In a study of the clinical, radiogr

In a study of the clinical, radiographic, and pathological features of chondromyxoid fibroma, the tumor was slightly more common in men, usually in the second decade of life. Almost half of the tumors involved the long bones, although the ilium and the small bones were also common sites. Roentgenograms showed a sharply marginated, lobulated, lucent defect in the metaphysis. The tumor involved the medullary bone in an eccentric fashion, and the cortex was thinned and expanded. Periosteal reaction and soft tissue extension were uncommon. Mineralization was identified in 13% of the lesions. Histologically, the tumors were almost always arranged in lobules, which were prominent (macrolobular) or somewhat indistinct (microlobular). The tumor cells were spindle-shaped or stellate and arranged in a myxoid matrix. Calcification was seen in more than one third of the cases but was rarely prominent. Hyaline cartilage and chondroblastoma-like areas were not uncommon. Approximately 18% of tumors showed bizarre nuclei. Permeation of bony trabeculae was uncommon. Treatment was conservative surgical removal; approximately one fourth of the patients had recurrence.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในการศึกษาคุณสมบัติทางคลินิก เจริญเต็มขั้น และทางพยาธิวิทยาของ chondromyxoid fibroma เนื้องอกขึ้นทั่วไปเล็กน้อยในผู้ชาย มักจะอยู่ในทศวรรษสองของชีวิต เกือบครึ่งหนึ่งของเนื้องอกเกี่ยวข้องกับกระดูกยาว แม้กระดูกปีกสะโพกและกระดูกเล็กแนะนำเว็บไซต์ทั่วไป Roentgenograms พบข้อบกพร่องอย่างรวดเร็ว marginated, lobulated โกยะใน metaphysis เนื้องอกกระดูก medullary ในแฟชั่นหลุดโลกที่เกี่ยวข้อง และ cortex จะ thinned และขยาย Periosteal ปฏิกิริยาและส่วนขยายของเนื้อเยื่ออ่อนก็ใช่ ระบุ mineralization เป็น 13% ของได้ Histologically เนื้องอกมีเกือบตลอดเวลาจัดเรียงใน lobules ที่โดดเด่น (macrolobular) หรือค่อนข้าง indistinct (microlobular) เซลล์เนื้องอกแกนรูป หรือ stellate และจัดในเมทริกซ์ myxoid Calcification ที่เห็นในกว่าหนึ่งในสามกรณี แต่ก็ไม่ค่อยเด่น กระดูกอ่อน hyaline และพื้นที่เช่น chondroblastoma ไม่ใช่ ประมาณ 18% ของเนื้องอกพบว่าแอลฟาแปลกประหลาด การซึมผ่านของ bony trabeculae ใช่ได้ รักษาคือ ผ่าตัดเอาออกที่หัวเก่า ประมาณหนึ่งในสี่ของผู้ป่วยเกิดขึ้นได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในการศึกษาทางคลินิกรังสีและคุณลักษณะทางพยาธิวิทยาของ chondromyxoid fibroma เนื้องอกเล็กน้อยพบมากในผู้ชายมักจะอยู่ในทศวรรษที่สองของชีวิต เกือบครึ่งหนึ่งของเนื้องอกที่เกี่ยวข้องกับกระดูกยาวแม้ว่าเชิงกรานและกระดูกชิ้นเล็กก็ยังมีเว็บไซต์ที่พบบ่อย Roentgenograms แสดงให้เห็น marginated อย่างรวดเร็ว lobulated ข้อบกพร่อง LUCENT ใน metaphysis เนื้องอกที่เกี่ยวข้องกับกระดูกไขสันหลังในแฟชั่นประหลาดและเยื่อหุ้มสมองถูกบางตาและขยาย ปฏิกิริยา periosteal และการขยายเนื้อเยื่ออ่อนเป็นเรื่องผิดปกติ แร่ที่ถูกระบุใน 13% ของแผล จุลทรรศเนื้องอกเกือบจัดเสมอใน lobules ซึ่งเป็นที่โดดเด่น (macrolobular) หรือค่อนข้างคลุมเครือ (microlobular) เซลล์มะเร็งเป็นแกนรูปหรือ stellate และจัดให้อยู่ในเมทริกซ์ myxoid กลายเป็นปูนที่เห็นในกว่าหนึ่งในสามของผู้ป่วย แต่ไม่ค่อยประสบความสำเร็จ กระดูกอ่อนใสและพื้นที่ chondroblastoma เหมือนไม่ใช่เรื่องผิดปกติ ประมาณ 18% ของเนื้องอกแสดงให้เห็นนิวเคลียสที่แปลกประหลาด การซึมผ่านของ trabeculae กระดูกเป็นเรื่องผิดปกติ การรักษาคือการผ่าตัดอนุรักษ์นิยม; ประมาณหนึ่งในสี่ของผู้ป่วยที่มีการกำเริบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในการศึกษาทางคลินิก , ภาพถ่าย , และลักษณะทางพยาธิวิทยาของการวาดภาพบนกระดานดำ , เนื้องอก แต่พบบ่อยในคนปกติในทศวรรษที่สองของชีวิต เกือบครึ่งหนึ่งของมะเร็งที่เกี่ยวข้องกับกระดูกที่ยาวนาน แม้กระดูกเชิงกรานและกระดูกเล็กยังเว็บไซต์ทั่วไป roentgenograms แสดงอย่างรวดเร็ว marginated lobulated Lucent , ข้อบกพร่องใน metaphysis .เนื้องอกกระดูกที่เกี่ยวข้องกับการจดในแฟชั่นประหลาดและเปลือกมีขนาดเล็กและการขยาย ปฏิกิริยาควบคุมการขยายเนื้อเยื่อและนุ่มอยู่บ่อยครั้ง การได้รับการระบุใน 13% ของรอยโรค ภาพ , เนื้องอกได้เกือบตลอดเวลาในโลบูล ซึ่งโดดเด่น ( macrolobular ) หรือค่อนข้างคลุมเครือ ( microlobular )เซลล์เนื้องอกเป็นแกนหรือรูปซึ่งเป็นรูปดาว และจัดในเมทริกซ์ myxoid . หินปูนที่เห็นในมากกว่าหนึ่งในสามของกรณี แต่โด่งน้อย จำนวนเรือหงส์เหมือนกระดูกอ่อนและพื้นที่ ไม่ใช่เรื่องแปลก ประมาณ 18 % ของมะเร็งพบนิวเคลียสที่แปลกประหลาด การแทรกซึมของกระดูกลายเป็นเรื่องแปลก การรักษาคือผ่าตัดอนุรักษ์ ;ประมาณหนึ่งในสี่ของผู้ป่วยมีการเกิดขึ้นอีก