How do people communicate with each

How do people communicate with each other? In Tang Feng’s dictionary, it was by being neither submissive nor overbearing.

For a smalltime star with no background, it was easy to act overly subservient in front of one’s superior. A celebrity who came from a good background on the other hand, was easily consumed by arrogance and often exuded an air similar to that of a proud peacock. It would be hard for both types to leave a favorable impression on others and earn approval. For two people to truly communicate with each other, they had to loosen up and carry on with an unhurried conversation.

Truthfully, it was best to be oneself without any pretenses.

“Pa―” Tang Feng pulled off the tab on an ice-cold beer and handed it to Lu Tian Chen. He opened another one for himself and tipped his head back to take a gulp. The cool liquid burned slightly while going down. Quickly, he felt his tongue loosening as the alcohol began to pervade his body. The smell of alcohol rose up and mixed together with the scent of sweat that still lingered in the air. The music, which possessed the tenderness and passion unique to Argentine tango, was still playing.

“Tang Feng, I have a question I want to ask you.” Lu Tian Chen was standing beside Tang Feng. He took a sip of beer before continuing, “Although you were the one who agreed to have the one-month deal with Charles, do you hate me for it?”

“Haha.” Tang Feng merely laughed and gazed out at the hazy night scene. A cool breeze was still blowing in from outside. The moonlight shone down on him, making ripples across his face. He already appeared drunk.

Tang Feng shrugged, the can of beer sending out chills in his hand. He casually stated, “What’s there to hate? It’s already in the past, though I’m curious why you would ask that question now.”

Tang Feng cocked his head and looked at the man beside him. His eyes brightened as his smile grew wider. “Can I call you by your name?” Having to refer to Lu Tian Chen as “President Lu” all day long was awkward at times.

Lu Tian Chen glanced over at him and nodded. “You can.”

“Lu Tian Chen, there are many things that I don’t remember after leaving the hospital. That time when I fell into the ocean with Ge Chen, can you tell me why you decided to save him instead of me?” Despite saying that these things were already in the past, he still had some questions about them.

“Firstly, no matter what Ge Chen had said to provoke you, you were the one to make the first move. Secondly, you were supposed to fall into the ocean anyways by the end of the movie. Plus you can swim. Thirdly, there are some things I won’t tell you.” Tang Feng didn’t know if Lu Tian Chen’s answer was sincere or not. At least he had received an answer. That was better than being left in the dark.

It didn’t matter who was in the wrong. Nor did it matter what the past Tang Feng had done to make Lu Tian Chen dislike him this much. Due to the loss of that young life, he took possession of this body. The current Tang Feng had the right to slightly punish Lu Tian Chen for what he had done. An absolute right or wrong didn’t exist in this world. Every person had their own point of view and reasons for their actions.

Because of this, Tang Feng would only consider things from “Tang Feng’s” perspective. He would not stand in Lu Tian Chen’s shoes and consider how things were for Lu Tian Chen.

“You were trying to commit suicide.” Lu Tian Chen lowered his eyes, obscuring them from the moonlight. Tang Feng couldn’t see what was inside the other man’s eyes, nor did he know why Lu Tian Chen had suddenly decided to reveal this.

“Lu Tian Chen, I’ll admit that you are a decisive man. You are also very opinionated and know how to turn things around to your benefit and make a large profit. A successful businessman indeed. As for how to conduct yourself as a person, you are no better than a child. An ignorant child can often do the cruelest things, as they believe they are always in the right.” Tang Feng smiled and turned around to lean his back against the ballet bar. He sighed and said, “You knew I was trying to commit suicide. You also knew that I’ve lost most of my memories, yet you still ordered people to leave me at Charles’ place.”

Fortunately, he was the one who had been in control of this body when he had been sent to Charles. If it had been the past Tang Feng, he didn’t know how such an impulsive youth would react after being provoked to that extent. In addition, that bastard Charles wasn’t all that good of a person.

