The classification of papaya has un

The classification of papaya has undergone many changes
over the years. The genus Carica was previously classified
under various plant families, including Passifloraceae,
Cucurbitaceae, Bixaceae, and Papayaceae. However it is
presently placed under Caricaceae, a plant family incorporating
35 latex-containing species in four genera, Carica,
Cylicomorpha, Jarilla and Jacaratia (Kumar and Srinivasan
1944). It is widely believed that papaya originated from
the Caribbean coast of Central America, ranging from Argentina
and Chile to southern Mexico (Manshardt 1992)
through natural hybridization between Carica peltata and
another wild species (Purseglove 1968). Carica consists of
22 species and is the only member of the Caricaceae that is
cultivated as a fruit tree while the other three genera are
grown primarily as ornamentals (Burkill 1966). Cylicomorpha
is the only member of the Caricaceae that is indigenous
to Africa, and consists of two species. Jacaratia, found in
tropical America, consists of six species. Jarilla, from
central Mexico consists of only one species. The mountain
papaya (C. candamarcencis Hook. f.), is native to Andean
regions from Venezuela to Chile at altitudes between 1,800-
3,000 m (Morton 1987). The ‘babaco’, or ‘chamburo’ (C.
pentagona Heilborn), is commonly cultivated in mountain
valleys of Ecuador; plants are slender, up to 3 m high, and
pentagonal fruits reach 30 cm in length (Morton 1987).
Compared to the well known tropical papaya, C. papaya,
fruits of the mountain papayas tend to be smaller in size and
less succulent.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การจัดประเภทของมะละกอมีเปลี่ยนแปลงมากมาย
ปี ตระกูลนี้ก่อนหน้านี้ถูกจัด Carica
ภายใต้ครอบครัวพืชต่าง ๆ รวมถึง Passifloraceae,
วงศ์แตง Bixaceae และ Papayaceae อย่างไรก็ตาม มันเป็น
ปัจจุบันอยู่ภายใต้ Caricaceae โรงงานแฟมิลี่เพจ
35 ยางประกอบด้วยสปีชีส์ใน 4 สกุล Carica,
Cylicomorpha Jarilla และ Jacaratia (Kumar และ Srinivasan
1944) กันอย่างแพร่หลายเชื่อว่ามะละกอต้น
ชายฝั่งแคริบเบียนอเมริกากลาง ตั้งแต่อาร์เจนตินา
และประเทศชิลีกับประเทศเม็กซิโก (Manshardt 1992)
ผ่าน hybridization ธรรมชาติระหว่างไฟตะกาด Carica และ
อีกพันธุ์ป่า (Purseglove 1968) Carica ประกอบด้วย
22 ชนิด และเป็นสมาชิกของ Caricaceae ที่เดียว
cultivated เป็นต้นไม้ผลไม้ในขณะสกุลสาม
โตเป็น ornamentals (Burkill 1966) หลักการ Cylicomorpha
เป็นสมาชิกเฉพาะของ Caricaceae ที่พื้น
ไปแอฟริกา และชนิดที่สอง พบ Jacaratia
อเมริกาเขตร้อน ประกอบด้วย 6 ชนิด Jarilla จาก
กลางเม็กซิโกประกอบด้วยชนิดเดียวกัน ภูเขา
มะละกอ (C. candamarcencis f เบ็ด), พื้นถิ่น Andean
ภูมิภาคจากประเทศเวเนซุเอลากับประเทศชิลีที่ระดับความสูงระหว่าง 1800-
3, 000 เมตร (1987 มอร์ตัน) 'Babaco' หรือ 'chamburo' (C.
pentagona Heilborn), โดยทั่วไปการเพาะปลูกในภูเขา
ของเอกวาดอร์ พืชจะเรียว ขึ้นสูง 3 เมตร และ
ผลไม้ห้าถึง 30 ซม.ยาว (มอร์ตัน 1987) .
