Xian Ni Chapter 1 – Leaving HomeMAR

Xian Ni Chapter 1 – Leaving Home
MARCH 15, 2015 VOIDTRANSLATIONS36 COMMENTS
TLN: So, as promised here is the first chapter to the Chinese Web Novel Xian Ni, be sure to provide feedback good or bad and mistakes. It is helpful because this is my first attempt at doing something like this.

Due credit to OSTNT which was the main inspiration for me picking up this novel as well as helping me with deciding on the standard terminology. For readers who want to read ahead, do check out the manhua, although I would advise you that there are certain marked differences between the two which will be revealed once I am able to grind out more chapters.

Without further ado, I present to you Chapter 1:

_____________________________________________________________________

Tie Zhu sitting on the roadside of the village, was looking at the blue sky in a daze, Tie Zhu was not his real name, but because of his frailty since childhood, his father being afraid of him not able to make a living, gave him a traditional nick name.

His real name is Wang Lin, Wang is considered as the most common surname in several surrounding villages, being a family of Carpenters, Wang’s family are quite well known and have number of shops specializing in selling wood products.
Tie Zhu’s father was the second son in the family and born from a concubine, thus could not take over family business and after marriage left town to settle down in a village.

As a result of his excellent carpentary, Tie Zhu’s family are considered well-off family, having no need to worry about food or clothing, and are well respected even in the village.

Tie Zhu was an intelligent child, liked reading and thinking a lot, and was accepted as the village prodigy, and every time his father heard someone praise him, the wrinkles on his face subside revealing a joyful smile.

His Mother also takes good care of him, can be said that since childhood, he has lived a life full of parental affection, and he knew that his parents had high expectations of him, where other children of his age had to do farm work in fields, he was at home reading.
As many more ideas come, he is full of yearning for the world outside the village. Looking up from the book towards the end of the road, Tie Zhu closed the book, got up and walked towards his house.

His Father was sitting in the yard, holding a pipe, inhaling deeply, asked Tie Zhu who had come in after pushing the door open, “What Book are you reading?”.

Tie Zhu murmured out a few words, his Father knocking the ashes out of the pipe, got up and said, “Tie Zhu you have to study hard, next year is the District Exam, you have no ambition, everyone can see this, don’t be like me and stay your whole life in this village, sigh.”

“Well, You are complaining everyday, if you ask me, Tie Zhu is sure to get admitted.” Tie Zhu’s mother put the food she was carrying on the table, and called the father and son over for dinner.

Sighing, Tie Zhu sat down, casually pulled out a few mouthfuls, Mother affectionately cut out small pieces of meat.

“Dad Fourth Uncle is coming, right?” Tie Zhu asked.

“Calculating the time, he should be here soon.” Your Fourth uncle has better prospects than your father. Sigh. “Tie Zhu’s Mother Have you prepared and wrapped the dishes for Fourth Brother?” Tie Zhu’s Father mentioning the Fourth Uncle had sadness showing on his face

Tie Zhu’s mother nodded Sighing, she said: “Tie Zhu Your Fourth Uncle is a good person. Thanks to his help, Your father was able to sell wood carvings at good price. If you are able to achieve great prospects, Do not forget to repay your Fourth Uncle.”

As was saying this, Suddenly, the sound of a horse was heard through the door, which was followed by sound of horse carriage stopping abruptly. A hearty voice rang out,

“Second Brother, Open the door it’s me”

Tie Zhu is pleasantly surprised. Immediately rushed to open the door to the yard. Saw only a robust and lean middle-aged man. Starry eyed he stood outside. Seeing Tie Zhu, he laughing touched his head. Smiling, he said：“Tie Zhu I didn’t see you for just six months and you grew so tall”
Tie Zhu’s parents stood up hastily，his father said with a smile：“Fourth Brother，I figured that you would be coming soon，come on in, Tie Zhu go and get you a stool for your Fourth Uncle”

Tie Zhu complying happily, hurried back to the house and put down a bench beside the table, carefully wiping it with his sleeve, looking at the middle-aged man with eyes filled of expectation.

The middle-aged man winked at him, said jokingly：“Tie Zhu, how can you be so diligent, you were not so hard working last time I came here.”

Tie Zhu’s father peeked at Tie Zhu and smiled: “That little bastard, was just now complaining how you weren’t coming soon.”

The middle-aged man saw Tie Zhu’s face going red，laughing：“Tie Zhu, your Uncle didn’t forget his promise.” Then pulled out two books and put them on top of the table.

Tie Zhu let out an excited tone, and picked up the book to read at once, unable to contain his joy.
Tie Zhu’s mother，lovingly eyed her son, and addressed the middle-aged man：“Lao Si，Your Brother is always talking about you, this time please stay for a few days.”

The middle-aged man shook his head：“Second Sister-in-law，I am busy right now due to family work and have to rush back tomorrow，however after this is done, I will come back.” He looked apologetically at his Second brother.

Tie Zhu’s father sighed and said：“Fourth Brother，don’t listen to your sister-in-law，wrapping up family business is most important，we can meet again in the future too.”

The Middle-aged man looking at Tie Zhu’s Father，said：“Second Brother，Tie Zhu is fifteen year old now right？”

Tie Zhu’s father nodded and said：“This little bastard would become Sixteen in an year，Ah，these past ten years have gone by in a flash.” Saying so, he looked dotingly upon his son.

Middle-aged man pondered a while，then speaks in serious tone：“Second Brother，Second Sister-in-law，there was a thing i wanted to discuss with you，the Heng Yue is taking in disciples，and our Clan is allowed to nominate three people and out of those three people, I can chose one.”

Tie Zhu’s father，was at a loss for words：“Heng Yue School？ But that Heng Yue school is for Saints？”
Middle-aged Man smiled, nodding he said：“Second Brother，If that is a Saint school，then our clan is also a prominent one，My son you know does not like reading and is only good with swords，I believe the Saints won’t be too thrilled at receiving my boy.This is a precious opportunity，and I have watched Tie Zhu since childhood，he is intelligent，likes to study，perhaps he may be able to utilize it.”

Tie Zhu’s mother feeling delighted said：“Lao Si，This……this……”

Middle-aged man touched Tie Zhu’s head and said: “Second Brother, Second Sister-in-Law, I will take care of this matter, so let Tie Zhu try and if he is selected that would be his good fortune”。”

Tie Zhu was confused，trying to understand what his parents and his uncle meant by Saints？ What is a Saint？ Tie Zhu asked hesitantly but softly.

