“I’m the daughter of a prisoner of

“I’m the daughter of a prisoner of war, a slave. I don’t have a name since young, I only have a number to identify myself. I’m just a lowly slave… Since I’m young, I have been sold here and there, and finally, when I grew up, I became a tool for people to vent their lust. I’m just a piece of flesh that allows people to play with recklessly, a slave with no dignity nor freedom, destined to be stepped on by thousands of people. There never have been anyone who treated me like a person before. Only you, young master, who looked at me as if I’m a person. Only you, young master, who treated me like a person… Young master, if only I could have met you earlier, how great would it be? I would even dream that I could live my life once again and become your servant my whole life. I don’t want to be sold here and there like last time, I, I don’t want to be a piece of flesh for others to play with. I want to become a person! In my next life…. Young master, if there’s a next life, please let me be your servant. You are the only one in this world who treated me like a person…”

“Young master, if there’s a next life… if there’s a next life…”

The tavern girl did not manage to wait for Yue Yang to give her a name before she breathed her last as she mumbled her last words.

Yue Yang closed his eyes tightly, trying to seal the pain and sadness in his heart.

A bead of tear that had formed in her unclosed eyes flowed from the corner of her eyes down to her cheeks.

Yue Yang reached out and covered the tavern girl’s face with his hands, closing those doe eyes of hers lightly. He nodded resolutely as he replied, “I, I will definitely give you a name. You are a lowly slave last time who was sold here and there, but from this day onwards, you are my servant. You are not an object, you are a person. You are also not a piece of shameful flesh, you would be a person with dignity and freedom. Even without a life, nobody would dare to look down on you, because your master is me! I swear to make the people who hurt you pay a thousand, ten thousand times back…”

As if she had heard Yue Yang’s words, the corners of the passed tavern girl’s still mouth seemed to curve a little, as if she was smiling.

Yue Bing hugged her brother and cried out loud.

Fatty Hai banged his head on the wall as he completely burst into tears.

Princess Qian Qian and Yue Yu held each other tightly. Ye Kong and the Li Clan Brothers’ eyes were red, as they looked at Yue Yang… In their hearts, Yue Yang was omnipotent, someone who could create a miracle even in despair. They hoped that Yue Yang could revive this tavern girl who didn’t even have a name. She was worthy to become a person, even more than some other people!

But Yue Yang had no way at all. He didn’t have the ability to resurrect the tavern girl.

Luo Hua City Mistress had said before that the Heaven Resurrection Crystal had been used up. If anyone in this world died, there would be no way to reverse the situation…

Yue Yang tried to think of another way. Could he conserve her body in ice?

Or could he use that ‘Spirit Absorbing Pearl’ that he snatched from Duke Xian, and seal the tavern girl’s spirit?

But Yue Yang didn’t know how to use the Spirit Absorbing Pearl, and he also didn’t know what kind of result it would have. However, he couldn’t hesitate now. Yue Yang immediately took out the Spirit Absorbing Pearl from his Lich Ring, prepared to place it on the tavern girl’s forehead. However, a rainbow light suddenly flashed as Xiao Wen Li floated out from his body, her little hands stopping Yue Yang softly.

Yue Yang was immediately happy, could it be that his little darling had a good idea?