Lu Tian Chen appeared as if he had been stabbed by Tang Feng’s direct and sharp words. He furrowed his brows and opened his mouth, but remained silent.

Tang Feng didn’t intend to stop just there. He continued, “Haven’t you ever thought that I might die as a result of your decision? Or that dying was better than living for me at that time?”

“Is this your way of complaining to me?” Lu Tian Chen suddenly reached out to hold Tang Feng’s shoulder, not much expre

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

How do people communicate with each other? In Tang Feng’s dictionary, it was by being neither submissive nor overbearing.For a smalltime star with no background, it was easy to act overly subservient in front of one’s superior. A celebrity who came from a good background on the other hand, was easily consumed by arrogance and often exuded an air similar to that of a proud peacock. It would be hard for both types to leave a favorable impression on others and earn approval. For two people to truly communicate with each other, they had to loosen up and carry on with an unhurried conversation.Truthfully, it was best to be oneself without any pretenses.“Pa―” Tang Feng pulled off the tab on an ice-cold beer and handed it to Lu Tian Chen. He opened another one for himself and tipped his head back to take a gulp. The cool liquid burned slightly while going down. Quickly, he felt his tongue loosening as the alcohol began to pervade his body. The smell of alcohol rose up and mixed together with the scent of sweat that still lingered in the air. The music, which possessed the tenderness and passion unique to Argentine tango, was still playing.“Tang Feng, I have a question I want to ask you.” Lu Tian Chen was standing beside Tang Feng. He took a sip of beer before continuing, “Although you were the one who agreed to have the one-month deal with Charles, do you hate me for it?”“Haha.” Tang Feng merely laughed and gazed out at the hazy night scene. A cool breeze was still blowing in from outside. The moonlight shone down on him, making ripples across his face. He already appeared drunk.Tang Feng shrugged, the can of beer sending out chills in his hand. He casually stated, “What’s there to hate? It’s already in the past, though I’m curious why you would ask that question now.”Tang Feng cocked his head and looked at the man beside him. His eyes brightened as his smile grew wider. “Can I call you by your name?” Having to refer to Lu Tian Chen as “President Lu” all day long was awkward at times.Lu Tian Chen glanced over at him and nodded. “You can.”