The Middle-aged man grew serious and looking at Tie Zhu said: “Tie Zhu, the Saints have the ability to fly, and each one of them are beings that us mortals cannot comprehend.”

At this Tie Zhu grew a curiousity towards the Saints.
Tie Zhu’s father got excited and pulledhis wife and Tie Zhu to bow to the Middle-aged man. The Middle-aged man quickly pulled them up sincerely, and said,”Second Brother, What are you doing My mother died early, but second mother took care of me like her own child, without which I would not be here today, Tie Zhu is my nephew and I ought to do alteast this much.”

Tie Zhu’s father crying with emotion, heavily patted the middle aged man, then nodded and said sternly to Tie Zhu: “Wang Lin, you must remember in the future, your Fourth Uncle’s favour to our family, otherwise I will not consider you my son!”

Tie Zhu’s heart shook，although he was ignorant about Saints，but seeing his parent’s faces he could see that they attached great importance to this matter，he knelt infront of his Fourth Uncle，and kowtowed multiple times heavily banging his head on ground.

The Middle-aged man pulled up Tie Zhu appreciatively，and said: “Boy，you have a few days to clean yourselves up，I will come fetch you at the end of this month!”

That evening, Tie Zhu went to sleep early, his ears caught his father and his uncle’s voices coming from the yard, his father was very happy today, and although he rarely drinks, he had asked his Fourth Uncle to drink with him.

“Saint？ What exactly is a Saint?” Tie Zhu is very excited，because even his young mind is vaguely aware, that this could be his one chance, a chance to go into the outside world!

