The reason why nothing, inner or ou

The reason why nothing, inner or outer, bears an intrinsic meaning is that, considered
in itself, any item can be said to accord with not just one semantic rule but an indefinite
number. A stretch of behaviour, set of signs or mental images, can always represent
(be interpreted) in an indefinite number of ways. ‘This was our paradox: no course of
action could be determined by a rule, because every course of action can be made out
to accord with the rule’ (Kenny, 1994: 98). Since the point of a semantic rule is to fix
an interpretation, this indeterminacy threatens the very possibility of rules and hence of
identifying understanding, tacit or explicit, with knowledge of them. If we think of a rule as enabling a sign to function as a representation by linking that sign to a determinate
referent, then, according to this argument, there can be no rules.
To recapitulate, Wittgenstein is an ally for the negative side of Bourdieu’s argument
which he (Bourdieu) presents as the dilemma of explaining ‘objective regularities without
subjective intentions’ (Bourdieu, 1990: 62). Bourdieu’s attitude to legalism can now be
expressed as Wittgenstein’s worry that explaining action as the execution of an algorithm
(a codified rule) makes no place for the vital element of understanding. As Bourdieu
puts it, the agent becomes a mere ‘epiphenomenon of structure’.
Furthermore, Wittgenstein’s criticism of the project of explaining action in terms of
conscious intentions is even more corrosive than that of Bourdieu. Bourdieu objects to
voluntarism because it gives the illusion that the agent’s intentions are both transparent
to her and unconstrained by external circumstances when in fact ‘only in imaginary
experience (in the folk tale for example) which neutralizes the sense of social realities
does the social world take the form of a universe of possibles equally possible for any
possible subject’ (Bourdieu, 1990: 65). Wittgenstein is concerned to show that the
notion of intention, understood as a subjective experience which confers meaning on
significant behaviour, is incoherent, because such an inner event is just as meaningless
as the outer event it is invoked to render significant.
However, it should now be obvious that these negative arguments apply equally well
to a dispositional account of rule following. A disposition is just a set of propensities,
liabilities and inclinations to behaviour and, if we follow Ryle, mental imagery, exhibited
by an agent. Dispositions, considered in themselves, are aggregates of insignificant
entities. Namely, bits of behaviour or inner occurrences which stand in need of interpretation.
Thus, if Wittgenstein is right, a set of dispositions can no more determine a rule
than can a regularity or a conscious intention.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เหตุผลที่ทำไมอะไร ภายใน หรือภาย นอก หมีอัน intrinsic หมายความ ว่า ถือว่า
ในตัวเอง สินค้าใด ๆ สามารถจะกล่าวว่า แอคคอร์ดไม่เพียงหนึ่งกฎทางตรรกแต่ยังไม่มีกำหนด
หมายเลขได้ ยืดของพฤติกรรม ชุดของสัญลักษณ์หรือภาพจิต สามารถจะเป็นตัวแทน
(be interpreted) การไม่จำกัดจำนวนวิธี ' นี้เป็นปฏิทรรศน์ของเรา: ไม่มีหลักสูตรของ
อาจพิจารณาดำเนินการตามกฎ เพราะสามารถทำทุกหลักสูตรของการกระทำออก
เพื่อสอดคล้องกับกฎ ' (เคนนี 1994:98) จุดของกฎทางตรรกเป็นการ แก้ไข
ความ indeterminacy นี้ข่มขู่ไปได้มากของกฎ และดังนั้นของ
ระบุเข้าใจ tacit หรือ ชัดเจน ความรู้ของพวกเขา ถ้าเราคิดว่า กฎเป็นการเปิดเครื่องเพื่อใช้เป็นตัวแทน โดยการเชื่อมโยงเข้าสู่ระบบที่เป็น determinate
ใช้ ตามอาร์กิวเมนต์นี้ อาจมีกฎไม่ได้
recapitulate, Wittgenstein เป็นพันธมิตรในด้านลบของอาร์กิวเมนต์ของ Bourdieu
ซึ่งเขา (Bourdieu) แสดงเป็นความลำบากใจของอธิบาย ' regularities ประสงค์โดย
ตามอัตวิสัยความตั้งใจ (Bourdieu, 1990: 62) . ทัศนคติของ Bourdieu การเคร่งศาสนาสามารถจะ
แสดงการกระทำที่ explaining เป็นการทำงานของอัลกอริทึมการกังวลของ Wittgenstein
(กฎ codified) ทำให้ไม่มีที่ว่างสำหรับองค์ประกอบสำคัญของการทำความเข้าใจได้ เป็น Bourdieu
วาง แทนจะ เป็นเพียง 'epiphenomenon โครงสร้าง' .
