IntroductionSleep is recognized as

Introduction
Sleep is recognized as a major contributing factor to physical and
mental health in children and adolescents
[1,2]
. It is generally believed that sleep is beneficial not only for energy conservation,
neuronal recuperation, and brain plasticity, which are linked to
daytime brain functioning and body homeostasis, but also for growth
and cognitive and psychological development
[3–7]
.
It has been demonstrated that despite the need for sleep in children and adolescents, sleep duration decreases with age and, as a
result, sleep debt increases with age
[8–14]
. Therefore, the most
marked reductions in sleep duration and the highest prevalence of sleepiness were thought to occur in adolescents
[8–14]
. In the context
of elevated prevalence and negative consequences of sleep loss, increasing attention has been paid to the potential risk factors
associated with short sleep duration in adolescents. These risk factors,
or at least some of them, could be intervention targets.
Previous studies have suggested that the influential factors associated with sleep duration among adolescents included
demographic factors, family environments, lifestyle patterns, sociocultural conventions, health status, and school schedules
[15–21]
.
However, nearly all of these studies focused on a specific single perspective. Based on a strong tradition of Confucianism and intrinsic
sociocultural values in China, Chinese adolescents may be most vulnerable to short sleep duration
[8,22,23]
. However, to the best of
our knowledge, no study has yet specifically explored sleep duration and its related factors in this population. To fill these knowledge
gaps, the present epidemiological study was designed to investigate sleep duration and its related factors in eight domains
among Chinese adolescents: demographic characteristics, family structure and socioeconomic status, biological and psychosocial conditions, family history of sleep disorders, sleep environments, school
schedules, routine activities and behaviors, and parents’ sleep habits

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แนะนำเป็นที่รู้จักนอนหลับเป็นปัจจัยร่วมที่สำคัญกับทางกายภาพ และสุขภาพจิตในเด็กและวัยรุ่น[1, 2]. โดยทั่วไปเชื่อว่านอนหลับมีประโยชน์ไม่เฉพาะสำหรับการอนุรักษ์พลังงานแท้ neuronal และสมอง plasticity ซึ่งเชื่อมโยงกับกลางวันสมองร่างกายและการทำงานภาวะธำรงดุล แต่ยังสำหรับการเจริญเติบโตและพัฒนาการรับรู้ และจิตใจ[3-7].การแสดงที่แม้จะต้องการนอนหลับในเด็ก และวัยรุ่น ระยะเวลาการนอนหลับลดอายุ และ เป็นการผล สลีหนี้เพิ่มขึ้นกับอายุ[8-14]. ดังนั้น ส่วนใหญ่ลดเครื่องในช่วงเวลานอนหลับและความชุกสูงของ sleepiness ได้คิดว่า จะเกิดขึ้นในวัยรุ่น[8-14]. ในบริบทชุกยกระดับและผลลบของร่วงนอน เพิ่มความสนใจได้จ่ายให้ปัจจัยความเสี่ยงอาจเกิดขึ้นเกี่ยวข้องกับระยะเวลาการนอนหลับสั้น ๆ ในวัยรุ่น ปัจจัยเสี่ยงเหล่านี้หรือบางอย่างของพวกเขา สามารถจัดการเป้าหมายได้การศึกษาก่อนหน้านี้ได้แนะนำว่า ปัจจัยที่มีอิทธิพลเกี่ยวข้องกับระยะเวลานอนในหมู่วัยรุ่นรวมปัจจัยทางประชากร สภาพแวดล้อมครอบครัว รูปแบบการดำเนินชีวิต ประชุม sociocultural สถานะสุขภาพ และกำหนดการโรงเรียน[15-21].อย่างไรก็ตาม เกือบทั้งหมดของการศึกษาเหล่านี้มุ่งเน้นในการระบุมุมมองเดียว ตามประเพณีแข็งแกร่ง ของ Confucianism และ intrinsicค่า sociocultural ในจีน วัยรุ่นจีนอาจสุดเสี่ยงระยะเวลานอนหลับสั้น[8,22,23]. อย่างไรก็ตาม กับเพิ่ม ศึกษาไม่ได้ได้เฉพาะช่วงเวลานอนหลับ explored และปัจจัยเกี่ยวข้องในประชากรนี้ เติมความรู้เหล่านี้ช่องว่าง การศึกษาความปัจจุบันถูกออกแบบมาเพื่อตรวจสอบระยะเวลานอนหลับและปัจจัยเกี่ยวข้องในโดเมนที่แปดในหมู่วัยรุ่นจีน: ลักษณะทางประชากร โครงสร้างครอบครัว และ สถานะประชากร ชีวภาพ และ psychosocial เงื่อนไข ประวัติครอบครัวของโรคนอนหลับ นอนสภาพแวดล้อม โรงเรียนกำหนดการ กิจกรรมประจำ และพฤติกรรม และนิสัยการนอนของผู้ปกครอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แนะนำ
การนอนหลับได้รับการยอมรับว่าเป็นปัจจัยที่สำคัญในร่างกายและ
สุขภาพจิตในเด็กและวัยรุ่น
[1,2]
. โดยทั่วไปเชื่อว่าการนอนหลับที่เป็นประโยชน์ไม่เพียง แต่สำหรับการอนุรักษ์พลังงาน,
การพักฟื้นเส้นประสาทและสมองปั้นซึ่งจะเชื่อมโยงกับ
การทำงานของสมองในเวลากลางวันและสภาวะสมดุลของร่างกาย แต่ยังสำหรับการเจริญเติบโต
และองค์ความรู้และจิตใจพัฒนา
[3-7]
.
จะได้รับ แสดงให้เห็นว่าแม้จะมีความจำเป็นสำหรับการนอนหลับในเด็กและวัยรุ่นระยะเวลาการนอนหลับลดลงด้วยอายุและเป็น
ผลให้นอนหลับเพิ่มขึ้นหนี้กับอายุ
[8-14]
. ดังนั้นส่วนใหญ่
ลดการทำเครื่องหมายในระยะเวลานอนหลับและความชุกสูงสุดของความง่วงนอนกำลังคิดว่าจะเกิดขึ้นในวัยรุ่น
[8-14]
. ในบริบท
ของความชุกสูงและผลกระทบเชิงลบของการสูญเสียการนอนหลับให้ความสนใจที่เพิ่มขึ้นได้รับการจ่ายเงินให้กับปัจจัยเสี่ยงที่อาจเกิดขึ้น
ที่เกี่ยวข้องกับระยะเวลาการนอนหลับสั้น ๆ ในวัยรุ่น ปัจจัยเสี่ยงเหล่านี้
หรืออย่างน้อยบางส่วนของพวกเขาอาจจะมีการแทรกแซงของเป้าหมาย
การศึกษาก่อนหน้านี้ได้ชี้ให้เห็นว่าปัจจัยที่มีอิทธิพลที่เกี่ยวข้องกับระยะเวลาการนอนหลับของเด็กวัยรุ่นรวมถึง
ปัจจัยทางด้านประชากรศาสตร์สภาพแวดล้อมในครอบครัวรูปแบบการดำเนินชีวิต, การประชุมทางสังคมวัฒนธรรมภาวะสุขภาพและตารางการแข่งขันโรงเรียน
[ 15-21]
.
อย่างไรก็ตามเกือบทั้งหมดของการศึกษาเหล่านี้มุ่งเน้นไปที่มุมมองเดียวที่เฉพาะเจาะจง ตามประเพณีที่แข็งแกร่งของขงจื้อและภายใน
ค่าทางสังคมวัฒนธรรมในประเทศจีนวัยรุ่นจีนอาจจะมีความเสี่ยงมากที่สุดระยะเวลาการนอนหลับสั้น
[8,22,23]
. แต่ที่ดีที่สุดของ
ระยะเวลาการนอนหลับความรู้ของเราไม่มีการศึกษายังสำรวจเฉพาะและปัจจัยที่เกี่ยวข้องในประชากรกลุ่มนี้ เพื่อเติมเต็มความรู้เหล่านี้
ช่องว่างการศึกษาทางระบาดวิทยาในปัจจุบันถูกออกแบบมาเพื่อตรวจสอบระยะเวลาการนอนหลับและปัจจัยที่เกี่ยวข้องในแปดโดเมน
หมู่วัยรุ่นจีน: ลักษณะทางประชากรโครงสร้างของครอบครัวและสถานะทางเศรษฐกิจและสังคมสภาพทางชีวภาพและทางจิตสังคมประวัติครอบครัวความผิดปกติของการนอนหลับ, สภาพแวดล้อมการนอนหลับ โรงเรียน
ตารางกิจกรรมประจำวันและพฤติกรรมและพ่อแม่ 'นิสัยการนอนหลับ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทนำ
นอนเป็นที่รู้จักเป็นปัจจัยหลัก เพื่อสุขภาพกายและสุขภาพจิตเด็กและวัยรุ่น

