Mangrove swamps are found in tropic

Mangrove swamps are found in tropical and subtropical tidal areas. Areas where mangal occurs include estuaries and marine shorelines.[5]

The intertidal existence to which these trees are adapted represents the major limitation to the number of species able to thrive in their habitat. High tide brings in salt water, and when the tide recedes, solar evaporation of the seawater in the soil leads to further increases in salinity. The return of tide can flush out these soils, bringing them back to salinity levels comparable to that of seawater. At low tide, organisms are also exposed to increases in temperature and desiccation, and are then cooled and flooded by the tide. Thus, for a plant to survive in this environment, it must tolerate broad ranges of salinity, temperature, and moisture, as well as a number of other key environmental factors-thus only a select few species make up the mangrove tree community.

About 110 species are considered "mangroves", in the sense of being a tree that grows in such a saline swamp,[5] though only a few are from the mangrove plant genus, Rhizophora. However, a given mangrove swamp typically features only a small number of tree species. It is not uncommon for a mangrove forest in the Caribbean to feature only three or four tree species. For comparison, the tropical rainforest biome contains thousands of tree species, but this is not to say mangrove forests lack diversity. Though the trees themselves are few in species, the ecosystem these trees create provides a home for a great variety of other organisms.

Mangrove plants require a number of physiological adaptations to overcome the problems of anoxia, high salinity and frequent tidal inundation. Each species has its own solutions to these problems; this may be the primary reason why, on some shorelines, mangrove tree species show distinct zonation. Small environmental variations within a mangal may lead to greatly differing methods for coping with the environment. Therefore, the mix of species is partly determined by the tolerances of individual species to physical conditions, such as tidal inundation and salinity, but may also be influenced by other factors, such as predation of plant seedlings by crabs.

Once established, mangrove roots provide an oyster habitat and slow water flow, thereby enhancing sediment deposition in areas where it is already occurring. The fine, anoxic sediments under mangroves act as sinks for a variety of heavy (trace) metals which colloidal particles in the sediments scavenged from the water. Mangrove removal disturbs these underlying sediments, often creating problems of trace metal contamination of seawater and biota.

Mangrove swamps protect coastal areas from erosion, storm surge (especially during hurricanes), and tsunamis.[8][9] The mangroves' massive root systems are efficient at dissipating wave energy.[10] Likewise, they slow down tidal water enough so its sediment is deposited as the tide comes in, leaving all except fine particles when the tide ebbs.[11] In this way, mangroves build their own environments.[8] Because of the uniqueness of mangrove ecosystems and the protection against erosion they provide, they are often the object of conservation programs, including national biodiversity action plans.[9]

However, mangrove swamps' protective value is sometimes overstated. Wave energy is typically low in areas where mangroves grow,[12] so their effect on erosion can only be measured over long periods.[10] Their capacity to limit high-energy wave erosion is limited to events such as storm surges and tsunamis.[13] Erosion often occurs on the outer sides of bends in river channels that wind through mangroves, while new stands of mangroves are appearing on the inner sides where sediment is accruing.[citation needed]

The unique ecosystem found in the intricate mesh of mangrove roots offers a quiet marine region for young organisms. In areas where roots are permanently submerged, the organisms they host include algae, barnacles, oysters, sponges, and bryozoans, which all require a hard surface for anchoring while they filter feed. Shrimps and mud lobsters use the muddy bottoms as their home.[14] Mangrove crabs mulch on the mangrove leaves, adding nutritients to the mangal muds for other bottom feeders.[15] In at least some cases, export of carbon fixed in mangroves is important in coastal food webs.

