The first play skills intervention

The first play skills intervention (phase B) involved components commonly used to teach play skills to children with
autism (e.g., Barton & Wolery, 2010; Lang, Machalicek, et al., 2009). The participants’ teacher set out the appropriate toy set
during centers and used a least-to-most prompting hierarchy that involved gesture, model, verbal, and physical prompts to
directly teach play skills specific to the target toy set. Reinforcement in the form of social praise and small edibles (e.g.,
raisins) was delivered contingent upon occurrences of appropriate play behaviors. Initially, reinforcers were delivered on a
fixed ratio of one play behavior to one reinforcer (FR1). When appropriate play increased above baseline levels in two
consecutive sessions the teacher began to thin the reinforcement schedule until an average of three play behaviors were
required for every reinforcer (i.e., a variable ratio reinforcement schedule [VR3]). No programmed contingencies were in
place for stereotypy. However, if the child was engaged in stereotypy and did not respond to less intrusive prompts to play, a
physical prompt (i.e., gently guiding the participant’s hand) was delivered which, in effect, interrupted and redirected
stereotypy to appropriate play. Intervention in this phase continued until participants engaged in appropriate play during
60% of 10-s intervals or more for three consecutive sessions in which data were collected.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แรกเล่นทักษะสู่ (ระยะ B) เกี่ยวข้องกับคอมโพเนนต์ที่ใช้สอนทักษะการเล่นให้เด็กโรคออทิซึม (เช่น บาร์ตันและ Wolery, 2010 ลัง Machalicek และ al., 2009) ครูผู้เข้าร่วมกำหนดชุดของเล่นที่เหมาะสมระหว่างศูนย์ และใช้น้อยที่สุดไปพร้อมท์ลำดับชั้นที่เกี่ยวข้องกับรูปแบบ รุ่น วาจา และจริงแสดงพร้อมท์ให้โดยตรงสอนทักษะเล่นเฉพาะเป้าหมายของเล่นชุด เหล็กเสริมในรูปแบบของสังคมสรรเสริญและ edibles ขนาดเล็ก (เช่นลูกเกด) ได้ส่งกองทัพเมื่อเกิดพฤติกรรมการเล่นที่เหมาะสม Reinforcers ถูกจัดส่งในครั้งแรก การอัตราส่วนที่คงที่ของพฤติกรรมเล่นหนึ่งหนึ่ง reinforcer (FR1) เมื่อเล่นที่เหมาะสมเพิ่มขึ้นเหนือระดับพื้นฐาน 2ครูเริ่มบางที่เหล็กเสริมรอบติดต่อกันเวลาจนกระทั่งได้ค่าเฉลี่ยของพฤติกรรมการเล่นสามจำเป็นสำหรับทุก reinforcer (เช่น อัตราส่วนตัวแปรเสริมกำหนดการ [VR3]) Contingencies ช่องโปรแกรมไม่มีในสถานที่สำหรับ stereotypy อย่างไรก็ตาม ถ้าเด็กหมั้นใน stereotypy และไม่ตอบสนองการบุกน้อย เตือนการเล่น การพร้อมทางกายภาพ (เช่น เบา ๆ แนะนำของผู้ร่วมมือ) ถูกส่งที่ ผล ถูกขัดจังหวะ และเปลี่ยนเส้นทางstereotypy เล่นที่เหมาะสม แทรกแซงในขั้นตอนนี้อย่างต่อเนื่องจนกว่าผู้เรียนเข้าร่วมในการเล่นที่เหมาะสมระหว่าง60% ของช่วงเวลา 10 s หรือมากกว่า 3 รอบติดต่อกันซึ่งได้รวบรวมข้อมูล

