A review of the counselling and psy

A review of the counselling and psychotherapy literature quickly reveals the centrality of self-awareness to the therapeutic process, however, contradictory findings and varied points of emphasis have resulted in the notion of self-awareness being more implicit than explicit. Within counselling and psychotherapy, the personal processes and reactions of the therapist are often understood in terms of countertransference . From this perspective, self-insight is essential for the counsellor to manage and utilize their countertransferential reactions in a manner that does not impede the therapeutic process . Interestingly, some scholars have discussed a type of self-awareness that can be potentially hindering to the therapeutic process. Williams (2003) examined therapists’ momentary states of self- awareness, defined as “momentary attention to his or her own thoughts, feelings, physi- ological responses and behaviours (p. 178)”, as a potential hindrance to counselling. Williams found that this type of momentary self-absorption was inversely related to cli- ents’ perceptions of therapist helpfulness. In a later study, Fauth and Williams (2005) demonstrated that therapists’ in-session self-awareness did not hinder the counseling process unless the intensity of self-awareness distracted the therapist from the client. These results led Williams (2008) to argue that self-focused attention is a different type of self-awareness than that associated with insight.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จากการทบทวนเอกสารประกอบการให้คำปรึกษาและจิตบำบัดพบเอกภาพของ self-awareness การการรักษาอย่างรวดเร็ว อย่างไรก็ตาม findings ขัดแย้งและจุดเน้นแตกต่างกันทำให้แนวคิดของ self-awareness เป็นนัยยิ่งกว่าชัดเจน ภายในให้คำปรึกษาและจิตบำบัด ส่วนบุคคลกระบวนการและปฏิกิริยาของผู้บำบัดมักจะเข้าใจในแง่ของ countertransference จากมุมมอง ความเข้าใจตนเองเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับปรึกษาการจัดการ และใช้ประโยชน์จากปฏิกิริยาของพวกเขา countertransferential ในลักษณะที่เป็นอุปสรรคการรักษา เป็นเรื่องน่าสนใจ นักวิชาการบางคนได้กล่าวถึงชนิดของ self-awareness ที่สามารถถูกขัดขวางอาจให้การรักษา วิลเลียมส์ (2003) ตรวจสอบบำบัดของอับสถานะของตนเองรับรู้ defined เป็น "อับความสนใจของ ตนเองความคิด ความรู้สึก physi ological ตอบสนอง และพฤติกรรม (p. 178)" เป็นกำแพงเป็นการให้คำปรึกษา วิลเลียมส์พบว่า อับ self-absorption ชนิดนี้ถูก inversely ที่เกี่ยวข้องกับภาพลักษณ์คอร์รัปชันของ cli-ents ของงามบำบัดโรค ในการศึกษาต่อ Fauth และวิลเลียมส์ (2005) แสดงว่า self-awareness ในเซสชันของนักบำบัดไม่ได้ห้ามการให้คำปรึกษาถ้าความเข้มของ self-awareness ฟุ้งซ่านบำบัดโรคจากไคลเอนต์ ผลลัพธ์เหล่านี้นำวิลเลียมส์ (2008) เถียงว่าความสนใจตนเองเน้น self-awareness