เมื่อเทียบกับรู้จักร้อนมะละกอ มะละกอ C.,
ผลไม้ของ papayas เขามีแนวโน้มจะเล็กลงขนาด และ
น้อยฉ่ำ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การจัดหมวดหมู่ของมะละกอที่มีการเปลี่ยนแปลงไปมาก
ในช่วงหลายปี ประเภท Carica จำแนกก่อนหน้านี้
ภายใต้ครอบครัวของพืชต่างๆรวมทั้ง Passifloraceae,
Cucurbitaceae, Bixaceae และ Papayaceae แต่จะ
อยู่ในปัจจุบันภายใต้ Caricaceae, พืชตระกูลผสมผสาน
35 น้ำยางที่มีสายพันธุ์ในสี่จำพวก Carica,
Cylicomorpha, Jarilla และ Jacaratia (Kumar และ Srinivasan
1944) มีความเชื่อกันอย่างกว้างขวางว่ามะละกอมาจาก
ชายฝั่งทะเลแคริบเบียนของอเมริกากลางตั้งแต่อาร์เจนตินา
และชิลีไปทางใต้ของเม็กซิโก (Manshardt 1992)
ผ่านการผสมข้ามพันธุ์ตามธรรมชาติระหว่าง peltata Carica และ
อีกสายพันธุ์ป่า (Purseglove 1968) Carica ประกอบด้วย
22 ชนิดและเป็นสมาชิกคนเดียวของ Caricaceae ที่
ปลูกเป็นต้นไม้ผลไม้ขณะที่อีกสามจำพวกที่มีการ
ปลูกส่วนใหญ่เป็นไม้ประดับ (Burkill 1966) Cylicomorpha
เป็นสมาชิกคนเดียวของ Caricaceae ที่เป็นชนพื้นเมือง
ไปยังแอฟริกาและประกอบด้วยสองสายพันธุ์ Jacaratia ที่พบใน
เขตร้อนอเมริกาประกอบด้วยหกชนิด Jarilla จาก
ภาคกลางของเม็กซิโกประกอบด้วยเพียงหนึ่งชนิด ภูเขา
มะละกอ (.. คืน candamarcencis ตะขอฉ) เป็นชนพื้นเมืองที่แอนเดียน
ในภูมิภาคจากเวเนซุเอลาไปชิลีที่ระดับความสูงระหว่าง 1,800 -
3,000 เมตร (มอร์ตัน 1987) 'babaco' หรือ 'chamburo' (ค.
pentagona Heilborn) มีการปลูกกันทั่วไปในภูเขา
หุบเขาของเอกวาดอร์; พืชเรียวถึง 3 เมตรสูงและ
ผลไม้ห้าเหลี่ยมถึง 30 ซม. ความยาว (มอร์ตัน 1987)
เมื่อเทียบกับมะละกอเขตร้อนที่รู้จักกันดีมะละกอ C. ,
ผลไม้ของมะละกอภูเขามักจะมีขนาดเล็กกว่าและ
ฉ่ำน้อย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การจัดหมวดหมู่ของมะละกอที่ได้รับการเปลี่ยนแปลงมากมาย
ข้ามปี สกุลซึ่งก่อนหน้านี้แบ่ง
ภายใต้พืชต่างๆรวมทั้ง passifloraceae
ต้น , ครอบครัว , papayaceae Bixaceae และ . แต่มันเป็น
ปัจจุบันอยู่ภายใต้ caricaceae พืชตระกูลยางผสมชนิดผสมผสาน
35 ใน 4 สกุลซึ่ง cylicomorpha
, , ,และ jarilla jacaratia ( คูมาร์กับ srinivasan
1944 ) เป็นที่เชื่อกันอย่างกว้างขวางว่า มะละกอ มีต้นกำเนิดมาจาก
แคริบเบียนชายฝั่งอเมริกากลางตั้งแต่อาร์เจนตินา และชิลี เม็กซิโก (

manshardt 1992 ) ผ่าน ( ธรรมชาติระหว่างยางและป่าชนิด paniculata
อีก ( purseglove 1968 ) ซึ่งประกอบด้วย
22 ชนิด และเป็นสมาชิกของ caricaceae ที่
ปลูกเป็นไม้ผล ในขณะที่อีก 3 สกุลคือ
โตเป็นหลักเป็นไม้ดอก ( มะเดื่อดิน 1966 ) cylicomorpha
เป็นสมาชิกคนเดียวของ caricaceae ที่เป็นคนพื้นเมือง
แอฟริกา และประกอบด้วยสองชนิด jacaratia พบใน
เขตร้อนอเมริกา ประกอบด้วย 6 ชนิด jarilla จาก
กลางเม็กซิโกประกอบด้วยเพียงหนึ่งชนิด ภูเขามะละกอ ( C .
candamarcencis ตะขอ F . )พื้นเมืองในภูมิภาคแอนเดียน
จากเวเนซุเอลา ชิลี ที่ระดับความสูงระหว่าง 1800 -
3 M ( Morton , 1987 ) babaco ' ' หรือ ' ' chamburo ( C .
pentagona heilborn ) นิยมปลูกในภูเขา
หุบเขาแห่งเอกวาดอร์ พืชจะยาวถึง 3 เมตรสูงและผลไม้ถึง 30 ห้าเหลี่ยม
เซนติเมตร ( Morton , 1987 ) .
เมื่อเทียบกับที่รู้จักกันดีในเขตร้อน มะละกอ มะละกอ
C ,ภูเขามะละกอผลไม้มักจะมีขนาดเล็กในขนาดและ
ฉ่ำน้อย