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ซีอาน Ni บทที่ 1-ออกจากบ้าน15 มีนาคม 2015 VOIDTRANSLATIONS36 ความคิดเห็นTLN: ดังนั้น ตามที่สัญญาไว้นี่คือบทแรกไปจีนเว็บนิยายอาน Ni ได้ทำให้ความคิดเห็นดี หรือไม่ดีและผิดพลาด จะเป็นประโยชน์เนื่องจากเป็นความพยายามครั้งแรกของฉันที่ทำอะไรเช่นนี้OSTNT ซึ่งเป็นแรงบันดาลใจหลักให้ฉันรับนวนิยายนี้ ตลอดจนการช่วยฉันตัดสินใจเกี่ยวกับคำศัพท์มาตรฐาน ครบกำหนดเครดิต สำหรับผู้อ่านที่อยากอ่านล่วงหน้า เช็คการ์ตูนจีน ถึงแม้ว่าคำแนะนำที่มีความแตกต่างบางทำเครื่องหมายระหว่างทั้งสองซึ่งจะถูกเปิดเผยเมื่อฉันสามารถบดออกบทเพิ่มเติมโดยไม่มีการเพิ่มเติมของ ado ฉันแสดงให้บทที่ 1:_____________________________________________________________________ผูกซูนั่งอยู่บนริมถนนของหมู่บ้าน ถูกมองที่ฟ้าดึก ซูเสมอไม่ใช่ชื่อจริงของเขา แต่เนื่องจาก frailty ตั้งแต่วัยเด็กของเขา พ่อของเขากลัวเขาไม่สามารถกิน ให้เขาชื่อนิคแบบดั้งเดิมชื่อจริงของเขาคือ หลิน วัง วังถือว่าเป็นนามสกุลใหญ่ในหมู่บ้านโดยรอบหลาย ถูกครอบครัวของเดอะคาร์เพนเทอส์ ครอบครัวของวังเป็นที่รู้จักค่อนข้างดี และมีจำนวนร้านค้าที่เชี่ยวชาญในการขายผลิตภัณฑ์ไม้พ่อผูกซูชายในครอบครัว และเกิดจากนางสนมสอง จึง สามารถเอาธุรกิจครอบครัว และหลัง จากแต่งงานซ้ายเมืองปักในหมู่บ้านจาก carpentary ของเขาดี ครอบครัวเสมอซูถือเป็นสังคมครอบครัว มีไม่จำเป็นต้องกังวลเกี่ยวกับอาหารหรือเสื้อผ้า และดีได้ยอมรับในหมู่บ้านซูไทเป็นเด็กฉลาด ชอบอ่าน และคิดมาก และเป็นการยอมรับโพรดิจีวิลเลจ และทุกครั้งที่พ่อของเขาได้ยินคนเกรง ริ้วรอยบนใบหน้าของเขาเบาบางเผยให้เห็นรอยยิ้มจอยฟูลแม่ของเขายังจะดูแลเขา ที่ดีสามารถกล่าวได้ว่า ตั้งแต่วัยเด็ก ปานชีวิตเต็มไปด้วยจิตโดยผู้ปกครอง และเขารู้ว่า พ่อมีความคาดหวังที่สูงของเขา ที่เด็กอื่น ๆ ของอายุของเขามีฟาร์มผลิตใน กำลังที่บ้านอ่านได้เป็นหลายความคิดมากขึ้นมา เขาจะเต็มไปด้วยความโหยหาโลกภายนอกหมู่บ้าน หาจากหนังสือสิ้นถนน ซูผูกปิดหนังสือ มีค่า แล้วเดินไปทางบ้านของเขาพ่อนั่งอยู่ในบ้าน จับท่อ ลึก ดมถามซูเสมอที่ได้มาหลังจากผลักดันประตูเปิด "จองบ้างคุณอ่าน"ซูไท murmured ออกกี่คำ พ่อเคาะขี้เถ้าจากไปป์ มีขึ้น และกล่าว ว่า, "ซูเสมอคุณต้องเรียนหนัก ปีหน้าจะสอบเขต คุณมีความใฝ่ฝันไม่ ทุกคนสามารถเห็น ไม่เหมือนฉัน และเดินชีวิตของในหมู่บ้านนี้ ถอนหายใจ""ดี คุณจะบ่นทุกวัน หากคุณถามฉัน ซูเสมอจะต้องได้รับการยอมรับ" แม่ผูกซูใส่อาหารเธอถูกดำเนินการบนตาราง และเรียกพ่อและลูกชายช่วงเย็นSighing ผูกซูนั่งลง ตั้งใจดึงกี่ mouthfuls แม่ด้วยความรักตัดออกจากชิ้นส่วนเล็ก ๆ ของเนื้อ"พ่อมาลุงสี่ ขวา" ขอซูเสมอ"คำนวณเวลา เขาควรได้ที่นี่เร็ว ๆ นี้" คุณลุงสี่มีแนวโน้มที่ดีกว่าของคุณพ่อ แยกกัน "ผูกมีแม่ของซูคุณเตรียม และห่ออาหารสำหรับสี่พี่" พ่อผูกซูที่ลุงสี่กล่าวถึงมีความโศกเศร้าในการแสดงหน้าผูกซูแม่พยักหน้า Sighing เขากล่าวว่า: "ซูไทของคุณลุงสี่เป็นคนดี พ่อของคุณก็ไม่สามารถขายไม้แกะสลักที่ดี ด้วยความช่วยเหลือ ถ้าคุณไม่สามารถบรรลุแนวโน้มดี อย่าลืมชำระของคุณลุงสี่"ขณะพูดนี้ ทันที เสียงของม้าได้ยินผ่านประตู ซึ่งด้วยเสียงของรถม้าหยุดกะทันหัน เสียงแสนอร่อยรัง"สองน้อง เปิดประตูเป็นฉัน"ซูไทเป็นประหลาดใจ ทันทีวิ่งไปเปิดประตูสู่หล้า เห็นเฉพาะแบบ lean และแข็งแกร่งวัยกลางคน เรียกตาเขายืนอยู่ เห็นซูเสมอ หัวเราะแตะศีรษะของเขา เขายิ้ม กล่าวว่า: "ซูไทไม่เห็นคุณเพียง 6 เดือนและคุณเติบโตสูงมาก"ผูกยืนขึ้นอย่างกระทันหัน พ่อกล่าว ด้วยรอยยิ้มของพ่อแม่ของซู: "พี่ชายสี่ ฉันคิดว่า คุณจะมามาในเร็ว ๆ นี้ ใน ผูกซูไป และรับคุณอุจจาระของคุณลุงสี่"Zhu ผูกการปฏิบัติอย่างมีความสุข รีบกลับไปบ้าน และวางม้านั่งข้างตาราง เช็ดอย่างระมัดระวัง ด้วยปืน ผู้ชายวัยกลางคนมอง ด้วยตาเติมของความคาดหวังชายวัยกลางคน winked ที่เขา พูดเล่น: "ผูก Zhu คุณจะขยันมาก คุณไม่ยากดังนั้นเวลาสุดท้ายที่ฉันมาที่นี่ทำงานได้"พ่อผูกซู peeked ที่ซูเสมอ และยิ้ม: "ลูกครึ่งที่น้อย ถูกเมื่อกี้นี้บ่นว่า