In the present study, the treated s

In the present study, the treated silages had a higher aerobic stability than the corresponding untreated silages at harvest stages I, II and III, whereas no differences were observed in the silages at harvest stage IV. Furthermore, the number of hours the silages remained stable after air exposure decreased with increasing stage of maturity. This higher aerobic stability delayed the onset of aerobic deterioration in the treated silages of harvest stages I, II, and III, and in the untreated silage of harvest stage I. The explanation for the aerobic stability enhancing effect of L. buchneri is that this bacterium could impair the activity of yeast in relation to its ability to ferment lactic acid to acetic acid, 1,2-propanediol and ethanol (Oude Elferink et al., 2001). A higher acetic acid content contributed to reducing yeast survival during the anaerobic ensilage phase and subsequently to inhibiting the growth of yeasts during exposure of silage to air (Driehuis et al., 2001). All the inoculated silages of stages I, II, and III had a higher acetic acid content than 30 g/kg of DM, with values decreasing with increasing DM content at ensiling. The concentrations of acetic acid in the control silage of harvest stage I at the end of ensiling was higher than 20 g/kg of DM and likely contributed to the lower yeast activity and higher aerobic stability of this untreated silage after exposition to air. These results are in agreement with the findings of Kleinschmit and Kung (2006) and Der Bedrosian et al. (2012), who reported thatthe increase in the concentration of acetic acid was more evidentin silages treated with L. buchneri and in untreated maize silages with a low DM content. As reported in Figs. 1 and 2, regardless of the inoculation and stage of maturity at harvest, the higher the acetic acid concentration in the silage, the lower the yeast count at silo opening and the higher the aerobic stability after exposure of silage to air. The relationship between the acetic acid content and aerobic
stability found in this experiment is in agreement with data from the research by Danner et al. (2003) and Schmidt and Kung
(2010), who reported high correlation values of 0.95 and 1.00, respectively.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ศึกษา silages บำบัดมีเสถียรภาพการแอโรบิกสูงกว่า silages บำบัดที่สอดคล้องกันในระยะเก็บเกี่ยว I, II และ III ในขณะที่ไม่มีความแตกต่างของข้อสังเกตใน silages ที่เก็บเกี่ยวระยะที่ IV นอกจากนี้ จำนวนชั่วโมงที่ silages ยังคงทรงตัวหลังจากการสัมผัสอากาศลดลงกับระยะของอายุที่เพิ่มขึ้น ปรับแอโรบิกนี้ล่าช้าเริ่มเสื่อมสภาพแอโรบิกใน silages บำบัดระยะเก็บเกี่ยวของฉัน II และ III และ ในหน้าของหญ้าหมักไม่ผ่านการเก็บเกี่ยวระยะฉัน คำอธิบายความเสถียรแอโรบิกเพิ่มเอฟเฟ็กต์ของ L. buchneri ว่า แบคทีเรียนี้อาจทำให้เสียการทำงานของยีสต์โดยสัมพันธ์กับความสามารถในการหมักกรดแลคติกกรดอะซิติก โพรเพ น 1, 2 และเอทานอล (Oude Elferink et al. 2001) ปริมาณกรดอะซิติกสูงส่วนลดยีสต์อยู่รอดระหว่างขั้นตอนการใช้ ensilage และต่อมายับยั้งการเจริญเติบโตของ yeasts ขณะเปิดรับแสงของหน้าของหญ้าหมักกับอากาศ (Driehuis