one that belongs to C. chinense Jac

one that belongs to C. chinense Jacq.
The low polymorphic level detected by the primers M2
(EcoRI + ACG/MseI + CAG) and M6 (EcoRI + AGG/MseI
+ CTG) (Table 2) may be the result of the parents
involved in the diallel cross transferring a large portion of
their genomes to their offspring (Brown, 2002). The
presence of polymorphism amplification bands indicated
that variations may have existed in the loci of certain
materials (Shi et al., 2009).
According to Kochieva and Ryzhova (2003), the
genome of the capsicum cultivars evaluated was highly
conserved, because genetic distances were small (0.021-
0.072). However, it may be broken by the recombination
of genomes of different types, as shown in our study in
which genetic distances were greater than those listed
earlier.
Another possible answer could be that the germplasm
used as parents belongs to two different species of chili.
Thus, a hybrid performance prediction based on genetic
distances is not easy, as subgroups are formed among
the parents and crosses, influenced by the species to
which they belong, as seen in Figures 1 and 2. This
shows that Amashito and Ojo de cangrejo (parents with a
greater phylogenetic relationship) were grouped first,
followed by Jalapeño and finally Habanero.
In conclusion, this study shows that molecular analyses
with AFLP markers are useful to estimate the
heterozygosity in chilli, as a good level of polymorphism
was detected in the tested materials. Genetic distances
based on DNA fragments obtained with molecular
markers for parents and their progeny were separated in
a well defined manner for germoplasm, according to their
respective species (parents and crosses), into both C.
annuum and C. chinense Jacq, confirming the genomic
differences between the two species. Besides, AFLP
markers are powerful tools for describing similarities
among the studied parents and their progenies. In
addition, it is concluded that genetic distances between
cultivars may be useful in choosing the best crosses to
obtain new pepper cultivars.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หนึ่งที่ C. chinense Jacqระดับ polymorphic ต่ำสุดที่ตรวจพบ โดยไพรเมอร์ M2(EcoRI จีบ/MseI + CAG) และ M6 (EcoRI + AGG/MseI+ CTG) (ตารางที่ 2) ถ้าต้องการของผู้ปกครองdiallel ข้ามส่วนใหญ่ของการโอนย้ายที่เกี่ยวข้องกับgenomes ของพวกเขาเพื่อลูกหลานของพวกเขา (สีน้ำตาล 2002) ที่ระบุของโพลิมอร์ฟิซึมขยายวงว่า รูปแบบอาจมีอยู่ใน loci ของบางวัสดุ (Shi et al., 2009)ตาม Kochieva และ Ryzhova (2003), การจีโนมของพันธุ์พริกหวานที่ประเมินได้สูงอาศัย เนื่องจากระยะทางพันธุกรรมที่มีขนาดเล็ก (0.021-0.072) . อย่างไรก็ตาม อาจเสีย โดย recombination ที่ของ genomes แตกต่าง เป็นแสดงในการศึกษาของเราระยะทางพันธุกรรมที่มีมากกว่าที่แสดงก่อนหน้านี้คำตอบอื่นที่อาจเป็นที่ germplasmใช้เป็นพ่อแม่ของสองสายพันธุ์ต่าง ๆ ของพริกดังนั้น การผสมประสิทธิภาพคาดการณ์ขึ้นอยู่กับพันธุกรรมระยะทางไม่ใช่เรื่องง่าย เป็นกลุ่มย่อยเกิดขึ้นระหว่างผู้ปกครองและตัด อิทธิพล โดยพันธุ์เพื่อซึ่ง เห็นตัวเลข 1 และ 2 นี้แสดงว่า cangrejo de Amashito และ Ojo (ผู้ปกครองมีความความสัมพันธ์มากกว่า phylogenetic) ได้จัดกลุ่มแรกตาม Jalapeño และสุดท้าย Habaneroการศึกษานี้แสดงว่าโมเลกุลเบียดเบียน วิเคราะห์AFLP เครื่องหมายมีประโยชน์ในการประเมินการheterozygosity ในพริก เป็นระดับที่ดีของโพลิมอร์ฟิซึมพบในวัสดุที่ผ่านการทดสอบ ระยะทางพันธุกรรมขึ้นอยู่กับชิ้นส่วนดีเอ็นเอได้ ด้วยโมเลกุลเครื่องหมายสำหรับพ่อแม่และลูกหลานของพวกเขาถูกแยกจากกันในลักษณะที่กำหนดไว้ใน germoplasm ตามของพวกเขาแต่ละพันธุ์ (พ่อแม่และตัด), เป็นทั้งซีannuum และ C. chinense Jacq ยืนยันการ genomicความแตกต่างระหว่างสองสายพันธุ์ นอกเหนือจาก AFLPเครื่องหมายเป็นเครื่องมือที่มีประสิทธิภาพสำหรับอธิบายความเหมือนผู้ปกครอง studied และ progenies ของพวกเขา ในนอกจากนี้ มันจะสรุปว่า ระยะทางพันธุกรรมระหว่างพันธุ์อาจเป็นประโยชน์ในการเลือกตัดดีที่สุดเพื่อได้พริกพันธุ์ใหม่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หนึ่งที่เป็นของ C. chinense Jacq.
