Malaysia is a Southeast Asian count

Malaysia is a Southeast Asian country located on strategic sea-lane that exposes it to global trade and foreign culture. Hinduism and Buddhism from India dominated early regional history, reaching their peak during the reign of the Sumatra-based Srivijaya civilisation, whose influence extended through Sumatra, Java, the Malay Peninsula and much of Borneo from the 7th to the 14th centuries.

Although Muslims had passed through the Malay Peninsula as early as the 10th century, it was not until the 14th and 15th centuries that Islam first firmly established itself. The adoption of Islam by the 15th century saw the rise of a number of sultanates, the most prominent of which was the Malacca. Islam has had a profound influence on the Malay people, but has also been influenced by them. The Portuguese were the first European colonial powers to establish themselves on the Malay Peninsula and Southeast Asia, capturing Malacca in 1511, followed by the Dutch in 1641. However, it was the British who, after initially establishing bases at Jesselton, Kuching, Penang and Singapore, ultimately secured their hegemony across the territory that is now Malaysia. The Anglo-Dutch Treaty of 1824 defined the boundaries between British Malaya and the Netherlands East Indies (which became Indonesia). A fourth phase of foreign influence was immigration of Chinese and Indian workers to meet the needs of the colonial economy created by the British in the Malay Peninsula and Borneo.[1]

