“It looks like things aren’t over j

“It looks like things aren’t over just yet.”

Her gaze sharp, Lefille’s comment filled the others with anxiety.

The magician girl’s gaze followed the direction that Lefille had pointed in.

“L-Lefille-san is right. They’re coming this way! And there’s more than last time…”

“Are you serious?”

“Damn! There were people hurt in the battle just now. We don’t have enough people!”

The young girl’s words sent the bodyguards and adventurers into a frantic clamor.

The reality of the continuation of their battle with the Mazoku was evidenced by the presence of additional presences. Moreover, not only had some of their number been injured in the previous battle, but there were even more Mazoku than the last time. Things had taken a turn for the worse.

Given the above, that they felt shaken to their cores was only natural.

A step later, Suimei began to focus on reconnaissance. Closing his eyes in order to shut out unnecessary information, he activated his magician’s sixth sense.

There’s what, ten? No, about twenty. Just like they said, there’s more than last time.

Just like the previous time, the presences were headed straight for them.

The strength of the presences felt roughly on par with those from the previous battle. These were likely the same kind of Mazoku—

As Suimei was staring off into the distance, the bodyguards lamented their situation bewilderedly.

“…What do we do now?”

“Do you even have to ask? We meet their attack! There’s nowhere to run, after all!”

“Listen up! Everyone hurt in the last battle, pull back! Everyone else, prepare yourself!”

Roared commands overlapped, serving only to further deepen the already disorganized atmosphere. Very soon their enemies would arrive.

They’d won fairly handily the first time around, but that was only because they far outnumbered the enemy. Now that their numbers had lessened while their enemies’ had grown, fear had them in its grip. Terror and unrest had seized a hold of this battlefield.

Galeo, who had hidden in the cargo wagon along with the other merchants until now, stepped out.

He walked into the midst of the bodyguards, who were busy with preparations.

“I-is the battle not over yet…?” Galeo asked in a shrill voice, his face ashen.

As a noncombatant, as far as he was concerned, the Mazoku were solely an object of fear. From the actions and words of the others, he seemed to have noticed the situation.

One of the escorts answered him.

“Yes. Please continue to wait, it seems there are more Mazoku headed this way.”

“W-what? Are we going to be okay?!”

“…That, huh. Well, from what was said, it seems there are more than last time and we don’t have the time to heal those who were wounded. Things might not go so well for us this time.”

“How could this happen… Are you telling me we’re going to die?!”

“No, we’ll protect you with all we’ve got. It’s just that…”

“What?”

“In a worst case scenario, our defense will collapse and some of the guards might flee.”

“—!? …I-I see. How did it come to this…”

“If it comes to down to it, before our defense collapses completely, please take the other merchants and escape.”

His voice low and soft, his expression serious, and his face grave, the adventurer informed Galeo of the possibility that some of the guards might run. As he’d said, one’s life was something irreplaceable.

Here solely for the money, there was definitely the possibility that some would run, prioritizing their personal safety.

If such a thing were indeed to occur, it was best to make plans for their own escape, the adventurer seemed to be saying.

Despairing, a strained look appeared on Galeo’s face. He’d originally thought that this was going to be a smooth trip, that they’d reach the empire without any difficulty. However, just before the finish line, something like this had happened.

Not only had the Mazoku suddenly appeared, but now they were attacking in an endless stream. Why they had gone to such an effort to target a small caravan and a few escorts was incomprehensible.

Thoughts raced through his mind.

As Galeo groaned in frustration, Lefille – the first to notice that a second round of battle was about to begin – walked over.

Her confident posture seemed ever so reliable.

“—Please don’t worry, Galeo-dono. I won’t leave a single one of the incoming Mazoku alive.”

He raised his head.

“I-it’s Gurakis-dono… Although your words certainly seem very confident, but against the Mazoku, a young girl like yourself…”

“It can’t be easy as you make it out to be,” he seemed to want to say, but he avoided being so direct.

From his eyes it was easy to see that in her he saw only a frail young girl, leaving him both puzzled and disbelieving.

He had not witnessed her earlier might nor was he aware of her efforts in the forest.