polymorphic ระดับต่ำตรวจพบโดยไพร M2
(EcoRI + ACG / MseI + CAG) และ M6 (EcoRI + AGG / MseI
+ CTG) (ตารางที่ 2) อาจจะเป็นผลมาจากการที่ผู้ปกครอง
มีส่วนร่วม ในการถ่ายโอน diallel ข้ามส่วนใหญ่ของ
จีโนมของพวกเขาไปยังลูกหลานของพวกเขา (บราวน์, 2002)
การปรากฏตัวของวงขยายความแตกต่างที่ระบุ
ว่ารูปแบบอาจจะอยู่ในสถานะของบาง
วัสดุ (Shi et al., 2009).
ตาม Kochieva และ Ryzhova (2003)
จีโนมของพันธุ์พริกถูกประเมินสูง
อนุรักษ์เพราะระยะทางพันธุกรรม มีขนาดเล็ก (0.021-
0.072) แต่มันอาจจะถูกทำลายโดยการรวมตัว
ของจีโนมของชนิดที่แตกต่างกันดังแสดงในการศึกษาของเราใน
ระยะทางพันธุกรรมซึ่งสูงกว่าที่ระบุไว้
ก่อนหน้านี้.
อีกคำตอบที่เป็นไปได้อาจจะเป็นเชื้อพันธุกรรมที่
นำมาใช้เป็นพ่อแม่เป็นสองสายพันธุ์ที่แตกต่างกันของพริก
ดังนั้นการคาดการณ์ผลการดำเนินงานไฮบริดขึ้นอยู่กับพันธุกรรม
ระยะทางไม่ใช่เรื่องง่ายเป็นกลุ่มย่อยที่เกิดขึ้นในหมู่
พ่อแม่ผู้ปกครองและกากบาทได้รับอิทธิพลจากสายพันธุ์เพื่อ
ที่พวกเขาอยู่เท่าที่เห็นในรูปที่ 1 และ 2 ซึ่ง
แสดงให้เห็นว่า Amashito และ Ojo de Cangrejo ( ผู้ปกครองที่มี
ความสัมพันธ์ทางวิวัฒนาการมากขึ้น) เป็นกลุ่มแรก
ตามด้วยJalapeñoและในที่สุดก็ Habanero.
โดยสรุปการศึกษาครั้งนี้แสดงให้เห็นว่าการวิเคราะห์โมเลกุล
ที่มีเครื่องหมาย AFLP ที่มีประโยชน์ในการประมาณ
heterozygosity ในพริกเป็นระดับที่ดีของความแตกต่าง
ถูกตรวจพบในการทดสอบ วัสดุ ระยะทางพันธุกรรม
อยู่บนพื้นฐานของดีเอ็นเอที่ได้รับกับโมเลกุล
เครื่องหมายสำหรับพ่อแม่และลูกหลานของพวกเขาถูกแยกออกจากกันใน
ลักษณะที่กำหนดไว้อย่างดีสำหรับ germoplasm ตามที่พวกเขา
แต่ละสปีชีส์ (พ่อแม่และกากบาท) เป็นทั้ง C.