Mangrove plantations in Vietnam, Thailand, the Philippines and India host several commercially important species of fishes and crustaceans. Despite restoration efforts, developers and others have removed over half of the world's mangroves in recent times.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ป่าชายเลนหนองน้ำตั้งอยู่ในพื้นที่หน้า ร้อน พื้นที่เกิด mangal รวมปากแม่น้ำและทะเลชายฝั่งทะเล[5]

อยู่ intertidal ซึ่งต้นไม้เหล่านี้จะดัดแปลงแทนข้อจำกัดสำคัญกับจำนวนของสายพันธุ์ที่สามารถเจริญเติบโตในการอยู่อาศัย น้ำนำน้ำเกลือ และ เมื่อน้ำ ถอยห่างไป พลังงานแสงอาทิตย์ระเหยของน้ำทะเลในดินนำไปเพิ่มเติมในเค็ม การกลับมาของไทด์สามารถล้างออกดินเนื้อปูนเหล่านี้ พวกเขานำไปเทียบได้กับที่น้ำทะเลเค็มระดับ ที่ชาย ชีวิตยังได้แสดงการเพิ่มขึ้นของอุณหภูมิและ desiccation และจะระบายความร้อนด้วย แล้วน้ำท่วมจากน้ำ ดังนั้น สำหรับโรงงานเพื่อความอยู่รอดในสภาพแวดล้อมนี้ มันต้องทนเค็ม อุณหภูมิ และความชื้น รวมทั้งหมายเลขของคีย์อื่น ๆ สิ่งแวดล้อมปัจจัยดังเฉพาะตัวเลือกบางชนิดทำขึ้นป่าชายเลนทรีชุมชนช่วงกว้าง ๆ

110 เกี่ยวกับพันธุ์ถือเป็น "โกรฟส์" ในแง่ของการเป็นต้นไม้ที่เติบโตในเช่น saline บึง, [5] แม้ว่าเพียงไม่กี่จากสกุลพืชป่าชายเลนโกงกางใบ อย่างไรก็ตาม เลนที่กำหนดโดยทั่วไปมีเพียงจำนวนน้อยชนิดแผนภูมิ มันไม่ใช่เรื่องแปลกสำหรับป่าชายเลนในคาริเบียนจะสาม หรือสี่เท่าชนิดแผนภูมิ สำหรับการเปรียบเทียบ ชีวนิเวศป่าฝนเขตร้อนประกอบด้วยพันพันธุ์ต้นไม้ แต่นี้จะไม่พูดความหลากหลายขาดป่าชายเลน แม้ว่าต้นไม้ตัวเองเพียงเล็กน้อยในสปีชีส์ ระบบนิเวศสร้างต้นไม้เหล่านี้ให้เป็นบ้านของสิ่งมีชีวิตอื่น ๆ

พืชป่าชายเลนต้องมีจำนวนท้องสรีรวิทยาเพื่อเอาชนะปัญหาของ anoxia เค็มสูง และ inundation บ่าบ่อย ๆ แต่ละชนิดมีตัวเองแก้ไขปัญหาเหล่านี้ นี้อาจจะเป็นเหตุผลหลักทำไม บางพื้นที่ชายฝั่งทะเล zonation หมดแสดงพันธุ์ต้นไม้ป่าชายเลน เปลี่ยนแปลงสิ่งแวดล้อมขนาดเล็กภายในมี mangal อาจนำไปสู่วิธีการแตกต่างกันอย่างมากในการรับมือกับสิ่งแวดล้อม ดังนั้น ผสมพันธุ์ถูกกำหนดบางส่วน โดยการยอมรับของแต่ละสปีชีส์กับเงื่อนไขทางกายภาพ เค็ม และ inundation บ่า แต่อาจยังมีผลมาจากปัจจัยอื่น ๆ เช่น predation ของกล้าไม้โดยปู

เมื่อก่อตั้ง รากโกงกางให้หอยอยู่อาศัยและกระแสน้ำช้า จึงเพิ่มการสะสมตะกอนในพื้นที่ที่มันได้เกิดขึ้น ตะกอนดี anoxic ภายใต้โกรฟส์ทำหน้าที่เป็นอ่างล้างมือสำหรับโลหะหนัก (ติดตาม) อนุภาคใด colloidal ในตะกอน scavenged จากน้ำ ป่าชายเลนเอาม่นตะกอนเหล่านี้อยู่ภายใต้ มักจะสร้างปัญหาการปนเปื้อนโลหะติดตามของทะเลและสิ่ง

หนองป่าชายเลนป้องกันพื้นที่ชายฝั่งจากการกัดเซาะ คลื่นพายุ (โดยเฉพาะช่วงพายุ), และสึนามิ[8][9] ย่างของระบบรากขนาดใหญ่จะมีประสิทธิภาพที่ dissipating คลื่นพลังงาน[10] ในทำนองเดียวกัน พวกเขาชะลอน้ำบ่าพอเพื่อให้ตะกอนที่ส่งน้ำมา ออกทั้งหมดยกเว้นละอองเมื่อน้ำ ebbs[11] ในวิธีนี้ โกรฟส์สร้างสภาพแวดล้อมของตนเอง[8] เนื่องจากอยู่ของเอกลักษณ์ของระบบนิเวศป่าชายเลนและป้องกันการกัดเซาะให้ มักของอนุรักษ์โปรแกรม รวมถึงแผนการดำเนินการความหลากหลายทางชีวภาพแห่งชาติ[9]

อย่างไรก็ตาม ค่าป้องกันของป่าชายเลนหนองน้ำเป็นบางครั้งระบุมากกว่าความจริง คลื่นพลังงานมีน้อยโดยทั่วไปในพื้นที่ที่โกรฟส์เติบโต, [12] เพื่อจะวัดผลของพวกเขาพังทลายผ่านระยะนานเท่า[10] ความสามารถในการกัดเซาะของคลื่น high-energy จำกัดจำกัดเหตุการณ์เช่นสึนามิและพายุกระชากได้[13] พังทลายมักจะเกิดขึ้นด้านนอกของจัดฟันในช่องน้ำที่ลมผ่านโกรฟส์ ในขณะที่มาใหม่ของโกรฟส์ปรากฏด้านภายในซึ่งตะกอนจะรับรู้[ต้องการอ้างอิง]

ระบบนิเวศเฉพาะที่พบในตาข่ายซับซ้อนของป่าโกงกางรากแห่งชีวิตหนุ่มภูมิภาคทะเลเงียบสงบ ในพื้นที่ที่รากมีน้ำท่วมอย่างถาวร สิ่งมีชีวิตที่พวกเขาจัดรวมสาหร่าย barnacles หอยนางรม ฟองน้ำ และ bryozoans ซึ่งทั้งหมดต้องใช้พื้นผิวที่ยากสำหรับ anchoring ขณะพวกเขากรองอาหาร กุ้งและกุ้งก้ามกรามโคลนใช้พื้นโคลนเป็นบ้านของพวกเขา[14] ป่าชายเลนปู mulch บนใบไม้ป่าชายเลน เพิ่ม nutritients โคลน mangal สำหรับ feeders อื่น ๆ ด้านล่าง[15] ในกรณีบางอย่าง ส่งออกของคาร์บอนคงที่ในโกรฟส์เป็นสำคัญในฝั่งเว็บอาหาร