“Lu Tian Chen, there are many things that I don’t remember after leaving the hospital. That time when I fell into the ocean with Ge Chen, can you tell me why you decided to save him instead of me?” Despite saying that these things were already in the past, he still had some questions about them.“Firstly, no matter what Ge Chen had said to provoke you, you were the one to make the first move. Secondly, you were supposed to fall into the ocean anyways by the end of the movie. Plus you can swim. Thirdly, there are some things I won’t tell you.” Tang Feng didn’t know if Lu Tian Chen’s answer was sincere or not. At least he had received an answer. That was better than being left in the dark.มันไม่ได้สำคัญที่อยู่ในไม่ถูกต้อง หรือไม่มันเรื่องอะไรเฟิงทังอดีตทำให้ลูเทียนเฉินชิงชังเขามาก เนื่องจากการสูญเสียชีวิตที่หนุ่ม เขาได้ครอบครองร่างกายนี้ ปัจจุบันถังเฟิงได้ขวาลงเล็กน้อยโทษเฉินเทียนหลู่ในสิ่งที่เขาได้กระทำ สมบูรณ์ที่เหมาะสม หรือไม่ถูกต้องไม่มีอยู่ในโลกนี้ ทุกคนมีมุมมองและเหตุผลสำหรับการกระทำของตนเองด้วยเหตุนี้ ถังเฟิงจะเท่านั้นให้พิจารณาสิ่งต่าง ๆ จากมุมมอง "ถังเฟิงของ" เขาจะไม่ยืนรองเท้าลูเทียนเฉิน และพิจารณาว่าสิ่งที่ถูกสำหรับลูเทียนเฉิน"คุณได้พยายามฆ่าตัวตาย" เฉินเทียนหลู่ลดลงตา obscuring พวกเขาจากแสงจันทร์ เฟิงทังไม่สามารถดูสิ่งอยู่ในสายตาของคนอื่น หรือเขารู้ทำไมลูเทียนเฉินมีก็ตัดสินใจที่จะเปิดเผยนี้"ลูเทียนเฉิน ฉันจะยอมรับว่า คุณเป็นคนเด็ดขาด คุณสามารถเกลี้ยมาก และรู้วิธีการเปิดสิ่งรอบ ๆ เพื่อผลประโยชน์ของคุณ และทำกำไรขนาดใหญ่ การประสบความสำเร็จนักธุรกิจจริง สำหรับวิธีการทำตัวเองเป็นบุคคล เป็นคุณจะไม่ดีกว่าเด็ก เด็กไม่รู้มักทำสิ่ง cruelest ตามที่พวกเขาเชื่อว่า พวกเขามักอยู่ทางด้านขวา" ถังเฟิงยิ้ม และหันไปรอบ ๆ เท่เขากับแถบบัลเลต์ เขาถอนหายใจ และกล่าว ว่า "คุณรู้ว่า ผมพยายามฆ่าตัวตาย คุณยังรู้ว่า หลงของความทรงจำของฉัน แต่คุณยังสั่งคนไปฉันเพลสของชาร์ลส์"โชคดี เขาเป็นผู้หนึ่งที่ได้รับในการควบคุมของร่างกายนี้เมื่อเขาได้ถูกส่งไปชาร์ลส์ ถ้ามันเคยเฟิงทังอดีต เขาไม่ทราบวิธีดังกล่าวเป็น impulsive เยาวชนจะตอบสนองหลังจากที่ท่านในกรณีที่ นอกจากนี้ ลูกครึ่งที่ชาร์ลส์ไม่ที่ดีของบุคคลเฉินเทียน