Potato peel waste has been proposed

Potato peel waste has been proposed as dietary fibre for baking
products (Arora & Camire, 1994), but also as a source of natural
antioxidants. Polyphenols, an important group of antioxidants
present in the potato, are largely concentrated in the peel, since
they have a role in the defence mechanism against phytopathogens
(Friedman, 1997). Potato peels have therefore been subject of
study in lipid oxidation studies. Ethanolic extracts from potato peel
retarded lipid peroxidation in radiated processed lamb meat
(Kanatt, Chander, Radhakrishna, & Sharma, 2005). In addition,
lyophilised aqueous extracts derived from potato peel waste
showed similar antioxidant activity in sunflower oil as the
synthetic antioxidant butylated hydroxyanisole (BHA) (Sotillo,
Hadley, & Holm, 1994). A possible limitation of these extracts for
the use as food ingredients would be the presence of glycoalkaloids.
Glycoalkaloids are generally considered as toxic, but depending
on their concentration present, can also have advantageous
effects. They are also mainly located in the peel (Friedman, 2006).
Recently, interest in novel and green techniques to valorise
by-products has increased. One technique of interest is Pressurised
Liquid Extraction (PLE). PLE is a technique in which pressure is applied
during the extraction, allowing the use of temperatures
above the boiling point of solvents. The use of higher temperatures
increases mass transfer and extraction rates and PLE generally
involves shorter extraction times and a lower consumption of
organic solvents than conventional techniques (Mendiola, Herrero,
Cifuentes, & Ibanez, 2007). To date PLE has been mainly used to
optimise analytical preparation procedures (Alonso-Salces et al.,
2001; Luthria, 2008). Only recently, the technique has gained interest
as a green extraction method to obtain bioactive compounds
from by-products, such as grape pomace (Monrad, Howard, King,
Srinivas, & Mauromoustakos, 2010; Ju & Howard, 2005).
In this study the extraction of antioxidants from industrial potato
peel waste is optimised with regards to ethanol concentration,
temperature and time using both solid–liquid extraction and PLE.
For PLE ethanol concentration and temperatures were varied. Both

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มันฝรั่งปอกเปลือกเสียได้รับการเสนอเป็นเส้นใยอาหารสำหรับการอบผลิตภัณฑ์ (แร & Camire, 1994), แต่ยังเป็นแหล่งธรรมชาติสารต้านอนุมูลอิสระ โพลีฟีน กลุ่มที่สำคัญมีสารต้านอนุมูลอิสระปัจจุบันในฝรั่ง ส่วนใหญ่กระจุกตัวอยู่ในเปลือก ตั้งแต่พวกเขามีบทบาทในกลไกป้องกันกับ phytopathogens(ฟรีดแมน 1997) เปลือกมันฝรั่งจึงมีเรื่องของศึกษาในการศึกษาการเกิดออกซิเดชันของไขมัน Ethanolic สารสกัดจากเปลือกมันฝรั่งperoxidation หยั่งไขมันในเนื้อแกะแปรรูปแผ่(Kanatt, Chander, Radhakrishna และ ชาร์ 2005) นอกจากนี้lyophilised สารสกัดที่ละลายมาจากขยะเปลือกมันฝรั่งแสดงให้เห็นว่าอนุมูลคล้ายในน้ำมันดอกทานตะวันเป็นสังเคราะห์สาร butylated hydroxyanisole (BHA) (Sotilloนายอำเภอ และ Holm, 1994) มีข้อจำกัดที่เป็นไปได้ของจากสารสกัดเหล่านี้ใช้เป็นส่วนผสมในอาหารจะเป็นการปรากฏตัวของ glycoalkaloidsGlycoalkaloids โดยทั่วไปถือว่าเป็นสารพิษ แต่ขึ้นอยู่กับความเข้มข้นของพวกเขาในปัจจุบัน ได้ประโยชน์ผลกระทบ พวกเขาส่วนใหญ่ยังอยู่ในเปลือก (ฟรีดแมน 2006)เมื่อเร็ว ๆ นี้ สนใจในนวนิยายและเทคนิคสีเขียว valoriseผลพลอยได้เพิ่มขึ้น