In light of that, he couldn’t really be blamed for his skepticism…

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"มันดูเหมือนสิ่งที่ไม่ผ่านยัง"ความคิดเห็นของ Lefille ของเธอสายตาคม ไปคนอื่น ๆ ด้วยความวิตกกังวลสายตาของนักมายากลสาวตามทิศทางที่ Lefille ได้ชี้ใน"L Lefille-ซังอยู่ พวกเขากำลังมาทางนี้ และมีมากกว่าในครั้งสุดท้าย...""ท่านจริงจัง""Damn มีคนบาดเจ็บในการรบเพียงแค่ตอนนี้ เราไม่มีคนพอ"คำพูดของสาวส่งบอดี้การ์ดและนักผจญภัยในก้องคลั่งความจริงของความต่อเนื่องของการต่อสู้ของพวกเขากับ Mazoku ที่ประจักษ์ โดยการปรากฏตัวของเพิ่มเติมเป็น นอกจากนี้ ไม่เพียงแต่จำนวนของพวกเขาบางคนเจ็บในการรบก่อนหน้านี้ แต่มี Mazoku ยิ่งกว่าครั้งสุดท้าย สิ่งที่ได้ดำเนินการเปิดให้แย่ลงกำหนดข้างต้น ว่า พวกเขารู้สึกว่าเขย่าไปแกนของพวกเขาเป็นเพียงธรรมชาติขั้นตอนในภายหลัง Suimei เริ่มที่จะเน้นการลาดตระเวน เขาปิดตาของเขาเพื่อที่จะปิดข้อมูลไม่จำเป็นออก เรียกใช้สัมผัสที่หกของนักมายากลของเขามีอะไร สิบ ไม่ เกี่ยวกับยี่สิบ เพียงเช่นพวกเขากล่าวว่า มีมากกว่าครั้งเหมือนเวลาก่อนหน้านี้ เป็นที่ถูกหัวตรงสำหรับพวกเขาความแรงของการแสดงที่เป็นรู้สึกประมาณงล้วนจากรบก่อนหน้านี้ คนเหล่านี้มีแนวโน้ม Mazoku ชนิดเดียวกัน —เป็น Suimei ที่ถูกจ้องมองออกเป็นระยะทาง บอดี้การ์ดของ lamented สถานการณ์ของพวกเขา bewilderedly“… เราทำอะไรขณะนี้""คุณแม้จะมีการถาม เราพบการโจมตีของพวกเขา มีไหนเรียกใช้ หลังจากทั้งหมด""ฟังนะ ทุกคนเจ็บในการรบครั้งสุดท้าย ดึงกลับ คนอื่น ๆ เตรียมตัว"คำสั่งที่คำรามเหลื่อม เสิร์ฟเฉพาะไปบรรยากาศที่สับสนอยู่แล้ว เร็ว ๆ นี้ ศัตรูจะมาถึงพวกเขาได้รับรางวัลค่อนข้าง handily ครั้งแรกรอบ แต่ที่เป็น เพราะพวกเขาไกลปล้นสะดมศัตรู ขณะที่ตัวเลขของพวกเขาได้ลดลงในขณะที่ศัตรูของพวกเขาเติบโต ความกลัวมีพวกเขาในการจับ ความหวาดกลัวและความไม่สงบได้ยึดถือของสนามรบนี้Galeo ที่มีซ่อนอยู่ในเกวียนสินค้าพร้อมกับร้านค้าอื่น ๆ จนถึงขณะนี้ ก้าวออกมาเขาเดินไปท่ามกลางบอดี้การ์ด คนวุ่นวายกับการเตรียมการ"ฉัน- มีการรบมากกว่า...? " Galeo ขอเสียงร้อง มณโฑหน้าขาวใบหน้าของเขาเป็น noncombatant เท่าที่เกี่ยวข้อง Mazoku เป็นเพียงวัตถุของความกลัว จากการกระทำและคำพูดของคนอื่น เขาดูเหมือนจะได้สังเกตเห็นสถานการณ์พี่หนึ่งตอบเขา"ใช่ กรุณารอสักครู่ ดูเหมือนว่ามีเพิ่มเติม Mazoku หัวด้วยวิธีนี้""W-สิ่งที่ เรากำลังจะเป็นโอเค!"