Lu ปรากฏ ว่า เขามีถูกแทง โดยเฟิงทังทางตรง และคมคำ เขา furrowed ผู้ชมของเขา และเปิดปากของเขา แต่ยังคงเงียบถังเฟิงไม่ได้ตั้งใจจะหยุดเพียงแค่มี เขาต่อ "ไม่คุณเคยคิดว่า ฉันอาจตายจากการตัดสินใจของคุณ หรือที่ตายก็ดีกว่าชีวิตฉันในเวลานั้น""นี่คือวิธีของคุณบ่นกับผม" เฉินเทียน Lu ทันทีถึงออกกุมไหล่ถังเฟิง expre ไม่มาก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วิธีทำคนสื่อสารกัน? ในพจนานุกรมถังฮมันเป็นโดยการไม่ยอมแพ้หรือเอาแต่ใจ. สำหรับดาว smalltime ที่มีพื้นหลังไม่มีมันเป็นเรื่องง่ายที่จะทำหน้าที่มากเกินไปยอมจำนนในด้านหน้าของคน ๆ หนึ่งที่เหนือกว่า ชื่อเสียงที่มาจากภูมิหลังที่ดีในมืออื่น ๆ ที่ได้รับการบริโภคได้อย่างง่ายดายโดยหยิ่งและมักจะปริกอากาศคล้ายกับที่ของนกยูงความภาคภูมิใจ มันจะเป็นเรื่องยากสำหรับทั้งสองชนิดที่จะออกจากความประทับใจที่ดีกับคนอื่น ๆ ได้รับการอนุมัติและได้รับ สำหรับคนสองคนอย่างแท้จริงในการติดต่อสื่อสารกับแต่ละอื่น ๆ พวกเขาจะคลายขึ้นและดำเนินการกับการสนทนาค่อยๆ. ความจริงมันเป็นดีที่สุดที่จะตัวเองโดยไม่ต้องแกล้งใด ๆ . "Pa-" ถังฮดึงออกแท็บบนเย็น เบียร์และมอบให้ลูเทียนเฉิน เขาเปิดอีกคนหนึ่งสำหรับตัวเองและปลายหัวของเขากลับไปใช้อึก ของเหลวที่เย็นเผาเล็กน้อยในขณะที่จะลง ได้อย่างรวดเร็วเขารู้สึกคลายลิ้นของเขาเป็นเครื่องดื่มแอลกอฮอล์เริ่มกระจายไปทั่วร่างกายของเขา กลิ่นของเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ที่ลุกขึ้นมาผสมกันกับกลิ่นของเหงื่อที่ยังคงอ้อยอิ่งในอากาศ เพลงที่มีความอ่อนโยนและความรักที่ไม่ซ้ำกับจังหวะแทงโก้อาร์เจนตินายังคงเล่น. "ถังฮผมมีคำถามที่ฉันต้องการที่จะขอให้คุณ. เป็น" ลูเทียนเฉินกำลังยืนอยู่ข้างถังฮ เขาเอาจิบเบียร์ก่อนที่จะดำเนินการต่อไป "แม้ว่าคุณจะเป็นคนหนึ่งที่เห็นด้วยที่จะมีการจัดการที่หนึ่งเดือนกับชาร์ลส์ที่คุณเกลียดฉันมัน?" "ฮ่า ๆ ." ถังฮหัวเราะเพียงและมองออกไปในคืนสลัว สถานที่เกิดเหตุ สายลมเย็นยังคงพัดเข้ามาจากด้านนอก แสงจันทร์ส่องลงมาที่เขาทำให้ระลอกทั่วใบหน้าของเขา เขาเมาแล้วปรากฏ. Tang ฮยัก, กระป๋องเบียร์ส่งออกหนาวสั่นในมือของเขา ลวกเขากล่าวว่า "มีอะไรที่จะเกลียด? มันมีอยู่แล้วในอดีต แต่ฉันอยากรู้เหตุผลที่คุณจะถามคำถามว่าขณะนี้. "ถังฮเอียงศีรษะของเขาและมองไปที่คนที่อยู่ข้างเขา ดวงตาของเขาสว่างเป็นรอยยิ้มของเขาขยายตัวกว้างขึ้น "ฉันจะโทรหาคุณโดยใช้ชื่อของคุณ?" มีการอ้างถึงลูเทียนเฉินเป็น "ประธานาธิบดีลู" ตลอดทั้งวันเป็นที่น่าอึดอัดใจในช่วงเวลาที่. ลูเทียนเฉินชำเลืองมองไปที่เขาและพยักหน้า "คุณสามารถ." "ลูเทียนเฉินมีหลายสิ่งที่ผมจำไม่ได้ว่าหลังจากที่ออกจากโรงพยาบาล