1. เซลลูโลส (cellulose)เซลลูโลส เป็

1. เซลลูโลส (cellulose)
เซลลูโลส เป็นโพลีแซคคาไรด์ที่มีขนาดเล็กมาก ลักษณะเป็นแท่ง (rod-shaped units) ที่เรียกว่า ไมเซล (micells) บางครั้งประกอบเป็นหน่วยใหญ่จากไมเซล 10 ถึง 20 หน่วย เป็น ไมโครไฟบริล (microfibril) ซึ่งโครงสร้างมีลักษณะส่วนใหญ่เป็นผลึก (cystalline) จึงถูกย่อยสลายได้ยาก เป็นส่วนประกอบอินทรีย์ที่พบมากที่สุดประมาณร้อยละ 45 ของสารอินทรีย์ทั้งหมดในธรรมชาติ ส่วนใหญ่ถูกผลิตขึ้นจากกระบวนการสังเคราะห์ด้วยแสงของพืช และสะสมอยู่ที่ผนังเซลล์ เช่น ฝ้าย มีส่วนประกอบของเซลลูโลสมากกว่าร้อยละ 97-99 จัดว่าเป็นเซลลูโลสที่บริสุทธิ์ประกอบด้วยสายโพลิเมอร์เรียงขนาน และยึดติดกันด้วยแรงกระจายตัว (dispersion forcc) และพันธะไฮโดรเจน (hydrogen bond) ภายในโมเลกุลเซลลูโลสจึงยึดติดกันแน่นทาให้เซลลูโลสทาปฏิกิริยากับสารต่าง ๆ ได้ช้า เพราะสารไม่สามารถผ่านเข้าไปในเซลลูโลสได้ ยังพบในสาหร่าย และฟังไจหลายชนิด รวมทั้งในสัตว์ทะเลหลายชนิด และเนื่องจากเซลลูโลสสามารถถูกย่อยสลายได้ในสิ่งแวดล้อมโดยจุลินทรีย์จึงเป็นส่วนประกอบที่มีความสาคัญต่อวัฏจักรคาร์บอน
ในด้านโครงสร้างสายของเซลลูโลสจะต่อกันด้วยพันธะบีต้า-1,4-ไกลโคซิดิก โดยเรียงต่อกันเป็นสายตรงที่ไม่มีการแตกกิ่งก้านสาขา จานวนหน่วยย่อยที่มาต่อขึ้นอยู่กับชนิด และอายุของพืช อาจมี 200-15,000 หน่วย หรือเป็นล้านหน่วย คอนฟิกูเลชัน (configulation) ของบีต้า-ดี-กลูโคไฟราโนส (β-D-glucogyranose) ส่วนใหญ่จะเป็นรูปแบบเก้าอี้ (chair form) (ภาพที่ 1) และโมเลกุลของกลูแคนจะมีผิว (surface) เป็นไฮโดรเจนอะตอม โมเลกุลของสายกลูแคนมีสมบัติไม่ชอบน้า (hydrophobic) การต่อกันด้วยพันธะบีต้า-1,4-ไกลโคซิดิก จึงเกิดแรงที่ทาให้สายกลูแคนหมุนบิดตัวได้ 180 องศา รอบแกน จึงทาให้แต่ละสายมีรูปร่างลักษณะที่เปรียบเสมือนริบบิ้น (flat ribbon) สายกลูแคนแต่ละสายจะมาเรียงต่อกันเป็นไมโครไฟบริล ซึ่งอาจจะม้วนหรือพับไปมาตามแกนของเส้นใยเซลลูโลส หรือม้วนทับกันเป็นเกลียวรอบแกนของเส้นใย จากการเรียงตัวของโมเลกุลของเซลลูโลสดังกล่าวทาให้สามารถแบ่งรูปร่างของเซลลูโลสในผนังเซลล์พืชได้ 3 แบบ ที่แตกต่างกันดังแสดงในภาพที่ 2 (Norkrans, 