัดกรองภาวะซึมเศร้า มีความกังวลทั่วไปว่าเสียงพยาบาลว่า "ฉันไม่พยาบาลจิตเวช อย่างไรฉันสามารถคัดกรองภาวะซึมเศร้า" พยาบาลยัง แสดงความกังวลเกี่ยวกับ upsetting เมื่อคุยสุขภาพจิตผู้ป่วยและครอบครัว และจึง มักจะอาศัยแต่เพียงผู้เดียวในการสังเกตแทนที่ตั้งคำถามโดยตรง เมื่อความกังวลนี้มีเสียง มีความพยายามเพื่อให้ได้รับประสบการณ์พยาบาลจากกลุ่มซึ่งผู้ป่วยรู้สึก comforted และดูแลเอาใจใส่เมื่อถามคำถามเกี่ยวกับสุขภาพจิตในลักษณะสำคัญ ตรงข้ามกับกลายเป็นเสีย นี้เด็ก ๆ วิธีการเสริมแรงทางสังคมและการสนับสนุนจากพยาบาลในถามเกี่ยวกับอาการโดยตรง อีเมล์แจ้งเตือนได้ 4 และ 8 เดือนหลังจากการฝึก เหล่านี้ย่อจดหมายเตือนที่เน้นความสำคัญของรหัส (เตือน 1) และค่าของการรักษาโรคซึมเศร้าเพียงพอ (เตือน 2) เนื้อหาในจดหมายเตือนชำระเงินเหล่านี้ได้มาโดยตรงจากโปรแกรมการฝึกอบรม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เซสชั่นการศึกษาที่สองเริ่มต้นด้วยเซสชั่นการซักถาม พยาบาลถูกถามเกี่ยวกับประสบการณ์ของพวกเขาในการดำเนินการตรวจคัดกรองภาวะซึมเศร้า เมื่ออาจารย์ผู้สอนได้รับการสนับสนุนกลุ่มที่จะแก้ปัญหาและหารือเกี่ยวกับกลยุทธ์ทางเลือกในการแสวงหาและการดำเนินการตรวจคัดกรองภาวะซึมเศร้าที่พวกเขากำลังเผชิญหน้ากับความหลากหลายของเหตุผลว่าทำไมพยาบาลลังเลที่จะดำเนินการตรวจคัดกรองภาวะซึมเศร้า กังวลร่วมกันว่าพยาบาลเปล่งออกมาก็คือว่า "ฉันไม่ได้เป็นพยาบาลจิตเวชดังนั้นวิธีการที่ฉันสามารถดำเนินการตรวจคัดกรองภาวะซึมเศร้า?" พยาบาลยังแสดงความกังวลเกี่ยวกับผู้ป่วยและครอบครัว upsetting เมื่อพูดถึงความกังวลเรื่องสุขภาพจิตจึงมักจะอาศัย แต่เพียงผู้เดียวในการสังเกตโดยตรงมากกว่า คำถาม เมื่อความกังวลนี้ถูกเปล่งออกมามันก็พยายามที่จะล้วงเอาประสบการณ์พยาบาลจากกลุ่มที่ผู้ป่วยรู้สึกสบายใจและได้รับการดูแลเมื่อถามคำถามเกี่ยวกับสุขภาพจิตในลักษณะที่มีความละเอียดอ่อนเมื่อเทียบกับกลายเป็นอารมณ์เสีย วิธีการนี​​้จะสนับสนุนการเสริมแรงทางสังคมและการสนับสนุนของพยาบาลในการขอโดยตรงเกี่ยวกับอาการ การแจ้งเตือนทาง E-mail ได้ให้ 4 และ 8 เดือนหลังจากการฝึกอบรม การแจ้งเตือนเหล่านี้สั้น ๆ มุ่งเน้นไปที่ความสำคัญของประชาชน (เตือน 1) และมูลค่าของการรักษาภาวะซึมเศร้าอย่างเพียงพอ (เตือน 2) เนื้อหาสำหรับการแจ้งเตือนเหล่านี้ถูกนำมาโดยตรงจากโปรแกรมการฝึกอบรม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เซสชั่นการศึกษาที่สองเริ่มต้นด้วยการไต่สวนครั้ง พยาบาลถามเกี่ยวกับประสบการณ์ของพวกเขาในการดำเนินงานการคัดกรองภาวะซึมเศร้า . เมื่ออาจารย์ให้กลุ่มเพื่อแก้ปัญหาและหารือเกี่ยวกับกลยุทธ์ทางเลือกในใกล้และการคัดกรองภาวะซึมเศร้า พวกเขากำลังเผชิญกับความหลากหลายของเหตุผลที่ทำไมพยาบาลลังเลที่จะดำเนินการคัดกรองภาวะซึมเศร้าปัญหาทั่วไปที่พยาบาลที่เปล่งออกมาว่า " ผมไม่ได้เป็นพยาบาลจิตเวช , ดังนั้นฉันสามารถแสดงการคัดกรองภาวะซึมเศร้า ? " พยาบาลยังได้แสดงความกังวลเกี่ยวกับ upsetting ผู้ป่วยและครอบครัวเมื่อพูดถึงเกี่ยวกับสุขภาพจิตและจึงมักจะอาศัยเพียงการสังเกตมากกว่าโดยตรงสอบถาม เมื่อปัญหานี้ถูกเปล่งออกมา ,มันพยายามที่จะล้วงเอาประสบการณ์พยาบาลจากกลุ่มที่ผู้ป่วยรู้สึกสบายใจ และคอยดูแล เมื่อถามเกี่ยวกับสุขภาพจิตในลักษณะสําคัญ เป็นนอกคอกเป็นอารมณ์เสีย วิธีการนี้มีบุญแรงเสริมทางสังคมและการสนับสนุนพยาบาลถามโดยตรงเกี่ยวกับอาการ การแจ้งเตือนอีเมลได้มา 4 และ 8 เดือนหลังจากการฝึกอบรมการแจ้งเตือนเหล่านี้สั้น ๆที่เน้นความสำคัญของการเตือน 1 ) และค่าของการรักษาภาวะซึมเศร้าเพียงพอ ( เตือน 2 ) เนื้อหาสำหรับการแจ้งเตือนเหล่านี้ถูกถ่ายได้โดยตรงจากโปรแกรมการฝึกอบรม