annuum และ C. chinense Jacq ยืนยันจีโนม
ความแตกต่างระหว่างสองเผ่าพันธุ์ นอกจาก AFLP
เครื่องหมายเป็นเครื่องมือที่มีประสิทธิภาพสำหรับการอธิบายความคล้ายคลึงกัน
ในหมู่พ่อแม่การศึกษาและลูกของพวกเขา ใน
นอกจากนี้ก็สรุปได้ว่าระยะทางพันธุกรรมระหว่าง
สายพันธุ์อาจจะเป็นประโยชน์ในการเลือกกากบาทดีที่สุดที่จะ
ได้รับพริกพันธุ์ใหม่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หนึ่งที่เป็นของ ซี. chinense jacq .
ที่มีระดับต่ำพบว่าไพรเมอร์ m2
( EcoRI ACG / msei CAG ) และ M6 ( EcoRI agg / msei
CTG ) ( ตารางที่ 2 ) อาจเป็นผลของผู้ปกครองมีส่วนร่วมในการผสมแบบข้าม

ส่วนใหญ่ของจีโนมของพวกเขาเพื่อลูกหลานของพวกเขา ( สีน้ำตาล , 2002 ) การแสดงของวง (
-
)การเปลี่ยนแปลงที่อาจมีอยู่ในรูปแบบของวัสดุบางอย่าง
( ซือ et al . , 2009 ) .
ตาม kochieva และ ryzhova ( 2003 ) ,
จีโนมของพริกพันธุ์ประเมินสูง
ป่าสงวน เพราะระยะทางพันธุกรรมขนาดเล็ก ( 0.021 -
0.072 ) อย่างไรก็ตาม มันอาจถูกทำลายโดยการ
ของจีโนมของประเภทที่แตกต่างกันตามที่แสดงในการศึกษาของเราใน
ซึ่งความแตกต่างทางพันธุกรรมมากกว่าที่ระบุไว้ก่อนหน้านี้เป็นไปได้
.
ตอบ อาจจะเป็นที่ใช้เป็นพ่อแม่พันธุ์
เป็นของสองชนิดที่แตกต่างกันของพริก .
ดังนั้นไฮบริดประสิทธิภาพการทำนายบนพื้นฐานของความแตกต่างทางพันธุกรรม
ไม่ใช่เรื่องง่าย ขณะที่กลุ่มย่อยจะเกิดขึ้นระหว่าง
พ่อแม่และคู่ผสมโดยได้รับอิทธิพลชนิด
ที่พวกเขาอยู่ ตามที่เห็นในรูปที่ 1 และ 2 นี้
และแสดงให้เห็นว่า amashito โจ เดอ cangrejo ( ผู้ปกครองด้วย ซึ่งมีความสัมพันธ์มากกว่า

) ชุดแรก ตามด้วย jalape á o และในที่สุดฮาบาเนโร .
สรุป การศึกษานี้แสดงให้เห็นว่าการวิเคราะห์โมเลกุล AFLP markers
ด้วยเป็นประโยชน์ประมาณการ
เฉพาะที่ในพริก เป็นระดับที่ดีของ polymorphism
ถูกตรวจพบใน การทดสอบวัสดุ ความแตกต่างทางพันธุกรรม
บนพื้นฐานของชิ้นส่วนดีเอ็นเอที่ได้ด้วยโมเลกุลเครื่องหมาย
สำหรับผู้ปกครองและลูกหลานของพวกเขาแยกกัน
ดีกำหนดลักษณะ germoplasm ตามสายพันธุ์ของพวกเขา
2 ( พ่อแม่และคู่ผสม ) ในทั้ง C .
annuum และ C chinense jacq ยืนยันความแตกต่างระหว่างจีโนม
2 ชนิด คือ นอกจากนี้ เอเอฟ
เครื่องหมายเป็นเครื่องมือที่มีประสิทธิภาพสำหรับการอธิบาย
คล้ายคลึงระหว่างเรียนผู้ปกครองและลูกของพวกเขา ใน
นอกจากนี้ พบว่า ความแตกต่างทางพันธุกรรมระหว่าง
พันธุ์อาจจะมีประโยชน์ในการเลือกดีที่สุด

ขอรับพันธุ์พริกลูกผสมใหม่