The sound of knees heavily falling

The sound of knees heavily falling to the ground came from behind Yun Che. Yun Che’s footsteps paused, he turned around, and said with furrowed brows: “You…”

The man knelt on both knees. His face filled with a deep beseechment as his eyes swayed with tears: “Big bro, I have never begged anyone before in my entire life, nor have kneeled to anyone… Even when my parents were alive, I never had the time to kneel to them… I’m begging you… have mercy… She really… only has not even a year left… Please, I’m begging you… even if I have to slave for you…”

Yun Che’s heart was fiercely moved… Even though this was the first day he had met this ghost-like figure whom not even eight Overlords could deal with, he understood what his tears and kneeling signified…

That was all of his pride and dignity…

In his entire life, this was indeed the first time he had ever kneeled to anyone. Otherwise, his knees would not be trembling so acutely. He had on an utterly helpless expression, and if he rejected him again, that helplessness would turn into complete despair…

That expression looked extremely close to himself on that day, when he cried painfully toward the sky while embracing Ling’er’s beautiful corpse…

“Huu…” Yun Che inwardly sighed, but no longer took another step onward. He walked over and said: “The person you want to save, who is she to you?”

“…My wife.” Seeing Yun Che walking back toward him, his eyes brightened with a hopeful radiance: “Big bro, I’m begging you, as long as you give me the Phoenix Helianthus, I’ll agree to any condition you put forth.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เสียงของหัวเข่าอย่างหนักล้มลงไปที่พื้นดินมาจากข้างหลังยันต์ Che เสียงฝีเท้า Yun เจ๊หยุดชั่วคราวเขาหันไปรอบ ๆ และกล่าวด้วยคิ้วขมวด: "คุณ ... " ชายคนนั้นคุกเข่าบนเข่าทั้งสองข้าง ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วย beseechment ลึกที่สุดเท่าที่สายตาของเขาเปี่ยมไปด้วยน้ำตา "Bro บิ๊กผมไม่เคยขอร้องให้ทุกคนที่มาก่อนในชีวิตของฉันทั้งหมดไม่ได้คุกเข่าให้กับทุกคน ... แม้ในขณะที่พ่อแม่ของฉันยังมีชีวิตอยู่ฉันไม่เคยมีเวลาที่จะคุกเข่าลงไป พวกเขา ... ฉันขอร้องคุณ ... มีความเมตตา ... เธอจริงๆ ... เพียง แต่ยังไม่ได้แม้กระทั่งปีที่เหลือ ... กรุณาผมขอทานคุณ ... แม้ว่าฉันต้องเป็นทาสสำหรับคุณ ... " หัวใจหยุนเจ๊ถูกย้ายอย่างดุเดือด ... แม้ว่านี้ เป็นวันแรกที่เขาได้พบกับรูปผีเช่นนี้ผู้ที่ไม่ได้แปดเจ้านายสามารถจัดการกับเขาเข้าใจสิ่งที่น้ำตาของเขาและคุกเข่าหมาย ... นั่นคือทั้งหมดของความภาคภูมิใจและศักดิ์ศรีของเขา ... ในชีวิตของเขานี้เป็นจริงเป็นครั้งแรก เขาเคยคุกเข่าให้กับทุกคน มิฉะนั้นหัวเข่าของเขาจะไม่ได้รับการสั่นสะเทือนอย่างรุนแรงดังนั้น เขามีในการแสดงออกอย่างเต็มที่กำพร้าและถ้าเขาปฏิเสธเขาอีกครั้งทำอะไรไม่ถูกว่าจะกลายเป็นความสิ้นหวังเสร็จสมบูรณ์ ... การแสดงออกที่มองมากใกล้เคียงกับตัวเองในวันนั้นเมื่อเขาร้องอย่างเจ็บปวดไปทางท้องฟ้าในขณะที่กอดศพที่สวยงาม Ling'er ของ ... " Huu ... "ยุนเจ๊ถอนหายใจในใจ แต่ไม่เอาขั้นตอนอื่นเป็นต้นไป เขาเดินไปและกล่าวว่า "คนที่คุณต้องการที่จะบันทึกที่เป็นเธอกับคุณ?" " ... ภรรยาของฉัน" เห็นยุนเจ๊เดินกลับไปที่เขาตาของเขาสว่างกระจ่างใสด้วยความหวัง ". บิ๊กครับผม ขอทานคุณตราบใดที่คุณให้ฉันฟีนิกซ์ Helianthus ผมจะเห็นด้วยกับเงื่อนไขใด ๆ ที่คุณนำออกมา. "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เสียงของหนักล้มลงกับพื้น หัวเข่ามาจากข้างหลังยุนเช ยุนเช ฝีเท้าชะงัก เขาหันไปรอบ ๆและกล่าวกับคิ้วร่อง : " คุณ . . . . . . . "ชายที่คุกเข่าบนเข่าทั้งสอง ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วย beseechment ลึกเท่าที่สายตาลังเลกับน้ำตา " พี่ครับ ผมไม่เคยขอร้องใครมาก่อนในชีวิต ไม่ต้องคุกเข่าให้ใคร . . . . . . ตอนที่พ่อกับแม่ของฉันยังมีชีวิตอยู่ ผมไม่เคยมีเวลาคุกเข่า . . . . . . . ผมขอร้อง . . . . . . . มีเมตตา . . . . . . . เธอ . . . . . . . เท่านั้น ได้ไม่ถึงปี . . . ได้โปรด ฉันขอร้องคุณ . . . . . . . แม้ผมจะเป็นทาสคุณ . . . . . . . "หัวใจของยุนเชก็ชอบไป . . . . . . . แม้ว่านี้คือวันแรกที่เขาเจอผีตัวนี้ชอบรูปที่ไม่ได้แปด overlords สามารถจัดการกับเขาเข้าใจ ว่าน้ำตาของเขาและคุกเข่ามีความหมาย . . . . . . .นั่นคือทั้งหมดของศักดิ์ศรีและศักดิ์ศรี . . . . . . .ในชีวิตของเขา นี่เป็นครั้งแรกจริงๆที่เขาเคยคุกเข่าให้ใคร ไม่งั้นเข่าของเขาจะไม่สั่นดังนั้นอย่างรุนแรง . เขามีการแสดงออกอย่างหมดหนทาง และถ้าเขาปฏิเสธเขาอีก หมดหนทางกลายเป็นความสิ้นหวังที่สมบูรณ์ . . . . . . .การแสดงออกที่ดูใกล้ชิดกันมากกับตัวเองในวันนั้น เมื่อเขาร้องไห้อย่างเจ็บปวดไปบนท้องฟ้าขณะที่กอดศพ ling"er สวยงาม . . . . . . ." หู . . . . . . . " ยุนเชเข้ามาถอนหายใจ แต่ไม่ได้เอาขั้นตอนอื่นต่อไป . เขาเดินมาและกล่าวว่า : " คนที่คุณต้องการบันทึก เธอเป็นใครกัน "" . . . . . . . เมีย " เห็นยุนเช เดินกลับมาทางเขา ดวงตาสดใส ด้วยรัศมีแห่ง " พี่ใหญ่ ผมขอร้องคุณ ตราบใดที่คุณให้วิหคเพลิงต่อ ผมจะเห็นด้วยกับเงื่อนไขใด ๆที่คุณใส่ไว้ "