คุณไม่ได้เร็ว ๆ นี้"ชายวัยกลางคนเห็นหน้าผูกซูไปแดง หัวเราะ: "ผูกซู คุณลุงไม่ได้ลืมสัญญาของเขา" ถูกดึงออกมาสองเล่ม แล้วทำให้พวกเขาอยู่ด้านบนของตารางซูไทให้ออกเสียงที่ตื่นเต้น และรับหนังสืออ่านครั้ง ไม่สามารถประกอบด้วยความสุขของเขาผูกซูแม่ รักตาลูกชายของเธอ และอยู่ในวัยกลางคน: "ลาวศรี พี่อยู่เสมอพูดถึงคุณ เวลานี้กรุณาอยู่กี่วัน"ชายวัยกลางคนจับศีรษะของเขา: "สองพี่น้อง-ในกฎหมาย ฉันไม่ว่างขณะนี้เนื่องจากการทำงานครอบครัว และมีการวิ่งกลับวันพรุ่งนี้ แต่หลังจากทำเช่นนี้ ฉันจะกลับมา" เขาดู apologetically ที่น้องสองพ่อผูก Zhu ถอนหายใจ และกล่าวว่า: "พี่ชายสี่ ไม่ฟังของคุณน้องสาว-ในกฎหมาย ตัดค่าธุรกิจครอบครัวเป็นสิ่งสำคัญที่สุด เราสามารถพบกันในอนาคตมากเกินไป"ผู้ชายวัยกลางคนผูกซูพ่อ กล่าวว่า: "พี่สอง Zhu เสมอคือ 15 ปีตอนนี้ขวาผูกซูพ่อพยักหน้า และกล่าวว่า: "ลูกครึ่งเล็กน้อยนี้จะกลายเป็น Sixteen ที่ปี Ah เหล่านี้ผ่านมาสิบปีได้ไปด้วยในตัวแฟลช" คำพูดนั้น เขามอง dotingly บุตรชายวัยกลางคน pondered ในขณะที่ แล้วพูดในโทนจริงจัง: "พี่สอง สองพี่น้อง-ในกฎหมาย มีสิ่งที่อยากจะพูดคุยกับคุณ หยูเฮงกำลังในสาวก และตระกูลของเราได้รับการอนุญาตให้เสนอชื่อบุคคลที่สาม และจากบุคคลที่สาม ฉันสามารถเลือกหนึ่ง"ผูกบิดาของ Zhu ถูกขาดทุนคำ: "โรงเรียนเฮงหยู? แต่ว่าโรงเรียนเฮงหยูเป็นนักบุญหรือไม่? "ชายวัยกลางคนยิ้ม nodding เขากล่าวว่า: "สองน้องชาย ถ้าเป็นโรงเรียนเซนต์ แล้วตระกูลของเราเป็นหนึ่งที่โดดเด่น ลูกคุณรู้ว่าไม่ชอบอ่านหนังสือ และจะดีเฉพาะกับดาบ ผมเชื่อว่า นักบุญจะไม่ตื่นเต้นเกินไปในการรับเด็กของฉัน นี้เป็นโอกาสที่ล้ำค่า และฉันได้ดูซูเสมอตั้งแต่วัยเด็ก เขาเป็นอัจฉริยะ ชอบศึกษา บางทีเขาอาจจะสามารถใช้มันได้ "แม่ผูกซูรู้สึกยินดีกล่าวว่า: "ลาวศรี นี้...นี้..."ชายวัยกลางคนสัมผัสเสมอซูหัว และกล่าวว่า: "พี่สอง Sister-in-Law สอง ฉันจะดูแลเรื่องนี้ เพื่อ ให้ลองซูเสมอ และถ้าเขาเลือกที่จะเป็นโชคดีของเขา" 。 ”ซูไทถูกสับสน พยายามเข้าใจพ่อและลุงของเขาความหมาย โดยนักบุญ? นักบุญคืออะไร? ไทซูถามเบา ๆ แต่ hesitantlyชายวัยกลางคนโตอย่างจริงจัง และมองที่ผูกซูกล่าวว่า: "ซูไท นักบุญมีความสามารถในการบิน และแต่ละคนเป็นสวรรค์ที่เรา mortals ไม่เข้าใจ"ที่นี้ซูไทโต curiousity ต่อนักบุญพ่อผูกซูได้ตื่นเต้น และภรรยา pulledhis และ Zhu ผูกโบว์ให้ชายวัยกลางคน ชายวัยกลางคน และอย่างรวดเร็วทำลายนั้นขึ้นจริง กล่าว ว่า, "พี่สอง ทำแม่ตายก่อน แต่สองแม่เอาดูแลผมเหมือนลูกของเธอเอง ซึ่งผมจะไม่ที่นี่วันนี้ ผูกซูเป็นหลานชายของฉัน และฉันควรจะทำ alteast นี้มากขึ้น"พ่อผูกซูร้องไห้ ด้วยอารมณ์ หนัก patted อายุกลางคน พยักหน้า แล้วว่า ซูเสมอ sternly: "หลินวัง คุณต้องจำไว้ว่า ในอนาคต โปรดปรานของลุงสี่ของครอบครัวของเรา มิฉะนั้นจะไม่พิจารณาคุณลูก"ผูกของซูหัวใจสั่นเครือ แต่เขาไม่รู้เกี่ยวกับนักบุญ เห็นหน้าแม่ของเขาเขาได้เห็นว่า จะแนบความสำคัญกับเรื่องนี้ เขา knelt infront ของลุงของเขาสี่ และ kowtowed หลายครั้งมากพวกเขาหัวเราชายวัยกลางคนดึงขึ้นผูกซู appreciatively และกล่าวว่า: "เด็ก มีกี่วันเพื่อล้างตัวเอง จะมานำมาใช้ในสิ้นเดือนนี้"ที่ ผูกซูไปไหน บิดาจับหูของเขา และเสียงของลุงของเขามาจากลาน พ่อมีความสุขมากวันนี้ และแม้ว่าจะไม่ค่อยดื่ม เขาถามลุงสี่เขาดื่มกับเขา"เซนต์หรือไม่ว่าสิ่งที่เป็นนักบุญหรือไม่? " ซูไทเป็นตื่นเต้นมาก เพราะแม้แต่จิตใจของเขาหนุ่มทราบคลับ ที่อาจเป็นโอกาสเดียวของเขา โอกาสไปสู่โลกภายนอก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ซีอาน Ni บทที่ 1 - ออกจากบ้าน
15 มีนาคม 2015 VOIDTRANSLATIONS36 ความคิดเห็น
