punctual /ˈpʌŋ(k)tʃʊəl , -tjʊəl/▸ a

punctual /ˈpʌŋ(k)tʃʊəl , -tjʊəl/
▸ adjective
1 happening or doing something at the agreed or proper time:
he's the sort of man who's always punctual.
2 Grammar denoting or relating to an action that takes place at a particular point in time. Contrasted with durative.
– DERIVATIVES punctuality /-ˈalɪti/ noun.
– ORIGIN late 17th cent.: from medieval Latin punctualis, from Latin punctum ‘a point’.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ช้า /ˈpʌŋ (k) tʃʊəl - tjʊəl /คำคุณศัพท์▸1 เกิดขึ้น หรือทำอะไรในเวลาตกลงกัน หรือเหมาะสม:เขาเป็นจัดเรียงของคนจะช้ากำหนดเรียกค่าไวยากรณ์ 2 หรือเกี่ยวข้องกับการกระทำที่เกิดขึ้นที่จุดหนึ่ง ๆ ในเวลา ต่างกับ durative-อนุพันธ์ punctuality / -ˈalɪti / นาม– Cent. 17 จุดเริ่มต้นของสาย: จากยุคกลางภาษาละติน punctualis จาก punctum ติ 'จุด'

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ตรงต่อเวลา / pʌŋ (k) tʃʊəl, -tjʊəl /
▸คำคุณศัพท์ที่
1 เกิดขึ้นหรือทำบางสิ่งบางอย่างในเวลาที่ตกลงกันไว้หรือที่เหมาะสม:
เขาเรียงลำดับของผู้ชายคนหนึ่งที่เป็นที่ตรงต่อเวลาเสมอ.
2 ไวยากรณ์แสดงถึงหรือเกี่ยวข้องกับการกระทำที่เกิดขึ้นที่จุดโดยเฉพาะอย่างยิ่งใน เวลา เทียบกับ durative.
- อนุพันธ์ตรงต่อเวลา / -alɪti / คำนาม.
- ORIGIN ปลายร้อยละ 17 จาก .: punctualis ละตินยุคกลางมาจากภาษาละติน Punctum 'จุด'

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ช้า / ˈ P ʌŋ ( K ) t ʃʊə L - ทีเจʊə L /
▸คำคุณศัพท์
1 ขึ้นหรือทำอย่างที่ตกลงกัน หรือเวลาที่เหมาะสม :
เขาเป็นคนที่ตรงเวลาเสมอ .
2 ไวยากรณ์ถึงหรือเกี่ยวข้องกับการกระทำที่เกิดขึ้นที่จุดใดในเวลา เทียบกับ ณ .
– อนุพันธ์ตรงต่อเวลา / - ˈอัลɪ Ti / คำนาม .
– ต้นสาย 17 บาท จาก punctualis ภาษาละตินยุคกลาง ,จากละติน punctum ' จุด ' .