The eradication of cancer has becom

The eradication of cancer has become the most
compelling medical challenge of our time (Ho 2009).
Contemporary cancer management is intertwined
with developments in diagnostic methods to define
the disease ever more narrowly and to predict
the clinical outcomes of particular therapies with
increasing precision (Pusztai 2008). It is widely
accepted that clinically relevant developments in
oncology will occur, not only by progress in the
various treatment modalities themselves, but also by
enhancements in the co-ordination of multimodality
treatment. This close mutual dependency of the
main oncological treatment modalities is crucial for
systematic and individualised high-quality treatment
and will result in more appropriate tailoring of
treatment to the needs of the individual patient
(Widder and Pötter 2006).
It may be worth considering the likely future
burden of cancer, as such a projection can help to
estimate the future demand for health services.
Owing to the lengthy latency period between
carcinogenic exposure and development of some
cancers, predicting future cancer occurrence is
fraught with uncertainty (Bray and Møller 2006).
The expected number of future cancer cases is
substantially affected by changes in the population,
and the projected increase in life expectancy over
the next 50 years will have important consequences
on cancer burden. Quantitatively, age is the most
important time-related variable that influences the
risk of cancer. Ageing exemplifies the cumulative
exposure of the body to carcinogens over time, and
the accumulation of a series of mutations necessary
for the unregulated cell proliferation that results in
cancer (Bray and Møller 2006). Thus, it is inevitable
that much of the future cancer burden will be
among older people, a proportion of whom will have
inherent comorbidities.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

The eradication of cancer has become the mostcompelling medical challenge of our time (Ho 2009).Contemporary cancer management is intertwinedwith developments in diagnostic methods to definethe disease ever more narrowly and to predictthe clinical outcomes of particular therapies withincreasing precision (Pusztai 2008). It is widelyaccepted that clinically relevant developments inoncology will occur, not only by progress in thevarious treatment modalities themselves, but also byenhancements in the co-ordination of multimodalitytreatment. This close mutual dependency of themain oncological treatment modalities is crucial forsystematic and individualised high-quality treatmentand will result in more appropriate tailoring oftreatment to the needs of the individual patient(Widder and Pötter 2006).It may be worth considering the likely futureburden of cancer, as such a projection can help toestimate the future demand for health services.Owing to the lengthy latency period betweencarcinogenic exposure and development of somecancers, predicting future cancer occurrence isfraught with uncertainty (Bray and Møller 2006).The expected number of future cancer cases issubstantially affected by changes in the population,and the projected increase in life expectancy overthe next 50 years will have important consequenceson cancer burden. Quantitatively, age is the mostimportant time-related variable that influences theความเสี่ยงของโรคมะเร็ง ริ้วรอย exemplifies การสะสมสัมผัสของร่างกายกับสารก่อมะเร็งบ่อย ๆ และรวบรวมชุดของกลายพันธุ์จำเป็นสำหรับขยายเซลล์รีดที่มีผลโรคมะเร็ง (Bray และ Møller 2006) ดังนั้น จึงหลีกเลี่ยงไม่ได้จะว่ามากของภาระโรคมะเร็งในอนาคตในหมู่คนสูงอายุ สัดส่วนของผู้ที่จะได้comorbidities โดยธรรมชาติ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การกำจัดของโรคมะเร็งได้กลายเป็นส่วนใหญ่
ความท้าทายทางการแพทย์ที่น่าสนใจของเวลาของเรา (โฮ 2009).
การจัดการโรคมะเร็งร่วมสมัยเป็นพัน
กับการพัฒนาวิธีการวินิจฉัยในการกำหนด
โรคมากกว่าที่เคยแคบ ๆ และที่จะคาดการณ์
ผลลัพธ์ทางคลินิกของการรักษาโดยเฉพาะอย่างยิ่งกับ
การเพิ่มความแม่นยำ (Pusztai 2008) มันเป็นที่ยอมรับอย่างกว้างขวาง
ได้รับการยอมรับว่าการพัฒนาทางคลินิกใน
การรักษาโรคเนื้องอกจะเกิดขึ้นไม่เพียง แต่โดยความคืบหน้าใน
การรักษารังสีต่างๆตัวเอง แต่ยัง
เพิ่มประสิทธิภาพในการประสานงานของ multimodality
การรักษา นี้การพึ่งพาซึ่งกันและกันอย่างใกล้ชิดของ
รังสีรักษามะเร็งที่สำคัญเป็นสิ่งสำคัญสำหรับ
การรักษาที่มีคุณภาพสูงเป็นระบบและเป็นรายบุคคล
และจะมีผลในการตัดเย็บที่เหมาะสมมากขึ้นของ
การรักษาเพื่อสนองความต้องการของผู้ป่วยแต่ละราย
(Widder และพอตเตอร์ 2006).
มันอาจจะมีมูลค่าการพิจารณาแนวโน้ม อนาคต
ภาระของโรคมะเร็งเช่นการฉายสามารถช่วยในการ
ประเมินความต้องการในอนาคตสำหรับการให้บริการสุขภาพ.
เนื่องจากระยะแฝงยาวระหว่าง
การเปิดรับสารก่อมะเร็งและการพัฒนาของบาง
โรคมะเร็ง, การทำนายการเกิดโรคมะเร็งในอนาคต
ที่เต็มไปด้วยความไม่แน่นอน (เบรย์และMøller 2006)
จำนวนที่คาดหวังของผู้ป่วยโรคมะเร็งในอนาคตจะ
ได้รับผลกระทบอย่างมากจากการเปลี่ยนแปลงในประชากรที่
เพิ่มขึ้นและการคาดการณ์ในอายุขัยกว่า
50 ปีต่อมาจะมีผลกระทบที่สำคัญ
ภาระโรคมะเร็ง ปริมาณอายุมากที่สุดคือ
ตัวแปรที่เกี่ยวกับเวลาที่สำคัญที่มีผลต่อ
ความเสี่ยงของโรคมะเร็ง ผู้สูงอายุเป็นตัวอย่างสะสม
การสัมผัสของร่างกายในการก่อมะเร็งในช่วงเวลาและ
การสะสมของซีรีส์ของการกลายพันธุ์ที่จำเป็น
สำหรับการแพร่กระจายของเซลล์อลหม่านที่ส่งผลให้
เกิดโรคมะเร็ง (เบรย์และMøller 2006) ดังนั้นจึงเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยง
ที่มากของภาระโรคมะเร็งในอนาคตจะ
อยู่ในหมู่ผู้สูงอายุมีสัดส่วนของผู้ที่จะมี
การป่วยโดยธรรมชาติ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ขจัดโรคมะเร็งได้กลายเป็นความท้าทายมากที่สุด
น่าสนใจทางการแพทย์ของเวลาของเรา ( โฮ 2009 ) . การจัดการโรคมะเร็งร่วมสมัยเป็นพัน
มีการพัฒนาวิธีการวินิจฉัยกำหนด
โรคมากกว่าที่เคยหวุดหวิด และทำนายผลลัพธ์ทางคลินิกของผู้ป่วย