TLN: ดังนั้นตามที่สัญญานี่เป็นบทแรกที่จีนเว็บนวนิยายซีอาน Ni ให้แน่ใจว่าได้ให้ข้อเสนอแนะดีหรือไม่ดีและความผิดพลาด มันจะมีประโยชน์เพราะเป็นความพยายามครั้งแรกของฉันที่ทำอะไรเช่นนี้. เครดิตเนื่องจาก OSTNT ซึ่งเป็นแรงบันดาลใจสำคัญสำหรับฉันหยิบขึ้นมานิยายเรื่องนี้รวมทั้งช่วยฉันด้วยการตัดสินใจเกี่ยวกับคำศัพท์มาตรฐาน สำหรับผู้อ่านที่ต้องการอ่านไปข้างหน้าไม่ได้ตรวจสอบ manhua แม้ว่าผมจะแนะนำให้คุณว่ามีความแตกต่างการทำเครื่องหมายบางอย่างระหว่างคนทั้งสองซึ่งจะมีการเปิดเผยในครั้งเดียวฉันสามารถที่จะบดออกบทมากขึ้น. โดยไม่ต้องกังวลใจต่อผมนำเสนอให้คุณ บทที่ 1: _____________________________________________________________________ ผูกจู้นั่งอยู่บนริมถนนของหมู่บ้านที่ถูกมองที่ท้องฟ้าสีฟ้าในอาการงุนงง, Tie จู้ไม่ได้เป็นชื่อจริงของเขา แต่เป็นเพราะความอ่อนแอของเขาตั้งแต่วัยเด็กพ่อของเขากลัวเขาจะไม่สามารถที่จะทำให้ ชีวิตทำให้เขามีชื่อเล่นแบบดั้งเดิม. ชื่อจริงของเขาคือวังหลินวังถือเป็นนามสกุลที่พบมากที่สุดในรอบหมู่บ้านหลายเป็นครอบครัวของช่างครอบครัววังค่อนข้างรู้จักกันดีและมีจำนวนร้านค้าที่มีความเชี่ยวชาญในการขาย ผลิตภัณฑ์ไม้. Tie พ่อจู้เป็นบุตรชายคนที่สองในครอบครัวและเกิดจากนางสนมจึงไม่สามารถใช้เวลามากกว่าธุรกิจของครอบครัวและหลังออกจากเมืองแต่งงานที่จะปักหลักในหมู่บ้าน. อันเป็นผลมาจากไม้ระดับยอดเยี่ยมของเขาครอบครัวผูกจู้เป็น ถือว่าเป็นครอบครัวที่ดีออกมีความจำเป็นที่จะต้องกังวลเกี่ยวกับอาหารหรือเสื้อผ้าที่ไม่ได้และได้รับการยอมรับเป็นอย่างดีแม้จะอยู่ในหมู่บ้าน. Tie จู้เป็นเด็กฉลาด, ชอบการอ่านและการคิดจำนวนมากและได้รับการยอมรับว่าเป็นอัจฉริยะหมู่บ้านและทุกครั้ง พ่อของเขาได้ยินคนสรรเสริญพระองค์ริ้วรอยบนบรรเทาใบหน้าของเขาเผยให้เห็นรอยยิ้มที่มีความสุข. แม่ของเขายังดูแลที่ดีของเขาอาจกล่าวได้ว่าตั้งแต่วัยเด็กเขามีชีวิตที่เต็มไปด้วยความรักของผู้ปกครองและเขารู้ว่าพ่อแม่ของเขา มีความคาดหวังที่สูงของเขาที่เด็กคนอื่น ๆ ที่อายุของเขาจะทำผลงานในฟาร์มในสาขาที่เขาอยู่ที่บ้านอ่าน. เป็นจำนวนมากคิดเพิ่มเติมมาเขาเต็มไปด้วยความโหยหาโลกนอกหมู่บ้าน มองขึ้นไปจากหนังสือไปยังจุดสิ้นสุดของถนนที่ผูกจู้ปิดหนังสือลุกขึ้นและเดินไปที่บ้านของเขา. พ่อของเขากำลังนั่งอยู่ในบ้านถือท่อหายใจเข้าลึกถามผูกจู้ที่ได้มาหลังจากที่ผลักดัน เปิดประตู "สิ่งที่คุณกำลังอ่านหนังสือ?". Tie จู้บ่นออกคำไม่กี่คำ, พ่อของเขาเคาะเถ้าถ่านออกมาจากท่อลุกขึ้นและกล่าวว่า "ผูกจู้คุณต้องเรียนอย่างหนักในปีต่อไปคืออำเภอ สอบคุณมีความทะเยอทะยานไม่มีทุกคนสามารถดูนี้ไม่เป็นเช่นฉันและอยู่ทั้งชีวิตของคุณในหมู่บ้านนี้ถอนหายใจ. "" ดีคุณจะบ่นทุกวันถ้าคุณถามฉันผูกจู้มั่นใจว่าจะได้รับการยอมรับ . "แม่ผูกจู้ใส่อาหารที่เธอถืออยู่บนโต๊ะและเรียกพ่อและลูกชายมากกว่าสำหรับอาหารค่ำ. ถอนหายใจผูกจู้นั่งลงลวกดึงออกมาอมไม่กี่แม่เสน่หาตัดออกจากชิ้นเล็ก ๆ ของเนื้อ." พ่อ สี่ลุงจะมาใช่มั้ย? "Tie จู้ถาม." การคำนวณเวลาที่เขาควรจะอยู่ที่นี่เร็ว ๆ นี้. "ลุงสี่ของคุณมีแนวโน้มที่ดีกว่าคุณพ่อของคุณ การถอนหายใจ "ผูกจู้แม่คุณเตรียมความพร้อมและห่ออาหารสำหรับสี่บราเดอร์" พ่อผูกจู้กล่าวถึงสี่ลุงมีความโศกเศร้าที่แสดงให้เห็นบนใบหน้าของเขาผูกแม่จู้พยักหน้าถอนหายใจเธอกล่าวว่า"ผูกจู้สี่ลุงของคุณเป็นคนดี ขอขอบคุณที่ช่วยเหลือพ่อของคุณก็สามารถที่จะขายไม้แกะสลักในราคาที่ดี ถ้าคุณมีความสามารถที่จะบรรลุโอกาสที่ดีอย่าลืมที่จะชำระคืนสี่ลุงของคุณ. "ในฐานะที่พูดนี้ทันใดนั้นเสียงของม้าก็ได้ยินเสียงผ่านประตูซึ่งตามมาด้วยเสียงของรถม้าหยุดทันที เสียงดังออกมามากมาย, "สองบราเดอร์เปิดประตูก็ฉัน" Tie จู้เป็นประหลาดใจ รีบวิ่งไปเปิดประตูไปสู่ลาน เห็นเพียงที่แข็งแกร่งและยันชายวัยกลางคน Starry ตาเขายืนอยู่ข้างนอก เห็น Tie จู้เขาหัวเราะสัมผัสหัวของเขา ยิ้มเขากล่าวว่า "ผูกจู้ฉันไม่เห็นคุณเพียงหกเดือนและคุณเติบโตเพื่อให้สูง" พ่อแม่ผูกจู้ลุกขึ้นยืนอย่างเร่งรีบพ่อของเขากล่าวด้วยรอยยิ้ม "ที่สี่บราเดอร์ผมคิดว่าคุณจะมาเร็ว ๆ นี้ มาใน, Tie จู้ไปและได้รับคุณอุจจาระสำหรับสี่ลุงของคุณ "Tie จู้ปฏิบัติตามอย่างมีความสุขก็รีบกลับไปที่บ้านและวางลงที่ม้านั่งข้างโต๊ะอย่างระมัดระวังเช็ดด้วยแขนเสื้อของเขากำลังมองหาที่วัยกลางคน . คนที่มีสายตาที่เต็มไปด้วยความคาดหวังคนวัยกลางคนขยิบตาให้เขากล่าวติดตลก"Tie