Japanese invasion during World War II ended British domination in Malaysia. The subsequent occupation of Malaya, North Borneo and Sarawak from 1942 to 1945 unleashed nationalism. In the Peninsula, the Malayan Communist Party took up arms against the British. A tough military response was needed to end the insurgency and bring about the establishment of an independent, multi-racial Federation of Malaya on 31 August 1957. On 31 August 1963, the British territories in North Borneo and Singapore were granted independence and formed Malaysia with the Peninsular states on 16 September 1963. Approximately two years later, the Malaysian parliament passed a bill to separate Singapore from the Federation.[2] A confrontation with Indonesia occurred in the early-1960s. Race riots in 1969 led to the imposition of emergency rule, and a curtailment of political life and civil liberties which has never been fully reversed. Since 1970 the "National Front coalition" headed by United Malays National Organisation (UMNO) has governed Malaysia. Economic growth dramatically increased living standards by the 1990s. This growing prosperity helped minimise political discontent.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มาเลเซียเป็นประเทศเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ตั้งอยู่บน sea-lane กลยุทธ์ที่แสดงถึงการค้าโลกและวัฒนธรรมต่างประเทศ ศาสนาฮินดูและศาสนาพุทธจากอินเดียครอบงำต้นประวัติศาสตร์ภูมิภาค ที่ถึงจุดสูงสุดของรัชกาลยังอาณาจักรศรีวิชัยบนเกาะสุมาตรา อิทธิพลที่ขยายผ่านเกาะสุมาตรา Java คาบสมุทรมลายู และบอร์เนียวมากจาก 7 ศตวรรษ 14ถึงแม้ว่ามุสลิมได้ผ่านคาบสมุทรมลายูเป็นช่วงต้นคริสต์ศตวรรษ 10 ไม่จนถึงศตวรรษ 14 และ 15 ว่า อิสลามแรกอย่างมั่นคงก่อตั้งตัวเอง ยอมรับอิสลาม โดยศตวรรษ 15 เห็นเพิ่มขึ้นจำนวน sultanates โดดเด่นที่สุดซึ่งถูกมะละกา อิสลามได้มีอิทธิพลอย่างลึกซึ้งกับคนมาเลย์ แต่ยังได้รับอิทธิพล โดยพวกเขา โปรตุเกสที่ได้แรกอำนาจอาณานิคมยุโรปสร้างเองบนคาบสมุทรมลายู และภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ จับมะละกาใน 1511 ตาม ด้วยเนเธอร์แลนด์ที่ใน 1641 อย่างไรก็ตาม ก็อังกฤษที่ หลังจากการเริ่มต้นสร้างฐานที่เจสเซลตัน กูชิง ปีนัง และ สิงคโปร์ สุดปลอดภัยเจ้าของพวกเขาข้ามดินแดนที่เป็นประเทศมาเลเซีย สนธิสัญญาอังกฤษดัตช์ของ 1824 กำหนดขอบระหว่างบริติชมาลายาและอินเดียตะวันออกเนเธอร์แลนด์ (ซึ่งกลายเป็นอินโดนีเซีย) ขั้นตอนที่สี่ของอิทธิพลต่างประเทศถูกตรวจคนเข้าเมืองของแรงงานจีน และอินเดียเพื่อตอบสนองความต้องการของเศรษฐกิจโคโลเนียลที่สร้างขึ้น โดยชาวอังกฤษในมลายูและบอร์เนียว [1]Japanese invasion during World War II ended British domination in Malaysia. The subsequent occupation of Malaya, North Borneo and Sarawak from 1942 to 1945 unleashed nationalism. In the Peninsula, the Malayan Communist Party took up arms against the British. A tough military response was needed to end the insurgency and bring about the establishment of an independent, multi-racial Federation of Malaya on 31 August 1957. On 31 August 1963, the British territories in North Borneo and Singapore were granted independence and formed Malaysia with the Peninsular states on 16 September 1963. Approximately two years later, the Malaysian parliament passed a bill to separate Singapore from the Federation.[2] A confrontation with Indonesia occurred in the early-1960s. Race riots in 1969 led to the imposition of emergency rule, and a curtailment of political life and civil liberties which has never been fully reversed. Since 1970 the "National Front coalition" headed by United Malays National Organisation (UMNO) has governed Malaysia. Economic growth dramatically increased living standards by the 1990s. This growing prosperity helped minimise political discontent.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มาเลเซียเป็นประเทศในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ตั้งอยู่ในทะเลเลนเชิงกลยุทธ์ที่ exposes มันเพื่อการค้าโลกและวัฒนธรรมต่างประเทศ ศาสนาฮินดูและพุทธศาสนาจากอินเดียครอบงำประวัติศาสตร์ในภูมิภาคในช่วงต้นถึงจุดสูงสุดของพวกเขาในช่วงรัชสมัยของเกาะสุมาตราตามอารยธรรมศรีวิชัยที่มีอิทธิพลต่อการขยายผ่านสุมาตราชวา, คาบสมุทรมลายูและมากของเกาะบอร์เนียวตั้งแต่วันที่ 7 ถึงศตวรรษที่ 14. แม้ว่าจะมีชาวมุสลิม ผ่านคาบสมุทรมลายูเป็นช่วงต้นศตวรรษที่ 10 มันไม่ได้จนกว่าศตวรรษที่ 14 และ 15 ว่าศาสนาอิสลามครั้งแรกที่ตัวเองก่อตั้งขึ้นอย่างมั่นคง การยอมรับของศาสนาอิสลามโดยศตวรรษที่ 15 ได้เห็นการเพิ่มขึ้นของจำนวนของ sultanates ที่โดดเด่นที่สุดของซึ่งเป็นมะละกา ศาสนาอิสลามมีอิทธิพลอย่างลึกซึ้งต่อคนมาเลย์ แต่ยังได้รับอิทธิพลจากพวกเขา โปรตุเกสเป็นอาณานิคมยุโรปครั้งแรกที่จะสร้างตัวเองในคาบสมุทรมลายูและเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ในการจับมะละกา 1511 ตามด้วยชาวดัตช์ใน 1641. แต่มันเป็นชาวอังกฤษที่แรกหลังจากที่สร้างฐาน Jesselton, กูชิงและปีนัง สิงคโปร์ในที่สุดอำนาจการรักษาความปลอดภัยของพวกเขาในดินแดนที่ปัจจุบันคือประเทศมาเลเซีย สนธิสัญญาแองโกลชาวดัตช์ 1824 กำหนดเขตแดนระหว่างอังกฤษและแหลมมลายูเนเธอร์แลนด์อินเดียตะวันออก (ซึ่งกลายเป็นอินโดนีเซีย) ขั้นตอนที่สี่ของอิทธิพลจากต่างประเทศเป็นคนเข้าเมืองของคนงานชาวจีนและอินเดียที่จะตอบสนองความต้องการของเศรษฐกิจในยุคอาณานิคมที่สร้างขึ้นโดยชาวอังกฤษในคาบสมุทรมลายูและเกาะบอร์เนียว. [1] รุกรานของญี่ปุ่นในช่วงสงครามโลกครั้งที่สองสิ้นสุดการปกครองของอังกฤษในมาเลเซีย อาชีพที่ตามมาของแหลมมลายูบอร์เนียวเหนือและซาราวัก 1942-1945 ชาตินิยมปลดปล่อย ในคาบสมุทรมลายูพรรคคอมมิวนิสต์หยิบอาวุธขึ้นกับอังกฤษ การตอบสนองทางทหารที่ยากลำบากเป็นสิ่งที่จำเป็นที่จะยุติการก่อความไม่สงบและนำมาเกี่ยวกับการจัดตั้งอิสระสภาหลายเชื้อชาติของแหลมมลายูที่ 31 สิงหาคม 1957 วันที่ 31 สิงหาคมปี 1963 ดินแดนของอังกฤษในทิศตะวันตกเฉียงเหนือของเกาะบอร์เนียวและสิงคโปร์ได้รับเอกราชและที่เกิดขึ้นกับประเทศมาเลเซีย รัฐคาบสมุทรที่ 16 กันยายน 1963 ประมาณสองปีต่อมารัฐสภามาเลเซียผ่านการเรียกเก็บเงินที่จะแยกออกจากสิงคโปร์สภา. [2] การเผชิญหน้ากับอินโดนีเซียที่เกิดขึ้นในช่วงต้นปี 1960 การจลาจลการแข่งขันในปี 1969 นำไปสู่การจัดเก็บภาษีของกฎฉุกเฉินและลดลงของชีวิตทางการเมืองและเสรีภาพที่ไม่เคยได้รับกลับอย่างเต็มที่ ตั้งแต่ปี 1970 "ชาติหน้ารัฐบาล" นำโดยยู Malays ชาติพันธมิตร (UMNO) ได้ภายมาเลเซีย การเติบโตทางเศรษฐกิจเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วมาตรฐานการดำรงชีวิตโดยปี 1990 ความเจริญรุ่งเรืองที่เพิ่มขึ้นนี้จะช่วยลดความไม่พอใจทางการเมือง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มาเลเซียเป็นประเทศในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ตั้งอยู่บนเลนทะเลยุทธศาสตร์ที่ exposes เพื่อการค้าโลก และต่างวัฒนธรรม ศาสนาฮินดูและศาสนาพุทธจากอินเดียครอบงำประวัติศาสตร์ภูมิภาคก่อน ถึงจุดสูงสุดของพวกเขาในช่วงรัชสมัยของเกาะสุมาตรา อารยธรรมศรีวิชัย จากที่มีอิทธิพลขยายผ่านเกาะสุมาตรา ชวา มลายู และมากของบอร์เนียว จาก 7 ถึงศตวรรษที่ 14 .

