Primary parties in the violence are

Primary parties in the violence are Rakhine and Rohingya. Rakhine make up 63% of total population (Inquiry Commission, 2013) in the western costal state of Myanmar. Rakhine are Buddhists who primarily dwell in central and southern parts of Rakhine state. Rohingya predominantly reside in north-western Rakhine state and are Muslims (Annex 2). Rakhine do not accept Rohingya as being ethnic and assert they are economic immigrants from Bangladesh so they insist up
on using the term “Bangali” rather than “Rohingya”
(Inquiry Commission, 2013). By contrast, Rohngya regard themselves as an
“
ethnic group
”
of Myanmar and want their citizenship reinstated which they lost in the 1982 citizenship law (Inquiry Commission, 2013).
Secondary parties
are those who have indirect involvement in the violence (Bright, n.d.)
Buddhist monks and Rakhine political parties initially supported and later organized the Rakhine population to fight the Rohingya. Simultaneously Rohingya organizations sponsored the Rohingya. According to Inquiry Commission (2013), these organizations in Yangon, New York and Landon were calling Rohingya communities in Rakhine state on mobile phones and urging the
m to declare themselves “Rohingya”.
Following the initial waves of violence,
local Buddhist monks’ association and political parties
organized Rakhine citizens to drive Rohingya from the state

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บุคคลหลักในการใช้ความรุนแรงมียะไข่และโรฮิงญา ยะไข่ทำขึ้น 63% ของประชากรทั้งหมด (สอบถามคณะกรรมาธิการ 2013) ในรัฐชายฝั่งตะวันตกของพม่า ชาวพุทธยะไข่ที่ส่วนใหญ่อาศัยอยู่ในส่วนภาคกลางและภาคใต้ของรัฐยะไข่ โรฮิงญาส่วนใหญ่อาศัยอยู่ในรัฐยะไข่ทางตะวันตกเฉียงเหนือและเป็นมุสลิม (ภาคผนวก 2) ยะไข่ไม่ยอมรับโรฮิงญาเป็นชนกลุ่มน้อยและยืนยันพวกเขาเป็นผู้อพยพทางเศรษฐกิจจากประเทศบังคลาเทศเพื่อให้พวกเขายืนยันขึ้น
เกี่ยวกับการใช้คำว่า "Bangali" มากกว่า "โรฮิงญา"
(สอบถามคณะกรรมาธิการ 2013) ในทางตรงกันข้าม Rohngya ว่าตัวเองเป็น
"
กลุ่มชาติพันธุ์
"
ของพม่าและต้องการความเป็นพลเมืองของพวกเขาที่พวกเขาเรียกตัวหายไปในกฎหมายพลเมือง 1982 (สอบถามคณะกรรมาธิการ 2013).
ฝ่ายมัธยม
เป็นผู้ที่มีส่วนร่วมทางอ้อมในการใช้ความรุนแรง (สดใส ND)
พระสงฆ์และพรรคการเมืองยะไข่ได้รับการสนับสนุนในขั้นแรกและต่อมาจัดประชากรยะไข่ที่จะต่อสู้กับโรฮิงญา ในขณะเดียวกันองค์กรที่ได้รับการสนับสนุนโรฮิงญาโรฮิงญา ตามที่สำนักงานคณะกรรมการการสอบถาม (2013) องค์กรเหล่านี้ในย่างกุ้งนิวยอร์กและมีการเรียกแลนชุมชนโรฮิงญาในรัฐยะไข่บนโทรศัพท์มือถือและเรียกร้องให้
ม. จะประกาศตัวเองว่า "โรฮิงญา".
หลังจากที่คลื่นเริ่มต้นของความรุนแรง
สมาคมพระสงฆ์ในท้องถิ่น และพรรคการเมือง
จัดพลเมืองยะไข่ที่จะขับรถโรฮิงญาจากรัฐ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

พรรคการเมืองหลักในความรุนแรงรัฐยะไข่ และชาวโรฮิงญา ยะไข่ให้ขึ้น 63% ของประชากรทั้งหมด ( สอบถามคณะกรรมการ , 2013 ) ในรัฐชายฝั่งตะวันตกของพม่า ยะไข่เป็นชาวพุทธที่ส่วนใหญ่อยู่ในภาคกลางและภาคใต้ของรัฐยะไข่ . ซึ่งส่วนใหญ่อยู่ในภาคเหนือ ตะวันตก และเป็นมุสลิมรัฐยะไข่ ( ภาคผนวก 2 )ยะไข่ไม่รับชาวโรฮิงยาเป็นชนกลุ่มน้อย และยืนยันจะอพยพมาจากประเทศบังคลาเทศเศรษฐกิจดังนั้นพวกเขาดันขึ้น
ในการใช้คำว่า " เบงกอลี " มากกว่า " โรฮิงญา "
( สอบถามคณะกรรมการ , 2013 ) โดยคมชัด , rohngya ถือว่าตัวเองเป็น "



กลุ่มชาติ " ของพม่า และต้องการการครองอำนาจที่พวกเขาหายไปใน 1982 สัญชาติกฎหมาย ( สอบถามคณะกรรมการ
, 2013 )กิจการ
รอง คือ ผู้ที่มีการมีส่วนร่วมในความรุนแรง ( สดใส n.d. )
พระสงฆ์และยะไข่พรรคการเมืองเริ่มสนับสนุนและภายหลังการจัดยะไข่ประชากรเพื่อต่อสู้กับชาวโรฮิงญา ขณะเดียวกันชาวโรฮิงยาองค์กรการสนับสนุนชาวโรฮิงญา ตามที่คณะกรรมการสอบสวน ( 2013 ) ซึ่งองค์กรในย่างกุ้งนิวยอร์ก และ แลนดอน เรียกว่า ชุมชนชาวโรฮิงยาในรัฐยะไข่ในมือถือ และเร่งเร้า
M เพื่อประกาศตัวเอง " โรฮิงญา " .
ต่อไปนี้คลื่นเริ่มต้นของความรุนแรง
สมาคมพระพุทธในท้องถิ่นและพรรคการเมือง
จัดยะไข่ ประชาชนขับโรฮิงญาจากรัฐ