Trying to move beyond our psycholog

Trying to move beyond our psychological and emotional issues by
sidestepping them is dangerous. It sets up a debilitating split between the
buddha and the human within us. And it leads to a conceptual, one-sided kind of
spirituality where one pole of life is elevated at the expense of its opposite:
Absolute truth is favored over relative truth, the impersonal over the personal,
emptiness over form, transcendence over embodiment, and detachment over
feeling. One might, for example, try to practice nonattachment by dismissing

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พยายามย้ายนอกเหนือจากเรื่องของจิตใจ และอารมณ์โดยsidestepping พวกเขาเป็นอันตราย มันตั้งเป็น debilitating แบ่งระหว่างพระพุทธเจ้าและมนุษย์ในตัวเรา และจะนำไปสู่การเป็นแนวคิด ด้านเดียวของวิญญาณที่การยกระดับชีวิตขั้วหนึ่งเป็นค่าใช้จ่าย:เป็นปลอดความจริงเหนือความจริงสัมพัทธ์ ไม้มีมากกว่าส่วนบุคคลความว่างเปล่าผ่านฟอร์ม ปรองดองมากกว่าลื่น และปลดผ่านความรู้สึกที่ หนึ่ง เช่น กล่าวถึง nonattachment ปฏิบัติ โดย dismissing

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พยายามที่จะย้ายที่อยู่นอกเหนือปัญหาทางด้านจิตใจและอารมณ์ของเราโดยการพลิ้วไหวของพวกเขาเป็นสิ่งที่อันตราย
มันตั้งค่าแยกบั่นทอนระหว่างพระพุทธรูปและมนุษย์ภายในตัวเรา
และมันจะนำไปสู่ความคิดแบบด้านเดียวของจิตวิญญาณที่ขั้วหนึ่งของชีวิตคือการยกระดับค่าใช้จ่ายของฝั่งตรงข้ามของ: ความจริงแอบโซลูทเป็นที่ชื่นชอบมากกว่าความจริงญาติที่ไม่มีตัวตนมากกว่าส่วนบุคคลความว่างเปล่ามากกว่ารูปแบบการมีชัยเหนือศูนย์รวมและออกมากกว่าความรู้สึก หนึ่งอาจยกตัวอย่างเช่นการพยายามที่จะปฏิบัติ nonattachment โดยไล่