“… ที่ ฮะ ดี จากพูด เหมือนมีครั้งล่าสุดมากกว่า และเราไม่มีเวลาในการรักษาผู้บาดเจ็บ สิ่งที่อาจไม่ได้ไปให้ดีสำหรับเราเวลานี้""วิธีนี้อาจเกิดขึ้น... คุณบอกว่า เรากำลังจะตาย!""ไม่ เราจะปกป้องคุณทั้งหมดที่เรามี มันเป็นเพียงแค่ว่า...""อะไร""ในกรณีสถานการณ์เลวร้ายที่สุด การป้องกันของเราจะยุบ และเจ้าหน้าที่บางคนอาจหนี"“—!? … ฉัน-ฉันเห็น วิธีทำก็มานี้...""ถ้ามันมาลงไป ก่อนการป้องกันของเรายุบหมด กรุณาใช้ร้านค้าอื่น ๆ และหนี"เขาเสียงต่ำ และนุ่ม นิพจน์ของเขาร้ายแรง และหลุมฝังศพของเขาใบหน้า การผจญภัยทราบ Galeo เป็นไปได้ว่า เจ้าหน้าที่บางคนอาจทำงานได้ เขาได้กล่าว ชีวิตเป็นสิ่งที่ไม่สามารถถูกแทนที่นี่เพียงเพื่อเงิน ก็แน่นอนเป็นไปได้ว่าบางคนจะเรียกใช้ ให้ความสำคัญกับความปลอดภัยส่วนบุคคลถ้าสิ่งนั้นแน่นอนจะ เกิดขึ้น มันเป็นการวางแผนสำหรับตนเองหนีดีที่สุด การผจญภัยดูเหมือนจะพูดว่าหวัง เครียดดูปรากฏบนใบหน้าของ Galeo เขาเดิมได้คิดว่า นี้กำลังจะ เดินทางราบ ที่ พวกเขาจะถึงจักรวรรดิ โดยไม่มีปัญหาใด ๆ อย่างไรก็ตาม ก่อนเส้นชัย สิ่งนี้ได้เกิดขึ้นไม่เพียงมี Mazoku จู่ ๆ ปรากฏ แต่ตอนนี้ พวกเขาถูกโจมตีในกระแสสิ้นสุด ทำไมพวกเขาไปความพยายามกำหนดเป้าหมายคาราวานเล็ก ๆ และคุ้มกันกี่เป็นโอเอซิสความคิดเห็นผ่านจิตใจของเขาเป็น Galeo ครวญครางในความยุ่งยาก Lefille –ครั้งแรกที่จะสังเกตเห็นว่า เป็นรอบที่สองของการต่อสู้จะ เริ่มต้น – เดินผ่านเธอดูเหมือนน่าเชื่อถือเคยท่ามั่นใจ" — โปรดไม่ต้องกังวล Galeo dono ฉันจะไม่ปล่อยเป็นหนึ่งเดียวของ Mazoku เข้าชีวิตไว้"เขายกศีรษะของเขา"ฉันมันของ Gurakis-dono... แม้ ว่าคำพูดของคุณอย่างแน่นอนดูเหมือนมั่นใจมาก แต่ กับ Mazoku เด็กสาวเหมือนตัวเอง...""มันไม่ง่ายคุณทำให้มันออกจะ เหมือนกับต้องการจะพูด แต่เขาหลีกเลี่ยงได้โดยตรงดังนั้นจากตาของเขา มันเป็นเรื่องง่ายเพื่อดูว่า ในเธอ ที่เขาเห็นเพียงร่างกายอ่อนแอเด็กสาว ออกจากเขาทั้งงง และ disbelievingเขาไม่ได้เห็นเธอก่อนหน้านี้อาจ ไม่ได้ตระหนักถึงความพยายามของเธอในป่าเขาในแง่นั้น เขาไม่สามารถจริง ๆ ถูกตำหนิสำหรับความสงสัยของเขา...

