The effect of storage on the rehydr

The effect of storage on the rehydration ratio and moisture content of uncoated and pectin coated dehydrated pineapple samples are shown in Fig. 2 and 3. Rehydration ratio decreased with increase in storage time and this phenomenon was observed in both coated and uncoated samples. This may be due to the fact that the dehydrated pineapple samples may have absorbed some amount of moisture from the atmosphere during the storage. Rehydration ratio of coated samples was more than uncoated samples during the entire storage period. This might be due to the coating layer formed outside the coated samples didn’t allow the moisture gain into the cuboid. As a result, the internal structure of the coated sample was not as modified as compared to uncoated sample, where the intake of moisture was more due to the absence of coating layer. Prakash et al. (2004) also observed the decrease in rehydration ratio with increase in storage time in dried carrots.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผลของการจัดเก็บเนื้อหาอัตราส่วนและความชื้นของเคลือบผิวแร่และเพกทินเคลือบสับปะรดตัวอย่างแสดงในรูป 2 และ 3 อัตราส่วนแร่ลดลงกับเวลาการเก็บรักษาเพิ่มขึ้น และพบว่า ปรากฏการณ์นี้ในตัวอย่างทั้งเคลือบ และไม่เคลือบ นี้อาจจะเนื่องจากข้อเท็จจริงที่ว่าตัวอย่างสับปะรดอาจมีการดูดซึมบางจำนวนความชื้นจากบรรยากาศในระหว่างการจัดเก็บข้อมูล อัตราส่วนแร่เคลือบอย่างถูกเคลือบผิวตัวอย่างมากกว่าในช่วงระยะเวลาการเก็บทั้งหมด ซึ่งอาจเนื่องจากชั้นเคลือบที่เกิดด้านนอกที่เคลือบตัวอย่างไม่อนุญาตให้ได้รับความชื้นเป็นรูปลูกบาศก์ เป็นผล โครงสร้างภายในของตัวอย่างเคลือบเป็นไม่เป็นแก้ไขเมื่อเทียบกับการเคลือบผิวตัวอย่าง ซึ่งปริมาณความชื้นได้มากขึ้นเนื่องจากการขาดของชั้นเคลือบ พรา et al. (2004) สังเกตการลดอัตราส่วนแร่เพิ่มขึ้นเวลาเก็บในแห้งแครอท

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผลของการจัดเก็บในอัตราการคืนและความชื้นของเพคตินเคลือบผิวและเคลือบตัวอย่างสับปะรดอบแห้งจะแสดงในรูป 2 และ 3 อัตราส่วนการคืนลดลงกับการเพิ่มขึ้นในเวลาที่การจัดเก็บและปรากฏการณ์นี้พบว่าในกลุ่มตัวอย่างทั้งเคลือบและไม่เคลือบผิว นี้อาจจะเป็นเพราะความจริงที่ว่าตัวอย่างสับปะรดอบแห้งอาจมีการดูดซึมปริมาณของความชื้นจากบรรยากาศในระหว่างการจัดเก็บข้อมูล อัตราส่วนการคืนของกลุ่มตัวอย่างเคลือบมากกว่ากลุ่มตัวอย่างที่ไม่เคลือบผิวในช่วงระยะเวลาการจัดเก็บข้อมูลทั้งหมด นี้อาจจะเป็นเพราะชั้นเคลือบที่เกิดขึ้นนอกตัวอย่างเคลือบไม่อนุญาตให้กำไรความชื้นเข้าไปในลูกบาศก์ เป็นผลให้โครงสร้างภายในของกลุ่มตัวอย่างเคลือบที่ไม่ได้รับการแก้ไขเมื่อเทียบกับกลุ่มตัวอย่างที่ไม่เคลือบผิวที่บริโภคของความชื้นได้มากขึ้นเนื่องจากการขาดของชั้นเคลือบ Prakash et al, (2004) ยังพบการลดลงของอัตราส่วนการคืนที่มีการเพิ่มขึ้นในเวลาการเก็บรักษาในแครอทแห้ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผลของการเก็บรักษาต่อและศึกษาอัตราส่วนความชื้นไม่เคลือบผิวและเคลือบอบแห้งสับปะรดเพคตินตัวอย่างแสดงในรูปที่ 2 และ 3 ศึกษาอัตราส่วนที่ลดลงเพิ่มขึ้นในเวลาที่เก็บ และปรากฏการณ์นี้ก็พบว่าทั้งเคลือบและไม่เคลือบผิวตัวอย่าง นี้อาจจะเนื่องจากความจริงที่ว่าแห้งสับปะรดตัวอย่างอาจจะดูดซึมบางปริมาณความชื้นจากบรรยากาศระหว่างการเก็บรักษา ศึกษาอัตราส่วนของตัวอย่างที่เคลือบมากกว่าตัวอย่างการใช้งานในช่วงระยะเวลาการจัดเก็บทั้งหมด อาจเป็นเพราะชั้นเคลือบรูปเคลือบด้านนอกอย่างไม่อนุญาตให้ความชื้นเข้าเป็นทรงสี่เหลี่ยม เป็นผลให้โครงสร้างภายในของตัวอย่างที่เคลือบไม่แก้ไขเมื่อเทียบกับไม่เคลือบผิวตัวอย่าง ซึ่งปริมาณของความชื้นได้มากขึ้น เนื่องจากการขาดของชั้นเคลือบ ประกาศ et al . ( 2004 ) นอกจากนี้ยังได้ศึกษาอัตราส่วนลดลงเพิ่มขึ้นในการเก็บรักษาในแครอทอบแห้ง