Suddenly, a new voice shouted, "Wha

Suddenly, a new voice shouted, "What's happening here?" Itwas the foreman, and he was staring at Jim's bad hand.Instead of trying to explain, Jim sank the hook back into the sack with his left hand. Then he waited, unable to do anythinguntil his partner moved. After a few terrible seconds, Mike sunkthe hook into his end of the sack. The two men lifted the heavy sack together and carried it across the dock. Then they moved foranother sack, then another, a another.Jake, the foreman, stood there with arms crossed, watching every move. Finally, he walked awayJim lifted his face to Mike. "Thanks," he said.It was raining hard, but Mae didn't move. Her place in this soupline was too valuable. Hundreds of people were ahead of her, but alot were behind her, too. They were all waiting for free soup and bread from the truck at the head of the line. Mae held Rosy in herarms. The two boys ran around playing."You need to stand for a few minutes, Rosy," said Mae."I don't want to!" cried Rosy. "The sidewalk's wet!""Who's making all this noise?"Immediately, Rosy's crying stopped. Her father appeared beside her, big and strong and with a smile on his face for her.As he lifted Rosy, Jim told Mae, "I got a job at the docks."Mae noticed something inside Jim's coat. His boxing shoes. Shewasn't surprised to see them. A few boxing organizers in expensive suits couldn't stop her husband from fighting, even if they had taken away hislicense."Are you training today?" she asked him."I was thinking of selling them," said Jim. "Then we can pay the grocer by the end of the week."Mae didn't know what to say. At last she said, "Don't take less

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ทันใดนั้น เสียงใหม่ตะโกน "สิ่งที่เกิดขึ้นที่นี่" Itwas ยืน และเขาถูกจ้องมองที่มือดีของจิม แทนที่จะพยายามอธิบาย จิมจมเบ็ดไว้ไล่ออก ด้วยมือซ้ายของเขา แล้ว เขารอ ไม่ได้ทำย้ายคู่ของเขา anythinguntil หลังจากกลัวครู่ ไมค์ sunkthe เบ็ดไปสิ้นเขาไล่ออก ชายสองคนยกกระสอบหนักร่วมกัน และดำเนินข้ามท่าเรือ แล้ว ก็ย้ายกระสอบ foranother แล้วอีก อื่น เจค ยืน ยืนมีกับแขนข้าม ดูไป สุดท้าย เขาเดิน awayJim ยกหน้าที่ให้ไมค์ "ขอบคุณ เขากล่าวว่า ฝนกำลังตกอย่างหนัก แต่แม่ไม่ได้ย้าย ตำแหน่งของเธอใน soupline นี้มีคุณค่าเกินไปได้ คนหลายร้อยคนได้ก่อนเธอ แต่มากอยู่หลังเธอ เกินไป พวกเขาได้ทั้งหมดรอฟรีซุป และขนมปังจากรถบรรทุกในบรรทัด แม่จัดโรซี่ herarms ชายสองคนวิ่งรอบเล่น" คุณจำเป็นต้องยืนไม่กี่นาที โรซี่, "กล่าวว่า แม่" ฉันไม่ต้องการ "ร้องโรซี่ "สารพัดของเปียก" " ผู้ที่ทำเสียงนี้" ทันที โรซี่ของร้องไห้หยุด พ่อของเธอปรากฏอยู่ข้างเธอ ใหญ่ และแข็งแกร่ง และ มีรอยยิ้มบนใบหน้าของเขาสำหรับเธอ เขายกโรซี่ จิมบอกแม่ "ฉันได้งานที่การท่า" แม่สังเกตเห็นบางสิ่งบางอย่างภายในตราของจิม รองเท้ามวยของเขา Shewasn't แปลกใจที่เห็นพวกเขา ทางมวยกี่ชุดแพงไม่หยุดสามีจากการต่อสู้ แม้ว่าพวกเขาได้นำไป hislicense" คุณฝึกอบรมวันนี้ "เธอขอเขา" ฉันคิดของการขายพวกเขา กล่าวว่า จิม "แล้วเราสามารถจ่ายชำ โดยสัปดาห์นี้" แม่ไม่รู้จะพูดอะไร ที่ล่าสุดเธอบอก "อย่าน้อย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ทันใดนั้นเสียงใหม่ตะโกน "สิ่งที่เกิดขึ้นที่นี่?" itwas หัวหน้าและเขาก็จ้องมองที่ hand.Instead ที่ไม่ดีของจิมพยายามที่จะอธิบายจิมจมเบ็ดกลับเข้ามาในกระสอบด้วยมือซ้ายของเขา จากนั้นเขาก็รอไม่สามารถที่จะทำ anythinguntil หุ้นส่วนของเขาย้าย หลังจากที่ไม่กี่วินาทีที่น่ากลัวไมค์ sunkthe ขอเป็นจุดสิ้นสุดของเขากระสอบ ชายสองคนยกกระสอบหนักร่วมกันและดำเนินการมันข้ามท่าเรือ แล้วพวกเขาก็ย้ายกระสอบ foranother แล้วอีก another.Jake, หัวหน้างาน, ยืนอยู่ที่นั่นด้วยอาวุธข้าม, ดูทุกๆการเคลื่อนไหว ในที่สุดเขาเดิน awayJim ยกใบหน้าของเขาไมค์ "ขอบคุณ" เขา said.It ฝนตกอย่างหนัก แต่แม่ไม่ได้ย้าย สถานที่ที่เธอใน soupline นี้มีค่ามากเกินไป หลายร้อยคนอยู่ข้างหน้าของเธอ แต่มากอยู่เบื้องหลังของเธอมากเกินไป พวกเขาได้ทั้งหมดรอให้น้ำซุปและขนมปังฟรีจากรถบรรทุกที่หัวของสาย แม่จัดขึ้นใน Rosy herarms เด็กชายสองคนวิ่งไปรอบ ๆ เล่น. "คุณจำเป็นต้องยืนเป็นเวลาไม่กี่นาที Rosy" แม่. "ผมไม่ต้องการที่จะ" กล่าวว่า ร้องไห้กุหลาบ "ทางเท้าของเปียก!" "ใครทำให้ทุกเสียงนี้?" ทันทีของ Rosy หยุดร้องไห้ พ่อของเธอปรากฏอยู่ข้างๆเธอขนาดใหญ่และแข็งแกร่งและมีรอยยิ้มบนใบหน้าของเขาสำหรับ her.As เขายก Rosy จิมบอกแม่ว่า "ผมมีงานที่ท่าเทียบเรือ." แม่สังเกตเห็นสิ่งที่อยู่ภายในเสื้อของจิม รองเท้ามวยของเขา Shewasn't แปลกใจที่จะเห็นพวกเขา จัดมวยน้อยในชุดที่มีราคาแพงไม่สามารถหยุดสามีของเธอจากการสู้รบแม้ว่าพวกเขาจะได้นำตัวไป hislicense. "คุณการฝึกอบรมในวันนี้" เธอถามเขา. "ฉันคิดของพวกเขาขาย" จิมกล่าวว่า "จากนั้นเราสามารถจ่ายเงินให้ร้านขายของชำในช่วงปลายสัปดาห์." แม่ไม่ได้รู้ว่าสิ่งที่จะพูด ในที่สุดเธอบอกว่า "อย่าใช้เวลาน้อย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ทันใดนั้น เสียงตะโกน " เกิดอะไรขึ้นที่นี่ ? โดยหัวหน้างาน และเขาก็จ้องมือไม่ดี จิม แทนที่จะพยายามอธิบาย จิมก็ตะขอกลับเข้าไปในกระสอบด้วยมือซ้ายของเขา แล้วเขารอไม่ได้ anythinguntil คู่หูของเขาย้ายไป หลังจากวินาทีที่น่ากลัวน้อย ไมค์ sunkthe ตะขอในสุดของกระสอบชายสองคนที่ยกกระสอบหนักร่วมกันและถือมันข้ามท่าเรือ แล้วพวกเขาก็ย้าย foranother กระสอบแล้ว อื่น ๆ , อื่น เจค โฟร์แมน ยืนแขนข้าม เฝ้าดูทุกย้าย ในที่สุดเขาก็เดิน awayjim ยกหน้าไมค์ " ขอบคุณ " เขากล่าวว่า ฝนตกหนัก แต่แม่ไม่ยอมย้าย เธอที่ soupline นี้มีคุณค่าด้วย หลายร้อยคนถูกเลยแต่มากอยู่หลังเธอด้วย พวกเขาทั้งหมดรอซุปและขนมปังจากรถบรรทุกที่หัวของบรรทัด แม่ถือกุหลาบใน herarms . เด็กชายสองคนวิ่งรอบการเล่น คุณต้องยืนไม่กี่นาที , Rosy กล่าวว่า " แม่ " ผมไม่อยากไป ! ร้องไห้กุหลาบ” ของทางเท้าเปียก ! " ใครทำเสียงดังขนาดนี้ ? " ทันที , Rosy ร้องไห้แล้วหยุด พ่อของเธอที่ปรากฏอยู่ข้างๆเธอใหญ่และแข็งแรงและมีรอยยิ้มบนใบหน้าของเธอ เขายกกุหลาบจิมบอกแม่ว่า " ผมมีงานที่ท่าเรือ แม่สังเกตเห็นบางอย่างในเสื้อของจิม มวยรองเท้าของเขา . shewasn ไม่ประหลาดใจที่เห็นพวกเขา ไม่จัดมวยในชุดสูทราคาแพงไม่หยุด สามีของเธอจากการต่อสู้ถ้าพวกเขาเอา hislicense . " คุณกำลังฝึกอบรมในวันนี้ ? เธอถามเขา" ฉันก็คิดที่จะขายพวกเขากล่าวว่า " จิม " แล้วเราสามารถจ่ายซื้อภายในอาทิตย์นี้ แม่ไม่รู้จะพูดยังไง ในที่สุด เธอก็บอกว่า " ไม่ใช้น้อย