“Of course. Well, toddle up to six-

“Of course. Well, toddle up to six-nineteen in a few minutes. That’s my suite. We’re having an inner circle party later.”

“I feel very honored,” Therese said.

“So don’t waste your thirst on highballs. Where did you get that lovely dress?”

“Bonwit’s--it’s a wild extravagance.”

Genevieve Cranell laughed. She wore a blue woolen suit that actually looked like a wild extravagance. “You look so young, I don’t suppose you’ll mind if I ask how old you are.”

“I’m twenty-one.”

She rolled her eyes. “Incredible. Can anyone still be only twenty-one?”

People were watching the actress. Therese was flattered, terribly flattered, and the flattery got in the way of what she felt, or might feel, about Genevieve Cranell.

Miss Cranell offered her cigarette case. “For a while, I thought you might be a minor.”

“Is that a crime?”

The actress only looked at her, her blue eyes smiling, over the flame of her lighter. Then as the woman turned her head to light her own cigarette, Therese knew suddenly that Genevieve Cranell would never mean anything to her, nothing apart from this half hour at the cocktail party, that the excitement she felt now would not continue, and not be evoked again at any other time or place. What was it that told her? Therese stared at the taut line of her blond eyebrow as the first smoke rose from her cigarette, but the answer was not there. And suddenly a feeling of tragedy, almost of regret, filled Therese.

“Are you a New Yorker?” Miss Cranell asked her.

“Vivy!”

