The qualities of municipal sewage e

The qualities of municipal sewage effluent and well water were
assessed for irrigation with respect to their pH, EC, DO, BOD,
COD, and concentrations of nutrients and heavy metals (Table
1). Results indicated that all sampled waters were alkaline.
The pH of the municipal sewage effluent (pH 7.6) was lower
compared to that of the well water (pH 7.7), whereas the effluent’s
salt content (EC 1.65 dS m1) was considerably higher
compared to that of the well-waters (0.34 dS m1); this indicated
that the sewage effluent was saline in nature. As expected,
the sewage water exhibited low levels of dissolved
oxygen (3 mg l1) compared to the well water (9 mg l1). The
effect of DO was reflected on BOD of the samples; its value
was quite high in raw sewage (89 mg l1), although its value
was only 2 mg l1 in the well water. Sewage effluent exhibited
a very high COD value (191 mg l1), whereas the amount of
COD in the well water was negligible (8 mg l1). BOD and
COD of the sewage effluent were rated as suitable for irrigation
purposes compared with the prescribed limits of 100
and 250 mg l1 for BOD and COD, respectively (ISI, 1987).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

คุณภาพน้ำทิ้งน้ำเสียเทศบาลและกันน้ำได้ประเมินสำหรับการชลประทานเกี่ยวกับการค่า pH, EC, DO, BODCOD และความเข้มข้นของสารอาหารและโลหะหนัก (ตาราง1) ผลลัพธ์บ่งชี้ว่า ตัวอย่างน้ำทั้งหมดได้ด่างPH ของน้ำทิ้งน้ำเสียเทศบาล (pH 7.6) ถูกล่างเปรียบเทียบกับน้ำดี (ค่า pH 7.7), ในขณะที่ของน้ำเนื้อหาเกลือ (EC 1.65 dS m 1) สูงมากเปรียบเทียบกับดีน้ำ (0.34 dS เมตร 1); นี้ระบุว่า น้ำเสียน้ำเป็น saline ในธรรมชาติ ตามที่คาดไว้ระดับต่ำสุดของน้ำที่จัดแสดงสิ่งโสโครกของส่วนยุบออกซิเจน (3 mg l 1) เปรียบเทียบกับน้ำดี (9 mg l 1) ที่ผลของการทำเป็นประจำบนเพนกวินตัวอย่าง ค่าของมีค่อนข้างสูงในน้ำดิบ (มก. 89 l 1), ค่ามีเพียง 2 mg l 1 ในน้ำดี น้ำทิ้งน้ำเสียที่จัดแสดงCOD สูงมากค่า (191 mg l 1), ในขณะที่จำนวนCOD ในน้ำดีเป็นระยะ (8 mg l 1) BOD และCOD ของน้ำทิ้งน้ำเสียถูกจัดอันดับเป็นที่เหมาะสำหรับการชลประทานวัตถุประสงค์ในการเปรียบเทียบกับขีดจำกัดที่กำหนดไว้ 100l 250 มิลลิกรัม 1 BOD และ COD และตามลำดับ (ISI, 1987)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คุณภาพของน้ำทิ้งน้ำเสียเทศบาลและน้ำดีที่ได้รับการ
ประเมินเพื่อการชลประทานที่เกี่ยวกับค่า pH, EC ของพวกเขา, DO, BOD,
COD, และความเข้มข้นของสารอาหารและโลหะหนัก (ตารางที่
1) ผลการศึกษาพบว่าน้ำตัวอย่างทั้งหมดถูกด่าง
พีเอชของน้ำทิ้งน้ำเสียเทศบาล (pH 7.6) ที่ลดลงได้
เมื่อเทียบกับน้ำได้เป็นอย่างดี (pH 7.7) ในขณะที่น้ำทิ้งของ
ปริมาณเกลือ (EC 1.65 dS M? 1) เป็นอย่างมากที่สูงขึ้น
เมื่อเทียบกับของดีน้ำ (0.34 dS ม. 1?); นี้แสดงให้เห็น
ว่าน้ำทิ้งน้ำเสียเป็นน้ำเกลือในธรรมชาติ คาดว่าจะเป็น
น้ำเสียแสดงระดับต่ำของการละลาย
ออกซิเจน (3 มิลลิกรัมต่อลิตร? 1) เมื่อเทียบกับน้ำดี (L 9 มก 1)
ผลกระทบของ DO ได้สะท้อนให้เห็นในที่ประชุมคณะกรรมการของกลุ่มตัวอย่าง; ค่าของมัน
ค่อนข้างสูงในเน่า (89 มิลลิกรัมต่อลิตร? 1) แม้ว่าค่าของมัน
เป็นเพียง 2 มิลลิกรัมต่อลิตร? 1 ในน้ำได้เป็นอย่างดี น้ำเสียน้ำทิ้งแสดง
ค่าซีโอดีสูงมาก (191 มก. ต่อลิตร? 1) ในขณะที่ปริมาณของ
ซีโอดีในน้ำดีได้เล็กน้อย (8 มิลลิกรัมต่อลิตร? 1) บีโอดีและ
ซีโอดีของน้ำทิ้งน้ำเสียที่ได้รับการจัดอันดับเป็นที่เหมาะสมเพื่อการชลประทาน
วัตถุประสงค์เมื่อเทียบกับขีด จำกัด ที่กำหนด 100
และ 250 มิลลิกรัมต่อลิตร? 1 สำหรับค่าบีโอดีและซีโอดีตามลำดับ (เอส 1987)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คุณภาพของน้ำทิ้งชุมชน และก็น้ำ
ประเมินเพื่อการชลประทานตาม pH , EC , DO , BOD , COD
และความเข้มข้นของธาตุอาหารและโลหะหนัก ( โต๊ะ
1 ) ผลการวิจัยพบว่าตัวอย่างน้ำอัลคาไลน์
พีเอชของน้ำทิ้งเทศบาล ( pH 7.6 ) ต่ำกว่า
เมื่อเทียบกับที่ของน้ำคือ ( pH 7.7 ) ในขณะที่ปริมาณเกลือของ
น้ำทิ้ง ( EC 165 DS M  1 ) สูงขึ้นมาก
เมื่อเทียบกับของด้วยน้ำ ( 0.34 DS M  1 ) ; นี้ระบุว่าเป็นเกลือ
น้ำทิ้งในธรรมชาติ ตามที่คาดไว้ ,

มีน้ำสกปรกในระดับ ต่ำ ปริมาณออกซิเจนที่ละลายในน้ำ ( 3 มิลลิกรัมต่อลิตร  1 ) เทียบกับน้ำในบ่อ ( 9 มิลลิกรัมต่อลิตร  1 )
ผลทำสะท้อนบนน้ำของตัวอย่าง ;
มูลค่าค่อนข้างสูงในดิบโสโครก ( 89 mg L  1 ) แม้ว่า
ค่าของมีเพียง 2 มิลลิกรัมต่อลิตร  1 ในบ่อ น้ำทิ้งมี
ค่า COD สูงมาก ( 191 mg L  1 ) ในขณะที่ปริมาณซีโอดี
ในน้ำเล็กน้อย ( 8 มิลลิกรัมต่อลิตร  1 ) BOD และ COD ของน้ำทิ้ง
อยู่ในระดับที่เหมาะสมสำหรับวัตถุประสงค์ชลประทาน
เมื่อเทียบกับกำหนดขีด จำกัด ของ 100 250 มก. แอล 
1 บีโอดีและซีโอดี ตามลำดับ ( ISI , 1987 )