จู้วิธีที่คุณสามารถจะขยันเพื่อให้คุณไม่ได้เพื่อให้ทำงานอย่างหนักครั้งสุดท้ายที่ผมมาที่นี่." พ่อผูกจู้แอบมองที่ผูกจู้ และยิ้ม: "นั่นไอ้เล็ก ๆ น้อย ๆ ก็แค่ตอนนี้บ่นว่าคุณไม่ได้ในเร็ว ๆ นี้." ชายวัยกลางคนเห็นหน้าผูกจู้จะสีแดงหัวเราะ ". Tie จู้ลุงของคุณไม่ลืมสัญญาของเขา" แล้ว ดึงออกมาจากหนังสือสองเล่มและทำให้พวกเขาอยู่ด้านบนของตาราง. ผูกจู้ให้ออกน้ำเสียงตื่นเต้นและหยิบหนังสือขึ้นมาอ่านในครั้งเดียวไม่สามารถที่จะมีความสุขของเขา. แม่ผูกจู้, ตาความรักลูกชายของเธอและที่อยู่ตรงกลาง คน -aged "ลาวศรีบราเดอร์ของคุณมักจะพูดคุยเกี่ยวกับคุณในครั้งนี้โปรดอยู่ไม่กี่วัน." ชายวัยกลางคนส่ายหัว "สองน้องสาวในกฎหมายผมไม่ว่างในขณะนี้เนื่องจากการ การทำงานครอบครัวและต้องรีบเร่งกลับมาในวันพรุ่งนี้ แต่หลังจากนี้จะทำฉันจะกลับมา "เขามองขอโทษที่พี่ชายของเขาที่สอง.. ผูกพ่อจู้ถอนหายใจและกล่าวว่า" สี่พี่ไม่ฟังน้องสาวของคุณห . กฎหมายห่อธุรกิจของครอบครัวเป็นสิ่งสำคัญที่สุดที่เราสามารถพบกันอีกครั้งในอนาคตอีกด้วย "ชายวัยกลางคนกำลังมองหาที่พ่อผูกจู้กล่าวว่า:" สองพี่ผูกจู้สิบห้าปีเก่าตอนนี้ "พ่อผูกจู้พยักหน้าและกล่าวว่า "นี่ไอ้เล็ก ๆ น้อย ๆ ก็จะกลายเป็นสิบหกในปีอาเหล่านี้ผ่านมาสิบปีได้หายไปโดยในแฟลช." กล่าวว่าเพื่อให้เขามอง dotingly เมื่อลูกชายของเขา. ชายวัยกลางคนครุ่นคิดขณะที่แล้วพูด น้ำเสียงจริงจัง "บราเดอร์ที่สองที่สองน้องสาวในกฎหมายมีสิ่งที่ฉันต้องการที่จะพูดคุยกับคุณที่ยูเฮงคือการในสาวกและตระกูลของเราได้รับอนุญาตให้เสนอชื่อคนสามคนและออกจากทั้งสามคนผม . สามารถเลือกอย่างใดอย่างหนึ่ง "พ่อผูกจู้เป็นที่สูญเสียสำหรับคำ:" เฮงโรงเรียน Yue แต่ที่โรงเรียนเฮง Yue เป็นเซนต์ส "ชายวัยกลางคนยิ้มพยักหน้าเขากล่าวว่า" สองพี่ถ้าเป็นนักบุญ โรงเรียนแล้วตระกูลของเรายังเป็นที่โดดเด่นหนึ่งลูกชายของฉันคุณรู้ว่าไม่ชอบการอ่านและเป็นเพียงที่ดีกับดาบผมเชื่อว่าเซนต์สจะไม่ตื่นเต้นเกินไปในการรับ boy.This ของฉันเป็นโอกาสอันมีค่าและฉันมี ดู Tie จู้ตั้งแต่วัยเด็กเขาเป็นคนฉลาดชอบที่จะศึกษาบางทีเขาอาจจะสามารถใช้มัน ". ผูกความรู้สึกแม่จู้ยินดีกล่าวว่า" ลาวศรีนี้ ...... นี้ ...... "ชายวัยกลางคนสัมผัสหัวผูกจู้และกล่าวว่า "สองพี่สองน้องสาวในกฎหมายผมจะดูแลเรื่องนี้เพื่อให้ผูกจู้พยายามและถ้าเขาเลือกที่จะเป็นโชคดีของเขา" ". Tie จู้สับสนพยายามที่จะเข้าใจในสิ่งที่ ? พ่อแม่และลุงของเขาหมายถึงนักบุญเซนต์คืออะไรผูกจู้ถามลังเล แต่เบา ๆ . ชายวัยกลางคนเพิ่มขึ้นอย่างจริงจังและกำลังมองหาที่ผูกจู้กล่าวว่า "ผูกจู้เซนต์สมีความสามารถในการบินและแต่ละคน ของพวกเขาเป็นสิ่งมีชีวิตที่มนุษย์เราไม่สามารถเข้าใจ. "ตอนนี้ผูกจู้เติบโตcuriousity ต่อเซนต์ส. พ่อผูกจู้ได้ตื่นเต้นและ pulledhis ภรรยาและผูกจู้เพื่อน้อมกับคนวัยกลางคน ชายวัยกลางคนได้อย่างรวดเร็วดึงพวกเขาขึ้นแสดงความนับถือและกล่าวว่า "สองบราเดอร์, คุณกำลังทำอะไรแม่ของฉันเสียชีวิตในช่วงต้น แต่แม่ที่สองเข้ามาดูแลฉันเหมือนเด็กของเธอเองโดยที่ผมจะไม่อยู่ที่นี่ในวันนี้ผูกจู้ เป็นหลานชายของฉันและฉันควรจะทำ alteast มากขนาดนี้ ". พ่อผูกจู้ร้องไห้ด้วยอารมณ์หนักตบชายคนวัยกลางคนแล้วพยักหน้าและกล่าวว่าอย่างรุนแรงที่จะผูกจู้" วังหลินคุณต้องจำไว้ในอนาคตของคุณสี่ลุง โปรดปรานให้กับครอบครัวของเรามิฉะนั้นผมจะไม่พิจารณาคุณลูกชายของฉัน! "หัวใจผูกจู้ส่ายแม้ว่าเขาจะไม่รู้เกี่ยวกับเซนต์สแต่เห็นใบหน้าของพ่อแม่เขาจะได้เห็นว่าพวกเขาสำคัญกับเรื่องนี้เขาคุกเข่าหน้าของเขาที่สี่ ลุงและ kowtowed หลายครั้งอย่างหนักทุบศีรษะของเขาอยู่บนพื้นดิน. ชายวัยกลางคนดึงขึ้นผูกจู้ชื่นชมและกล่าวว่า "บอยคุณมีไม่กี่วันในการทำความสะอาดตัวเองขึ้นผมก็จะมาเรียกคุณในตอนท้ายของเรื่องนี้ เดือน! "เย็นวันนั้นผูกจู้ไปนอนต้นหูของเขาจับพ่อและเสียงของลุงของเขามาจากบ้านพ่อของเขาก็มีความสุขมากในวันนี้และแม้ว่าเขาจะไม่ค่อยดื่มเขาถามสี่ลุงของเขาที่จะดื่มกับเขา. "นักบุญอะไรที่ว่าเป็นนักบุญ?" Tie จู้ตื่นเต้นมากเพราะแม้ใจสาวของเขาตระหนักถึงรางที่ว่านี้อาจจะเป็นโอกาสเดียวที่เขามีโอกาสที่จะไปสู่โลกภายนอก!