ที่เกี่ยวข้องกับความเข้าใจมากกว่าชนิดอื่น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การทบทวนวรรณกรรมการให้คำปรึกษาและจิตบำบัดได้อย่างรวดเร็วพบศูนย์กลางของความตระหนักในตนเองกับกระบวนการรักษา แต่ ndings ขัดแย้ง fi และจุดที่แตกต่างกันของความสำคัญที่มีผลในความคิดของความตระหนักในตนเองเป็นนัยมากกว่าอย่างชัดเจน ภายในการให้คำปรึกษาและจิตบำบัดกระบวนการส่วนบุคคลและปฏิกิริยาของนักบำบัดที่มีความเข้าใจมักจะอยู่ในแง่ของ Countertransference จากมุมมองนี้ความเข้าใจในตนเองเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับการให้คำปรึกษาในการจัดการและใช้ประโยชน์จากปฏิกิริยา countertransferential ของพวกเขาในลักษณะที่ไม่ขัดขวางกระบวนการบำบัดรักษาโรค ที่น่าสนใจนักวิชาการบางคนได้กล่าวถึงประเภทของความตระหนักในตนเองที่สามารถขัดขวางการที่อาจเกิดขึ้นกับกระบวนการการรักษา วิลเลียมส์ (2003) ตรวจสอบบำบัด 'รัฐชั่วขณะของการรับรู้ตนเองนิยามว่า "ชั่วขณะความสนใจความคิดของเขาหรือเธอเองความรู้สึกตอบสนอง ological กายภาพและพฤติกรรม (พี. 178)" ในขณะที่เป็นอุปสรรคในการให้คำปรึกษาที่มีศักยภาพ วิลเลียมส์พบว่าประเภทของการดูดซึมด้วยตนเองชั่วขณะนี้ที่เกี่ยวข้องกับภูมิอากาศแปรผกผันกับการรับรู้ของบิดาของความเอื้ออาทรบำบัดโรค ในการศึกษาต่อมา Fauth วิลเลียมส์ (2005) แสดงให้เห็นว่านักบำบัดในเซสชั่นความตระหนักในตนเองไม่ได้เป็นอุปสรรคต่อกระบวนการให้คำปรึกษาเว้นแต่ความเข้มของการรับรู้ตนเองสมาธิบำบัดโรคจากลูกค้า ผลลัพธ์เหล่านี้นำไปสู่​​วิลเลียมส์ (2008) ที่จะยืนยันว่าความสนใจของตัวเองที่มุ่งเน้นเป็นชนิดที่แตกต่างกันของความตระหนักในตนเองกว่านั้นเกี่ยวข้องกับความเข้าใจ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

รีวิวของการแนะแนวและวรรณกรรมบำบัดได้อย่างรวดเร็วเผยให้เห็นความสำคัญของตนเอง ในกระบวนการรักษา อย่างไรก็ตาม ndings จึงขัดแย้ง และจุดเน้นที่แตกต่างกันมีผลในความคิดของตนเองมากกว่าการแยกชัดเจน ภายในให้คำปรึกษาและจิตบำบัดส่วนกระบวนการและปฏิกิริยาของจิตแพทย์มักจะเข้าใจในแง่ของ countertransference . จากมุมมองนี้ ความเข้าใจตนเองเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับที่ปรึกษาการจัดการและใช้ประโยชน์จากปฏิกิริยาของพวกเขา countertransferential ในลักษณะที่ไม่ขัดขวางกระบวนการบำบัด น่าสนใจนักวิชาการบางคนได้กล่าวถึงประเภทของตนเอง ที่สามารถที่อาจเป็นอุปสรรคต่อการกระบวนการบำบัด วิลเลียมส์ ( 2003 ) ศึกษา therapists ' ชั่วขณะรัฐของการตระหนักรู้ในตนเอง ความรู้สึก เดอ จึงเป็น " ความสนใจชั่วขณะ เน็ด ความคิดของเขา หรือเธอเอง ธรรมชาติ และพฤติกรรมการตอบสนอง ological ( หน้า 178 ) " เป็นเครื่องกีดขวางศักยภาพที่จะปรึกษาวิลเลียม พบว่า การดูดซึมของตนเองชั่วขณะชนิดนี้เป็นตรงกันข้ามที่เกี่ยวข้องกับ CLI - เอกสารการรับรู้ของนักบำบัดความเอื้ออาทร . และในการศึกษาต่อมา fauth วิลเลียมส์ ( 2005 ) พบว่า ในช่วงตน therapists ไม่ได้ขัดขวางกระบวนการให้คำปรึกษา นอกจากความเข้มของตนเอง สมาธิบําบัด จากลูกค้าผลเหล่านี้ทำให้ วิลเลียมส์ ( 2008 ) เพื่อยืนยันว่าตนเองสนใจเป็นชนิดที่แตกต่างกันของตนกว่าที่เกี่ยวข้องกับความเข้าใจ