It’s really easy for any king to me

It’s really easy for any king to meet someone new and instantly place that person in a category: “Hooray! Here’s another subject!”
Indeed, this king sees subjects everywhere. However, his authority has a twist:
“For what the king fundamentally insisted upon was that his authority should be respected. He tolerated no disobedience. He was an absolute monarch. But, because he was a very good man, he made his orders reasonable.” (10.15)
By trying to be “reasonable,” the king ends up having no real power. He only gives orders that will be followed anyway. For instance, when the prince asks him to order a sunset, the king says he will order the sun to set when “conditions are favorable” (10.34)—that is, he will order the sun to set at the time when it will set in any case.
The king also doesn’t actually have any subjects. He’s the only person on his planet. Without the prince there, his only other potential subject is a rat. So, while the king claims to have power and absolute authority, he’s really all alone with nothing to rule over.
From an allegorical standpoint, the king symbolizes rulers who make a big deal about the power they have, but who in actuality are pretty ineffective at enforcing their power. It also mocks their grandiosity and showiness, which is kind of funny because they think they are way more important than they actually are. The king is somebody who thinks he’s boss, but he really isn’t.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เป็นเรื่องที่มี การตอบสนองคนใหม่ทันทีทำให้บุคคลในประเภท: "Hooray นี่เป็นอีกเรื่อง"แน่นอน กษัตริย์องค์นี้เห็นทุกเรื่อง อย่างไรก็ตาม เขาได้บิด:"อะไรพระภาระยืนยันตามนั้นว่า ควรยอมรับอำนาจ เขาสมไม่ฟัง พระองค์เป็นพระมหากษัตริย์แน่นอน ได้ เนื่องจากเขาเป็นคนดีมาก เขาทำของเขาสั่งสมเหตุสมผล" (10.15)โดยพยายามให้ "เหมาะสม" พระมหากษัตริย์สิ้นสุดมีอำนาจที่แท้จริงไม่ เขาให้ใบสั่งที่จะตามต่อไปเท่านั้น เช่น เมื่อเจ้าชายถามเขาสั่งเป็นเซ็ท พระมหากษัตริย์กล่าวว่า เขาจะสั่งอาทิตย์ตั้งเมื่อ "เงื่อนไขเป็นอัน" (10.34) — คือ เขาจะสั่งซันเพื่อตั้งเวลาเมื่อมันจะตั้งในกรณีใด ๆกษัตริย์ไม่จริงได้ทุกเรื่อง เขาเป็นคนเดียวในโลกของเขา โดยเจ้าชายมี เรื่องของเขาเฉพาะอื่น ๆ อาจเป็นหนู ดังนั้น ในขณะที่กษัตริย์อ้างว่า มีสิทธิและอำนาจสัมบูรณ์ เขาได้จริง ๆ อยู่คนเดียวที่ไม่มีกฎมากกว่าจากการมองของ allegorical กษัตริย์สัญลักษณ์ไม้ที่ทำการใหญ่เกี่ยวกับพลังงานได้ แต่สวยไม่ที่บังคับใช้อำนาจคือใครใน actuality ยัง mocks ของ grandiosity และ showiness ซึ่งเป็นประเภทของตลกเนื่องจากพวกเขาคิดว่า พวกเขาเป็นวิธีการสำคัญกว่าความเป็นจริง พระมหากษัตริย์เป็นคนที่คิดว่า เขาเป็นเจ้านาย แต่จริง ๆ ไม่ได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มันเป็นเรื่องง่ายมากสำหรับพระมหากษัตริย์ใด ๆ ที่จะเจอคนใหม่และวางทันทีว่าคนที่อยู่ในหมวดหมู่: "ไชโย! นี่เป็นอีกเรื่องหนึ่ง
"อันที่จริงพระมหากษัตริย์นี้เห็นทุกวิชา แต่อำนาจของเขามีบิด:
"สำหรับสิ่งที่กษัตริย์ยืนยันเมื่อพื้นฐานคือการที่ผู้มีอำนาจของเขาควรได้รับการเคารพ เขาทนไม่เชื่อฟังไม่ เขาเป็นกษัตริย์ในระบอบสมบูรณาญาสิทธิราชย์ แต่เพราะเขาเป็นคนที่ดีมากที่เขาทำคำสั่งของเขาที่เหมาะสม. "(10.15)
โดยพยายามที่จะเป็น" เหตุผล "กษัตริย์จบลงไม่มีอำนาจที่แท้จริง เขาเพียง แต่ช่วยให้การสั่งซื้อที่จะต้องปฏิบัติตามอยู่แล้ว ตัวอย่างเช่นเมื่อเจ้าชายถามว่าเขาจะสั่งซื้อพระอาทิตย์ตกกษัตริย์กล่าวว่าเขาจะสั่งอาทิตย์ที่จะตั้งค่าเมื่อ "เงื่อนไขเป็นอย่างดี" (10.34) นั่นคือเขาจะสั่งอาทิตย์ในการตั้งค่าในขณะที่มันจะตั้ง ในกรณีใด ๆ .