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"ผมเป็นลูกสาวของนักโทษของสงคราม ทาส ไม่มีชื่อตั้งแต่หนุ่ม มีหมายเลขเพื่อระบุตัวเองเท่านั้น ผมเป็นทาสต่ำต้อย... ตั้งแต่ฉันหนุ่ม ผมได้ขายที่นี่และมี และในที่สุด เมื่อลูกโต ฉันกลายเป็นเครื่องมือสำหรับคนที่จะระบายความหื่นของพวกเขา ฉันเพียงแค่ชิ้นส่วนของเนื้อที่ช่วยให้เล่นกับเจตนา เป็นทาสด้วยศักดิ์ศรีและเสรีภาพ กำหนดเพื่อถูกเหยียบ โดยพันคนไม่ ไม่เคยมีใครที่ถือว่าฉันเหมือนคนก่อน เพียงคุณ หนุ่มปริญญาโท ที่ดูผมว่าผมเป็นคน เท่านั้น หนุ่มปริญญาโท ที่ถือว่าฉันชอบคน... หนุ่มหลัก หากเพียงฉันสามารถได้เจอก่อนหน้านี้ วิธีการที่ดีมันจะได้หรือไม่ ฉันแม้จะฝันว่า อาจชีวิตของฉันอีกครั้ง และกลายเป็น ราชาทั้งชีวิตของฉัน ไม่อยากขายได้ที่นี่และมีครั้งสุดท้าย ฉัน ฉันไม่ต้องการให้ ชิ้นส่วนของเนื้อจะเล่นกับผู้อื่น ฉันต้องการเป็น คน ในชีวิตของฉันต่อไป... หนุ่มปริญญาโท ถ้ามีชีวิตต่อไป โปรดให้ฉันเป็นราชา คุณอยู่คนเดียวในโลกนี้ที่ถือว่าฉันเหมือนคน...""อาจารย์หนุ่ม ถ้ามีชีวิตต่อไป...ถ้ามีชีวิตต่อไป..."สาวโรงเตี๊ยมไม่ได้จัดการเพื่อรอยางเยว่จะให้ชื่อเธอก่อนเธอหายใจสุดท้ายของเธอเธอ mumbled คำสุดท้ายของเธอYue ยางปิดตาแน่น พยายามที่จะผนึกความเจ็บปวดและความเศร้าในหัวใจของเขาลูกปัดของน้ำตาที่ได้เกิดขึ้นในดวงตาของเธอ unclosed ไหลจากมุมของดวงตาของเธอลงไปที่แก้มของเธอYue Yang reached out and covered the tavern girl’s face with his hands, closing those doe eyes of hers lightly. He nodded resolutely as he replied, “I, I will definitely give you a name. You are a lowly slave last time who was sold here and there, but from this day onwards, you are my servant. You are not an object, you are a person. You are also not a piece of shameful flesh, you would be a person with dignity and freedom. Even without a life, nobody would dare to look down on you, because your master is me! I swear to make the people who hurt you pay a thousand, ten thousand times back…”As if she had heard Yue Yang’s words, the corners of the passed tavern girl’s still mouth seemed to curve a little, as if she was smiling.Yue Bing hugged her brother and cried out loud.Fatty Hai banged his head on the wall as he completely burst into tears.Princess Qian Qian and Yue Yu held each other tightly. Ye Kong and the Li Clan Brothers’ eyes were red, as they looked at Yue Yang… In their hearts, Yue Yang was omnipotent, someone who could create a miracle even in despair. They hoped that Yue Yang could revive this tavern girl who didn’t even have a name. She was worthy to become a person, even more than some other people!But Yue Yang had no way at all. He didn’t have the ability to resurrect the tavern girl.Luo Hua City Mistress had said before that the Heaven Resurrection Crystal had been used up. If anyone in this world died, there would be no way to reverse the situation…หยูหยางพยายามคิดว่า วิธีอื่น เขาสามารถรักษาร่างกายของเธอในน้ำแข็งหรืออาจเขาใช้ว่า 'วิญญาณดูดซับไข่มุก' ที่เขากระชากจาก Duke เซียน และปิดผนึกวิญญาณของเด็กหญิงโรงเตี๊ยมแต่หยางหยูไม่ทราบวิธีการใช้มุกดูดวิญญาณ และเขายังไม่รู้อะไรมันจะมีผล อย่างไรก็ตาม เขาไม่ลังเลตอนนี้ ยาง Yue ทันทีเอาออกมุกดูดวิญญาณจากแหวนของเขา Lich เตรียมที่จะวางบนหน้าผากของหญิงสาวที่โรงเตี๊ยม อย่างไรก็ตาม แสงรุ้งก็ประกายเป็นเสี่ยวเหวินหลี่ลอยออกจากร่างกายของเขา มือน้อยของเธอหยุดหยูยางเบาYue ยางมีความสุขทันที มันสามารถที่ลิ้งของเขาน้อยมีความคิดที่ดี