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การเล่นการแทรกแซงทักษะแรก (เฟส B) ที่เกี่ยวข้องกับส่วนประกอบที่ใช้กันทั่วไปในการสอนทักษะการเล่นกับเด็กที่มี
ความหมกหมุ่น (เช่นบาร์ตันและ Wolery 2010;. หรั่ง Machalicek, et al, 2009) ครูเข้าร่วมกำหนดออกของเล่นที่เหมาะสมที่กำหนด
ในช่วงศูนย์และใช้ลำดับชั้นกระตุ้นน้อยไปมากที่สุดที่เกี่ยวข้องกับท่าทางรุ่นวาจาและทางกายภาพเพื่อแจ้ง
โดยตรงสอนทักษะการเล่นที่เฉพาะเจาะจงกับชุดของเล่นเป้าหมาย การเสริมแรงในรูปแบบของการสรรเสริญสังคมและกินขนาดเล็ก (เช่น
ลูกเกด) ถูกส่งขึ้นอยู่กับการเกิดขึ้นของพฤติกรรมการเล่นที่เหมาะสม ในขั้นต้น reinforcers ถูกส่งใน
อัตราส่วนคงที่ของพฤติกรรมการเล่นหนึ่งต่อหนึ่ง reinforcer (FR1) เมื่อการเล่นที่เหมาะสมเพิ่มขึ้นสูงกว่าระดับพื้นฐานในสอง
การประชุมติดต่อกันครูเริ่มบางกำหนดการเสริมแรงจนเฉลี่ยของสามพฤติกรรมการเล่นที่ถูก
จำเป็นสำหรับทุก reinforcer (เช่นอัตราส่วนตัวแปรตารางการเสริมแรง [VR3]) ภาระผูกพันโปรแกรมไม่อยู่ใน
สถานที่สำหรับ Stereotypy แต่ถ้าเด็กได้รับการมีส่วนร่วมใน Stereotypy และไม่ตอบสนองต่อการแจ้งล่วงล้ำน้อยที่จะเล่น
พร้อมรับคำทางกายภาพ (เช่นแนวทางเบา ๆ มือของผู้เข้าร่วม) ซึ่งถูกส่งในผลขัดจังหวะและเปลี่ยนเส้นทาง
Stereotypy การเล่นที่เหมาะสม การแทรกแซงในช่วงนี้อย่างต่อเนื่องจนเข้าร่วมการมีส่วนร่วมในการเล่นที่เหมาะสมในช่วง
60% ของช่วงเวลา 10 หรือมากขึ้นสำหรับการประชุมสามติดต่อกันในการที่เก็บรวบรวมข้อมูล

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การแทรกแซงของทักษะเล่นก่อน ( ระยะที่ 2 ) ที่เกี่ยวข้องกับส่วนประกอบที่ใช้กันทั่วไปเพื่อสอนทักษะให้เด็กออทิสติกเล่นด้วย
( เช่น บาร์ตัน& wolery , 2010 ; แลง machalicek et al . , 2009 ) กิจกรรมครูตั้งออกที่เหมาะสมของเล่นชุด
ระหว่างศูนย์และใช้อย่างน้อยที่สุดแจ้งลำดับชั้นที่เกี่ยวข้องกับท่าทางแบบวาจา และกาย

ให้สอนทักษะการเล่น โดยเฉพาะเป้าหมายของเล่นชุด เสริมในรูปแบบของการสรรเสริญทางสังคมและของกินขนาดเล็ก ( เช่น
ลูกเกด ) ถูกส่ง contingent เมื่อเกิดพฤติกรรมการเล่นที่เหมาะสม ตอนแรก reinforcers ถูกส่งบน
คงที่อัตราส่วนของหนึ่งเล่นพฤติกรรมหนึ่ง reinforcer ( fr1 ) เมื่อเล่นเพิ่มขึ้นเหนือระดับพื้นฐานที่เหมาะสมใน 2
การประชุมครูติดต่อกันเริ่มบางเสริมตารางจนกว่าเฉลี่ย 3 พฤติกรรมเล่นเป็น
ที่จําเป็นสําหรับทุก reinforcer ( เช่น ตัวแปรอัตราส่วนเหล็กเสริมตาราง [ vr3 ] ) ไม่มีโปรแกรมภาระผูกพันใน
สถานที่สำหรับการทำซ้ำ . อย่างไรก็ตาม หากเด็กถูกหมั้นในการทำซ้ำ และไม่ตอบสนองต่อรบกวนน้อยแจ้งเพื่อเล่น ,
พร้อมทางกายภาพ ( เช่นเบา ๆชี้นำผู้เข้าร่วมมือ ) ถูกส่งซึ่งในผล , หยุดชะงักและเปลี่ยนเส้นทาง
การทำซ้ำการเล่นที่เหมาะสม การแทรกแซงในขั้นตอนนี้อย่างต่อเนื่องจนถึงผู้ร่วมในการเล่นที่เหมาะสม ในช่วงเวลา 10 - S
60% หรือมากกว่าสามครั้งซึ่งในการเก็บรวบรวมข้อมูล .