On the fourth day, nothing came wit

On the fourth day, nothing came within thirty meters of Meng Hao. But that night, when everything grew quiet, it took the mastiff about one hour to slowly crawl back to him.

Meng Hao couldn’t see it, but the path the mastiff had crawled was a long streak of blood. Its teeth were smashed, its back caved in. It lay next to him, its head twisted to the side as it licked his palm. With weak whines, it seemed to recount the days’ events to Meng Hao.

Meng Hao’s eyes were red. He couldn’t see the mastiff, but he could sense how weak its Qi was. At the moment, he had become just like a mortal, and he knew that without the mastiff there to protect him, he would have been dead on the first day.

But the price paid for his life was the mastiff’s increasingly weak condition. Soon a day would come when it wouldn’t be able to crawl back to him at all….

Meng Hao forced his eyes to remain wide open. He stared at the magical symbols on the stone stele, longing for enlightenment. But no matter how he looked at them, he was unable to gain any understanding. It was as if… they were nothing more than magical symbols that had nothing to do with him, an outsider.

And then, the fifth day arrived….

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วันสี่ ไม่มีอะไรมาภายในระยะสามสิบเมตรของเฮาเมง แต่คืนนั้น เมื่อทุกอย่างเติบโตเงียบ เอากาแฟประมาณหนึ่งชั่วโมงจะค่อย ๆ ตระเวนยังเขาเฮา เมงไม่เห็น แต่เส้นทางของกาแฟที่ได้ตระเวนก็อับยาวเลือด ฟันถูกทุบ caved ในหลังของมัน มันวางอยู่ถัดจากเขา หัวบิดไปด้านข้างเป็นมันเลียปาล์มของเขา มี whines อ่อนแอ เหมือนเล่าเหตุการณ์วันที่ไปเฮาเมงเมงเฮาตาแดงได้ เขาไม่เห็นกาแฟ แต่เขาอาจรู้สึกอ่อนวิธีการฉีถูก ในขณะนี้ เขาได้กลายเป็นเหมือนมนุษย์ และเขารู้ว่า ไม่ให้กาแฟมีการปกป้องเขา เขาจะได้ตายในวันแรกแต่ราคาที่จ่ายสำหรับชีวิต ของกาแฟสภาพอ่อนแอมากขึ้น เร็ว ๆ นี้ วันจะมาเมื่อมันจะไม่สามารถตระเวนยังเขาเลย...เมงเฮาบังคับตาของเขาจะยังคงเปิดกว้าง เขาจ้องไปที่สัญลักษณ์เวทมนตร์บน stele หิน ปรารถนาได้ตรัสรู้ แต่ไม่ว่าอย่างไรเขาดูพวกเขา เขาไม่สามารถเข้าใจใด ๆ มันเป็นถ้า...พวกเขาเป็นอะไรมากกว่าสัญลักษณ์เวทมนตร์ที่ไม่มีอะไรทำกับเขา บุคคลภายนอกและ วันมาถึงแล้ว...

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในวันที่สี่ไม่มีอะไรมาภายในสามสิบเมตรเม้งเฮา แต่คืนนั้นเมื่อทุกอย่างเติบโตที่เงียบสงบก็เอาสุนัขพันธุ์หนึ่งประมาณหนึ่งชั่วโมงจะค่อยๆรวบรวมข้อมูลกลับไปยังเขา. เม้ง Hao ไม่สามารถมองเห็นได้ แต่เส้นทาง Mastiff ได้รวบรวมข้อมูลเป็นแนวยาวของเลือด ฟันที่ถูกทุบหลังยุบ. มันวางถัดจากเขาหัวของมันบิดไปด้านข้างขณะที่มันเลียฝ่ามือของเขา ด้วย whines อ่อนแอก็ดูเหมือนจะเล่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นวันที่จะเม้งเฮา. ตาเม้งเฮาส์มีสีแดง เขาไม่สามารถมองเห็นสุนัขพันธุ์หนึ่ง แต่เขารู้สึกได้ถึงความอ่อนแอวิธีฉีของมันคือ ในขณะที่เขาได้กลายเป็นเช่นเดียวกับมนุษย์และเขารู้ว่าไม่มีสุนัขพันธุ์หนึ่งมีเพื่อปกป้องเขาเขาจะได้รับการตายในวันแรก. แต่ราคาที่จ่ายสำหรับชีวิตของเขาคือสภาพที่อ่อนแอมากขึ้น Mastiff ของ เร็ว ๆ นี้วันจะมาเมื่อมันจะไม่สามารถที่จะรวบรวมข้อมูลกลับไปเขาเลย ... . เม้งเฮาบังคับสายตาของเขายังคงเปิดกว้าง เขาจ้องที่สัญลักษณ์ที่มีมนต์ขลังใน stele หินโหยหาการตรัสรู้ แต่ไม่ว่าเขามองมาที่พวกเขาไม่มีเขาไม่สามารถที่จะได้รับความเข้าใจใด ๆ มันเป็นเหมือนกับว่า ... พวกเขาไม่ได้เป็นอะไรมากกว่าสัญลักษณ์วิเศษที่มีอะไรจะทำอย่างไรกับเขาเป็นคนนอก. และแล้ววันที่ห้ามาถึง ...