พระมหากษัตริย์ยังไม่ได้จริงมีวิชาใด ๆ เขาเป็นคนเดียวในโลกของเขา โดยไม่ต้องมีเจ้าชายภายใต้ศักยภาพของเขาเท่านั้นที่อื่น ๆ คือหนู ดังนั้นในขณะที่พระมหากษัตริย์เรียกร้องให้มีพลังและอำนาจแน่นอนเขาเป็นจริงทั้งหมดคนเดียวกับอะไรที่จะครอง.
จากมุมมองเชิงเปรียบเทียบกษัตริย์เป็นสัญลักษณ์ของผู้ปกครองที่ทำให้เป็นเรื่องใหญ่เกี่ยวกับอำนาจที่พวกเขามี แต่ผู้ที่ในความเป็นจริงจะไม่ได้ผลสวย ในการบังคับใช้อำนาจของพวกเขา นอกจากนี้ยัง mocks โอ้อวดและ showiness ของพวกเขาซึ่งเป็นชนิดของตลกเพราะพวกเขาคิดว่าพวกเขาเป็นวิธีที่มีความสำคัญมากกว่าพวกเขาเป็นจริง กษัตริย์เป็นคนที่คิดว่าเขาเป็นเจ้านาย แต่เขาจริงๆไม่ได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มันง่ายจริงๆสำหรับกษัตริย์ใด ๆที่จะพบคนใหม่และได้ทันทีสถานที่ที่บุคคลในประเภท " เย้ ! ! ! ! นี่เป็นอีกเรื่อง ! "
แน่นอน กษัตริย์องค์นี้เห็นคนเต็มไปหมด อย่างไรก็ตาม อำนาจของเขาบิด :
" สำหรับสิ่งที่พระราชาภาระยืนยันเมื่อเป็นอำนาจควรได้รับการเคารพ เขายอมรับไม่มีการละเมิด เขาเป็นกษัตริย์แน่นอน แต่เพราะเขาเป็นผู้ชายที่ดีมาก เขาให้คำสั่งของเขาที่เหมาะสม " (
- ) โดยพยายามที่จะ " สมเหตุสมผล " กษัตริย์สิ้นสุด ไม่มีอำนาจที่แท้จริง เขาให้คำสั่งว่า จะตามต่อไป ตัวอย่าง เมื่อเจ้าชายถามเขาเพื่อชมพระอาทิตย์ตกดิน พระราชาบอกว่าเขาจะสั่งดวงอาทิตย์เมื่อเงื่อนไขเป็นมงคล " ( 10.34 ) - ที่เขาจะสั่งดวงอาทิตย์ในเวลาเมื่อจะตั้งค่าในกรณีใด ๆ .
พระราชายังไม่ จริง ๆมีคน เขาเป็นคนเดียวบนโลกที่เขา โดยเจ้าชายนั่น เขาเท่านั้นที่มีศักยภาพอื่น ๆเรื่องหนู ดังนั้น ในขณะที่กษัตริย์อ้างว่ามีพลังและอำนาจที่แน่นอน เขาก็เป็นคนเดียวที่ไม่มีอะไรที่จะปกครอง .
จากมุมมองเปรียบเทียบ ,กษัตริย์เป็นสัญลักษณ์ของผู้ปกครองที่ทำให้เป็นเรื่องใหญ่เกี่ยวกับพลังที่พวกเขามี แต่ในความเป็นจริงแล้วจะสวยได้ผลในการบังคับใช้อำนาจของพวกเขา นอกจากนี้ยังล้อเลียนของพวกเขาและความโอ้อวดความโอ้อวดซึ่งเป็นชนิดของตลกเพราะพวกเขาคิดว่าพวกเขาเป็นวิธีที่สำคัญมากขึ้นกว่าที่พวกเขาเป็นจริง กษัตริย์คือคนที่คิดว่าเขาเป็นเจ้านาย แต่เขาก็ไม่ใช่