The incidence of viral foodborne di

The incidence of viral foodborne diseases conveyed by fresh-cut vegetables is on the rise (EFSA, 2014). In salad vegetables from European countries 1.32, 3.42, 2 and 2.95% of samples were positive for HAV, HEV, NoV GI and NoV GII, respectively (Kokkinos et al., 2012). In samples from Mexico, HAV was found in 28.2% of samples, NoV in 32.6% and rotavirus in 13.0% (Felix-Valenzuela et al., 2012). Moreover, NoV genomes have frequently been detected in salad vegetables (28.2, 33.3 and 50% of samples from Canada, Belgium and France, respectively); however, sequence confirmation was not successful for the majority of the samples tested. All the mentioned reports used RT-qPCR for virus detection; therefore, the infectivity of the samples could not be assessed, and thereby the impact of these results on the public health is under discussion (Baert et al., 2011). This highlights the importance of implementing new methodologies to assess infectivity in food samples. So far, viability PCR has successfully been applied for bacterial detection in several types of food (reviewed by Elizaquível et al., 2014) but not for enteric viruses. This study shows for the first time the potential of PMA to discriminate between thermally inactivated HAV and infectious HAV in food applications. In contrast to the results obtained for bacteria (Elizaquível et al., 2012), this study shows that viability RT-qPCR cannot completely prevent PCR amplification from thermally inactivated HAV in food samples. From results on vegetables and shellfish (Table 5 and Table 6), signal reductions of inactivated HAV are influenced by food matrix and virus concentration. Several authors have reported that the detection of some bacteria (reviewed by Elizaquível et al., 2014) and viruses (Sánchez et al., 2012a) by viability PCR is limited when high concentrations of microorganisms are present. Additionally, Escudero-Abarca et al. (2014) reported that successful discrimination of infectious noroviruses was only achieved when applying it to monodispersed viruses. This may partially explain the differences on the efficacy of PMA pretreatment, since not only the concentration of the virus may play a role but also the extent of virus aggregates. Therefore, in-depth assessment of the influence of virus concentration and presence of virus aggregates will be an essential part for optimizing viability PCR for virus testing in food.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อุบัติการณ์ของโรคจากไวรัสอาหารลำเลียง โดยตัดผักจะสูงขึ้น (EFSA, 2014) ในสลัดผักจากประเทศยุโรป 1.32, 3.42, 2 และ 2.95% ของตัวอย่างที่ดีมากสำหรับ HAV ประสาท พ.ย. GI และ NoV GII ตามลำดับ (คอคคินอส et al. 2012) ในตัวอย่างจากเม็กซิโก HAV พบ 28.2% ของตัวอย่าง 32.6 พ.ย.%และ rotavirus 13.0% (Valenzuela เฟลิกซ์ et al. 2012) นอกจากนี้ พ.