แม้ชาวมุสลิมได้ผ่านคาบสมุทรมลายูเร็วเท่าที่ศตวรรษที่ 10 จนกระทั่งศตวรรษที่ 14 และ 15 ที่อิสลามแรกก่อตั้งขึ้นอย่างมั่นคงนั่นเอง การยอมรับศาสนาอิสลาม โดยศตวรรษที่ 15 ได้เห็นการเพิ่มขึ้นของจำนวนของสุลต่าน , เด่นที่สุดซึ่งเป็นกา . ศาสนาอิสลามมีอิทธิพลลึกซึ้งในมาเลย์ คน แต่ยังได้รับอิทธิพลจากพวกเขาโปรตุเกสเป็นอาณานิคมของยุโรปอำนาจที่จะสร้างตัวเองบนคาบสมุทรมลายูและภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ การจับมะละกาใน 1 , ตามด้วย ดัตช์ ใน 1 . แต่มันเป็นอังกฤษที่ , หลังจากเริ่มสร้างฐานที่เจสเซลตัน Kuching , , ปีนังและสิงคโปร์ สุดปลอดภัย ความมีอำนาจของพวกเขาข้ามดินแดนที่ขณะนี้ประเทศมาเลเซียที่แองโกลดัตช์สนธิสัญญา 1824 กำหนดเขตแดนระหว่างอังกฤษและเนเธอร์แลนด์อินเดียตะวันออกแหลมมลายูตะวันออก ( ซึ่งกลายเป็น อินโดนีเซีย ) ระยะที่สี่ของอิทธิพลจากต่างประเทศ คือ การอพยพของแรงงานอินเดียและจีนเพื่อตอบสนองความต้องการของกลุ่มเศรษฐกิจที่สร้างขึ้นโดยชาวอังกฤษในคาบสมุทรมลายู และบอร์เนียว [ 1 ]

ญี่ปุ่นรุกรานในช่วงสงครามโลกครั้งที่สองสิ้นสุดการปกครองของอังกฤษในมาเลเซียอาชีพที่ตามมาของแหลมมลายู บอร์เนียวเหนือและซาราวักจาก 2485 ถึง 2488 ปลดปล่อยชาตินิยม ในคาบสมุทร มลายูพรรคคอมมิวนิสต์เอาขึ้นแขนกับอังกฤษ การตอบสนองทางทหารยากจำเป็นต้องยุติการก่อความไม่สงบและนำเกี่ยวกับการจัดตั้งองค์กรอิสระหลายเชื้อชาติสหพันธรัฐมาลายาเมื่อ 31 สิงหาคม 1957 . วันที่ 31 สิงหาคม 1963ดินแดนอังกฤษในบอร์เนียวเหนือและสิงคโปร์ได้รับเอกราชและก่อตั้งรัฐของคาบสมุทรมาเลเซียด้วย เมื่อวันที่ 16 กันยายน 1963 ประมาณสองปีต่อมารัฐสภามาเลเซียผ่านร่างแยกสิงคโปร์จากสหพันธ์ [ 2 ] การเผชิญหน้ากับอินโดนีเซีย เกิดขึ้นใน early-1960s การแข่งขันการจลาจลใน 1969 ที่นำไปสู่การกำหนดกฎฉุกเฉินและการกำจัดชีวิตการเมืองและเสรีภาพซึ่งไม่เคยได้รับกลับอย่างเต็มที่ ตั้งแต่ปี 1970 " พันธมิตรแห่งชาติส่วนหน้า " หัวหน้าอัมโน ( อัมโน ) ได้ปกครองมาเลเซีย การเติบโตทางเศรษฐกิจเพิ่มขึ้นอย่างมากมาตรฐานความเป็นอยู่โดย 1990 เจริญเติบโตนี้ช่วยลดความไม่พอใจทางการเมือง