et al. 2001) Silages inoculated ทั้งหมดของขั้นตอนฉัน II และ III มีปริมาณกรดสูงกว่า 30 กรัมต่อกิโลกรัมของ DM มีค่าลดลง ด้วย DM เพิ่มที่ ensiling ความเข้มข้นของกรดในหน้าของหญ้าหมักการควบคุมของระยะการเก็บเกี่ยวผมที่ ensiling สูงกว่า 20 กรัมต่อกิโลกรัมของ DM และมีแนวโน้มส่วนการกิจกรรมยีสต์ต่ำและปรับแอโรบิกของหน้าของหญ้าหมักนี้ไม่ผ่านหลังแสดงออกอากาศ ผลลัพธ์เหล่านี้จะตามซึ่งผลการวิจัยของ Kleinschmit และกุ้ง (2006) และ Der Bedrosian et al. (2012), ที่รายงานว่า การเพิ่มขึ้นของความเข้มข้นของกรดไม่รักษา กับ L. buchneri ในทาข้าวโพด silages เนื้อหา DM ต่ำ silages evidentin เพิ่มเติม ตามที่รายงานในมะเดื่อ. 1 และ 2 ไม่ inoculation การ และขั้นตอนของการเก็บเกี่ยว สูงกว่าความเข้มข้นกรดในหน้าของหญ้าหมักการ ต่ำยีสต์นับเปิดไซโลและเสถียรภาพแอโรบิกสูงหลังจากการสัมผัสของหน้าของหญ้าหมักกับอากาศ ความสัมพันธ์ระหว่างกรดอะซิติกเนื้อหา และแอโรบิกstability found in this experiment is in agreement with data from the research by Danner et al. (2003) and Schmidt and Kung(2010), who reported high correlation values of 0.95 and 1.00, respectively.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในการศึกษาครั้งนี้ได้รับการรักษาหมักมีเสถียรภาพแอโรบิกที่สูงกว่าหมักได้รับการรักษาที่สอดคล้องกันในแต่ละขั้นตอนการเก็บเกี่ยว I, II และ III ในขณะที่ไม่มีความแตกต่างได้รับการปฏิบัติในการหมักที่เก็บเกี่ยวระยะ IV นอกจากนี้จำนวนชั่วโมงการหมักที่ยังคงมีเสถียรภาพหลังจากการสัมผัสอากาศลดลงตามขั้นตอนที่เพิ่มขึ้นของการกำหนด แอโรบิกนี้มีความมั่นคงสูงล่าช้าที่เริ่มมีอาการของการเสื่อมสภาพแอโรบิกในหมักได้รับการรักษาในขั้นตอนการเก็บเกี่ยว I, II และ III และในหมักได้รับการรักษาในขั้นตอนของการเก็บเกี่ยวครั้งที่หนึ่งคำอธิบายสำหรับเสถียรภาพแอโรบิกการเสริมสร้างผลกระทบของลิตร buchneri คือว่าแบคทีเรียนี้ อาจทำให้เสียการทำงานของยีสต์ในความสัมพันธ์กับความสามารถในการหมักกรดแลคติกกรดอะซิติก, 1,2-โพรเพนและเอทานอล (Oude Elferink et al., 2001) เนื้อหากรดอะซิติกที่สูงขึ้นมีส่วนร่วมในการลดความอยู่รอดของยีสต์ในระหว่างขั้นตอนแบบไม่ใช้ออกซิเจน Ensilage และต่อมาในการยับยั้งการเจริญเติบโตของยีสต์ระหว่างที่สัมผัสหมักกับอากาศ (Driehuis et al., 2001) ทั้งหมดหมักเชื้อของขั้นตอนที่ I, II และ III มีเนื้อหากรดอะซิติกสูงกว่า 30 กรัม / กิโลกรัม DM มีค่าลดลงที่มีเนื้อหา DM เพิ่มขึ้นในหมัก ความเข้มข้นของกรดอะซิติกในการควบคุมของหมักขั้นตอนการเก็บเกี่ยวฉันในตอนท้ายของหมักสูงกว่า 20 กรัม / กิโลกรัมของ DM และมีแนวโน้มที่จะมีส่วนร่วมกิจกรรมยีสต์ที่ลดลงและความมั่นคงแอโรบิกที่สูงขึ้นของหมักได้รับการรักษานี้หลังจากที่แสดงออกไปในอากาศ ผลลัพธ์เหล่านี้อยู่ในข้อตกลงที่มีผลการวิจัยของ Kleinschmit และกุ้ง (2006) และ Der Bedrosian et al, (2012) ที่รายงานเพิ่มขึ้น thatthe ในความเข้มข้นของกรดอะซิติกได้มากขึ้นหมัก evidentin รับการรักษาด้วยลิตร buchneri และในการหมักข้าวโพดได้รับการรักษาที่มีเนื้อหา DM ต่ำ ขณะที่ในรายงานมะเดื่อ 1 และ 2 โดยไม่คำนึงถึงการฉีดวัคซีนและขั้นตอนของการครบกําหนดในการเก็บเกี่ยวที่ความเข้มข้นของกรดอะซิติกที่สูงขึ้นในการหมักที่ต่ำกว่าการนับยีสต์ที่เปิดไซโลและสูงกว่าความมั่นคงแอโรบิกหลังจากการสัมผัสของหมักกับอากาศ ความสัมพันธ์ระหว่างปริมาณกรดอะซิติกแอโรบิกและ
ความมั่นคงพบในการทดลองนี้คือในข้อตกลงกับข้อมูลที่ได้จากการวิจัยโดย Danner, et al (2003) และชมิดท์และกุ้ง
(2010) ที่มีการรายงานค่าความสัมพันธ์สูง 0.95 และ 1.00 ตามลำดับ