1967) จากการศึกษาโดยใช้เอกซเรย์ดิฟแฟคชัน (x-ray diffraction) พบว่าไมโครไฟบริลบางส่วนจัดตัวอย่างมีระเบียบ (crystalline) แต่บางส่วนจัดตัวไม่เป็นระเบียบ (amorphous) ซึ่งในธรรมชาติจะมีส่วนจัดตัวเป็นระเบียบร้อยละ 85 แต่ส่วนที่ไม่เป็นระเบียบร้อยละ 15 ผนังเซลล์ของพืชจะมีเซลลูโลสจับตัวอยู่เป็นแถบ ๆ ไม่ติดต่อกันโดยตลอด แยกโดยช่องว่าง เมื่อเซลล์แก่เต็มที่ภายในช่องว่างจะเต็มไปด้วยลิกนิน ซึ่งมีผลทาให้เซลลูโลสถูกห่อหุ้มด้วยลิกนิน

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

1. เซลลูโลส (เซลลูโลส)เซลลูโลสเป็นโพลีแซคคาไรด์ที่มีขนาดเล็กมากลักษณะเป็นแท่ง (ร็อดรูปหน่วย) ที่เรียกว่าไมเซล (micells) บางครั้งประกอบเป็นหน่วยใหญ่จากไมเซล 10 ถึง 20 หน่วยเป็นไมโครไฟบริล (microfibril) ซึ่งโครงสร้างมีลักษณะส่วนใหญ่เป็นผลึก (cystalline) จึงถูกย่อยสลายได้ยากเป็นส่วนประกอบอินทรีย์ที่พบมากที่สุดประมาณร้อยละ 45 ของสารอินทรีย์ทั้งหมดในธรรมชาติส่วนใหญ่ถูกผลิตขึ้นจากกระบวนการสังเคราะห์ด้วยแสงของพืชและสะสมอยู่ที่ผนังเซลล์เช่นฝ้ายมีส่วนประกอบของเซลลูโลสมากกว่าร้อยละ 97-99 จัดว่าเป็นเซลลูโลสที่บริสุทธิ์ประกอบด้วยสายโพลิเมอร์เรียงขนานและยึดติดกันด้วยแรงกระจายตัว (forcc เธน) และพันธะไฮโดรเจน (พันธะไฮโดรเจน) ภายในโมเลกุลเซลลูโลสจึงยึดติดกันแน่นทาให้เซลลูโลสทาปฏิกิริยากับสารต่างๆ ได้ช้าเพราะสารไม่สามารถผ่านเข้าไปในเซลลูโลสได้ยังพบในสาหร่ายและฟังไจหลายชนิดรวมทั้งในสัตว์ทะเลหลายชนิดและเนื่องจากเซลลูโลสสามารถถูกย่อยสลายได้ในสิ่งแวดล้อมโดยจุลินทรีย์จึงเป็นส่วนประกอบที่มีความสาคัญต่อวัฏจักรคาร์บอนในด้านโครงสร้างสายของเซลลูโลสจะต่อกันด้วยพันธะบีต้า-1,4-ไกลโคซิดิก โดยเรียงต่อกันเป็นสายตรงที่ไม่มีการแตกกิ่งก้านสาขา จานวนหน่วยย่อยที่มาต่อขึ้นอยู่กับชนิด และอายุของพืช อาจมี 200-15,000 หน่วย หรือเป็นล้านหน่วย คอนฟิกูเลชัน (configulation) ของบีต้า-ดี-กลูโคไฟราโนส (β-D-glucogyranose) ส่วนใหญ่จะเป็นรูปแบบเก้าอี้ (chair form) (ภาพที่ 1) และโมเลกุลของกลูแคนจะมีผิว (surface) เป็นไฮโดรเจนอะตอม โมเลกุลของสายกลูแคนมีสมบัติไม่ชอบน้า (hydrophobic) การต่อกันด้วยพันธะบีต้า-1,4-ไกลโคซิดิก จึงเกิดแรงที่ทาให้สายกลูแคนหมุนบิดตัวได้ 