The new people who had just come in the door surrounded Genevieve Cranell and bore her away. Therese smiled again, and finished her drink, felt the first soothing warmth of the Scotch spreading through her. She talked with a man she had met briefly in Mr. Bernstein’s office yesterday, and with another man she didn’t know at all, and she looked at the doorway across the room, the doorway that was an empty rectangle at that moment, and she thought of Carol. It would be like Carol to come after all, to ask her once more. Or rather, like the old Carol, but not like this one.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"แน่นอน ดี toddle ถึงหก-nineteen กี่นาที ที่ห้องของฉันได้ เรากำลังเป็นบุคคลวงในภายหลัง"ซานโฮเซกล่าวว่า "รู้สึกอีกมาก "เพื่อให้ไม่เสียของใน highballs ที่คุณได้รับเครื่องแต่งกายดี""Bonwit ของ - เป็นระเริงป่า"Genevieve Cranell หัวเราะ เธอสวมชุด woolen สีน้ำเงินที่เหมือนระเริงป่าจริง "คุณดูหนุ่มดังนั้น ฉันไม่คิดว่า คุณจะคิดถ้าฉันถามอายุคุณอยู่""ฉันเมืองทองธานี"เธอสะสมตาของเธอ "เหลือเชื่อ ทุกคนยังสามารถ twenty-one เท่านั้น"คนดูผู้หญิง ซานโฮเซเป็น flattered แข้งฟ้า และ flattery ที่มีทางที่เธอรู้สึก หรืออาจ รู้สึก เกี่ยวกับ Genevieve Cranellนางสาว Cranell นำเสนอกรณีของบุหรี่ "หนึ่ง ฉันคิดว่า คุณอาจจะเป็นวิชารอง""คือที่อาชญากรรมผู้หญิงเท่านั้นมองเธอ ตาสีฟ้าของเธอยิ้ม ผ่านเปลวไฟแช็กของเธอ แล้ว เป็นหญิงหันศีรษะของเธอไฟเธอ เองบุหรี่ ซานโฮเซรู้ทันทีว่า Genevieve Cranell จะไม่หมายถึง อะไรเพื่อเธอ ไม่มีอะไรนอกจากนี้ครึ่งชั่วโมงที่ปาร์ตี้ค็อกเทล ว่า เธอรู้สึกว่าตอนนี้ที่นี่จะยังคง และไม่สามารถ evoked อีกที่เวลาหรือสถานที่อื่น ๆ นั้นที่บอกว่า เธอเป็นอะไร ซานโฮเซจ้องไปที่บรรทัดการตึงของคิ้วสีบลอนด์ของเธอเป็นควันแรกกุหลาบจากก้นของเธอ แต่คำตอบไม่มี และทันใดนั้นความรู้สึกของโศกนาฏกรรม เกือบของริเกร็ต เติมซานโฮเซ "เป็นคุณ Yorker ใหม่" นางสาว Cranell ถามเธอ"Vivy"คนใหม่ที่เพิ่งมีมาในประตูล้อมรอบ Genevieve Cranell และแบกเธอไป ซานโฮเซยิ้มอีกครั้ง และเครื่องดื่มของเธอ เสร็จรู้สึกอบอุ่นผ่อนคลายแรกของ Scotch ที่แพร่กระจายผ่านเธอ เธอพูดคุย กับคนที่เธอได้พบสั้น ๆ ในนายนาร์ดเบิร์นสไตน์ office เมื่อวานนี้ และคนอื่นที่เธอไม่รู้เลย และเธอมองประตูหลังห้อง ประตูที่สี่เหลี่ยมว่างในขณะนั้น และเธอคิดว่า ของแครอล มันจะเป็นเช่นแครอลมาถามเธออีกครั้งหลังจากที่ทุก หรือค่อนข้าง เช่นแครอลเก่า แต่ไม่ชอบคนนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"แน่นอน. ดีเดินเตาะแตะได้ถึง 6-19 ในไม่กี่นาที นั่นคือชุดของฉัน เรากำลังมีบุคคลวงในภายหลัง. "" ผมรู้สึกเป็นเกียรติมาก "Therese กล่าวว่า." ดังนั้นไม่ต้องเสียความกระหายของคุณใน highballs คุณไม่ได้รับว่าชุดที่น่ารัก "?" Bonwit's -. มันเป็นความสิ้นเปลืองป่า "เจเนเวียCranell หัวเราะ เธอสวมชุดสูทสีฟ้าทำด้วยผ้าขนสัตว์ที่จริงดูเหมือนจะเป็นความสิ้นเปลืองป่า "คุณดูเด็กดังนั้นผมไม่คิดว่าคุณจะคิดว่าฉันถามว่าคุณอายุ." "ฉันยี่สิบเอ็ด." เธอรีดตาของเธอ "ไม่น่าเชื่อ ทุกคนสามารถยังคงเป็นเพียงยี่สิบเอ็ด? "คนที่กำลังเฝ้าดูนักแสดง Therese ถูกยกยอภูมิใจชะมัดและเยินยอได้ในทางของสิ่งที่เธอรู้สึกหรืออาจจะรู้สึกเกี่ยวกับเจเนเวีย Cranell. นางสาว Cranell นำเสนอกรณีบุหรี่ของเธอ "สำหรับในขณะที่ฉันคิดว่าคุณอาจจะมีเล็ก ๆ น้อย ๆ ." "นั่นคือความผิดทางอาญาหรือไม่" นักแสดงหญิงเพียงมองไปที่เธอดวงตาสีฟ้าของเธอยิ้มมากกว่าเปลวเบาของเธอ จากนั้นเป็นผู้หญิงหันหัวของเธอที่จะจุดไฟบุหรี่ของเธอเอง Therese รู้จู่ ๆ ว่าเจเนเวีย Cranell ไม่เคยจะมีความหมายอะไรกับเธอไม่มีอะไรนอกเหนือจากนี้ครึ่งชั่วโมงในงานปาร์ตี้ค๊อกเทลที่ความตื่นเต้นเธอรู้สึกว่าตอนนี้จะไม่ดำเนินการต่อและไม่เป็น ปรากฏอีกครั้งในเวลาอื่น ๆ หรือสถานที่ อะไรคือสิ่งที่บอกว่าเธอ? Therese จ้องมองมาที่เส้นตึงคิ้วสีบลอนด์ของเธอเป็นครั้งแรกที่ควันเพิ่มขึ้นจากการสูบบุหรี่ของเธอ แต่คำตอบก็คือไม่ได้มี และทันใดนั้นความรู้สึกของโศกนาฏกรรมเกือบเสียใจที่เต็มไป Therese. "คุณชาวนิวยอร์ก?" มิส Cranell ถามเธอ. "Vivy!" คนใหม่ที่มาในประตูล้อมรอบ Cranell เจเนเวียและคลอดเธอออกไป Therese ยิ้มอีกครั้งและเสร็จสิ้นการดื่มของเธอรู้สึกอบอุ่นผ่อนคลายแรกของสก็อตของเธอแพร่กระจายผ่านทาง เธอได้พูดคุยกับคนที่เธอเคยพบกันในเวลาสั้น ๆ เมื่อวานนี้นายสเตนของสำนักงานและมีผู้ชายอีกคนหนึ่งเธอไม่เคยรู้เลยและเธอมองไปที่ทางเข้าประตูในห้องพักที่ทางเข้าประตูที่เป็นรูปสี่เหลี่ยมผืนผ้าว่างในขณะนั้นและ เธอคิดว่าแครอล มันจะเป็นเช่นแครอลที่จะมาหลังจากทั้งหมดจะขอให้เธออีกครั้ง หรือมากกว่าเช่นแครอลเก่า แต่ไม่ชอบคนนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" แน่นอน อืม เห็นได้ชัดถึงหกเก้าในไม่กี่นาที นั่นคืองานของฉัน เรากำลังมีปาร์ตี้วงในภายหลัง "