ย. genomes มักพบในผักสลัด (28.2, 33.3 และ 50% ของตัวอย่างจากประเทศแคนาดา ประเทศเบลเยียม และ ฝรั่งเศส ตามลำดับ); อย่างไรก็ตาม ยืนยันลำดับไม่ได้สำเร็จส่วนใหญ่ของตัวอย่างทดสอบ รายงานดังกล่าวทั้งหมดใช้ RT qPCR สำหรับตรวจจับไวรัส ดังนั้น infectivity ตัวอย่างอาจไม่ได้รับการประเมิน และซึ่งผลกระทบเหล่านี้ผลสุขภาพของประชาชนอยู่ภายใต้การสนทนา (Baert et al. 2011) ซึ่งเน้นความสำคัญของการใช้วิธีการใหม่ในการประเมิน infectivity ในตัวอย่างอาหาร เพื่อห่างไกล ชีวิต PCR ได้สำเร็จถูกใช้ สำหรับการตรวจหาเชื้อแบคทีเรียในอาหาร (ทบทวนโดย Elizaquível et al. 2014) หลายชนิด แต่ไม่ใช่ สำหรับไวรัสที่ละเม็ด การศึกษานี้แสดงศักยภาพของสารประกอบการแยกแยะระหว่างความร้อนยก HAV และติดเชื้อ HAV ในอาหารครั้งแรก ตรงข้ามกับผลได้รับสำหรับแบคทีเรีย (Elizaquível et al. 2012), การศึกษานี้แสดงว่า ชีวิต RT qPCR ไม่สมบูรณ์ป้องกันปลักจาก HAV ยกความร้อนในตัวอย่างอาหาร ลดสัญญาณของยก HAV มีอิทธิพลอาหารเมทริกซ์และไวรัสเข้มข้นจากผลผักและหอย (ตาราง 5 และตารางที่ 6), ผู้แต่งหลายคนรายงานว่า การตรวจหาเชื้อแบคทีเรียบางอย่าง (ตรวจสอบโดย Elizaquível et al. 2014) และไวรัส (Sánchez et al. 2012a) โดยชีวิต PCR จะจำกัดเมื่อมีความเข้มข้นสูงของจุลินทรีย์ นอกจากนี้ Escudero Abarca ร้อยเอ็ด (2014) รายงานว่า ประสบความสำเร็จปฏิบัติของ noroviruses ติดเชื้อเท่านั้นสำเร็จเมื่อนำไวรัส monodispersed นี้บางส่วนอาจอธิบายความแตกต่างในประสิทธิภาพของสารประกอบปรับสภาพ เพราะไม่เพียงแต่ความเข้มข้นของไวรัสอาจเล่นบทบาท แต่ขอบเขตของไวรัสผล ดังนั้น การประเมินอิทธิพลของความเข้มข้นของไวรัสและการปรากฏตัวของไวรัสผลในเชิงลึกจะเป็นส่วนสำคัญสำหรับเพิ่มประสิทธิภาพในเชิง PCR สำหรับไวรัสในอาหาร

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อุบัติการณ์ของโรคที่เกิดจากอาหารไวรัสลำเลียงโดยผักสดตัดเป็นที่ขึ้น (EFSA 2014) ในผักสลัดจากประเทศยุโรป 1.32, 3.42, 2 และ 2.95% ของกลุ่มตัวอย่างเป็นบวกสำหรับ HAV, HEV พ.ย. GI และ พ.ย. GII ตามลำดับ (Kokkinos et al., 2012) ในตัวอย่างจากเม็กซิโก, HAV ถูกพบใน 28.2% ของกลุ่มตัวอย่าง พ.ย. ใน 32.6% และในโรตาไวรัส 13.0% (เฟลิกซ์เอลลา-et al., 2012) นอกจากนี้จีโนม พ.ย. ได้รับการตรวจพบบ่อยในผักสลัด (28.2, 33.3 และ 50% ของกลุ่มตัวอย่างจากแคนาดาเบลเยียมและฝรั่งเศสตามลำดับ); แต่ยืนยันลำดับไม่ประสบความสำเร็จส่วนใหญ่ของกลุ่มตัวอย่างที่ผ่านการทดสอบ ทั้งหมดที่กล่าวถึงรายงานที่ใช้ RT-qPCR สำหรับการตรวจจับไวรัส ดังนั้นการติดเชื้อของกลุ่มตัวอย่างที่ไม่ได้รับการประเมินและจึงส่งผลกระทบต่อผลการเหล่านี้ในสุขภาพของประชาชนที่อยู่ภายใต้การอภิปราย (Baert et al. 2011) นี้ไฮไลท์สำคัญของการใช้วิธีการใหม่ในการประเมินการติดเชื้อในตัวอย่างอาหาร เพื่อให้ห่างไกลที่มีศักยภาพ PCR ได้รับการประสบความสำเร็จนำไปใช้ในการตรวจหาเชื้อแบคทีเรียหลายชนิดของอาหาร (ตรวจสอบโดยElizaquível et al., 2014) แต่ไม่ได้สำหรับไวรัสลำไส้ การศึกษาครั้งนี้แสดงให้เห็นเป็นครั้งแรกที่มีศักยภาพของ PMA ที่จะแยกแยะระหว่าง HAV ยกเลิกความร้อนและ HAV ติดเชื้อในการใช้งานอาหาร ในทางตรงกันข้ามกับผลที่ได้รับสำหรับแบคทีเรีย (Elizaquível et al., 2012) การศึกษาครั้งนี้แสดงให้เห็นว่ามีศักยภาพ RT-qPCR ไม่สามารถป้องกันไม่ให้ขยาย