'Let me in. Please let me in.'Chris

'Let me in. Please let me in.'
Christine put down her book and looked at her watch. It was eleven o'clock at night.
'Why did i become a detective?' she thought to herself. She went downstairs. Even before she could open the door, the shouting started again.
'Please hurry. Open the the door. There don't a minute to lose.'
'Okay, okay. I'm coming,' Christine shouted back.
When Christine opened the door, she saw a beautiful young girl on the doorstep. She looked very frightened and her eyes were red. As soon as Christine saw her, she knew the girl had a lot.
'Oh, Miss Poole. I am very sorry to come round so late at night. It is my *patient. She says there is something she must tell you before she dies. She will only tell it to you. Please come quickly. I don't want her to die an unhappy woman.'
Christine did not understand at all. She had never seen the young woman before. She did not know what she was talking about.
'I think you should come in and sit down,' Christine said.
Christine made the girl sit down and went to make some coffee.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

' ให้ฉัน โปรดให้ฉัน "คริใส่ลงสมุดของเธอ และมองดูเธอ มันเป็นเอ็ดโมงยามค่ำคืน'ทำไมไม่ฉันกลายเป็นนักสืบ ' เธอคิดกับตัวเอง เธอเดินลงบันได ก่อนที่เธอจะเปิดประตู shouting ที่เริ่มต้นอีกครั้ง' กรุณารีบ เปิดประตู ไม่มีนาทีเสีย '' ถูก เอาล่ะกัน ฉันกำลังมา คริตะโกนกลับเมื่อคริเปิดประตู เธอเห็นสาวสวยใน เธอดูกลัวมาก และตาของเธอมีสีแดง เป็นคริเห็นเธอ เธอรู้ว่า เธอมี' โอ้ พลาด Poole ผมเสียใจมากมารอบดังนั้นดึก มันเป็นของฉัน * ผู้ป่วย เธอกล่าวว่า สิ่งที่เธอต้องแจ้งคุณก่อนเธอตาย เธอจะเพียงบอกมันให้คุณ กรุณาเข้ามาอย่างรวดเร็ว ไม่ต้องการเธอตาย ผู้หญิงมีความสุข "คริไม่เข้าใจเลย เธอไม่เคยเห็นหญิงสาวก่อนที่จะ เธอไม่ได้รู้อะไรที่เธอได้พูดถึงคริกล่าวว่า 'ผมคิดว่า คุณควรมา และนั่งลงคริทำสาวนั่งลง และไปทำกาแฟบาง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

'Let Me In. โปรดแจ้งให้เราใน.'
คริสตินใส่ลงหนังสือของเธอและมองไปที่นาฬิกาของเธอ มันเป็น 11:00 ในเวลากลางคืน.
'ทำไมฉันกลายเป็นนักสืบ? เธอคิดกับตัวเอง เธอเดินลงมาชั้นล่าง แม้กระทั่งก่อนที่เธอจะเปิดประตูตะโกนเริ่มต้นอีกครั้ง.
'โปรดรีบ เปิดประตู มีไม่กี่นาทีที่จะสูญเสีย. '
'เอาล่ะโอเค ฉันมา "คริสตินตะโกนกลับ.
เมื่อคริสตินเปิดประตูเธอเห็นเด็กสาวที่สวยงามบนบันไดหน้าประตู เธอมองกลัวมากและดวงตาของเธอเป็นสีแดง ทันทีที่คริสตินเห็นเธอเธอรู้ว่าหญิงสาวที่มีจำนวนมาก.
'โอ้นางสาวพูล ผมเสียใจมากที่จะมารอบดึกในเวลากลางคืน มันเป็นผู้ป่วยของฉัน * เธอบอกว่ามีบางสิ่งที่เธอจะต้องบอกคุณก่อนที่เธอจะเสียชีวิต เธอเท่านั้นที่จะบอกให้คุณ กรุณามาได้อย่างรวดเร็ว ฉันไม่อยากให้เธอตายผู้หญิงที่ไม่มีความสุข. '
คริสตินไม่เข้าใจเลย เธอไม่เคยเห็นหญิงสาวคนหนึ่งก่อน เธอไม่ได้รู้ว่าสิ่งที่เธอได้รับการพูดคุยเกี่ยวกับ.
'ฉันคิดว่าคุณควรจะเข้ามาและนั่งลง' คริสตินกล่าวว่า.
คริสตินทำให้สาวนั่งลงและไปทำกาแฟบาง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ให้ฉันเข้าไป ให้ฉันเข้าไปเถอะ '
คริสทีนใส่ลงในหนังสือของเธอ และมองเธอดู มันเป็นเวลา 11 โมง .
ทำไมฉันเป็นนักสืบ ? เธอคิดกับตัวเอง เธอเดินลงมาชั้นล่าง แม้กระทั่งก่อนที่เธอจะเปิดประตู เสียงตะโกนเริ่มอีกครั้ง
'please เร็วเข้า เปิดประตู มีไม่เวลาที่จะสูญเสีย '
'okay โอเค ฉันมา ' คริสตินตะโกนกลับมา
เมื่อคริสตินเปิดประตู เธอเห็นผู้หญิงสาวสวยในบันไดหน้าประตู เธอดูตกใจมาก และตาของเธอเป็นสีแดง ทันทีที่คริสทีนเห็นเธอ เธอรู้ว่าผู้หญิงมีมาก .
' โอ คุณพูล ขอโทษที่เข้ามารอบดึก เธอเป็นคนไข้ของฉัน * . เธอบอกว่ามีบางอย่างที่เธอต้องบอกเธอก่อนที่เธอจะตาย เธอจะบอกมันกับคุณ ได้โปรด มาเร็วๆฉันไม่อยากให้เธอตาย ผู้หญิงที่ไม่มีความสุข '
คริสทีน ไม่ได้เข้าใจอะไรเลย เธอเคยเห็นผู้หญิงมาก่อน เธอ ไม่รู้ว่าเธอพูดเรื่องอะไร ฉันคิดว่าคุณควรจะ
เข้ามาและนั่งลง ' คริสตินกล่าวว่า คริสติน ทำให้สาว
นั่งไปชงกาแฟ