[ 1 , 2 ]

เป็นที่เชื่อกันโดยทั่วไปว่าการนอนจะเป็นประโยชน์ไม่เพียง แต่สำหรับการอนุรักษ์พลังงาน
การพักฟื้น และปั้นสมอง ซึ่งเชื่อมโยงกับการทำงานของสมองและร่างกายสมดุล
ตอนกลางวัน แต่ยังสำหรับการเจริญเติบโตและการพัฒนาทางปัญญาและจิตใจ

[ 3 – 7 ]


นี้ได้แสดงให้เห็นว่า แม้จะต้องนอนในเด็กและวัยรุ่น นอนระยะเวลาลดลงด้วยอายุ และ เป็น
ผล นอนเพิ่มหนี้ ด้วยอายุ 8 – 14
[ ]

ดังนั้น ที่สุด
เครื่องหมายซึ่งระยะเวลาการนอนหลับและความชุกสูงสุดของความง่วงถูกคิดขึ้นในวัยรุ่น
[ ]
8 – 14 . ในบริบท
ความชุกสูงและผลกระทบเชิงลบของการนอนหลับการสูญเสียความสนใจเพิ่มขึ้นได้รับจ่ายให้กับปัจจัยความเสี่ยงที่เกี่ยวข้องกับระยะเวลานอน
สั้นวัยรุ่น ปัจจัยเสี่ยงเหล่านี้
หรืออย่างน้อยบางส่วนของพวกเขาอาจเป็นเป้าหมายการแทรกแซง
การศึกษาก่อนหน้านี้ได้แสดงให้เห็นว่า ปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับระยะเวลาในการนอนของวัยรุ่นรวม
ปัจจัยส่วนบุคคล