The Cultural Dimension The cultural

The Cultural Dimension
The cultural dimension is closely linked to the preceding linguistic discussion. When the local language and literature are marginalized, the native-speaking cultures have always been the major focus on learning and teaching English. This is represented through the story of Yan Guo, a graduate student from China, who attended English literature classes in Canada. In one of her essays, she quoted a famous Chinese writer, Mao Dun, to underline the ―preconditions of creative writing‖ (Guo, 2006, p. 216). Guo writes: ―Only when you are as humble as bamboo, as perseverant as cattlehide, as passionate as fire, then you will be able to create a true art‖ (Guo, 2006, p. 216). Her professor, Dr. Smith, questioned the connection between humbleness and bamboo. No matter how hard she tried to explain the concept of her Chinese cultural heritage as it appeared in her writing, Smith dismissed her explanations and asked her to write a metaphor that English readers would understand. Even though Smith did not state directly what comprised the particular group of English readers to which he referred, it could be said that Guo had been required to adopt new Western cultural heritage in her writing and to put aside her cultural identity.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มิติทางวัฒนธรรม อย่างใกล้ชิดมีการเชื่อมโยงมิติทางวัฒนธรรมภาษาศาสตร์สนทนาก่อนหน้านี้ เมื่อภาษาถิ่นและวรรณกรรมจะทำ วัฒนธรรมภาษาอังกฤษมีการเน้นการเรียนรู้ และการสอนภาษาอังกฤษหลักเสมอ แสดงถึงเรื่องราวของกัว Yan นักเรียนสำเร็จการศึกษาจากประเทศจีน ที่ร่วมเรียนวรรณคดีอังกฤษในแคนาดา ในหนึ่งบทความของเธอ เธอเสนอราคาชื่อเสียงจีนนักเขียน Mao Dun การขีดเส้นใต้ ―preconditions ของ writing‖ สร้างสรรค์ (กัว ปี 2006, p. 216) กูเขียน: ―Only เมื่อคุณเป็นยังไงก็เป็นไม้ไผ่ perseverant ที่เป็น cattlehide มุ่งมั่นที่ไฟไหม้ แล้วคุณจะสามารถสร้าง art‖ ที่แท้จริง (กัว ปี 2006, p. 216) อาจารย์ของเธอ ดร.สมิธ ไต่สวนการเชื่อมต่อระหว่าง humbleness และไม้ไผ่ ไม่ยากเธอพยายามอธิบายแนวคิดของวัฒนธรรมจีนของเธอที่ปรากฏในการเขียนของเธอ Smith ไล่คำอธิบายของเธอ และเธอเขียนอุปมัยว่า อ่านภาษาอังกฤษจะเข้าใจ แม้ว่าสมิธได้ไม่ระบุโดยตรงว่าประกอบด้วยกลุ่มการอ่านภาษาอังกฤษที่เขาเรียก มันอาจจะกล่าวว่า กูเคยจำเป็น เพื่อนำมาใช้ใหม่มรดกทางวัฒนธรรมตะวันตกในการเขียนของเธอ และ การวางเฉยของตัวตนทางวัฒนธรรม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มิติทางวัฒนธรรม
ในมิติทางวัฒนธรรมที่มีการเชื่อมโยงอย่างใกล้ชิดกับการสนทนาภาษาก่อน เมื่อภาษาท้องถิ่นและวรรณกรรมจะด้อยวัฒนธรรมพื้นเมืองที่พูดภาษาได้รับเสมอมุ่งเน้นที่สำคัญในการเรียนรู้และการสอนภาษาอังกฤษ นี้เป็นตัวแทนผ่านเรื่องราวของ Guo Yan, นักศึกษาปริญญาโทจากประเทศจีนที่เข้าเรียนวรรณคดีอังกฤษในแคนาดา ในตอนหนึ่งของบทความของเธอเธอยกมาเป็นนักเขียนที่มีชื่อเสียงของจีนเหมาตาลจะเน้นความคิดสร้างสรรค์ของ -preconditions writing‖ (Guo, 2006, น. 216) Guo เขียน: อย่างเดียวเมื่อคุณอยู่ในฐานะต่ำต้อยเป็นไม้ไผ่เป็น perseverant เป็น cattlehide เป็นหลงใหลเป็นไฟแล้วคุณจะสามารถที่จะสร้างart‖จริง (. Guo, 2006, หน้า 216) อาจารย์ของเธอดร. สมิ ธ สอบสวนการเชื่อมต่อระหว่างความอ่อนน้อมถ่อมตนและไม้ไผ่ ไม่ว่าเธอพยายามอย่างหนักที่จะอธิบายแนวคิดของมรดกทางวัฒนธรรมจีนของเธอตามที่ปรากฏในงานเขียนของเธอสมิ ธ ออกคำอธิบายของเธอและขอให้เธอเขียนคำอุปมาว่าผู้อ่านจะเข้าใจภาษาอังกฤษ แม้ว่าสมิ ธ ไม่ได้ระบุโดยตรงสิ่งที่ประกอบด้วยกลุ่มของผู้อ่านโดยเฉพาะอย่างยิ่งภาษาอังกฤษซึ่งเขาเรียกว่ามันอาจจะบอกว่า Guo ได้รับการจำเป็นที่จะนำมรดกทางวัฒนธรรมตะวันตกใหม่ในการเขียนของเธอและใส่กันเอกลักษณ์ทางวัฒนธรรมของเธอ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มิติทางวัฒนธรรม
มิติทางวัฒนธรรมเชื่อมโยงอย่างใกล้ชิดเพื่อปรับภาษาสนทนา เมื่อภาษาท้องถิ่นและวรรณกรรมเป็นคนชายขอบ , พูดภาษาพื้นเมืองของวัฒนธรรมเป็นโฟกัสหลักในการเรียนการสอนภาษาอังกฤษ นี้จะถูกแสดงผ่านเรื่องราวของหยางกัว นักเรียนที่จบการศึกษาจากประเทศจีน ที่เข้าเรียนวรรณคดีอังกฤษในแคนาดาหนึ่งในบทความของเธอ เธอเป็นนักเขียนจีนชื่อดัง เหมาตุ้นเพื่อให้ preconditions ผมอยากเขียน‖สร้างสรรค์ ( ก๊วย , 2549 , หน้า 216 ) กัวเขียน : ผมอยากได้เฉพาะเมื่อคุณจะเป็นไงก็เป็นไม้ไผ่ ที่ยืนหยัดอยู่ได้เป็น cattlehide เร่าร้อนดั่งไฟ , แล้วคุณจะสามารถที่จะสร้าง‖ศิลปะที่แท้จริง ( ก๊วย , 2549 , หน้า 216 ) ศาสตราจารย์ ดร. สมิธ ถามเธอ , การเชื่อมต่อระหว่างความอ่อนน้อมถ่อมตนและไม้ไผ่ไม่ว่าเธอพยายามจะอธิบายแนวคิดของมรดกวัฒนธรรมจีนที่ปรากฏในงานเขียนของเธอ สมิธได้คำอธิบายของเธอและขอให้เธอเขียนคำเปรียบเทียบที่อ่านภาษาอังกฤษไม่เข้าใจ ถึงแม้ สมิธไม่ได้รัฐโดยตรงว่าประกอบด้วยเฉพาะกลุ่มของผู้อ่านภาษาอังกฤษ ที่เขาเรียกว่าอาจกล่าวได้ว่า กัวได้ต้องนำวัฒนธรรมตะวันตกในการเขียนของเธอ และวางเฉย เอกลักษณ์ทางวัฒนธรรมของเธอ .