Management's new responsibilities w

Management's new responsibilities were extended to include: [23] Replacing the old rule-of-thumb with scientific management Scientifically select and train, teach and develop the workman "Heartily cooperate with the men so as to insure[sic] all the work being done in accordance with the principles of the science which has been developed" Take over the work for which they are "better fitted" than the workmen. Relationship between Taylorism and TQM Taylor's more general summary of the principles of Scientific Management are better suited for inclusion into the TQM methodology, than the narrow definitions. "It is no single element , but rather the this whole combination, that constitutes Scientific Management, which may be summarized as: Science, not rule of thumb Harmony, not discord Cooperation, not individualism Maximum output in place of restricted output The development of each man to his greatest efficiency and prosperity" [24] Much has happened, since Taylor developed his method of Scientific Management, to make obsolete the premises on which he based his concepts: Lack of education is no longer reason enough to separate the planning function The balance of power between managers and the work force has changed. Whereas in Taylor's time it was heavily weighted against the workers. Unionism (or the threat of it) has profoundly changed that balance. Changes in the climate of social thinking. Revolts against the "dehumanizing" of work.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผู้บริหารที่รับผิดชอบใหม่ถูกขยายเพื่อรวม: [23] แทนเก่ากฎของนิ้วหัวแม่มือจัดการเลือกวิทยาศาสตร์วิทยาศาสตร์กับรถไฟ สอน และพัฒนาการรำ "พ่อร่วมมือกับมนุษย์เพื่อประกันการทำงานทั้งหมดที่ได้ดำเนินไปตามหลักการวิทยาศาสตร์ที่ได้รับการพัฒนา [sic]" ถ่ายงานที่พวกเขา "ดีเพียบ" กว่าสบู่ ความสัมพันธ์ระหว่าง TQM เทย์เลอร์และ Taylorism ทั่วไปสรุปหลักการจัดการทางวิทยาศาสตร์ก็เหมาะสมสำหรับการรวมในระหว่าง TQM กว่าคำนิยามที่แคบ "มันไม่องค์ประกอบเดียว แต่มากกว่านี้รวมทั้งหมด ที่ประกอบขึ้นเป็นการจัดการทางวิทยาศาสตร์ ซึ่งอาจสรุปเป็น: วิทยาศาสตร์ ไม่กฎของหัวแม่มือสามัคคี ไม่บาดหมางความร่วมมือ ปัจเจกไม่เกินผลแทนผลจำกัดการพัฒนาของแต่ละคนเพื่อประสิทธิภาพสูงสุดและความเจริญรุ่งเรืองของเขา" [24] มากที่เกิดขึ้น ตั้งแต่เทย์เลอร์ได้รับการพัฒนาวิธีการจัดการทางวิทยาศาสตร์ของพระองค์ ล้าสมัยให้สถานที่ที่เขาใช้แนวคิดของเขา: ขาดการศึกษาไม่มีเหตุผลที่พอจะแยกฟังก์ชันการวางแผนมีการเปลี่ยนแปลงดุลอำนาจระหว่างผู้บริหารและแรงงาน ในขณะที่เวลาของ Taylor นั้นถูกหนักถ่วงน้ำหนักกับผู้ปฏิบัติงาน Unionism (หรือภัยคุกคามนั้น) ซึ้งแล้วที่ดุล การเปลี่ยนแปลงในสภาพภูมิอากาศความคิดทางสังคม อย่างไรกับการ "dehumanizing" ของงาน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การจัดการความรับผิดชอบใหม่ที่ถูกขยายเพื่อรวม : [ 23 ] แทนกฎเก่าของง่ายๆกับการจัดการทางวิทยาศาสตร์เป็น เลือก และ รถไฟสอนและพัฒนาคนงาน " ทั้งร่วมมือกับผู้ชายเพื่อประกัน [ sic ] ทุกงานได้ตามหลักของวิทยาศาสตร์ซึ่งได้พัฒนา " ดูแลงานที่พวกเขาจะ " ดีกว่าพอดี " มากกว่าคนงานความสัมพันธ์ระหว่าง taylorism และ TQM เทย์เลอร์ ทั่วไปเพิ่มเติม สรุปหลักการของการจัดการทางวิทยาศาสตร์ที่เหมาะสำหรับการรวมลงในคิวกว่าคำนิยามแคบ " มันเป็นองค์ประกอบหนึ่ง แต่ทั้งหมดนี้รวมกัน นั่นถือเป็นการจัดการทางวิทยาศาสตร์ ซึ่งอาจสรุปเป็นกฎของหัวแม่มือ : วิทยาศาสตร์ ไม่สามัคคี ไม่ใช่ความขัดแย้ง ความร่วมมือไม่นิยมออกสูงสุดในสถานที่ของผลผลิต จำกัด การพัฒนาของแต่ละคน เพื่อประสิทธิภาพที่ดีที่สุดของเขาและความเจริญรุ่งเรือง " [ 24 ] มากที่ได้เกิดขึ้นตั้งแต่ เทย์เลอร์ พัฒนาวิธีการของเขาในการจัดการทางวิทยาศาสตร์ ทำให้ล้าสมัยสถานที่ซึ่งเขาได้ตามแนวคิดของเขาขาดการศึกษาไม่เป็นเหตุผลเพียงพอที่จะแยกหน้าที่วางแผนความสมดุลของอำนาจระหว่างผู้จัดการและแรงงาน มีการเปลี่ยนแปลง ขณะที่ในเวลาของเทเลอร์มันมากหนักกับคนงาน สหภาพแรงงาน ( หรือการเปลี่ยนแปลง ) มีลักษณะที่สมดุล การเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศของความคิดทางสังคม ปฏิวัติต่อต้าน " ทวน "
.