เวลานั้นเมื่อฉันตกลงไปในทะเลที่มีจีอีเฉินคุณสามารถบอกฉันว่าทำไมคุณตัดสินใจที่จะช่วยเขาแทนฉัน? "แม้จะบอกว่าสิ่งเหล่านี้มีอยู่แล้วในอดีตที่ผ่านมาเขายังคงมีคำถามเกี่ยวกับพวกเขาบาง." ประการแรกไม่มี สำคัญว่าสิ่งที่จีอีเฉินได้กล่าวว่าเพื่อกระตุ้นคุณคุณเป็นหนึ่งที่จะทำให้การย้ายครั้งแรก ประการที่สองคุณควรจะตกอยู่ในมหาสมุทรนะในตอนท้ายของหนังเรื่องนี้ พลัสที่คุณสามารถว่ายน้ำ ประการที่สามมีบางสิ่งที่ฉันจะไม่บอกคุณ. "ถังฮไม่ทราบว่าคำตอบลูเทียนเฉินก็คือความจริงใจหรือไม่ อย่างน้อยเขาได้รับคำตอบ นั่นก็ยังดีกว่าถูกทิ้งไว้ในที่มืด. มันไม่สำคัญผู้ที่เป็นในทางที่ผิด หรือไม่ก็สำคัญว่าสิ่งที่ผ่านมาฮถังได้ทำเพื่อให้ลูเทียนเฉินไม่ชอบเขามากขนาดนี้ เนื่องจากการสูญเสียชีวิตของหนุ่มสาวที่เขาครอบครองร่างกายนี้ ถังฮปัจจุบันมีสิทธิที่จะลงโทษเล็กน้อยลูเทียนเฉินสำหรับสิ่งที่เขาได้ทำ สิทธิแน่นอนหรือผิดไม่ได้อยู่ในโลกนี้ ทุกคนมีจุดของตัวเองของมุมมองและเหตุผลในการกระทำของพวกเขา. ด้วยเหตุนี้ฮถังเท่านั้นที่จะพิจารณาสิ่งต่าง ๆ จาก "ถังฮ" มุมมอง เขาจะไม่ยืนอยู่ในรองเท้าลูเทียนเฉินและพิจารณาว่าสิ่งที่ได้สำหรับลูเทียนเฉิน. "คุณกำลังพยายามที่จะฆ่าตัวตาย." ลูเทียนเฉินลดลงดวงตาของเขาปิดบังพวกเขาจากแสงจันทร์ ถังฮไม่สามารถมองเห็นสิ่งที่อยู่ข้างในสายตาคนอื่นเขาก็ไม่ทราบว่าทำไมลูเทียนเฉินได้ก็ตัดสินใจที่จะเปิดเผยนี้. "ลูเทียนเฉินฉันจะยอมรับว่าคุณเป็นคนเด็ดขาด คุณยังดื้อดึงมากและรู้วิธีที่จะเปิดสิ่งรอบเพื่อประโยชน์ของคุณและทำให้กำไรมาก ที่ประสบความสำเร็จนักธุรกิจแน่นอน สำหรับวิธีการที่จะดำเนินการด้วยตัวคุณเองเป็นคนที่คุณจะไม่ดีกว่าเด็ก เด็กที่ไม่รู้มักจะสามารถทำสิ่งที่โหดร้ายเช่นที่พวกเขาเชื่อว่าพวกเขาอยู่เสมอในที่เหมาะสม. "ถังฮยิ้มและหันไปยันกลับของเขากับบาร์บัลเล่ต์ เขาถอนหายใจและกล่าวว่า "คุณรู้ว่าผมพยายามที่จะฆ่าตัวตาย นอกจากนี้คุณยังรู้ว่าฉันได้สูญเสียมากที่สุดของความทรงจำของฉัน แต่คุณยังคงมีคำสั่งให้คนที่จะทิ้งฉันในสถานที่ที่ชาร์ลส์ '. "โชคดีที่เขาเป็นคนหนึ่งที่เคยอยู่ในการควบคุมของร่างกายนี้เมื่อเขาถูกส่งไปยังชาร์ลส์ หากได้รับที่ผ่านมาฮถังที่เขาไม่ทราบวิธีการดังกล่าวเป็นเยาวชนห่ามจะตอบสนองหลังจากที่ถูกกระตุ้นในขอบเขตที่ นอกจากนี้ไอ้ชาร์ลส์ที่ไม่ได้ทั้งหมดที่ดีของบุคคล. ลูเทียนเฉินปรากฏว่าเขาได้รับการแทงด้วยถังฮคำพูดตรงและคมชัด เขาขมวดคิ้วของเขาและเปิดปากของเขา แต่ยังคงนิ่งเงียบ. Tang ฮไม่ได้ตั้งใจที่จะหยุดเพียงแค่มี เขายังคง "คุณไม่เคยคิดว่าผมอาจจะตายเป็นผลมาจากการตัดสินใจของคุณหรือไม่? หรือที่กำลังจะตายก็ยังดีกว่าที่อยู่อาศัยสำหรับผมในเวลานั้น? "" นี่วิธีการของคุณบ่นกับผมหรือเปล่า "ลูเทียนเฉินจู่ ๆ ก็เอื้อมมือออกไปถือไหล่ถังฮไม่ใช่ Expre มาก