ประสบการณ์ในชีวิตที่ฉันประทับใจมากเมื่อปี 2544 ฉันได้เข้าชมรมเปตองของโรงเรียน ซึ่งผมมีความฝันของการเป็นนักกีฬา ฉันมีความรักในการเล่นกีฬาชนิดนี้เป็นอย่างมากเพราะมันเป็นความท้าทายที่ดี ความสำคัญของการเล่นกีฬาชนิดนี้คือ เมื่อเราเล่นเป็นทีมเราต้องเข้าใจความคิดของทีมงานและความคิดเห็นของคนอื่นซึ่งแสดงให้เห็นถึงความเป็นผู้นำที่ดีและผู้ตาม ฉันเลือกที่จะเปตองซึ่งผมคิดว่าเป็นกีฬาที่เหมาะสมกับผมมากที่สุด แล้วฉันได้เข้าชมรมเปตอง ความอดทนและการปฏิบัติที่จะช่วยให้เราประสบความสำเร็จนั้นและใน 2545.ซึ่งเป็นข่าวที่ดีสำหรับฉันเป็นอย่างมากที่ฉันได้ติดหนึ่งในสิบของกระบวนการคัดเลือก ยิ่งไปกว่านั้นและมีการติดโรงเรียน แล้วฉันจะต้องเล่นและชนะด้วยความภาคภูมิใจครั้งแรกที่ฉันได้ยินชื่อของโรงเรียนของฉันทุกคนก็เกือบจะพูดเป็นเสียงเดียวกัน "ขอยอมแพ้เลยได้ไหม" ฉันได้เล่นเปตองให้กับโรงเรียนจนถึงชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 หลังจากนั้นชีวิตของฉันก็ได้มีจุดเปลี่ยนเพราะครอบครัวของฉันอยากจะให้ฉันหันมาสนใจการเรียนมากขึ้น ซึ่งฉันก็ไม่ได้รู้สึกเสียใจแต่กลับดีใจด้วยซ้ำเพราะถือว่าตนเองได้เคยทำในสิ่งที่ตนเองรักและชอบ แม้ว่าในอนาคตที่เราฝันของมันไม่เป็นความจริงแต่เรามีความภาคภูมิใจที่ครั้งหนึ่งเราได้สร้างชื่อเสียงและประสบความสำเร็จที่หนึ่งในขั้นตอนของชีวิตที่จะเป็นนักกีฬาที่ตัวเองฝัน.
นี้เป็นความประทับใจ ความภาคภูมิใจ และประสบการณ์ทั้งหมดของฉัน
We give it up