โดยเฉพาะกับเพิ่มความแม่นยำ ( pusztai 2008 ) มันเป็นที่ยอมรับว่า การพัฒนาทางคลินิกที่เกี่ยวข้องใน

มะเร็งจะเกิดขึ้นไม่เพียง แต่จากความก้าวหน้าในการรักษา modalities
ต่างๆเอง แต่ยังโดยการเพิ่มประสิทธิภาพในการประสานงานของ multimodality

รักษา ใกล้ๆ กัน
oncological หลักการรักษา modalities เป็นสิ่งสำคัญสำหรับระบบที่มีคุณภาพสูงและการรักษา individualised

และจะส่งผลในการตัดเย็บของ
เหมาะสมมากกว่าการรักษาความต้องการของผู้ป่วยแต่ละคน
( วิดเดอร์และ P ö tter 2006 ) .
มันอาจจะมีมูลค่าการพิจารณาภาระในอนาคต
แนวโน้มของมะเร็ง เช่น การฉายสามารถช่วย
ประมาณการความต้องการในอนาคตสำหรับบริการสาธารณสุข .
เพราะยาวแฝง ช่วงระหว่าง
เปิดรับสารก่อมะเร็งและการพัฒนาของมะเร็งบางชนิดทำนายการเกิดมะเร็งในอนาคต

เต็มไปด้วยความไม่แน่นอน ( เบรย์และ M ขึ้น ller 2006 ) .
คาดว่าจำนวนผู้ป่วยโรคมะเร็งในอนาคต
อย่างมากได้รับผลกระทบจากการเปลี่ยนแปลงในประชากร
และเพิ่มประมาณการในอายุขัยมากกว่า

อีก 50 ปีข้างหน้าจะมีภาระสำคัญในโรคมะเร็ง หรือ อายุเป็นสำคัญที่สุด

เวลาตัวแปรที่มีผลต่อความเสี่ยงของมะเร็งผู้สูงอายุแก่การสะสมของร่างกายกับสารก่อมะเร็งมากกว่า

เวลา และการสะสมของชุดของยีนที่จำเป็นสำหรับเซลล์ที่อลหม่านที่สุด

( เอาผลมะเร็งขึ้น M ller 2006 ) ดังนั้นจึงเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้
มากของภาระมะเร็งในอนาคตจะมี
ในหมู่คนรุ่นเก่า มีสัดส่วนของคนที่จะมี
โดยธรรมชาติโรคร่วม .