A feeding trial was conducted in a

A feeding trial was conducted in a closed recirculating aquaculture system with Nile tilapia Oreochromis niloticus juveniles (mean weight, 6.81 g) to examine the response to a practical diet containing protein primarily from menhaden fish meal (FM) and soybean meal (SBM) (control, Diet 1) or to diets with decreasing ratios of PBM to SBM (Diets 2–7; dose–response) as a total replacement for digestible protein from FM, and the efficacy of 1% supplemental taurine (Tau) at the highest level of plant protein inclusion by removing Tau (Diet 8). To the extent possible, the replacement diets were formulated using currently published amino acid availabilities for the ingredients of interest in order to estimate and supplement the first two limiting amino acids (Met and Lys) to match levels in the FM control diet. The test diets were formulated to contain 35% digestible protein. Fish were fed three times daily all they would consume in 30 min. All performance measures were quadratic with respect to PBM:SBM ratio in the diet. The highest weight gain, lowest average daily feed intake, lowest feed conversion, and greatest specific growth rate coincided with a dietary PBM:SBM ratio of 1.22 to 1.35 suggesting that the best tilapia performance in the current trial was achieved with replacement formula D3 that contained approximately 20% SBM, 30% PBM, and supplemental Lys, Met, and Tau. However, all growth performance measures were significantly linear and decreased with respect to increasing distance from the ideal protein amino acid profile for tilapia. Positive effects of taurine supplementation at the highest level of dietary plant protein inclusion were not observed and may have been overwhelmed by imbalances in other amino acids in the test diets. The current results provide evidence that total deviation from the ideal protein profile in tilapia is an important consideration for diet formulation when combinations of diet ingredients are used. Hence, the essential amino acid content of a fish meal control diet may be an inadequate target for optimizing fish meal replacement diets for tilapia; whereas the whole body or muscle amino acid pattern may be a more useful formulation target. Finally, while the database of ingredients that have been evaluated in tilapia is growing, the industry will benefit from more efficient diets as long-term averages of amino acid composition and digestibility accrue for a variety of traditional and novel ingredients.