" ผมรู้สึกเป็นเกียรติมาก " เธอเรส กล่าว

" อย่าทิ้งความกระหายใน highballs . คุณแต่งตัวน่ารักไปไหน ? "

" บอนวิต . . . มันฟุ่มเฟือยป่า "

เจเนวีฟ cranell หัวเราะ เธอสวมชุดสีฟ้าผ้าขนสัตว์ที่จริงดูเหมือนฟุ่มเฟือยป่า" คุณดูเด็กมาก ผมไม่คิดว่าคุณจะรังเกียจมั๊ยถ้าผมจะถามว่าคุณอายุเท่าไหร่ . . . "

" ผมครับ "

เธอรีดตาของเธอ " เหลือเชื่อ สามารถใครยังเป็นเพียง 21 ? "

คนมองนางเอก เธเรเซ รู้สึกดีใจมาก โคตรปลื้ม และประจบได้รับในทางของสิ่งที่เธอสัมผัส หรืออาจรู้สึก เกี่ยวกับ เจเนวีฟ cranell

คิดถึง cranell เสนอกรณีบุหรี่ของเธอ" สักพัก ฉันคิดว่าเธออาจจะชื่อ "

" มันเป็นคดีเหรอ ? "

นักแสดงมองของเธอ ดวงตาสีฟ้ายิ้มผ่านเปลวเพลิงของเธอเบา ๆ แล้วเป็นผู้หญิงที่ทำให้เธอหัวไฟแช็คของเธอเองที่เจเนวีฟ cranell Therese รู้ก็ไม่เคยว่าอะไรเธอเลยนอกจากนี้ครึ่งชั่วโมงที่ค๊อกเทลปาร์ตี้ที่ตื่นเต้น เธอรู้สึกตอนนี้จะไม่ต่อเนื่อง และไม่ปรากฏอีกครั้งในเวลาใด ๆอื่น ๆหรือสถานที่ อะไรที่บอกเธอ Therese จ้องสายตึงคิ้วสีบลอนด์ของเธอเหมือนควันบุหรี่เพิ่มขึ้นจากครั้งแรกของเธอ แต่คำตอบคือไม่มี และทันใดนั้นความรู้สึกเศร้าเสียใจ Therese เกือบเต็มไป .

" คุณเป็น New Yorker ? " คุณ cranell ถามเธอ

" วีวี ! "

คนใหม่ที่เพิ่งเข้ามาในประตูล้อมรอบ เจเนวีฟ cranell และต้องแบกเธอไป Therese ยิ้มอีกครั้ง และดื่มเสร็จเธอ รู้สึกผ่อนคลายก่อนความอบอุ่นของ สก๊อต แพร่กระจายผ่านทางเธอ เธอพูดกับผู้ชายที่เธอเจอในเวลาสั้น ๆ ในที่ทำงานคุณ เบิร์นสไตน์ เมื่อวานนี้ และมีชายอีกคนหนึ่งเธอไม่รู้อะไรเลย เธอมองประตูฝั่งตรงข้ามประตูที่เป็นสี่เหลี่ยมผืนผ้าว่างตอนนั้น และเธอคิดว่าของแครอล มันจะเหมือนแครอลมา แล้วถามเธออีกครั้ง หรือมากกว่า เหมือนแครอล แต่ไม่ใช่แบบนี้