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เซียน ผมออกจากบ้าน
บทที่ 1 – 15 มีนาคม 2015 voidtranslations36 ความคิดเห็น
tln : ตามที่สัญญามาเป็นบทแรกในเว็บนิยายจีนซีอาน นิ ให้แน่ใจว่าได้ให้ข้อเสนอแนะที่ดี หรือความผิดพลาดที่เลวร้ายและ . จะเป็นประโยชน์เพราะมันเป็นครั้งแรกของฉันที่ทำแบบนี้

เนื่องจากสินเชื่อเพื่อ ostnt ซึ่งเป็นแรงบันดาลใจหลักสำหรับฉันหยิบนิยายเรื่องนี้ รวมทั้งช่วยในการตัดสินใจในคำศัพท์มาตรฐาน สำหรับผู้อ่านที่อยากอ่านต่อ ทำเช็คการ์ตูนจีน ถึงแม้ว่าผมจะแนะนำให้คุณมี บางเครื่องหมายความแตกต่างระหว่างสองซึ่งจะถูกเปิดเผยเมื่อฉันสามารถบดบทเพิ่มเติม

ไม่ต้องพูดต่อแล้วผมเสนอให้คุณตอนที่ 1 :



_____________________________________________________________________ ผูกจูนั่งอยู่ริมถนนของหมู่บ้านที่ถูกมองที่ท้องฟ้าสีฟ้าเหม่อลอย ผูก จู ไม่ใช่ชื่อจริงของเขา แต่เพราะความอ่อนแอของเขาตั้งแต่วัยเด็ก บิดาของเขา กลัวเขาไม่สามารถทำ ให้เขา ชื่อเรียกดั้งเดิม

ชื่อที่แท้จริงของเขาคือ หวัง หลินหวังเป็นนามสกุลที่พบบ่อยที่สุดในหลายหมู่บ้านที่อยู่โดยรอบ ถูกครอบครัวช่างไม้ , ครอบครัว หวังจะค่อนข้างที่รู้จักกันดีและมีจำนวนร้านค้าที่เชี่ยวชาญในการขายผลิตภัณฑ์ไม้ ผูกเป็นพ่อจู
ลูกชายคนที่สอง ในครอบครัวที่เกิดจากเมียน้อย จึงไม่สามารถดูแลกิจการครอบครัว และหลัง การแต่งงานที่ออกจากเมืองไปปักหลักในบ้าน

ผลของ carpentary ยอดเยี่ยมของเขาผูกครอบครัวจูก็ถือว่าเป็นครอบครัวที่ดีออกมีไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับอาหารหรือเสื้อผ้า และได้รับการยอมรับอย่างดีแม้ในหมู่บ้าน

ไทจูเป็นเด็กฉลาด ชอบอ่าน และคิดมาก และได้รับการยอมรับเป็นหมู่บ้าน และทุกครั้งที่พ่ออัจฉริยะ เขาได้ยินเสียงคนสรรเสริญพระองค์ริ้วรอยบนใบหน้าบางเบาเผยรอยยิ้มสนุกสนาน

แม่ของเขาดูแลเขา อาจกล่าวได้ว่าตั้งแต่วัยเด็กเขาอาศัยอยู่ชีวิตที่เต็มไปด้วยความรักของพ่อแม่ และเขารู้ว่า พ่อแม่มีความคาดหวังสูงของเขา ที่เด็ก ๆอายุของเขาต้องทำงานที่ไร่ในเขต เขาอยู่บ้านอ่านหนังสือ
เป็นหลายความคิดเพิ่มเติมเข้ามาเขาเต็มไปด้วยโหยหาโลกภายนอกหมู่บ้าน ดูจากหนังสือไปยังจุดสิ้นสุดของถนน ไทจูปิดหนังสือ ลุกขึ้นและเดินต่อที่บ้าน

พ่อนั่งอยู่ในบ้าน ถือท่อ หายใจเข้าลึกๆ ให้ผูกจู้ที่เข้ามาหลังจากผลักประตูเปิด , " สิ่งที่คุณอ่าน ? "

ไทจู้พึมพำออกมาสองสามคำพ่อเคาะขี้เถ้าออกจากท่อ ลุกขึ้นและกล่าวว่า " ผูกจู คุณเรียนหนัก ปีถัดไปคือ การสอบเขต คุณไม่มีความทะเยอทะยาน ทุกคนจะเห็นนี้ อย่าเป็นเหมือนผม และอยู่ชีวิตของคุณทั้งหมดในหมู่บ้านนี้ เฮ้อ . . . "

" เอ่อ คุณ บ่นทุกวัน ถ้าคุณถามผม ผูก Zhu ไม่แน่ใจว่าได้รับการยอมรับ . " ผูกแม่จู เอาอาหารที่เธอถือไว้บนโต๊ะและเรียกพ่อกับลูก มากินข้าวเย็น

ทอดถอนใจ ไทจูนั่งลง แล้วก็ดึงออกมาไม่กี่ mouthfuls แม่เมื่อตัดชิ้นเนื้อเล็กๆ

" พ่อลุงสี่จะมาใช่มั้ย ? " มัดจูถาม

" การคำนวณเวลา เขาจะมาที่นี่เร็วๆนี้ " ลุงสี่ได้โอกาสดีกว่าพ่อ เฮ้อ" ผูกแม่จู้เป็นคุณเตรียมและห่ออาหารสำหรับน้องสี่ ? " ไทจู้ของพ่อพูดถึง 4 ลุงมีความเศร้าที่แสดงบนหน้า

ไทจู แม่พยักหน้าแล้วถอนหายใจ เธอกล่าวว่า " ผูกจูลุงสี่ของคุณเป็นคนดี ขอบคุณที่เขาช่วย พ่อก็สามารถขายไม้แกะสลักที่ราคาดี หากคุณสามารถที่จะบรรลุเป้าหมายที่ยิ่งใหญ่อย่าลืมตอบแทนคุณลุงสี่ . "

ตามที่ได้พูด ทันใดนั้น เสียงม้าดังขึ้นผ่านประตูนี้ไป ซึ่งตามเสียงของรถม้าหยุดทันที เสียงมากมายดังขึ้นด้วย

" พี่เปิดประตูนี่ฉันเอง "

ไทจู้เป็นประหลาดใจ ทันทีรีบวิ่งไปเปิดประตูบ้าน เห็นแต่แข็งแกร่งและยันชายวัยกลางคน .Starry Eyed เขายืนอยู่ข้างนอก เห็นผูกจู เขาหัวเราะ จับหัวเขา ยิ้ม , เขากล่าวว่า : " ผูกจู ผมไม่ได้เจอคุณมาแค่หกเดือน และเติบโตสูงมาก "
ไทจู้ ผู้ปกครองยืนปุ๊บ พ่อพูดด้วยรอยยิ้ม : " น้องสี่ ฉันคิดว่าคุณจะมาเร็ว ๆ นี้ มา ใน ผูก จู ไปหาคุณแป้นสำหรับที่สี่ของคุณลุง "

ไทจู้มีความสอดคล้องอย่างมีความสุขรีบกลับไปบ้านและใส่ลงที่ม้านั่งข้างโต๊ะ ค่อยๆเช็ดกับแขนเสื้อของเขา มองชายวัยกลางคนด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความคาดหวัง .

ผู้ชายวัยกลางคนขยิบตาให้เขากล่าวติดตลก " ผูก Zhu , คุณจะต้องขยันแล้ว คุณไม่ได้ทำงานหนักครั้งสุดท้ายมาที่นี่ "

มัดพ่อจูก็แอบมองผูก Zhu และยิ้ม : " ไอ้สารเลวก็แค่บ่น ๆว่าคุณจะไม่มาแล้ว "

ชายวัยกลางคนเห็นผูกจู หน้าจะแดง หัวเราะ : " ไทจู้ ลุงไม่เคยลืมสัญญาของเขา " แล้วดึงออกมาสองเล่ม และวางไว้บนโต๊ะ

ไทจู้ให้ออกเสียงตื่นเต้น หยิบหนังสือมาอ่านทันที ไม่สามารถบรรจุความสุขของเขา .
ผูกแม่จู้ , ขนาดตาลูกชายและจัดการชายวัยกลางคน : " ลาวศรี พี่ชายของคุณพูดถึงคุณเสมอ คราวนี้ช่วยอยู่ไม่กี่วัน "

ชายวัยกลางคนส่ายหัว " น้องสาวในกฎหมาย ตอนนี้หนูกำลังยุ่งเพราะงานครอบครัวและต้องรีบกลับ พรุ่งนี้ อย่างไรก็ตาม หลังนี้เสร็จ ฉันกลับมา . " เขาดูขอโทษที่พี่ชายคนรองของเขา

มัดพ่อจูก็ถอนหายใจและกล่าวว่า :" น้องสี่ อย่าฟังพี่สะใภ้ของคุณห่อขึ้นธุรกิจของครอบครัวเป็นสิ่งสำคัญที่สุด เราได้พบกันอีกครั้งในอนาคตด้วย "

ชายวัยกลางคนมองไทจู้ของพ่อ , กล่าวว่า : " พี่รอง ไทจูเป็นสิบห้าปีได้แล้วใช่มั้ย ? "

พ่อจูเป็นผูก พยักหน้าและกล่าวว่า : " ไอ้เลวนี่ก็กลายเป็นสิบหกในหนึ่งปี อ่า เรื่องนี้ผ่านมาสิบปีแล้วในแฟลช" พูด เขาดู dotingly เมื่อลูกชาย

ชายวัยกลางคนครุ่นคิดสักพัก แล้วพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง " น้องรอง , น้องสาวในกฎหมาย ก็เป็นสิ่งที่ฉันต้องการที่จะพูดคุยกับคุณ เเย่เอาในสาวกและพวกเราได้รับอนุญาตให้ตั้งสามคน จากทั้งสามคน ผมจะเลือกคนที่ "

มัดพ่อจู , คือพูดไม่ออก : " โรงเรียนเฮง Yue ?แต่ที่เเย่คือโรงเรียนสำหรับชน ? "
ชายวัยกลางคนยิ้ม พยักหน้า เขากล่าวว่า : " น้องสอง ถ้าเป็นโรงเรียนเซนต์ แล้วพวกเรายังเป็นที่โดดเด่นหนึ่ง ลูกชายก็ไม่ชอบอ่าน และเป็นเพียงที่ดีกับดาบ ผมเชื่อว่านักบุญไม่ต้องตื่นเต้นที่ได้รับลูกของฉัน นี้เป็นโอกาสที่ล้ำค่า และผมได้ดู ไทจูตั้งแต่วัยเด็ก เขาฉลาดมากชอบเรียน บางทีเขาอาจจะสามารถที่จะใช้มัน . . . "

ไทจูแม่รู้สึกยินดีว่า " ลาว " . . . . . . . . . . . . จังหวัดนี้นี้

ชายวัยกลางคนจับมัดจู๋ คือหัวและกล่าวว่า : " น้องรอง , น้องสาวในกฎหมาย ผมจะดูแลเรื่องนี้เอง ดังนั้น ให้ผูกลองจู และถ้าเขาเลือกที่จะโชคดี " ของเขา "

ไทจู้สับสนพยายามที่จะเข้าใจในสิ่งที่พ่อแม่และลุงของเขาหมายถึงนักบุญ ? อะไรเป็นนักบุญ ? ผูกจูถามอย่างลังเล แต่เบา ๆ .

ชายวัยกลางคนเริ่มจริงจังและมองมัด Zhu กล่าวว่า : " ไทจู้นักบุญมีความสามารถในการบินและหนึ่งของพวกเขาแต่ละคนเป็นสิ่งมีชีวิตที่เราไม่สามารถเข้าใจ "

ที่ผูกจูโตขึ้นความอยากรู้อยากเห็นต่อนักบุญ .
มัดพ่อจูได้ตื่นเต้น และภรรยา pulledhis และผูกจูก้มไปที่ชายวัยกลางคน . ชายวัยกลางคนรีบดึงพวกเขาอย่างจริงใจ และบอกว่า " น้องสอง มาทำอะไรแม่ฉันตายไปก่อน แต่แม่คนที่สองดูแลผมเหมือนลูกของเธอเอง โดยที่ผมจะไม่ได้อยู่ที่นี่วันนี้ ไทจูเป็นหลานของฉัน และฉันควรจะทำ alteast มากขนาดนี้

"ไทจู้ของพ่อร้องไห้กับอารมณ์หนักตบชายวัยกลางคนแล้วพยักหน้าและพูดกระแทกเสียงเพื่อผูกจู " หวังหลิน , คุณต้องจำไว้ในอนาคตที่สี่ของคุณลุงที่โปรดปรานให้กับครอบครัวของเรา มิฉะนั้นจะไม่พิจารณาคุณลูกชายของฉัน ! "

ผูกหัวใจจู้ก็สั่น แม้ว่าเขาจะไม่รู้เรื่องเกี่ยวกับนักบุญแต่เห็นหน้าพ่อแม่ของเขา เขาจะดูที่พวกเขาแนบความสำคัญมากกับเรื่องนี้ เขาคุกเข่าต่อหน้าลุงสี่ของเขา และ kowtowed หลายครั้งมากโผงศีรษะของเขาบนพื้นดิน

ชายวัยกลางคนถูกดึงขึ้นมาผูก Zhu appreciatively และกล่าวว่า : " คุณมีสองสามวันเพื่อทำความสะอาดตัวเองขึ้น ฉันจะมารับเธอตอนสิ้นเดือนนี้ "

ตอนเย็นไทจู้นอนเร็ว หูจับ พ่อของเขา และเสียงของลุง มาจากบ้าน พ่อมีความสุขมากในวันนี้ และถึงแม้ว่าเขาจะไม่ค่อยดื่ม เขาได้ถามลุงสี่ของเขาดื่มกับเขา

" เซนต์ อะไรเป็นนักบุญ ? " ไทจู้เป็นตื่นเต้นมาก เพราะแม้ว่าจิตใจเขายังไม่ค่อยทราบว่า นี่อาจเป็นโอกาสเดียวของเขา โอกาสที่จะไปเผชิญกับโลกภายนอก !