Long ago, it is said, swordfish beg

Long ago, it is said, swordfish began to attack Singapura (or present-day Singapore). When sailors went out to sea, swordfish sprang out of the sea and attacked them in the head, chest, and abdomen. The people were very afraid, for even people on the seashore were attacked by the swordfish that leapt out of the waves and everyone who was attacked died.

The Raja of Singapura, Paduka Sri Maharajah, went down to see for himself the tragedy of the attacking swordfish. He saw the dead covered in blood and their relatives rocking and wailing with grief.

The Raja ordered that soldiers stand side by side to form a barrier with their shields. But they were all attacked and died as well. No one seemed to know what to do!

A little boy watching could not bear to see more men die. He thought hard and soon had an idea.

“Why don’t we form a barrier with banana stems instead? When the swordfish attack, their snouts will be trapped in the stems and we will be saved.”

Everyone, including the king, was impressed and astonished to see that the idea came from such a young boy, an orphan who lived with his grandmother. The king ordered his men to build a fence of banana stems along the seashore, just as the boy had suggested. Once again the swordfish attacked, while the people waited to see what would happen.

“Look at the swordfish getting stuck to the stems! We are saved!” the people rejoiced. They had a big feast to celebrate the wisdom of their little hero!

However, soon the king began to worry that such a clever boy could grow up into a very clever man and become a threat. Evil plans began to brew in his mind.

One night, the Raja’s men sneaked up to the boy’s home, up on a hill. But the boy’s grandma heard them coming. She was old and wise and knew just what to do.

She faced the men bravely. “This will remind you of your treacherous intentions!” she said while she waved her hands. The boy disappeared and to the men’s surprise what seemed like blood flowed out of the spot where the boy’s hut stood. The hill was turned red.