ปลูกป่าชายเลนในประเทศเวียดนาม ประเทศไทย ฟิลิปปินส์และอินเดียโฮสต์หลายพันธุ์ที่สำคัญในเชิงพาณิชย์ของปลาและครัสเตเชีย แม้ มีความพยายามฟื้นฟู นักพัฒนาและผู้อื่นได้เอาออกกว่าครึ่งโลกโกรฟส์ในครั้งล่าสุด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โกงกางที่พบในพื้นที่ที่น้ำขึ้นน้ำลงเขตร้อนและกึ่งเขตร้อน พื้นที่ที่ Mangal เกิดขึ้นรวมถึงบริเวณปากแม่น้ำและชายฝั่งทะเล. [5] การดำรงอยู่ intertidal ที่ต้นไม้เหล่านี้สามารถปรับตัวหมายถึงข้อ จำกัด ที่สำคัญกับจำนวนของสายพันธุ์ที่สามารถเจริญเติบโตได้ในที่อยู่อาศัยของพวกเขา นำน้ำขึ้นสูงในน้ำทะเลและเมื่อน้ำลดระดับลงระเหยแสงอาทิตย์ของน้ำทะเลในดินนำไปสู่การเพิ่มขึ้นต่อไปในความเค็ม การกลับมาของน้ำสามารถล้างออกดินเหล่านี้นำพวกเขากลับไปอยู่ในระดับใกล้เคียงกับความเค็มของน้ำทะเลที่ ในช่วงน้ำลงมีชีวิตมีการเปิดรับยังรวมถึงการเพิ่มขึ้นของอุณหภูมิและผึ่งให้แห้งและเย็นแล้วและน้ำท่วมโดยน้ำ ดังนั้นสำหรับพืชที่จะอยู่รอดได้ในสภาพแวดล้อมเช่นนี้จะต้องทนต่อช่วงกว้างของความเค็มอุณหภูมิและความชื้นเช่นเดียวกับจำนวนของสิ่งแวดล้อมอื่น ๆ ที่สำคัญปัจจัยจึงมีเพียงไม่กี่สายพันธุ์ที่เลือกให้ขึ้นกับชุมชนของต้นไม้ป่าชายเลนเกี่ยวกับ 110 สายพันธุ์ที่ได้รับการพิจารณา "โกงกาง" ในความรู้สึกของการเป็นต้นไม้ที่เติบโตในบึงเกลือ, [5] แม้เพียงไม่กี่ชนิดจากพืชป่าชายเลนโกงกาง อย่างไรก็ตามบึงป่าชายเลนที่ได้รับมักจะมีเพียงจำนวนน้อยของต้นไม้ชนิด มันไม่ใช่เรื่องแปลกสำหรับป่าชายเลนในทะเลแคริบเบียนที่จะมีเพียงสามหรือสี่สายพันธุ์ต้นไม้ สำหรับการเปรียบเทียบนิเวศน์วิทยาป่าฝนเขตร้อนที่มีนับพันของต้นไม้ชนิด แต่นี้เป็นไม่ได้ที่จะบอกว่าป่าชายเลนที่ขาดความหลากหลาย แต่ต้นไม้ที่ตัวเองมีเพียงไม่กี่สายพันธุ์ในระบบนิเวศต้นไม้เหล่านี้สร้างให้บ้านสำหรับความหลากหลายของสิ่งมีชีวิตอื่น ๆพืชป่าชายเลนต้องใช้จำนวนของการปรับตัวทางสรีรวิทยาที่จะเอาชนะปัญหาของการล้มเหลวความเค็มสูงและน้ำท่วมน้ำขึ้นน้ำลงบ่อย แต่ละสายพันธุ์มีการแก้ปัญหาของตัวเองเพื่อปัญหาเหล่านี้ นี้อาจจะเป็นเหตุผลหลักว่าทำไมบนชายฝั่งทะเลบางชนิดของต้นไม้ป่าชายเลนแสดงการแบ่งเขตที่แตกต่าง การเปลี่ยนแปลงด้านสิ่งแวดล้อมขนาดเล็กภายใน Mangal อาจนำไปสู่วิธีการที่แตกต่างกันอย่างมากสำหรับการรับมือกับสภาพแวดล้อม ดังนั้นส่วนผสมของสปีชีส์จะถูกกำหนดโดยส่วนหนึ่งเป็นความคลาดเคลื่อนของแต่ละสปีชีส์กับสภาพทางกายภาพเช่นน้ำท่วมน้ำขึ้นน้ำลงและความเค็ม แต่ก็อาจได้รับอิทธิพลจากปัจจัยอื่น ๆ เช่นการปล้นสะดมของต้นกล้าพืชโดยปูก่อตั้งขึ้นเมื่อรากโกงกางให้ หอยนางรมที่อยู่อาศัยและการไหลของน้ำช้าจึงช่วยเพิ่มการสะสมตะกอนในพื้นที่ที่จะเกิดขึ้นอยู่แล้ว ปรับตะกอนซิกภายใต้ป่าชายเลนทำหน้าที่เป็นอ่างล้างมือเพื่อความหลากหลายของหนัก (ร่องรอย) โลหะซึ่งอนุภาคคอลลอยด์ในตะกอนดินพายุจากน้ำ การกำจัดตะกอนป่าชายเลนรบกวนพื้นฐานเหล่านี้มักจะสร้างปัญหาการปนเปื้อนโลหะร่องรอยของน้ำทะเลและสิ่งมีชีวิตในป่าชายเลนหนองน้ำปกป้องพื้นที่ชายฝั่งทะเลจากการพังทลายของพายุคลื่น (โดยเฉพาะอย่างยิ่งในช่วงพายุเฮอริเคน) และคลื่นสึนามิ. [8] [9] ระบบรากโกงกาง 'ขนาดใหญ่ มีประสิทธิภาพที่สลายพลังงานคลื่น. [10] ในทำนองเดียวกันพวกเขาช้าลงน้ำขึ้นน้ำลงเพียงพอเพื่อตะกอนที่จะฝากเป็นน้ำมาในออกทั้งหมดยกเว้นอนุภาคเมื่ออิ่มน้ำ. [11] ด้วยวิธีนี้โกงกางสร้างของตัวเอง สภาพแวดล้อม. [8] เพราะเอกลักษณ์ของระบบนิเวศป่าชายเลนและการป้องกันการกัดเซาะกับพวกเขาให้พวกเขามักจะวัตถุของการอนุรักษ์รวมถึงความหลากหลายทางชีวภาพแห่งชาติแผนปฏิบัติการ. [9] อย่างไรก็ตามค่าป้องกันโกงกาง 'จะคุยโวบางครั้ง คลื่นพลังงานโดยปกติจะต่ำในพื้นที่ที่มีป่าโกงกางเจริญเติบโตได้ [12] ดังนั้นผลกระทบของพวกเขาในการกัดกร่อนสามารถวัดได้เพียงช่วงเวลา. ยาว [10] ความสามารถของพวกเขาที่จะ จำกัด การกัดเซาะของคลื่นพลังงานสูงจะถูก จำกัด ให้เหตุการณ์เช่นคลื่นพายุและคลื่นสึนามิ [13] การกัดกร่อนมักจะเกิดขึ้นในด้านนอกของโค้งในช่องทางแม่น้ำที่คดเคี้ยวผ่านป่าโกงกางในขณะที่ยืนใหม่ของป่าชายเลนจะปรากฏอยู่ด้านข้างด้านในที่มีการเก็บตะกอน. [อ้างจำเป็น] ระบบนิเวศที่เป็นเอกลักษณ์ที่พบในตาข่ายที่ซับซ้อนของป่าชายเลน รากมีความภาคทะเลที่เงียบสงบสำหรับสิ่งมีชีวิตเล็ก ในพื้นที่ที่มีรากจมอยู่ใต้น้ำอย่างถาวรมีชีวิตที่พวกเขาเป็นเจ้าภาพรวมถึงสาหร่ายเพรียง, หอยนางรม, ฟองน้ำและ bryozoans ซึ่งทั้งหมดต้องมีพื้นผิวที่ยากสำหรับทอดสมอในขณะที่พวกเขากรองอาหาร กุ้งและกุ้งล็อบสเตอร์โคลนใช้พื้นโคลนที่บ้านของพวกเขา. [14] ป่าชายเลนปูคลุมด้วยหญ้าบนใบป่าชายเลนเพิ่ม nutritients การโคลน Mangal สำหรับอาหารด้านล่าง. อื่น ๆ [15] ในอย่างน้อยบางกรณีการส่งออกของคาร์บอนคงที่ในป่าโกงกางเป็น สำคัญในชายฝั่งใยอาหารสวนป่าชายเลนในเวียดนามไทยฟิลิปปินส์และอินเดียเป็นเจ้าภาพสายพันธุ์ที่สำคัญในเชิงพาณิชย์หลายของปลาและกุ้ง แม้จะมีความพยายามในการฟื้นฟูพัฒนาและอื่น ๆ ได้ลบกว่าครึ่งหนึ่งของป่าโกงกางของโลกในครั้งล่าสุด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บึงป่าชายเลนพบในเขตร้อนและกึ่งเขตร้อนบริเวณน้ำขึ้นน้ำลง พื้นที่ที่บริเวณชายฝั่งทะเลและ Mangal เกิดขึ้น ได้แก่ [ 5 ]

