In the 1952 paper of Hans Singer fr

In the 1952 paper of Hans Singer from which I have already quoted,
one of the conclusions that Singer emphasis is the need to raise the then existing rate of saving.
He argued,
with some assumptions about production conditions,
that to achieve even a 2% rate of per capital growth,
with a population growing at 25% per year,
a rate of net savings of 6% is necessary,
and that this rate of saving is about three times the rate actually observed in underdeveloped countries (Singer, 1952, pp.397-8).
The current average rate of saving is no longer a third of that figure,
but substantially higher than the figure.
The weighted average ratio of gross domestic saving for low income developing countries is estimated to be about 22%,
and that for middle income developing countries about 25%;
and, even after deducting for depreciation, Singer's target has certainly been exceeded.
And, even with a faster growth of population than Singer anticipated,
the weighted average of GDP growth rates per capital has been about 2% per year for low income countries
and more than 3% per year for middle income countries over the seventies.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในกระดาษ 1952 ของฮันส์ร้องว่าฉันมีแล้วเสนอราคา บทสรุปหนึ่งที่เน้นร้องจำเป็นต้องเพิ่มแล้วที่มีอยู่ของบันทึกเขาโต้เถียง กับสมมติฐานบางอย่างเกี่ยวกับเงื่อนไขการผลิต ที่จะให้ได้ 2% อัตราต่อทุนเติบโต มีประชากรเติบโต 25% ต่อปี อัตราการประหยัดสุทธิ 6% มีความจำเป็น และบันทึกอัตรานี้ ประมาณสามเท่าของราคาจริงสังเกตประเทศ underdeveloped (นักร้อง 1952, pp.397-8)ปัจจุบันเฉลี่ยอัตราการประหยัดจะไม่สามของรูปนั้น มากแต่สูงกว่าตัวเลขอัตราส่วนเฉลี่ยถ่วงน้ำหนักของการประหยัดรวมภายในประเทศสำหรับประเทศกำลังพัฒนาที่มีรายได้ต่ำคือประมาณ ประมาณ 22% และในประเทศประมาณ 25% รายได้ปานกลาง ก แม้หลังจากหักค่าเสื่อมราคาสำหรับ เป้าหมายของนักร้องแน่นอนเกินกว่าและ มีการเจริญเติบโตที่รวดเร็วของประชากรมากกว่านักร้องคาด ค่าเฉลี่ยถ่วงน้ำหนักของอัตราการขยายตัวของ GDP ต่อทุนได้ประมาณ 2% ต่อปีสำหรับประเทศที่มีรายได้ต่ำ และมากกว่า 3% ต่อปีสำหรับประเทศที่มีรายได้กลางเหนือความ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในกระดาษ 1952
ของฮันส์นักร้องจากที่ผมได้ยกมาแล้วหนึ่งในข้อสรุปที่เน้นนักร้องไม่จำเป็นต้องเพิ่มอัตราที่มีอยู่แล้วของการประหยัด. เขาแย้งกับสมมติฐานเกี่ยวกับสภาพการผลิตบางอย่างที่จะบรรลุถึง2% อัตราการต่อการเจริญเติบโตของเงินทุนที่มีประชากรที่เพิ่มขึ้นที่25% ต่อปีอัตราการออมสุทธิ6% เป็นสิ่งที่จำเป็น, และว่าอัตราการประหยัดนี้เป็นเรื่องเกี่ยวกับสามเท่าของอัตราการสังเกตจริงในประเทศด้อยพัฒนา (นักร้อง, 1952, pp ได้ 0.397-8). อัตราเฉลี่ยในปัจจุบันของการประหยัดจะไม่มีอีกต่อหนึ่งในสามของร่างนั้นแต่สูงกว่าตัวเลข. อัตราส่วนถัวเฉลี่ยถ่วงน้ำหนักของการประหยัดมวลรวมภายในประเทศสำหรับประเทศกำลังพัฒนามีรายได้น้อยคาดว่าจะอยู่ที่ประมาณ 22% และ ว่าสำหรับประเทศกำลังพัฒนารายได้ระดับกลางประมาณ 25%. และแม้หลังจากที่หักค่าเสื่อมราคาเป้าหมายของนักร้องที่ได้รับอย่างแน่นอนเกินและแม้จะมีการเจริญเติบโตอย่างรวดเร็วของประชากรกว่านักร้องที่คาดว่าจะถัวเฉลี่ยถ่วงน้ำหนักของอัตราการเจริญเติบโตของ GDP ต่อทุนได้รับเกี่ยวกับ 2% ต่อปีสำหรับประเทศที่มีรายได้น้อยและไม่ต่ำกว่า3% ต่อปีสำหรับประเทศที่มีรายได้ปานกลางในช่วงอายุเจ็ดสิบ