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" ดูเหมือนเรื่องยังไม่จบเลย "เธอจ้องมองคม ความคิดเห็นของผู้อื่นด้วย lefille เต็มไปด้วยความกังวลนักมายากลสาวจ้องมองตามทิศทางที่ lefille มีแหลมค่ะ" l-lefille-san ถูกต้อง พวกมันกำลังมาทางนี้ ! และมีมากกว่าครั้งที่แล้ว . . . . . . . "" พูดจริงเหรอ ? "" บ้าเอ๊ย ! ! ! มีคนบาดเจ็บในสงครามตอนนี้ เรามีคนไม่พอ ! "คำพูดของเด็กสาวส่งบอดี้การ์ดและนักผจญภัยเข้าไปโวยที่ปั่นป่วนความเป็นจริงของความต่อเนื่องของการต่อสู้ของพวกเขากับมาโซคุเป็น evidenced โดยการแสดงตนของหนักเพิ่มเติม นอกจากนี้ไม่เพียง แต่มีบางจำนวนของพวกเขาได้รับบาดเจ็บในสงครามก่อนหน้านี้ แต่มีมาโซคุมากกว่าครั้งที่แล้ว สิ่งที่ได้รับแย่ดังกล่าวข้างต้นว่า พวกเขารู้สึกหวั่นไหวกับแกนของพวกเขาเป็นเพียงธรรมชาติขั้นตอนต่อมา suimei เริ่มเน้นการลาดตระเวน หลับตาเพื่อที่จะปิดข้อมูลที่ไม่จำเป็นออก เขาใช้สัมผัสที่หกของเขานักมายากลของมีอะไร สิบ ? ไม่ , เกี่ยวกับ 20 เช่นเดียวกับที่พวกเขากล่าวว่ามีมากกว่าครั้งที่แล้วเหมือนครั้งก่อน หนักกำลังมุ่งตรงมาที่พวกเขาความแข็งแรงของหนักก็ประมาณพอๆ กับผู้ที่มาจากการต่อสู้ก่อนหน้านี้ เหล่านี้เป็นชนิดเดียวกันของมาโซคุ - อาจเป็น suimei มองไปไกลองครักษ์เสียใจสถานการณ์ของพวกเขา bewilderedly ." . . . เราจะทำยังไงตอนนี้ ? "" ไม่เห็นต้องถามเลย เราพบการโจมตีของพวกเขา ไม่มีที่ให้หนี หลังจากทั้งหมด "" ฟังนะ ! ทุกคนที่บาดเจ็บในสงคราม เมื่อดึงกลับ ทุกคน เตรียมตัว ! "คำรามสั่งซ้อนกัน , ให้บริการเฉพาะเพื่อเพิ่มเติมลึกแล้วไม่เป็นระเบียบ บรรยากาศ เร็ว ๆนี้ ศัตรูของพวกเขาจะมาถึงพวกเขาจะค่อนข้าง handily ครั้งแรกรอบ แต่นั่นก็เป็นเพราะพวกเขาไกลมากกว่าศัตรู ตอนนี้ตัวเลขของพวกเขาได้ลดลงในขณะที่ศัตรูของพวกเขาได้เติบโตขึ้น ความกลัวมีไว้ในมือของมัน ความหวาดกลัวและความไม่สงบได้ยึดถือในสนามรบนี้galeo ที่มีซ่อนอยู่ในเกวียนสินค้าพร้อมกับร้านค้าอื่น ๆ จนถึงตอนนี้ ก้าวออกมาเขาเดินเข้าไปท่ามกลางบอดี้การ์ดที่กำลังยุ่งกับการเตรียมงาน" เรื่องการต่อสู้ยังไม่จบ . . . . . . . ? " galeo ถามเสียงแหลม ใบหน้าซีดเผือดของเขาเป็น noncombatant เท่าที่เขารู้ พวกมาโซคุเป็นเพียงวัตถุของความกลัว จากการกระทำและคำพูดของผู้อื่น เขาดูเหมือนจะสังเกตเห็นสถานการณ์หนึ่งในผู้เข้าชมตอบเขา" ครับ โปรดรอต่อไป ดูเหมือนว่ามีมาโซคุมากขึ้น