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"ฉันเป็นลูกสาวของเชลยศึกที่เป็นทาส ฉันไม่ได้มีชื่อตั้งแต่เด็กผมมีเพียงจำนวนที่จะระบุตัวเอง ฉันแค่ทาสต่ำต้อย ... ตั้งแต่ผมยังเด็กผมได้รับการขายที่นี่และมีและในที่สุดเมื่อฉันโตขึ้นฉันกลายเป็นเครื่องมือสำหรับคนที่จะระบายความต้องการทางเพศของพวกเขา ฉันเพียงชิ้นส่วนของเนื้อหนังที่ช่วยให้คนที่จะเล่นกับมุทะลุเป็นทาสโดยไม่มีศักดิ์ศรีมิได้เสรีภาพปลายทางที่จะก้าวขึ้นไปบนโดยคนหลายพันคน ไม่เคยได้รับทุกคนที่ปฏิบัติต่อฉันเหมือนคนก่อน เพียงคุณเท่านั้นที่เจ้านายหนุ่มที่มองที่ฉันเป็นถ้าฉันเป็นคนที่ เพียงคุณเท่านั้นที่เจ้านายหนุ่มที่ปฏิบัติต่อฉันเหมือนคน ... ต้นแบบหนุ่มถ้าเพียง แต่ฉันจะได้พบเธอก่อนหน้านี้วิธีการที่ดีมันจะเป็นอย่างไร ฉันก็จะฝันว่าฉันจะมีชีวิตของฉันอีกครั้งและเป็นผู้รับใช้ของพระองค์ทั้งชีวิตของฉัน ฉันไม่ต้องการที่จะขายที่นี่และมีเช่นเวลาที่ผ่านมาผมผมไม่ต้องการที่จะเป็นชิ้นส่วนของเนื้อสำหรับคนอื่น ๆ ที่จะเล่นกับ ฉันต้องการที่จะกลายเป็นคน! ในชีวิตต่อไปของฉัน ... ต้นแบบหนุ่มถ้ามีชีวิตต่อไปโปรดแจ้งให้เราเป็นทาสของท่าน คุณเป็นคนเดียวในโลกนี้ที่ปฏิบัติต่อฉันเหมือนคน ... " " ต้นแบบหนุ่มถ้ามีชีวิตต่อไป ... ถ้ามีชีวิตต่อไป ... " หญิงสาวที่โรงเตี๊ยมไม่ได้จัดการเพื่อรอยูยางที่จะให้เธอชื่อมาก่อน เธอสูดลมหายใจสุดท้ายของเธอในขณะที่เธอพึมพำคำพูดสุดท้ายของเธอ. ยูหยางหลับตาแน่นพยายามที่จะผนึกความเจ็บปวดและความเศร้าในหัวใจของเขา. ลูกปัดของการฉีกขาดที่เคยเกิดขึ้นในสายตา unclosed ของเธอไหลออกมาจากมุมของดวงตาของเธอลงไปที่เธอ แก้ม. ยูหยางเอื้อมมือออกและปกคลุมใบหน้าของหญิงสาวที่โรงเตี๊ยมของด้วยมือของเขาปิดตา Doe เหล่านั้นของเธอเบา ๆ เขาพยักหน้าเฉียบขาดขณะที่เขาตอบว่า "ผมแน่นอนผมจะทำให้คุณชื่อ คุณเป็นทาสต่ำต้อยครั้งสุดท้ายที่ถูกขายที่นี่และมี แต่จากวันนี้เป็นต้นไปคุณเป็นผู้รับใช้ของเรา คุณยังไม่ได้วัตถุที่คุณเป็นคน คุณยังไม่ได้ชิ้นส่วนของเนื้อหนังที่น่าอับอายที่คุณจะเป็นคนที่มีศักดิ์ศรีและเสรีภาพ แม้จะไม่มีชีวิตไม่มีใครจะกล้าที่จะมองลงมากับคุณเพราะหลักของคุณคือฉัน! ฉันสาบานที่จะทำให้คนที่ทำร้ายคุณจ่ายพันหมื่นครั้งกลับ ... " ราวกับว่าเธอเคยได้ยินคำ Yue ยางของมุมปากยังคงเป็นโรงเตี๊ยมสาวผ่านที่ดูเหมือนจะโค้งเล็ก ๆ น้อย ๆ เช่นถ้าเธอยิ้ม. ยู Bing กอดพี่ชายของเธอและร้องไห้ออกมาดัง ๆ . ไขมันไห่กระแทกศีรษะของเขาบนผนังในขณะที่เขาสมบูรณ์ออกมาเป็นน้ำตา. ปริ๊นเซ Qian Qian Yu Yue และจัดขึ้นในแต่ละอื่น ๆ แน่น Ye ฮ่องกงและตาหลี่แซ่บราเดอร์สีแดงเช่นที่พวกเขามองไปที่ยูยาง ... ในหัวใจของพวกเขา Yue ยางเป็นอำนาจทุกคนที่สามารถสร้างปาฏิหาริย์แม้จะอยู่ในความสิ้นหวัง พวกเขาหวังว่ายูหยางสามารถฟื้นสาวโรงเตี๊ยมนี้ที่ไม่ได้มีชื่อ เธอเป็นคนที่สมควรจะกลายเป็นคนที่มากยิ่งขึ้นกว่าคนอื่น ๆ บาง! แต่ยูหยางมีวิธีที่ไม่ทั้งหมด เขาไม่ได้มีความสามารถในการที่จะรื้อฟื้นสาวโรงเตี๊ยม. Luo Hua ซิตี้นายได้กล่าวว่าก่อนที่จะถูกนำมาใช้ขึ้นสวรรค์คืนชีพคริสตัล ถ้าทุกคนในโลกนี้เสียชีวิตจะมีวิธีการที่จะย้อนกลับสถานการณ์ไม่ ... ยูหยางพยายามที่จะคิดวิธีอื่น เขาสามารถประหยัดร่างกายของเธออยู่ในน้ำแข็ง? หรือเขาสามารถใช้ว่า 'วิญญาณดูดเพิร์ล' ว่าเขากระชากจากดยุคซีอานและประทับตราจิตวิญญาณสาวโรงเตี๊ยมหรือไม่แต่ Yue ยางไม่ทราบวิธีการใช้วิญญาณดูดซับเพิร์ลและเขายัง ไม่ได้รู้ว่าสิ่งที่ชนิดของผลมันจะมี แต่เขาไม่สามารถลังเลในขณะนี้ Yue ยางทันทีเอาวิญญาณดูดซับเพิร์ลจากแหวน Lich ของเขาเตรียมที่จะวางไว้บนหน้าผากของหญิงสาวที่โรงเตี๊ยม แต่แสงรุ้งกึกประกายเป็นเสี่ยวเหวินหลี่ลอยออกมาจากร่างกายของเขามือเล็ก ๆ ของเธอหยุด Yue ยางเบา ๆ . ยูหยางมีความสุขทันทีก็อาจเป็นไปได้ว่ารักเล็ก ๆ ของเขามีความคิดที่ดีหรือไม่?