180 องศา รอบแกน จึงทาให้แต่ละสายมีรูปร่างลักษณะที่เปรียบเสมือนริบบิ้น (flat ribbon) สายกลูแคนแต่ละสายจะมาเรียงต่อกันเป็นไมโครไฟบริล ซึ่งอาจจะม้วนหรือพับไปมาตามแกนของเส้นใยเซลลูโลส หรือม้วนทับกันเป็นเกลียวรอบแกนของเส้นใย จากการเรียงตัวของโมเลกุลของเซลลูโลสดังกล่าวทาให้สามารถแบ่งรูปร่างของเซลลูโลสในผนังเซลล์พืชได้ 3 แบบ ที่แตกต่างกันดังแสดงในภาพที่ 2 (Norkrans, 1967) จากการศึกษาโดยใช้เอกซเรย์ดิฟแฟคชัน (x-ray diffraction) พบว่าไมโครไฟบริลบางส่วนจัดตัวอย่างมีระเบียบ (crystalline) แต่บางส่วนจัดตัวไม่เป็นระเบียบ (amorphous) ซึ่งในธรรมชาติจะมีส่วนจัดตัวเป็นระเบียบร้อยละ 85 แต่ส่วนที่ไม่เป็นระเบียบร้อยละ 15 ผนังเซลล์ของพืชจะมีเซลลูโลสจับตัวอยู่เป็นแถบ ๆ ไม่ติดต่อกันโดยตลอด แยกโดยช่องว่าง เมื่อเซลล์แก่เต็มที่ภายในช่องว่างจะเต็มไปด้วยลิกนิน ซึ่งมีผลทาให้เซลลูโลสถูกห่อหุ้มด้วยลิกนิน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

1. เซลลูโลส (เซลลูโลส)
เซลลูโลสเป็นโพลีแซคคาไรด์ที่มีขนาดเล็กมากลักษณะเป็นแท่ง (หน่วยรูปแท่ง) ที่เรียกว่าไมเซล (micells) 10 ถึง 20 หน่วยเป็นไมโครไฟบริล (ไมโคร) (cystalline) จึงถูกย่อยสลายได้ยาก 45 ของสารอินทรีย์ทั้งหมดในธรรมชาติ และสะสมอยู่ที่ผนังเซลล์เช่นฝ้าย 97-99 และยึดติดกันด้วยแรงกระจายตัว (กระจาย forcc) และพันธะไฮโดรเจน (พันธะไฮโดรเจน) ๆ ได้ช้า ยังพบในสาหร่ายและฟังไจหลายชนิดรวมทั้งในสัตว์ทะเลหลายชนิด
และอายุของพืชอาจมี 200-15,000 หน่วยหรือเป็นล้านหน่วยคอนฟิกูเลชัน (configulation) ของบีต้า - ดี - กลูโคไฟราโนส (β-D-glucogyranose) ส่วนใหญ่จะเป็นรูปแบบเก้าอี้ ( รูปแบบเก้าอี้) (ภาพที่ 1) และโมเลกุลของกลูแคนจะมีผิว (ผิว) เป็นไฮโดรเจนอะตอม (น้ำ) 180 องศารอบแกน (ริบบิ้นแบน) 3 แบบที่แตกต่างกันดังแสดงในภาพที่ 2 (Norkrans, 1967) (X-ray diffraction) (ผลึก) แต่บางส่วนจัดตัวไม่เป็นระเบียบ (ป่น) 85 แต่ส่วนที่ไม่เป็นระเบียบร้อยละ 15 ๆ ไม่ติดต่อกันโดยตลอดแยกโดยช่องว่าง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

1 . เซลลูโลส ( เซลลูโลส )
