The title doesn’t say “Holocaust” o

The title doesn’t say “Holocaust” or “Shoah”; in other words, it doesn’t say anything about who did the murdering or why—there’s nothing along the lines of “by Germany under Hitler’s regime,” and the vagueness is disturbing. Of course, the information is familiar, and few visitors would be unaware of it, but the assumption of this familiarity—the failure to mention it at the country’s main memorial for the Jews killed in the Holocaust—separates the victims from their killers and leaches the moral element from the historical event, shunting it to the category of a natural catastrophe. The reduction of responsibility to an embarrassing, tacit fact that “everybody knows” is the first step on the road to forgetting.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ชื่อไม่ว่า "Holocaust" หรือ "Shoah" ในคำอื่น ๆ จะไม่พูดอะไรเกี่ยวกับที่ทำการสังหาร หรือทำไม — ไม่มีอะไรพร้อม "โดยเยอรมนีภายใต้ระบอบการปกครองของฮิตเลอร์" และ vagueness ที่จะรบกวนการ แน่นอน ข้อมูลคุ้นเคย และนักท่องเที่ยวไม่กี่จะไม่รู้ตัว แต่สมมติฐานของความคุ้นเคยนี้ — ไม่พูดที่อนุสรณ์สถานหลักของประเทศสำหรับชาวยิวสังหารฮอโลคอสต์ — แยกเหยื่อจากยาของพวกเขา และ leaches องค์ประกอบคุณธรรมจากเหตุการณ์ทางประวัติศาสตร์ shunting ประเภทของแผ่นดินไหวจากธรรมชาติ การลดลงของความรับผิดชอบความจริงอาย tacit ที่ "ทุกคนรู้" ก้าวแรกบนถนนของการลืมได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ชื่อเรื่องไม่ได้บอกว่า "หายนะ" หรือ "Shoah"; ในคำอื่น ๆ ก็ไม่ได้พูดอะไรเกี่ยวกับเรื่องที่ไม่ฆ่าหรือทำไมมีอะไรตามสายของ "โดยเยอรมนีภายใต้ระบอบการปกครองของฮิตเลอร์" และความไม่ชัดเจนถูกรบกวน แน่นอนข้อมูลที่เป็นที่คุ้นเคยและผู้เข้าชมไม่กี่จะไม่รู้ แต่สมมติฐานนี้คุ้นเคยล้มเหลวที่จะพูดถึงมันที่ระลึกหลักของประเทศสำหรับชาวยิวถูกฆ่าตายในการฆ่าล้างเผ่าพันธุ์-แยกผู้ที่ตกเป็นเหยื่อจากการฆ่าและ leaches ของพวกเขา องค์ประกอบทางศีลธรรมจากเหตุการณ์ทางประวัติศาสตร์, มันแบ่งประเภทของภัยพิบัติทางธรรมชาติ การลดลงของความรับผิดชอบในการที่น่าอายจริงโดยปริยายว่า "ทุกคนรู้" เป็นขั้นตอนแรกบนถนนเพื่อลืม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ชื่อเรื่องไม่พูด " ความหายนะ " หรือ " shoah " ; ในคำอื่น ๆมันไม่ได้บอกอะไรเกี่ยวกับคนที่ฆ่า หรือทำไมไม่มีอะไรตามสายของ " โดยเยอรมนีภายใต้การปกครองของฮิตเลอร์ " และความไม่ถูกรบกวน แน่นอนว่าข้อมูลที่คุ้นเคย และน้อยคนนักจะไม่รู้ ,แต่สมมติฐานนี้ความคุ้นเคยความล้มเหลวที่จะพูดถึงมันในประเทศของอนุสาวรีย์หลักสำหรับชาวยิวถูกฆ่าตายในความหายนะแยกเหยื่อจากนักฆ่าของพวกเขา และ leaches องค์ประกอบคุณธรรมจากเหตุการณ์ทางประวัติศาสตร์ แบ่งเป็นประเภทของภัยพิบัติธรรมชาติ การลดลงของความรับผิดชอบที่น่าอับอายเป็นนัยว่า " ใครๆ ก็รู้ว่า " เป็นขั้นตอนแรกบนถนนเพื่อที่จะลืม