Statement of Relevance: The current results provide evidence that it is the total deviations from a postulated ideal protein profile that is a more important consideration for diet formulation than the combination of diet ingredients used to meet that profile. Therefore, it should be possible to formulate least-cost fish meal replacement diets for tilapia, irrespective of ingredient combinations, and diet intact protein level, as long as a reasonable amino acid model is chosen and a fairly robust set of ingredient composition and digestibility data are available.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การทดลองให้อาหารได้ดำเนินการในระบบน้ำหมุนเวียนแบบปิดที่มีปลานิลปลานิลหนุ่มสาว (หมายถึงน้ำหนัก 6.81 กรัม) เพื่อตรวจสอบการตอบสนองต่ออาหารที่มีการปฏิบัติที่มีโปรตีนส่วนใหญ่มาจากปลาป่น menhaden (FM) และกากถั่วเหลือง (SBM) (การควบคุม อาหาร 1) หรืออาหารที่มีการลดลงของอัตราส่วน PBM เพื่อ SBM (อาหาร 2-7; ปริมาณการตอบสนอง) แทนรวมสำหรับโปรตีนที่ย่อยจากเอฟเอ็มและการรับรู้ความสามารถของ 1% ทอรีนเสริม (Tau) ในระดับสูงสุดของ รวมโปรตีนจากพืชโดยการเอาเอกภาพ (อาหาร 8) ให้มากที่สุดเท่าที่เปลี่ยนอาหารเป็นสูตรที่ใช้การตีพิมพ์ในปัจจุบันว่างกรดอะมิโนสำหรับส่วนผสมที่น่าสนใจในการสั่งซื้อเพื่อประเมินและเสริมครั้งแรกที่สอง จำกัด กรดอะมิโน (Met และลิซ) เพื่อให้ตรงกับระดับในการควบคุมอาหารที่เอฟเอ็ม อาหารที่ทดสอบเป็นสูตรที่จะมี 35% โปรตีนที่ย่อย ปลาเป็นอาหารวันละสามครั้งสิ่งที่พวกเขาจะใช้ใน 30 นาที วัดผลการปฏิบัติงานทุกคนกำลังสองด้วยความเคารพ PBM อัตราส่วน SBM ในอาหาร กำไรน้ำหนักสูงสุดเฉลี่ยปริมาณอาหารที่กินในชีวิตประจำวันต่ำสุดแลกเนื้อต่ำสุดและอัตราการเจริญเติบโตเฉพาะที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในเวลาใกล้เคียงกับการบริโภคอาหาร PBM อัตราส่วน SBM ของ 1.22-1.35 บอกว่าผลการดำเนินงานปลานิลที่ดีที่สุดในการพิจารณาคดีในปัจจุบันได้รับการประสบความสำเร็จกับ D3 สูตรทดแทนที่มีอยู่ ประมาณ 20% SBM 30% PBM และเสริมลิซพบและเป็นเอกภาพ แต่ทุกมาตรการที่มีการเจริญเติบโตอย่างมีนัยสำคัญเชิงเส้นและลดลงส่วนที่เกี่ยวกับระยะทางที่เพิ่มขึ้นจากรายละเอียดโปรตีนกรดอะมิโนที่เหมาะสำหรับการเลี้ยงปลานิล ผลในเชิงบวกของการเสริมทอรีนในระดับสูงสุดของการรวมโปรตีนจากพืชอาหารไม่ได้สังเกตและอาจจะถูกครอบงำโดยความไม่สมดุลของกรดอะมิโนในอาหารที่ทดสอบ ผลในปัจจุบันให้มีหลักฐานที่เบี่ยงเบนจากทั้งหมดรายละเอียดโปรตีนในปลานิลที่เหมาะคือการพิจารณาที่สำคัญสำหรับสูตรอาหารที่เมื่อรวมกันของส่วนผสมอาหารที่ถูกนำมาใช้ ดังนั้นปริมาณกรดอะมิโนจำเป็นของอาหารการควบคุมอาหารปลาอาจจะเป็นเป้าหมายที่ไม่เพียงพอสำหรับการเพิ่มประสิทธิภาพการเปลี่ยนอาหารอาหารปลานิล; ในขณะที่ร่างกายหรือกล้ามเนื้อรูปแบบกรดอะมิโนอาจจะเป็นเป้าหมายที่กำหนดมีประโยชน์มากขึ้น สุดท้ายในขณะที่ฐานข้อมูลของส่วนผสมที่ได้รับการประเมินในปลานิลที่มีการเติบโตของอุตสาหกรรมจะได้รับประโยชน์จากอาหารที่มีประสิทธิภาพมากขึ้นขณะที่ค่าเฉลี่ยระยะยาวขององค์ประกอบของกรดอะมิโนและการย่อยเกิดขึ้นสำหรับความหลากหลายของส่วนผสมแบบดั้งเดิมและนวนิยาย. งบความสัมพันธ์กันที่: ผลในปัจจุบันให้มีหลักฐานว่ามันคือการเบี่ยงเบนจากการรวมรายละเอียดการตั้งสมมติฐานโปรตีนที่เหมาะคือการพิจารณาที่สำคัญสำหรับสูตรอาหารกว่าการรวมกันของส่วนผสมอาหารที่ใช้ในการตอบสนองรายละเอียดที่ ดังนั้นก็ควรจะเป็นไปได้ที่จะกำหนดค่าใช้จ่ายน้อยอาหารทดแทนอาหารปลานิลโดยไม่คำนึงถึงการผสมส่วนผสมและอาหารระดับโปรตีนเหมือนเดิมตราบใดที่รูปแบบกรดอะมิโนที่เหมาะสมได้รับการแต่งตั้งและชุดที่แข็งแกร่งเป็นธรรมขององค์ประกอบส่วนผสมและข้อมูลการย่อย ที่มีอยู่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อาหารการทดลองใช้ในการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำด้วยระบบหมุนเวียนแบบปิดของปลานิล Oreochromis niloticus เยาวชน ( หมายถึงน้ำหนัก 6.81 กรัม ) เพื่อศึกษาการตอบสนองต่อการปฏิบัติอาหารที่มีโปรตีนจากอาหารหลัก ปลาเมนฮาเดน ( FM ) และถั่วเหลือง ( SBM ) ( การควบคุม อาหาร 1 ) หรืออาหารลดลง อัตราส่วนของ PBM เพื่อเปรียบเทียบ ( สูตรที่ 2 – 7 ;การตอบสนอง ( Dose ) เป็นเปลี่ยนรวมเพื่อย่อยโปรตีนจาก FM , และประสิทธิภาพของ 1% เสริม taurine ( เทา ) ในระดับสูงสุดของระดับโปรตีนของพืช โดยการเอาเตา ( อาหาร 8 ) ในขอบเขตที่เป็นไปได้การแทนที่สูตรที่ 1 ใช้ตีพิมพ์ในปัจจุบันกรดอะมิโน availabilities สำหรับส่วนผสมที่น่าสนใจ เพื่อประเมิน และเสริมสองคนแรกจำกัดกรดอะมิโน ( พบ . ) เพื่อให้ตรงกับระดับในอาหารควบคุม fm อาหารทดสอบสูตรประกอบด้วย 35% ที่ย่อยโปรตีน ปลาเป็นอาหารวันละสามครั้งพวกเขาจะบริโภคใน 30 นาทีการวัดผลการปฏิบัติงานทั้งหมดกำลังสองด้วยความเคารพ PBM : SBM ) ในอาหาร การเพิ่มน้ำหนักสูงสุด ต่ำสุด เฉลี่ย ทุกวัน อาหารการบริโภค การเปลี่ยนอาหารที่ถูกที่สุดและมากที่สุดโดยเฉพาะอัตราการเติบโตใกล้เคียงกับ PBM อาหารเป็นฐานอัตราส่วน 1.22 ต่อ 135 แนะนำว่าปลานิลประสิทธิภาพที่ดีที่สุดในการทดลองในปัจจุบันทำได้ด้วยสูตรทดแทน D3 ที่มีประมาณ 20% SBM 30% PBM , และเพิ่มเติม . , พบ , และเตา . อย่างไรก็ตาม มาตรการทั้งหมดการเจริญเติบโตอย่างมีนัยสำคัญเชิงเส้นและลดลงด้วยความเคารพเพื่อเพิ่มระยะห่างจากโปรตีนกรดอะมิโนในโปรไฟล์สำหรับปลานิลผลในเชิงบวกของการเสริม taurine ในระดับสูงสุดของอาหารโปรตีนจากพืชรวมไม่พบและอาจจะถูกจมโดยความไม่สมดุลของกรดอะมิโนในอาหารทดสอบปัจจุบันผลลัพธ์ให้หลักฐานทั้งหมดที่เบี่ยงเบนจากโปรไฟล์ของโปรตีนที่เหมาะในปลานิลเป็นข้อพิจารณาที่สำคัญสำหรับสูตรอาหาร เมื่อผสมส่วนผสมอาหารที่ใช้ ดังนั้น กรดอะมิโนปริมาณอาหารปลาควบคุมอาหารอาจเป็นเป้าหมายที่ไม่เพียงพอสำหรับการอาหารทดแทนปลาป่นปลานิล ;ในขณะที่ร่างกายหรือกล้ามเนื้อรูปแบบกรดอะมิโนอาจเป็นเป้าหมายการกำหนดประโยชน์มากขึ้น ในที่สุด ในขณะที่ฐานข้อมูลของส่วนผสมที่ได้รับการประเมินในปลานิลมีการเจริญเติบโตอุตสาหกรรมจะได้รับประโยชน์จากอาหารมีประสิทธิภาพมากขึ้น ขณะที่ค่าเฉลี่ยระยะยาวของกรดอะมิโน องค์ประกอบและค่าการย่อยได้เพิ่มขึ้นสำหรับความหลากหลายของแบบดั้งเดิมและส่วนผสมใหม่

งบ ,ผลลัพธ์ปัจจุบันมีหลักฐานว่ามันคือการรวมจากโปรไฟล์ที่เป็นโปรตีน ซึ่งในการพิจารณาที่สำคัญสำหรับสูตรอาหารมากกว่าการรวมกันของอาหารส่วนผสมที่ใช้พบว่าโพรไฟล์ ดังนั้น จึงควรเป็นไปเพื่อสร้างอย่างน้อยต้นทุนอาหารแทนปลาอาหารสำหรับปลานิล ไม่ผสมส่วนประกอบระดับโปรตีนและอาหารเหมือนเดิม ตราบใดที่รูปแบบกรดอะมิโนที่เหมาะสมจะถูกเลือกและชุดที่แข็งแกร่งเป็นธรรมขององค์ประกอบส่วนประกอบและข้อมูลได้ พร้อมใช้งาน