มีป่าโกงกาง ซึ่งต้นไม้เหล่านี้ถูกดัดแปลงเป็นข้อจำกัดที่สำคัญต่อจำนวนของสายพันธุ์สามารถเจริญได้ในที่อยู่อาศัยของพวกเขา น้ำขึ้นมา น้ำ เกลือ และเมื่อน้ำเริ่มเจือจางลงการระเหยของน้ำทะเล แสงอาทิตย์ในดิน นำไปสู่การเพิ่มขึ้นในความเค็ม การกลับมาของน้ำสามารถล้างออกดินเหล่านี้นำพวกเขากลับไปที่ระดับความเค็มที่เทียบเท่ากับที่ของน้ำทะเล เวลาน้ำลง สิ่งมีชีวิตจะถูกเพิ่มในอุณหภูมิและผึ่งให้แห้งและเย็นแล้ว และน้ำท่วม โดยกระแสน้ำ ดังนั้น สำหรับพืชเพื่อความอยู่รอดในสภาพแวดล้อมนี้มันต้องทนช่วงกว้างของอุณหภูมิ และความชื้น รวมทั้งจำนวนของปัจจัยแวดล้อมอื่น ๆคีย์จึงเลือกเพียงไม่กี่ชนิด ทำให้ต้นไม้ป่าชายเลนชุมชน