To this day, no one has seen that little boy again; but from that day on the soil in the area has been stained red, which earned it the name Bukit Merah, or Red Hill.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผ่านมายาวนาน กล่าว ปลาไหลเริ่มโจมตี Singapura (หรือเหตุการณ์สิงคโปร์) เมื่อเรือไปออกทะเล ปลาไหล sprang ในทะเล และโจมตีพวกเขา ในหัว หน้าอก หน้าท้อง คนกลัวมาก แม้แต่คนที่ชายฝั่งทะเลถูกโจมตี โดยปลาไหลที่หลุดออกมาจากคลื่น และทุกคนที่ถูกโจมตีตายราชา Singapura, Paduka ศรีมหาราจาห์ ไปลงเห็นตนของปลากระโทงดาบโจมตี เขาเห็นคนตายที่ครอบคลุมในเลือดและญาติโยก และ wailing ด้วยความเศร้าโศกราชาที่สั่งให้ ทหารยืนเคียงข้างเพื่ออุปสรรคกับโล่ของพวกเขา แต่พวกเขาถูกโจมตี และเสียชีวิตด้วย ไม่มีใครดูเหมือนจะรู้ว่าจะทำชายดูอาจไม่หมีดูเพิ่มเติมคนที่ตาย เขาคิดว่า ยาก และมีความคิดเร็ว"ทำไมไม่เราเป็นอุปสรรคกับลำต้นกล้วยแทน เมื่อปลาไหลการโจมตี snouts ของพวกเขาจะติดอยู่ในลำต้น และเราจะรอด"รวมทั้งพระมหากษัตริย์ คนประทับใจ และประหลาดเพื่อดูว่า ความคิดที่มาจากเช่นเด็กผู้ชาย เด็กกำพร้าที่อาศัยอยู่กับยายของเขา พระราชาสั่งคนสร้างรั้วของลำต้นกล้วยริมชายฝั่งทะเล เหมือนเด็กแนะนำ ครั้งปลากระโทงดาบโจมตี ในขณะที่คนรอดูอะไรจะเกิดขึ้น"ดูปลาฉนากรับติดอยู่ที่ลำต้น เรารอดแล้ว "คน rejoiced มีงานฉลองใหญ่ฉลองภูมิปัญญาของฮีโร่ตัวน้อยอย่างไรก็ตาม เร็ว ๆ นี้กษัตริย์เริ่มกังวลว่าเด็กฉลาดสามารถเติบโตขึ้นเป็นคนฉลาดมาก และกลายเป็น ภัยคุกคามต่อการ แผนชั่วเริ่มชงในจิตใจของเขาคืนหนึ่ง คนของราชา sneaked ขึ้นที่บ้านของเด็กผู้ชาย ขึ้นบนเนินเขา แต่คุณยายของเด็กชายได้ยินพวกเขามา เธอถูก เฒ่า และรู้เพียงสิ่งที่ต้องทำเธอประสบคนอย่างกล้าหาญ เธอ "นี้จะเตือนคุณถึงความตั้งใจของคุณทรยศ" กล่าวว่า ในขณะที่เธอ waved มือของเธอ เด็กหาย และเพื่อประหลาดใจของผู้ชาย อะไรดูเหมือนเหมือนเลือดไหลออกจากจุดที่ยืนของเด็กฮัท เขามีเปิดสีแดงถึงวันนี้ ไม่มีใครได้เห็นชายนั้นอีก แต่จาก วันบนดินในพื้นที่ได้รับสีแดง ซึ่งได้รับชื่อบูกิตเมอร์อาห์ หรือเขาแดง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นานมาแล้วที่กล่าวว่านากเริ่มโจมตีสิงคโปร์ (หรือปัจจุบันสิงคโปร์) เมื่อลูกเรือเดินออกไปในทะเลนากลุกออกมาจากทะเลและโจมตีพวกเขาในศีรษะหน้าอกและช่องท้อง คนกลัวมากสำหรับแม้แต่คนที่อยู่บนชายฝั่งทะเลถูกโจมตีโดยนากที่กระโจนออกมาจากคลื่นและทุกคนที่ถูกทำร้ายเสียชีวิต. ราชาแห่งสิงคโปร์, ศรีมหาราชา Paduka เดินลงไปดูตัวเองโศกนาฏกรรมของการโจมตี นาก เขาเห็นคนตายเต็มไปด้วยเลือดและญาติของพวกเขาโยกและร่ำไห้ด้วยความโศกเศร้า. ราชาสั่งให้ทหารยืนเคียงข้างกันในรูปแบบที่มีอุปสรรคโล่ของพวกเขา แต่พวกเขาถูกโจมตีและเสียชีวิตได้เป็นอย่างดี ดูเหมือนจะไม่มีใครรู้ว่าสิ่งที่จะทำ! เด็กชายตัวเล็ก ๆ ดูไม่สามารถทนเห็นคนตายมากขึ้น เขาคิดอย่างหนักและเร็ว ๆ นี้มีความคิด. "ทำไมเราไม่อุปสรรคในรูปแบบที่มีลำต้นกล้วยแทน? เมื่อโจมตีนาก, จมูกของพวกเขาจะถูกขังอยู่ในลำต้นและเราจะถูกบันทึกไว้. " ทุกคนรวมทั้งพระมหากษัตริย์เป็นที่ประทับใจและประหลาดใจที่จะเห็นว่าแนวความคิดดังกล่าวมาจากชายหนุ่มกำพร้าที่อาศัยอยู่กับยายของเขา กษัตริย์สั่งให้คนของเขาในการสร้างรั้วของลำต้นกล้วยไปตามชายหาดเช่นเดียวกับเด็กได้แนะนำ อีกครั้งหนึ่งที่นากโจมตีในขณะที่ผู้คนรอคอยที่จะเห็นสิ่งที่จะเกิดขึ้น. "ดูที่นากได้รับการติดอยู่กับลำต้น! เราจะถูกบันทึกไว้! "ประชาชนก็เปรมปรีดิ์ พวกเขามีงานฉลองใหญ่เพื่อเฉลิมฉลองภูมิปัญญาของพระเอกน้อยของพวกเขา! อย่างไรก็ตามเร็ว ๆ นี้กษัตริย์เริ่มกังวลว่าเช่นเด็กฉลาดสามารถเติบโตขึ้นเป็นคนที่ฉลาดมากและกลายเป็นภัยคุกคาม แผนการชั่วร้ายเริ่มการชงในใจของเขา. คืนหนึ่งชายของราชาแอบขึ้นไปที่บ้านของเด็กขึ้นอยู่บนเนินเขา แต่ยายของเด็กได้ยินพวกเขามา เธอเป็นคนเก่าและฉลาดและรู้เพียงว่าจะทำอย่างไร. เธอเผชิญหน้ากับผู้ชายอย่างกล้าหาญ "นี่จะเตือนคุณของความตั้งใจทุจริตของคุณ!" เธอกล่าวในขณะที่เธอโบกมือมือของเธอ เด็กหายไปและเพื่อความประหลาดใจของผู้ชายสิ่งที่ดูเหมือนเลือดไหลออกมาจากจุดที่กระท่อมของเด็กยืนอยู่ เนินเขาก็กลายเป็นสีแดง. จนถึงวันนี้ไม่มีใครได้เห็นว่าเด็กเล็ก ๆ น้อย ๆ อีกครั้ง; แต่จากวันนั้นบนพื้นดินในพื้นที่ที่ได้รับการย้อมสีแดงซึ่งได้รับชื่อ Bukit Merah หรือ Red Hill