Furthermore วิจารณ์ของ Wittgenstein โครงการของการอธิบายในแง่ของ
ใส่ใจความตั้งใจกัดกร่อนยิ่งกว่าของ Bourdieu ได้ Bourdieu วัตถุไป
voluntarism เนื่องจากให้บรรยากาศที่ ความตั้งใจของบริษัทตัวแทนมีทั้งโปร่งใส
เธอ และ unconstrained โดยสถานการณ์ภายนอกเมื่อในความเป็นจริง ' ในจินตภาพ
ประสบการณ์ (ในเรื่องพื้นบ้านตัวอย่าง) ซึ่งเป็นกลางความรู้สึกของความเป็นจริงสังคม
ไม่สังคมโลกใช้แบบฟอร์มของจักรวาลของ possibles ได้เท่า ๆ กันใด ๆ
เรื่องที่เป็นไปได้ ' (Bourdieu, 1990:65) Wittgenstein เป็นกังวลที่จะ
ความตั้งใจ ความเข้าใจเป็นประสบการณ์ตามอัตวิสัยซึ่ง confers ความหมายบน
พฤติกรรมสำคัญ จะไม่ติดต่อกัน เนื่องจากเหตุการณ์ภายในดังกล่าวไม่เป็นเพียง
เป็นเหตุการณ์ภายนอก มันจะเรียกการแสดงอย่างมีนัยสำคัญ.
อย่างไรก็ตาม มันควรจะชัดเจนว่า อาร์กิวเมนต์เหล่านี้เป็นค่าลบใช้ดี
บัญชีโอนการครอบครองของกฎต่อไปนี้ การโอนการครอบครองเป็นเพียงชุดของ propensities,
หนี้สินและ inclinations การพฤติกรรม และ ถ้าเราทำตาม Ryle ภาพจิต จัดแสดง
โดยตัวแทน สุขุม พิจารณาในตัวเอง มีผลของสำคัญ
เอนทิตี ได้แก่ บิตของการเกิดพฤติกรรมหรือภายในซึ่งยืนต้องตี
ดังนั้น ถ้า Wittgenstein เป็นขวา ชุดของสุขุมสามารถไม่กำหนดกฎ
กว่าสามารถความมีหรือความตั้งใจใส่ใจ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เหตุผลที่ไม่มี ภายใน หรือภายนอก หมีความหมายแท้จริงที่ถือว่า
ในตัวเอง ที่สามารถพูดให้สอดคล้องกับไม่เพียง แต่เป็นจำนวนที่ไม่แน่นอนทางกฎ

ยืดของพฤติกรรม , ชุดของป้ายหรือภาพจิต สามารถเป็นตัวแทน
( ตีความ ) เป็นจำนวนที่แน่นอนของวิธี ' นี้คือความขัดแย้งของเรา ไม่มีหลักสูตร
การกระทําที่อาจถูกกำหนดด้วยกฎเพราะทุกหลักสูตรของการกระทำที่สามารถทำออกมาให้สอดคล้องกับกฎ '
( เคนนี , 1994 : 98 ) ตั้งแต่จุดกฎความหมายคือแก้ไข
การตีความ กำหนดนี้คุกคามเป็นไปได้มากของกฎและด้วยเหตุนี้ของ
ระบุเป็นนัย หรือความเข้าใจ ชัดเจน กับความรู้ของพวกเขาถ้าเราคิดว่าเป็นกฎที่ช่วยให้เข้าสู่ระบบการทำงานเป็นแทนโดยการเชื่อมโยงสัญญาณกับ determinate
อ้างอิงแล้วตามอาร์กิวเมนต์นี้จะไม่มีกฎ .