กำลังมุ่งหน้ามาทางนี้ "" อะ . . อะไรนะ ? เราจะเป็นไรมั้ย ! "" . . . . . . . นั้นสินะ อืม จากที่พูด ดูเหมือนมีมากขึ้นกว่าครั้งที่แล้ว และเราไม่ได้มีเวลาในการรักษาผู้ที่ได้รับบาดเจ็บ สิ่งที่ไม่อาจจะไปได้ดีสำหรับเราในครั้งนี้ "" มันเกิดขึ้นได้ยังไง . . . . . . . คุณกำลังจะบอกว่า เรากำลังจะตายเหรอ ? ! "" ไม่ พวกเราจะปกป้องคุณด้วยทั้งหมดที่เรามี มันก็แค่ . . . . . . . "" อะไร ? "" ในกรณีที่เลวร้ายที่สุด , การป้องกันประเทศของเราก็จะล่มสลาย และบางองค์อาจจะหนี "" - ! ? . . . . . . . ผมเห็น มันออกมาเป็นอย่างนี้ได้ยังไง . . . . . . . "" ถ้ามันมาลงไป ก่อนที่การป้องกันของเราพังทลายลงมาทั้งหมด โปรดใช้ร้านค้าอื่น ๆ และหนี "เสียงของเขาต่ำ และเบา สีหน้าจริงจัง แล้วหน้าหลุมศพ นักผจญภัยแจ้ง galeo ของความเป็นไปได้ว่าบางส่วนของทหารอาจจะวิ่ง เหมือนเขาจะบอกว่า ชีวิตหนึ่งมีอะไรมาทดแทนได้ที่นี่เพื่อเงินเพียงอย่างเดียว มีความเป็นไปได้ว่าบางคนจะวิ่งแน่นอนการความปลอดภัยส่วนบุคคลของพวกเขาถ้าเรื่องนั้นเกิดขึ้น มันเป็นดีที่สุดเพื่อให้แผนการหนีของตัวเอง นักผจญภัยที่ดูเหมือนจะพูดสิ้นหวัง , ตึงดูปรากฏบนใบหน้า galeo . เขาคิดว่านี่จะเป็นทริปเรียบที่พวกเขาต้องการเข้าถึงอาณาจักรโดยไม่มีความยากลำบากใด ๆ อย่างไรก็ตาม ก่อนจะถึงเส้นชัย มีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้นไม่เพียงมีมาโซคุปรากฏตัว แต่ตอนนี้พวกเขาถูกโจมตีในกระแสที่ไม่รู้จบ . ทำไมพวกเขาไปเช่น ความพยายามที่จะกำหนดเป้าหมายคาราวานขนาดเล็กและคุ้มกันไม่กี่คือยากที่จะเข้าใจเขาความคิดที่วิ่งเข้ามาในจิตใจของเขาเป็น galeo ครางในเสียง lefille –คนแรกที่สังเกตเห็นว่าเป็นรอบที่สองของการต่อสู้กำลังจะเริ่มและเดินผ่านท่าทางมั่นใจของเธอดูเหมือนจะเคยดังนั้นเชื่อถือได้" อย่ากังวลไปเลยครับ galeo โดะ . ผมจะไม่ปล่อยให้เป็นหนึ่งเดียวของขาเข้ามาโซคุมีชีวิตอยู่ "เขายกศีรษะของเขา" มัน gurakis โดะ . . . . . . . แต่คำพูดของคุณอย่างแน่นอนดูเหมือนจะมั่นใจมาก แต่กับมาโซคุ สาวชอบตัวเอง . . . . . . . "" มันไม่ง่ายเหมือนที่คุณทำให้มันออกมาเป็น " ดูเหมือนว่าเขาต้องการจะพูด แต่เขาหลีกเลี่ยงที่จะให้โดยตรงจากดวงตาของเขา มันเป็นเรื่องง่ายที่จะเห็นว่าเธออ่อนแอ เขาเห็นเพียงหญิงสาวออกจากเขาทั้งงงและไม่เชื่อ .เขาไม่เคยเห็นอาจจะก่อนหน้านี้ของเธอหรือเขาถึงความพยายามของเธอในป่าในแสงนั้น เขาไม่สามารถจะตำหนิ