PCR จาก HAV ยกเลิกความร้อนในตัวอย่างอาหาร ผลที่ได้จากผักและหอย (ตารางที่ 5 และตารางที่ 6) การลดลงของสัญญาณ HAV ใช้งานได้รับอิทธิพลจากเมทริกซ์อาหารและความเข้มข้นของไวรัส ผู้เขียนหลายคนได้รายงานว่าการตรวจหาเชื้อแบคทีเรียบาง (สอบทานโดยElizaquível et al., 2014) และไวรัส (Sánchez et al., 2012a) โดยมีชีวิต PCR มี จำกัด เมื่อความเข้มข้นสูงของจุลินทรีย์ที่มีอยู่ นอกจากนี้ Escudero-Abarca et al, (2014) รายงานว่าการเลือกปฏิบัติที่ประสบความสำเร็จของ noroviruses ติดเชื้อก็ประสบความสำเร็จได้ก็ต่อเมื่อนำไปใช้กับไวรัส monodispersed บางส่วนนี้อาจอธิบายความแตกต่างในการรับรู้ความสามารถของ PMA ปรับสภาพเนื่องจากไม่เพียง แต่ความเข้มข้นของเชื้อไวรัสอาจมีบทบาท แต่ยังขอบเขตของมวลไวรัส ดังนั้นในเชิงลึกการประเมินอิทธิพลของความเข้มข้นของไวรัสและการปรากฏตัวของมวลรวมไวรัสจะจะเป็นส่วนสำคัญในการเพิ่มประสิทธิภาพการมีชีวิต PCR สำหรับการทดสอบไวรัสในอาหาร

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อุบัติการณ์ของโรคอาหารเป็นพิษถ่ายทอดไวรัสโดยตัดผักสดที่เพิ่มขึ้น ( efsa 2014 ) สลัดผักจากยุโรป 1.32 , 3.42 , 2 และ 2.95 % ของกลุ่มตัวอย่าง มีปลูก พ.ย. บวก , จี และ พ.ย. จีไอไอ ตามลำดับ ( kokkinos et al . , 2012 ) ในตัวอย่างจากเม็กซิโก , HAV ถูกพบในตัวอย่างร้อยละ 28.2 ล้านบาท และเกษตร พ.ย. ในโรตาใน 3.2 % ( เฟลิกซ์ Valenzuela et al . , 2012 ) นอกจากนี้ พ.ย. จีโนมมีบ่อยถูกตรวจพบใน สลัดผัก ( 28.2 , 33.33 และ 50% ของกลุ่มตัวอย่างจาก แคนาดา เบลเยียม และฝรั่งเศส ตามลำดับ อย่างไรก็ตาม การยืนยันลำดับไม่ประสบความสำเร็จส่วนใหญ่ของตัวอย่างทดสอบ ทั้งหมดที่กล่าวถึงรายงานใช้ RT qpcr เพื่อตรวจหาไวรัส ; ดังนั้น , การติดเชื้อของตัวอย่างที่ไม่อาจประเมิน และงบผลกระทบของผลลัพธ์เหล่านี้ในสุขภาพของประชาชนภายใต้การอภิปราย ( baert et al . , 2011 ) นี้เน้นความสำคัญของการใช้วิธีการใหม่เพื่อประเมินการติดเชื้อในตัวอย่างอาหาร ดังนั้นไกล สามารถตรวจได้จากการใช้ในหลายประเภทของอาหาร ( ตรวจสอบโดย elizaqu íดี et al . , 2010 ) แต่ไม่ได้ต่อไวรัส การศึกษานี้แสดงให้เห็นเป็นครั้งแรกที่มี PMA ที่จะแยกแยะระหว่างแชซึ่งมีการติดเชื้อ มีในโปรแกรมอาหาร ในทางตรงกันข้ามกับผลการศึกษาสำหรับแบคทีเรีย ( elizaqu íดี et al . , 2012 ) การศึกษานี้แสดงให้เห็นว่าศักยภาพ RT qpcr ไม่สามารถป้องกันเชื้อจากแช ( ซึ่งมีในตัวอย่างอาหาร ผลที่ได้จากผักและหอย ( ตารางที่ 5 ตารางที่ 6 ) , สัญญาณ ( ซึ่งควรจะได้รับอิทธิพลจากเมทริกซ์อาหารและความเข้มข้นของไวรัส ผู้เขียนหลายได้รายงานว่า การตรวจหาแบคทีเรียบางชนิด ( ตรวจสอบโดย elizaqu íดี et al . , 2010 ) และไวรัส ( ซันเชซ et al . , 2012a PCR ) โดยสามารถ จำกัด เมื่อความเข้มข้นสูงของจุลินทรีย์ที่เป็นปัจจุบัน นอกจากนี้ เอสกูแดโร abarca et al . ( 2014 ) รายงานว่า การติดเชื้อโนโรไวรัส เป็นเพียงความสำเร็จ เมื่อทาแล้วจะ monodispersed ไวรัส นี้อาจอธิบายบางส่วนของความแตกต่างในประสิทธิภาพของการบำบัดแบบใหม่ เพราะไม่เพียง แต่ความเข้มข้นของไวรัสอาจมีบทบาท แต่ขอบเขตของปริมาณไวรัส ดังนั้น การประเมินในเชิงลึกของอิทธิพลของความเข้มข้นของไวรัสและการแสดงตนของมวลรวมไวรัสจะเป็นส่วนที่จำเป็นสำหรับการเพิ่มประสิทธิภาพของการทดสอบ PCR เชื้อไวรัสในอาหาร