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

, Long ago it is said swordfish began, to attack Singapura (or present-day Singapore). When sailors went out. To sea swordfish sprang, out of the sea and attacked them in, the head chest and abdomen. The, people were, very afraid. For even people on the seashore were attacked by the swordfish that leapt out of the waves and everyone who was attacked. Died.

The Raja, of SingapuraPaduka ศรีมหาราชา ลงไปดูเอง โศกนาฏกรรมของการโจมตี ปลาฉนาก เขาเห็นคนตายจมกองเลือด และญาติของพวกเขาโยกและร่ำไห้กับความเศร้า

ราชาสั่งให้ทหารยืนเคียงข้างกันเพื่อสร้างเป็นเกราะป้องกันของพวกเขา แต่พวกเขาก็ถูกโจมตี และตายเช่นกัน ไม่มีใครดูเหมือนจะรู้ว่าสิ่งที่ต้องทำ !

เด็กชายตัวน้อยมองไม่อาจทนเห็นผู้ชายตาย เขาคิดอย่างหนักและเร็ว ๆนี้มีความคิด

" ทำไมเราไม่สร้างสิ่งกีดขวางกล้วยต้นแทน เมื่อปลาดาบที่โจมตี snouts ของพวกเขาจะติดอยู่ในลำต้น และเราก็จะรอด "

ทุกคน รวมทั้งกษัตริย์ คือประทับใจ และประหลาดใจที่เห็นความคิดมาจากเด็กชายกำพร้าที่อาศัยอยู่กับยายของเขาพระราชาสั่งให้คนของเขาที่จะสร้างรั้วของกล้วยต้นเลียบชายทะเล แค่เป็นเด็กได้ แนะนำ อีกครั้งนากโจมตีในขณะที่ผู้คนรอที่จะเห็นสิ่งที่จะเกิดขึ้น

" ดูนากได้รับการติดอยู่กับต้น ! เรารอดแล้ว " คนที่ดีใจ พวกเขาได้จัดงานเลี้ยงฉลองสติปัญญาของฮีโร่น้อยของพวกเขา

แต่แล้วกษัตริย์จึงเริ่มกังวลว่าเด็กฉลาดจะเติบโตเป็นคนฉลาดมากและกลายเป็นภัยคุกคาม แผนการชั่วร้ายเริ่มตั้งเค้าในใจของเขา . . . . . .

คืนหนึ่งของราชาหนุ่มแอบไปที่บ้านของเด็ก ขึ้นไปบนเนินเขา แต่คุณย่าของเด็กชายได้ยินมันมา เธอเก่าและฉลาดและรู้ว่าต้องทำอะไร

เธอเจอผู้ชายอย่างกล้าหาญ " นี้จะเตือนคุณของเจตนาทุจริตของคุณ !" เธอพูดขณะที่เธอแกว่งมือของเธอ เด็กที่หายตัวไป และคนก็แปลกใจว่าเหมือนเลือดที่ไหลออกไปจากจุดที่กระท่อมของเด็กผู้ชายยืนอยู่ เขาก็กลายเป็นสีแดง

วันนี้ไม่มีใครเห็น เด็กผู้ชายคนนั้นอีกครั้ง แต่จากวันที่บนดินในพื้นที่มีคราบสีแดง ซึ่งได้รับชื่อ Bukit Merah หรือเนินเขาสีแดง

.