เซลลูโลสเป็นโพลีแซคคาไรด์ที่มีขนาดเล็กมากลักษณะเป็นแท่ง ( rod-shaped หน่วย ) ที่เรียกว่าไมเซล ( micells ) บางครั้งประกอบเป็นหน่วยใหญ่จากไมเซล 10 ถึง 20 หน่วยเป็นไมโครไฟบริล ( ไมโครไฟบริล ) ซึ่งโครงสร้างมีลักษณะส่วนใหญ่เป็นผลึกจึงถูกย่อยสลายได้ยากเป็นส่วนประกอบอินทรีย์ที่พบมากที่สุดประมาณร้อยละ 45 ของสารอินทรีย์ทั้งหมดในธรรมชาติส่วนใหญ่ถูกผลิตขึ้นจากกระบวนการสังเคราะห์ด้วยแสงของพืชและสะสมอยู่ที่ผนังเซลล์เช่นฝ้าย97-99 ตําบลจัดว่าเป็นเซลลูโลสที่บริสุทธิ์ประกอบด้วยสายโพลิเมอร์เรียงขนานและยึดติดกันด้วยแรงกระจายตัว ( forcc กระจาย ) และพันธะไฮโดรเจน ( ไฮโดรเจนพันธบัตร ) จะภายในโมเลกุลเซลลูโลสจึงยึดติดกันแน่นทาให้เซลลูโลสทาปฏิกิริยากับสารต่างเพราะสารไม่สามารถผ่านเข้าไปในเซลลูโลสได้ยังพบในสาหร่ายและฟังไจหลายชนิดรวมทั้งในสัตว์ทะเลหลายชนิดในด้านโครงสร้างสายของเซลลูโลสจะต่อกันด้วยพันธะบีต้า - 1 , 4 - ไกลโคซิดิกโดยเรียงต่อกันเป็นสายตรงที่ไม่มีการแตกกิ่งก้านสาขาจานวนหน่วยย่อยที่มาต่อขึ้นอยู่กับชนิดและอายุของพืช 200-15 อาจมี ,000 หน่วยหรือเป็นล้านหน่วยคอนฟิกูเลชัน ( configulation ) ของบีต้า - United - กลูโคไฟราโนส ( บีตา - d-glucogyranose ) ส่วนใหญ่จะเป็นรูปแบบเก้าอี้ ( เก้าอี้ ) แบบฟอร์ม ( ภาพที่ 1 ) และโมเลกุลของกลูแคนจะมีผิว ( พื้นผิว ) เป็นไฮโดรเจนอะตอม( Hydrophobic ) การต่อกันด้วยพันธะบีต้า - 14 - ไกลโคซิดิกจึงเกิดแรงที่ทาให้สายกลูแคนหมุนบิดตัวได้ 180 องศารอบแกนจึงทาให้แต่ละสายมีรูปร่างลักษณะที่เปรียบเสมือนริบบิ้น ( ริบบิ้นแบน ) สายกลูแคนแต่ละสายจะมาเรียงต่อกันเป็นไมโครไฟบริลหรือม้วนทับกันเป็นเกลียวรอบแกนของเส้นใยจากการเรียงตัวของโมเลกุลของเซลลูโลสดังกล่าวทาให้สามารถแบ่งรูปร่างของเซลลูโลสในผนังเซลล์พืชได้ 3 แบบ 2 ( norkrans ที่แตกต่างกันดังแสดงในภาพที่ ,( 1967 ) จากการศึกษาโดยใช้เอกซเรย์ดิฟแฟคชันการเลี้ยวเบนของรังสีเอกซ์ ) พบว่าไมโครไฟบริลบางส่วนจัดตัวอย่างมีระเบียบ ( ผลึก ) แต่บางส่วนจัดตัวไม่เป็นระเบียบ ( Amorphous ) ซึ่งในธรรมชาติจะมีส่วนจัดตัวเป็นระเบียบร้อยละ 8515 ผนังเซลล์ของพืชจะมีเซลลูโลสจับตัวอยู่เป็นแถบจะไม่ติดต่อกันโดยตลอดแยกโดยช่องว่างเมื่อเซลล์แก่เต็มที่ภายในช่องว่างจะเต็มไปด้วยลิกนินซึ่งมีผลทาให้เซลลูโลสถูกห่อหุ้มด้วยลิกนิน