Consumers tend to evaluate products

Consumers tend to evaluate products by considering either their intrinsic (e.g. taste, design and ingredients) or extrinsic cues (e.g. brand, price and COO). A cue can be defined as all informational stimuli available to the consumer before consumption. When consumers are less involved in a given product category, they will rely more heavily on relatively fewer cues, such as COO (Zafar et al., 2012). Country image first appeared in a research paper written by Nagashima in 1970. He defines the term as: ―Consumer holds particular picture, reputation, and stereotype towards products of a specific country. This image is formed by the country’s representative product, political and economic background, and historic tradition variables, which means overall country image‖ (Nagashima, 1970). In addition, Roth and Romeo (1992) assert that defining country image should clearly reflect its relation with product recognition. Therefore, they redefine country image as: ―Consumer forms his/her understanding to specific country based on his/her recognition of advantages and disadvantages of manufactured and marketed products from a specific country in the past‖ (Roth and Romeo, 1992).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผู้บริโภคมักจะ ประเมินผลิตภัณฑ์ โดยพิจารณาทั้งการ intrinsic (เช่นรส ออกแบบ และผสม) หรือสึกหรอสัญลักษณ์ (เช่นแบรนด์ ราคา และบิลล์) สามารถกำหนดสัญลักษณ์เป็นทั้งหมดให้ข้อมูลสิ่งเร้าให้ผู้บริโภคก่อนการใช้ เมื่อผู้บริโภคมีส่วนร่วมน้อยในประเภทสินค้าที่กำหนด พวกเขาจะพึ่งพามากกว่าสัญลักษณ์ค่อนข้างน้อย เช่นบิลล์ (Zafar et al., 2012) รูปภาพประเทศปรากฏตัวครั้งแรกในเอกสารงานวิจัยที่เขียน โดยชิมาในค.ศ. 1970 เขากำหนดคำเป็น: ―Consumer เก็บรูปภาพ ชื่อเสียง และภาพพจน์ที่มีต่อผลิตภัณฑ์ของประเทศ รูปนี้เป็นรูปแบบของผลิตภัณฑ์พนักงาน พื้นหลังทางการเมือง และเศรษฐกิจ และตัว แปรประเพณีประวัติศาสตร์ ซึ่งหมายความ โดยรวมประเทศ image‖ (ชิมา 1970) นอกจากนี้ รอดและโรมิโอ (1992) ยืนยันรูปว่า กำหนดรูปประเทศควรชัดเจนสะท้อนถึงความเกี่ยวข้องกับการรับรู้ผลิตภัณฑ์ ดังนั้น พวกเขากำหนดรูปประเทศ: ―Consumer รูปแบบความเข้าใจเขา/เธอไปประเทศเขา/เธอรับรู้ข้อดีและข้อเสียของการผลิต และการตลาดผลิตภัณฑ์จากประเทศใน past‖ (รอดและโรมิโอ 1992)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผู้บริโภคมีแนวโน้มที่จะประเมินผลิตภัณฑ์โดยพิจารณาอย่างใดอย่างหนึ่งของพวกเขาที่แท้จริง (เช่นรสชาติและส่วนผสมที่ออกแบบ) หรือชี้นำภายนอก (เช่นยี่ห้อราคาและซีโอโอ) คิวสามารถกำหนดเป็นสิ่งเร้าให้ข้อมูลทั้งหมดที่มีอยู่ให้กับผู้บริโภคก่อนบริโภค เมื่อผู้บริโภคมีส่วนร่วมน้อยในหมวดหมู่สินค้าที่ได้รับพวกเขาจะพึ่งพาขึ้นอย่างมากในความหมายที่ค่อนข้างน้อยเช่น COO (Zafar et al., 2012) ภาพลักษณ์ของประเทศปรากฏตัวครั้งแรกในงานวิจัยที่เขียนโดยชิมะในปี 1970 เขากำหนดระยะเป็น: -Consumer ถือภาพโดยเฉพาะชื่อเสียงและทัศนคติที่มีต่อผลิตภัณฑ์ของประเทศใดประเทศหนึ่ง ภาพนี้เกิดขึ้นจากสินค้าที่เป็นตัวแทนของประเทศ, พื้นหลังทางการเมืองและเศรษฐกิจและตัวแปรประเพณีประวัติศาสตร์ซึ่งหมายความว่าประเทศโดยรวมimage‖ (ชิมะ, 1970) นอกจากนี้โรทและโรมิโอ (1992) ยืนยันว่าการกำหนดภาพลักษณ์ของประเทศอย่างชัดเจนควรจะสะท้อนถึงความสัมพันธ์กับการรับรู้สินค้า ดังนั้นพวกเขากำหนดภาพลักษณ์ของประเทศในนาม: -Consumer รูปแบบ / ความเข้าใจของตนไปยังประเทศที่เฉพาะเจาะจงขึ้นอยู่กับการรับรู้ของเขา / เธอข้อดีและข้อเสียของผลิตภัณฑ์ที่ผลิตและจำหน่ายจากประเทศที่ระบุในpast‖ (โรทและโรมิโอ, 1992)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผู้บริโภคมีแนวโน้มที่จะประเมินผลิตภัณฑ์โดยพิจารณาให้ตนที่แท้จริง ( เช่นรส , การออกแบบและวัสดุ ) หรือระดับภายนอก ( เช่น ยี่ห้อ ราคา และ คู ) คิวสามารถกำหนดข้อมูลที่สิ่งเร้าทั้งหมดที่มี เพื่อผู้บริโภคก่อนการบริโภค เมื่อผู้บริโภคน้อยที่เกี่ยวข้องในการได้รับประเภทของผลิตภัณฑ์ที่พวกเขาจะพึ่งพาหนักในระดับค่อนข้างน้อย เช่น ขัน ( ฟาร์ et al . ,2012 ) ภาพลักษณ์ประเทศแรกปรากฏในบทความวิจัยที่เขียนโดยนากาชิม่า ในปี 1970 เขานิยามคําว่า : ผมอยากผู้บริโภคถือภาพ โดยเฉพาะชื่อเสียงและมโนทัศน์ที่มีต่อผลิตภัณฑ์ของประเทศที่เฉพาะเจาะจง ภาพนี้เป็นรูปแบบโดยผลิตภัณฑ์ตัวแทนของประเทศ , พื้นหลังทางการเมืองและเศรษฐกิจและตัวแปรประเพณีประวัติศาสตร์ ซึ่งหมายถึงภาพโดยรวม ( นากาชิม่า‖ , ประเทศ1970 ) นอกจากนี้ Roth และโรมิโอ ( 1992 ) ยืนยันว่า การกำหนดภาพลักษณ์ประเทศอย่างชัดเจนควรสะท้อนให้เห็นถึงความสัมพันธ์กับการยอมรับผลิตภัณฑ์ ดังนั้น พวกเขากำหนดภาพลักษณ์ประเทศ : ผมอยากผู้บริโภครูปแบบของเขา / เธอเข้าใจเฉพาะประเทศของเขา / เธอตามการรับรู้ของข้อดีและข้อเสียของผลิตภัณฑ์ที่ผลิตและวางตลาดผลิตภัณฑ์จากประเทศใดประเทศหนึ่งใน‖ในอดีต ( Roth และโรมิโอ1992 )