When I was young, music wasn't very

When I was young, music wasn't very important in our house. Then, when I was four, I started playing the violin. In my first lesson, I was so happy, I couldn't stop crying.
My dad, Gio, was always busy. He was very hard-working. His parents were poor, so he wanted to give me and my sister everything. I like hard work too, and I know what it someone says to me 'You can't do that', I think 'Oh yes I can!' That's very like my dad.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เมื่อหนุ่ม เพลงไม่ได้สำคัญมากในบ้านเรา จากนั้น เมื่อ 4 ผมเริ่มเล่นไวโอลิน ในบทเรียนแรกของฉัน ฉันมีความสุขมาก ไม่สามารถหยุดร้องไห้
พ่อ จีโอ มักจะไม่ว่าง กำลังมากทำงานหนัก พ่อแม่ของเขาได้ดี เพื่อเขาอยากให้ฉันและน้องสาวของฉันทุกอย่าง ชอบทำงานหนักเกินไป และฉันรู้ว่าอะไรที่มันบางคนกล่าวว่า ฉัน 'คุณไม่" ผมคิดว่า 'Oh ใช่ฉันสามารถ ' ที่มีมากเช่นพ่อ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เมื่อผมเป็นเด็กเพลงไม่ได้สิ่งที่สำคัญมากในบ้านเรา จากนั้นเมื่อผมเป็นสี่ผมเริ่มเล่นไวโอลิน ในบทเรียนแรกของฉันฉันมีความสุขมากที่ฉันไม่สามารถหยุดร้องไห้
พ่อของฉัน, Gio, ก็มักจะไม่ว่าง เขาได้รับมากทำงานหนัก พ่อแม่ของเขาไม่ดีเขาจึงอยากจะให้ฉันและทุกอย่างที่น้องสาวของฉัน ฉันชอบทำงานหนักเกินไปและฉันรู้ว่าสิ่งที่คนพูดกับฉัน 'คุณไม่สามารถทำอย่างนั้น' ผมคิดว่า 'โอ้ใช่ฉันสามารถ!' นั่นเป็นเหมือนพ่อของฉัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เมื่อฉันยังเด็ก , ฟังเพลงไม่สําคัญมากในบ้านเรา แล้วเมื่อฉันอายุ 4 ขวบ ฉันเริ่มเล่นไวโอลิน ในบทเรียนแรกของฉัน ฉันมีความสุขมาก ฉันหยุดร้องไห้ไม่ได้ .
พ่อนะ จิโอ ยุ่งตลอด เขาเป็นคนที่ขยันทำงาน พ่อแม่ที่ยากจน เขาจึงต้องการให้ผมและน้องสาวของฉันทุกอย่าง ฉันชอบการทำงานหนักเกินไป และผมก็รู้ว่ามันมีคนบอกฉันว่า คุณทำแบบนั้นไม่ได้ "ฉันคิดว่า ' โอ้ ใช่ ฉันทำได้ ! ' เป็นเหมือนพ่อ