Different criteria have been adopte

Different criteria have been adopted for classifying customer requirements,
such as empirical observation, mode statistics, and customer satisfaction coefficient
(Berger et al., 1993). Timko (Berger et al., 1993) proposes a twodimensional
representation of Kano quality category based on the customer
satisfaction coefficients. In particular, a positive number is used to represent
the relative value of meeting the respective customer requirement, whilst a negative
number is used to reflect the relative cost of not meeting this customer
requirement. However, classification criteria are not explicitly defined in this
model. DuMouchel (Berger et al., 1993) proposes a graphical Kano diagram
that is based on predefined scales related to the customer’s satisfaction and
dissatisfaction. Each customer requirement can be represented as a pair of satisfaction
and dissatisfaction values. The nature of a customer requirement can
be delineated by the quadrant into which that point falls. However, it is very
subjective to classify the customer requirements into four quadrants because of
a lack of logical classification criteria.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เกณฑ์ที่แตกต่างมีการนำมาใช้สำหรับการจัดประเภทลูกค้าเช่นการสังเกตเชิงประจักษ์ โหมด และสถิติค่าสัมประสิทธิ์ความพึงพอใจของลูกค้า(เบอร์เกอร์และ al. 1993) Timko (เบอร์เกอร์ et al. 1993) เสนอ twodimensionalแสดงตามลูกค้าประเภทคุณภาพกนกค่าสัมประสิทธิ์ความพึงพอใจ โดยเฉพาะ จำนวนบวกจะใช้เพื่อแสดงมูลค่าของการประชุมเกี่ยวข้องความต้องการลูกค้า ในขณะลบใช้หมายเลขเพื่อให้สะท้อนถึงต้นทุนสัมพัทธ์ไม่ประชุมลูกค้านี้ความต้องการ อย่างไรก็ตาม เกณฑ์อย่างชัดเจนไว้ในนี้รุ่น DuMouchel (เบอร์เกอร์ et al. 1993) เสนอไดอะแกรมกนกกราฟิกที่เป็นตามกำหนดเครื่องที่เกี่ยวข้องกับความพึงพอใจของลูกค้า และความไม่พอใจ แต่ละความต้องสามารถแสดงเป็นคู่ของความพึงพอใจและค่าความไม่พอใจ ธรรมชาติของความต้องลูกค้าสามารถมี delineated โดย quadrant ที่ที่จุดตก อย่างไรก็ตาม มันมีมากเรื่องการจัดประเภทลูกค้าเป็นส่วนที่สี่เนื่องจากการการขาดตรรกะตามเกณฑ์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เกณฑ์ที่แตกต่างได้รับการรับรองสำหรับการจำแนกความต้องการของลูกค้า
เช่นการสังเกตเชิงประจักษ์สถิติโหมดและค่าสัมประสิทธิ์พึงพอใจของลูกค้า
(เบอร์เกอร์ et al., 1993) Timko (เบอร์เกอร์ et al., 1993) เสนอ twodimensional
ตัวแทนของหมวดหมู่ที่มีคุณภาพคาโนขึ้นอยู่กับลูกค้า
สัมประสิทธิ์ความพึงพอใจ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเป็นจำนวนบวกจะใช้เพื่อแสดง
ค่าสัมพัทธ์ของการประชุมความต้องการของลูกค้าแต่ละรายในขณะที่เป็นลบ
หมายเลขที่ใช้ในการสะท้อนให้เห็นถึงค่าใช้จ่ายญาติของไม่ตรงตามที่ลูกค้ารายนี้
ต้องการ อย่างไรก็ตามเกณฑ์การจำแนกประเภทไม่ได้กำหนดไว้อย่างชัดเจนในเรื่องนี้
รูปแบบ Dumouchel (เบอร์เกอร์ et al., 1993) เสนอแผนภาพคาโนแบบกราฟิก
ที่เป็นไปตามที่กำหนดไว้ล่วงหน้าบนตาชั่งที่เกี่ยวข้องกับความพึงพอใจของลูกค้าและ
ความไม่พอใจ ความต้องการของลูกค้าแต่ละคนสามารถแสดงเป็นคู่ของความพึงพอใจ
ค่าและความไม่พอใจ ธรรมชาติของความต้องการของลูกค้าสามารถ
ได้รับการเบี่ยง Quadrant ลงในจุดที่ตก แต่ก็เป็นมาก
อัตนัยในการจำแนกความต้องการของลูกค้าเป็นสี่ quadrants เนื่องจากการ
ขาดการเกณฑ์การจำแนกประเภทตรรกะ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เกณฑ์ที่แตกต่างกันได้รับการรับรองให้ตามความต้องการของลูกค้าเช่น การสังเกตเชิงประจักษ์ สถิติ โหมด และวัดความพึงพอใจของลูกค้า( Berger et al . , 1993 ) timko ( Berger et al . , 1993 ) ได้เสนอ twodimensionalการเป็นตัวแทนของประเภทคุณภาพ คาโนะ ขึ้นอยู่กับลูกค้าคือความพึงพอใจ โดยเฉพาะเลขบวก ใช้ แสดงค่าสัมพัทธ์ของการประชุมความต้องการของลูกค้า ตามลําดับ ขณะลบหมายเลขถูกใช้เพื่อสะท้อนต้นทุนสัมพัทธ์ของการประชุมลูกค้านี้ความต้องการ อย่างไรก็ตาม เกณฑ์การจำแนกประเภทไม่ได้กำหนดในเรื่องนี้อย่างชัดเจนนางแบบ dumouchel ( Berger et al . , 1993 ) นำเสนอแผนภาพคาโนแบบกราฟิกที่ใช้ในการกำหนดระดับที่สัมพันธ์กับความพึงพอใจของลูกค้า และความไม่พอใจ แต่ละความต้องการของลูกค้าที่สามารถแสดงเป็นคู่ของความพึงพอใจและความไม่พอใจค่า ธรรมชาติของความต้องการของลูกค้า สามารถถูก delineated โดย Quadrant ซึ่งเป็นจุดที่ตก อย่างไรก็ตาม , มันเป็น มากอัตนัย แบ่งลูกค้าออกเป็นสี่เขต เพราะขาดตรรกะประเภท เกณฑ์