ประมาณ 110 ชนิด ถือว่าเป็น " ป่าชายเลน " ในแง่ของการเป็นต้นไม้ที่เติบโตในบึงเกลือ , [ 5 ] แม้เพียงไม่กี่จากพืชสกุลโกงกางป่าชายเลน , . อย่างไรก็ตามให้ป่าชายเลนมักจะมีเพียงจำนวนน้อยของชนิดต้นไม้ มันไม่ใช่เรื่องแปลกสำหรับป่าชายเลนในทะเลแคริบเบียนมีต้นไม้เพียงสามหรือสี่ชนิด สำหรับการเปรียบเทียบ , ระบบนิเวศป่าฝนเขตร้อนมีหลายพันชนิด ต้นไม้ แต่วิธีนี้จะไม่พูดว่า ป่าชายเลน ไม่มีความหลากหลาย แม้ต้นไม้ที่ตัวเองมีไม่กี่ ใน ชนิดซึ่งต้นไม้เหล่านี้สร้างให้บ้านสำหรับความหลากหลายของสิ่งมีชีวิตอื่น ๆ .

พืชป่าชายเลนต้องมีหมายเลขของการปรับตัวทางสรีรวิทยาเพื่อเอาชนะปัญหาของการขาดอากาศหายใจ ความเค็มสูง และท่วมทะเลบ่อย ๆ แต่ละชนิดมีโซลูชั่นของตัวเอง ปัญหาเหล่านี้ นี้อาจจะเป็นเหตุผลหลักว่าทำไมในบางแนวชายฝั่งป่าชายเลน ชนิดต้นไม้แสดงขอบเขตพื้นที่ที่แตกต่างกันการเปลี่ยนแปลงสิ่งแวดล้อมขนาดเล็กภายใน Mangal อาจนำไปสู่วิธีการที่แตกต่างกันอย่างมากในการจัดการกับสิ่งแวดล้อม ดังนั้น การผสมของสายพันธุ์เป็นกำหนดโดยคลาดเคลื่อนของสายพันธุ์แต่ละเงื่อนไขทางกายภาพ เช่น อุทกภัยน้ำขึ้นน้ำลงและความเค็ม แต่อาจจะได้รับอิทธิพลจากปัจจัยอื่นๆ เช่น การปล้นสะดมของต้นกล้าพืช โดยปู