สรุปแล้ววิทเก้นสไตน์เป็นพันธมิตรในด้านลบของ บูร์ดิเยออาร์กิวเมนต์
ซึ่งเขา บูดิเยอร์ ) แสดงเป็นภาวะที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออก อธิบายวัตถุประสงค์โดยไม่เจตนาเกี่ยวกับ '
' ( อัตนัย บูดิเยอร์ , 2533 :62 ) ของ บูร์ดิเยอ ทัศนคติ การยึดถือกฎ สามารถ
แสดงเป็นวิทเก้นสไตน์กังวลที่อธิบายการกระทำาของขั้นตอนวิธี
( ประมวลกฎ ) ทำให้ไม่มีสถานที่สำหรับองค์ประกอบที่สำคัญของความเข้าใจ ขณะที่ บูร์ดิเยอ
ใส่มันแทน กลายเป็น epiphenomenon เพียง ' โครงสร้าง ' .
นอกจากนี้ วิทเก้นสไตน์ของการวิจารณ์ของโครงการอธิบายการกระทำในแง่ของ
ความตั้งใจมีสติ กัดกร่อนมากขึ้นกว่าที่ของ บูร์ดิเยอ . วัตถุ voluntarism บูร์ดิเยอ

เพราะมันให้ภาพลวงตาว่า ความตั้งใจของเจ้าหน้าที่ ทั้งโปร่งใส
เธอต่างกันไปตามสถานการณ์ภายนอก เมื่อในความเป็นจริงเฉพาะในประสบการณ์จินตนาการ
( ในนิทานพื้นบ้าน เป็นต้น ) ซึ่ง neutralizes ความรู้สึกของความเป็นจริงทางสังคม
ไม่สังคมโลกที่ใช้รูปแบบของจักรวาลที่เป็นไปได้ใด ๆเป็นไปได้อย่างเท่าเทียมกัน
ที่สุดเรื่องของ บูร์ดิเยอ , 2533 : 65 ) วิทเก้นสไตน์เป็นกังวลเพื่อแสดงให้เห็นว่า
ความคิดความตั้งใจ เข้าใจเป็นอัตนัย ประสบการณ์ที่เกี่ยวข้อง ความหมาย บน
ความประพฤติ ที่สําคัญคือ เลอะเลือน เพราะเป็นเหตุการณ์ภายในก็ไม่มีความหมาย
เป็นเหตุการณ์ภายนอก มันเรียกความสําคัญ .
แต่มันควรจะชัดเจนว่า เหตุผลเชิงลบเหล่านี้ใช้อย่างเท่าเทียมกันดี
ไปยังบัญชี dispositional ของกฎต่อไปนี้ การจัดการเป็นเพียงชุดของ propensities
, หนี้สินและความโน้มเอียงที่จะและพฤติกรรม ถ้าเราติดตามไรล์ จิตจินตภาพ , การจัดแสดง
โดยตัวแทน ความว่า ในตัวเองเป็นมวลรวมของไม่สำคัญ
หน่วยงาน . คือ บิต ของพฤติกรรมหรือเหตุการณ์ภายในซึ่งอยู่ในความต้องการของการตีความ
ดังนั้นถ้าวิทเก้นสไตน์ถูก ชุดของความไม่สามารถกำหนดกฎ
กว่าจะเป็นทหารประจำการหรือความตั้งใจ มีสติ