I have never hated anyone, not even

I have never hated anyone, not even in real life, as much as I hated Bellatrix Lestrange for what she did to Hermione in the 7th book. The part when she carved "mudblood" into her skin. I cried more than ever when I was reading that scene, and everytime hermione screams, I would scream with her. And everytime I would see Bellatrix I just feel like shoving something through her and slicing her up, watching her scream and hurt the way she made hermione scream and hurt. Because she deserves it more than anyone else. I always felt that the other characters, even the bad ones, had a good side, no matter how tiny, a weakness somewhere...a heart. But somehow Bellatrix never gave me that impression. She was just pure evil.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ฉันมีไม่เคยเกลียดใคร ไม่ได้ในชีวิตจริง มากที่สุดเท่าที่ฉันเกลียด Bellatrix Lestrange สำหรับสิ่งที่เธอทำกับเฮอร์ไมโอนี่ในหนังสือ 7 ส่วนเมื่อเธอแกะสลัก "mudblood" ผิวของเธอ ฉันร้องไห้มากกว่า เคยเมื่อกำลังอ่านฉากนั้น และเฮอร์ไมโอนี่ทุกเสียงกรีด ร้อง ฉันจะร้องกับเธอ และทุกครั้งที่ฉันจะเห็น Bellatrix อย่า shoving สิ่งที่ผ่านเธอ และตัดเธอ ดูกรี๊ด และวิธีเธอทำกรี๊ดเฮอร์ไมโอนี่เจ็บปวด และเจ็บปวดของเธอ เพราะเธอสมควรได้รับมันมากกว่าคนอื่น ผมรู้สึกเสมอว่า อักขระอื่น ๆ แม้ในคนเลว มีด้านดี ไม่ว่าวิธีเล็ก ๆ ความอ่อนแอบาง...หัวใจ แต่อย่างใด Bellatrix ไม่เคยทำให้ผมประทับใจที่ เธอชั่วร้ายบริสุทธิ์เพียง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ฉันไม่เคยเกลียดใครไม่ได้ในชีวิตจริงมากที่สุดเท่าที่ฉันเกลียดเบลลาทริกซ์เลสแตรงจ์สิ่งที่เธอทำกับเฮอร์ไมโอในหนังสือเล่มที่ 7 ส่วนเมื่อเธอแกะสลัก "เลือดสีโคลน" ลงในผิวของเธอ ฉันร้องไห้มากขึ้นกว่าเดิมเมื่อฉันได้อ่านฉากนั้นและทุกครั้งที่เฮอร์ไมโอเสียงกรีดร้องของผมจะกรีดร้องกับเธอ และทุกครั้งที่ผมจะเห็น Bellatrix ฉันเพียงแค่รู้สึกว่าบางสิ่งบางอย่างผ่านผลักเธอและหั่นเธอขึ้น, ดูเสียงกรีดร้องของเธอและเจ็บด้วยวิธีที่เธอทำเสียงกรีดร้องและเฮอร์ไมโอเจ็บ เพราะเธอสมควรได้รับมันมากกว่าคนอื่น ฉันมักจะรู้สึกว่าตัวละครอื่น ๆ แม้แต่คนที่ไม่ดีมีด้านที่ดีไม่ว่าเล็ก ๆ อ่อนแอบาง ... หัวใจ แต่อย่างใด Bellatrix ไม่เคยทำให้ผมรู้สึกว่า เธอเป็นเพียงแค่ชั่วร้ายบริสุทธิ์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผมไม่เคยเกลียดใคร แม้แต่ในชีวิตจริง เท่าที่ฉันเกลียด เบลลาทริกซ์ เลสแตรงจ์ สําหรับ เธอทำอะไรกับเฮอร์ไมโอนี่ในเล่ม 7 ตอนที่เธอสลัก " เลือดสีโคลน " เข้าไปในผิวของเธอ ฉันร้องไห้มากกว่าที่เคย เมื่อฉันได้อ่านฉากนั้น และทุกครั้งที่เฮอร์ไมโอนี่ร้อง ผมจะร้องกับเธอ และทุกครั้งที่ฉันเห็นเบลลาทริกซ์ ฉันรู้สึกเหมือน shoving บางอย่างผ่านเธอและหั่นเธอ ดูเธอร้องเจ็บและวิธีที่เธอทำให้เฮอร์ไมโอนี่กรีดร้องและเจ็บปวด เพราะว่าเธอสมควรได้รับมันมากกว่าใคร ฉันมักจะรู้สึกว่า ตัวอื่น ๆ แม้แต่คนที่ไม่ดี มีด้านดี ไม่ว่าเล็ก อ่อนบาง . . . . . . . หัวใจ แต่อย่างใด เบลลาทริกซ์ ไม่เคยให้ฉันประทับใจ เธอแค่ความชั่วร้ายอย่างแท้จริง