เมื่อก่อตั้งขึ้นรากโกงกางให้อยู่อาศัยหอยนางรมและน้ำไหลช้า จึงเพิ่มการทับถมของตะกอนในบริเวณที่มี มันก็เกิดขึ้น ค่าปรับ ถังตะกอนใต้ป่าชายเลนเป็นอ่างสำหรับความหลากหลายของโลหะหนัก ( ติดตาม ) ซึ่งอนุภาคคอลลอยด์ในดินตะกอนคือจากน้ำ ป่าชายเลน รบกวนเหล่านี้เป็นต้นการกำจัดตะกอนมักจะสร้างปัญหา ติดตามการปนเปื้อนโลหะของทะเลพฤกษา

ป่าชายเลนบึงปกป้องพื้นที่ชายฝั่งทะเล จากการกัดเซาะคลื่นพายุซัดฝั่ง ( โดยเฉพาะอย่างยิ่งในช่วงพายุเฮอริเคน ) และคลื่นสึนามิ . [ 8 ] [ 9 ] ' รากโกงกางขนาดใหญ่ระบบจะมีประสิทธิภาพในการสลายพลังงานจากคลื่น [ 10 ] อนึ่ง พวกเขาช้าลงน้ำขึ้นน้ำลงน้ำพอ ของตะกอนเป็นเงินฝากที่น้ำขึ้นออกจากทั้งหมดยกเว้นอนุภาคขนาดเล็กเมื่อกระแสน้ำลง [ 11 ] วิธีนี้ซึ่งสร้างสภาพแวดล้อมของพวกเขาเอง . [ 8 ] เพราะเอกลักษณ์ของระบบนิเวศป่าชายเลนและป้องกันพวกเขาให้พวกเขามักจะเป็นเป้าหมายของโครงการอนุรักษ์ รวมทั้งแผนปฏิบัติการความหลากหลายทางชีวภาพแห่งชาติ [ 9 ]

อย่างไรก็ตาม ป่าชายเลน บึง ' ป้องกันค่า บางครั้งก็พูดเกินไปคลื่นพลังงานต่ำโดยทั่วไปในพื้นที่ที่ป่าชายเลนปลูก [ 12 ] ดังนั้น ผลของการกัดกร่อน สามารถวัดได้ผ่านระยะเวลานาน [ 10 ] ความสามารถของพวกเขาที่จะ จำกัด การกัดเซาะของคลื่นพลังงานจำกัดที่เหตุการณ์เช่นพายุและคลื่นสึนามิ . [ 13 ] การกัดกร่อนมักจะเกิดขึ้นบนด้านนอกของโค้งแม่น้ำ ในช่อง ลมผ่านป่าชายเลนในขณะที่ยืนใหม่ซึ่งจะปรากฏที่ด้านข้างด้านในที่ตะกอนมีด้วยซ้ำ . อ้างอิง [ จำเป็น ]

เจอกันในระบบนิเวศป่าชายเลนมีรากตาข่ายซับซ้อนของเขตทะเลเงียบสำหรับเด็กสิ่งมีชีวิต ในบริเวณที่รากถาวร submerged สิ่งมีชีวิตพวกเขาโฮสต์ ได้แก่ สาหร่าย ฟองน้ำเพรียง หอย และ บรายโอโซนส์ , ,ซึ่งทั้งหมดต้องใช้พื้นผิวที่ยากสำหรับทอดสมอในขณะที่พวกเขากรองอาหาร กุ้งล็อบสเตอร์ใช้พื้นโคลนและโคลนเป็นบ้านของพวกเขา . [ 14 ] ป่าโกงกางปูคลุมดินในป่าชายเลน ใบเพิ่ม nutritients เพื่อ Mangal น้ำโคลนสำหรับดูดด้านล่างอื่น ๆ . [ 15 ] อย่างน้อยในบางกรณี การส่งออกของคาร์บอนคงที่เป็นสิ่งสำคัญในสายใยอาหารในป่าชายเลนชายฝั่งทะเล ป่าชายเลนปลูก

ในเวียดนาม , ไทย ,ฟิลิปปินส์และโฮสต์อินเดียหลายในเชิงพาณิชย์ที่สำคัญชนิดของปลาและครัสเตเชีย . แม้จะมีความพยายามฟื้นฟู พัฒนาและคนอื่นเอามากกว่าครึ่งหนึ่งของโลกป่าชายเลนในครั้งล่าสุด