เทคนิคหนึ่งที่น่าสนใจคือแรงดันสกัดของเหลว (PLE) PLE เป็นเทคนิคที่ใช้ความดันในระหว่างการสกัด ช่วยให้การใช้อุณหภูมิจุดเดือดของสารละลาย การใช้อุณหภูมิสูงเพิ่มมวล PLE และราคาโอนและการสกัดโดยทั่วไปเกี่ยวข้องกับเวลาสกัดสั้นลงและลดการสิ้นเปลืองของตัวทำละลายอินทรีย์กว่าเทคนิค (Mendiola, HerreroCifuentes, & ไอบาเนซ 2007) PLE มีการส่วนใหญ่ใช้วันที่ปรับขั้นตอนการเตรียมวิเคราะห์ (ลอน Salces et al.,2001 Luthria, 2008) เมื่อเร็ว ๆ นี้ เทคนิคได้รับดอกเบี้ยเป็นวิธีการสกัดสีเขียวจะได้รับสารออกฤทธิ์ทางชีวภาพจากสินค้าพลอย เช่นองุ่นกากองุ่น (Monrad ฮาวเวิร์ด คิงคุณอุทัย & Mauromoustakos, 2010 จูและโฮเวิร์ด 2005)ในการศึกษานี้สารต้านอนุมูลอิสระสกัดจากมันฝรั่งอุตสาหกรรมเปลือกเสียเหมาะเกี่ยวกับเอทานอลความเข้มข้นอุณหภูมิและเวลาที่ใช้การสกัดของแข็งของเหลวและ PLEสำหรับ PLE เอทานอล ความเข้มข้นและอุณหภูมิที่หลากหลาย ทั้งสอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เสียมันฝรั่งปอกเปลือกได้รับการเสนอให้เป็นเส้นใยอาหารสำหรับการอบ
ผลิตภัณฑ์ (Arora & Camire, 1994) แต่ยังเป็นแหล่งที่มาของธรรมชาติ
สารต้านอนุมูลอิสระ โพลีฟีนซึ่งเป็นกลุ่มที่สำคัญของสารต้านอนุมูลอิสระ
อยู่ในมันฝรั่งมีความเข้มข้นส่วนใหญ่อยู่ในเปลือกเนื่องจาก
พวกเขามีบทบาทในกลไกการป้องกันกับ phytopathogens
(ฟรีดแมน, 1997) เปลือกมันฝรั่งได้รับจึงเป็นเรื่องของ
การศึกษาในการศึกษาออกซิเดชันของไขมัน สารสกัดเอทานอลจากเปลือกมันฝรั่ง
ปัญญาอ่อนเกิด lipid peroxidation ในแผ่เนื้อแกะประมวลผล
(Kanatt, Chander, Radhakrishna และชาร์ 2005) นอกจากนี้
สารสกัดด้วยน้ำ lyophilised มาจากขยะเปลือกมันฝรั่ง
แสดงให้เห็นว่าสารต้านอนุมูลอิสระที่คล้ายกันในน้ำมันดอกทานตะวันเป็น
สารต้านอนุมูลอิสระสังเคราะห์ butylated hydroxyanisole (BHA) (Sotillo,
ฮัดลีย์และเกาะ 1994) ข้อ จำกัด ที่เป็นไปได้ของสารสกัดเหล่านี้สำหรับ
การใช้เป็นส่วนผสมอาหารจะมีการปรากฏตัวของ glycoalkaloids
Glycoalkaloids ได้รับการพิจารณาโดยทั่วไปเป็นพิษ แต่ขึ้นอยู่
ในปัจจุบันความเข้มข้นของพวกเขายังสามารถมีข้อได้เปรียบ
ผลกระทบ อีกทั้งยังเป็นส่วนใหญ่ตั้งอยู่ในเปลือก (ฟรีดแมน, 2006)
เมื่อเร็ว ๆ นี้ที่น่าสนใจในนวนิยายและสีเขียวเทคนิคในการ valorise
โดยผลิตภัณฑ์ได้เพิ่มขึ้น เทคนิคหนึ่งที่น่าสนใจคือแรงดัน
ของเหลวสกัด (PLE) PLE เป็นเทคนิคที่ใช้แรงกดดัน
ระหว่างการสกัดที่ช่วยให้การใช้งานของอุณหภูมิ
เหนือจุดเดือดของตัวทำละลาย การใช้อุณหภูมิที่สูงขึ้น
เพิ่มการถ่ายโอนและการสกัดอัตรามวลและ PLE ทั่วไป
ที่เกี่ยวข้องกับการสกัดครั้งสั้นและการบริโภคที่ลดลงของ
ตัวทำละลายอินทรีย์กว่าเทคนิคธรรมดา (Mendiola, Herrero,
Cifuentes และ Ibanez 2007) เพื่อ PLE วันที่ได้รับส่วนใหญ่ใช้ในการ
เพิ่มประสิทธิภาพขั้นตอนการเตรียมการวิเคราะห์ (อลอนโซ่-Salces, et al.,
2001; Luthria 2008) ดอกเบี้ยเพียงเมื่อเร็ว ๆ เทคนิคได้รับ
เป็นวิธีการสกัดสีเขียวเพื่อให้ได้สารออกฤทธิ์ทางชีวภาพ
จากโดยผลิตภัณฑ์เช่นกากองุ่น (Monrad ฮาวเวิร์ด, คิง,
Srinivas และ Mauromoustakos 2010; & จูฮาวเวิร์ด, 2005)
ในการศึกษานี้การสกัดสารต้านอนุมูลอิสระจากอุตสาหกรรมมันฝรั่ง
เสียเปลือกเป็นที่เหมาะกับการไปถึงความเข้มข้นของเอทานอล
ที่อุณหภูมิและเวลาที่ใช้ทั้งการสกัดของแข็งของเหลวและ PLE
สำหรับ PLE ความเข้มข้นของเอทานอลและอุณหภูมิแปรผัน ทั้งสอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ของเสียเศษเปลือกมันฝรั่งได้รับการเสนอเป็นเส้นใยอาหารสำหรับอบผลิตภัณฑ์ ( Arora & camire , 1994 ) แต่ยังเป็นแหล่งธรรมชาติสารต้านอนุมูลอิสระ โพลีฟีน , กลุ่มที่สำคัญของสารต้านอนุมูลอิสระปัจจุบันในมันฝรั่ง ส่วนใหญ่จะกระจุกตัวอยู่ในเปลือก ตั้งแต่จะมีบทบาทในกลไกการป้องกันต่อ phytopathogens( Friedman , 1997 ) เปลือกมันฝรั่งมีจึงได้รับเรื่องของการศึกษาปฏิกิริยาออกซิเดชันของลิพิด ศึกษา ( สารสกัดจากเปลือกมันฝรั่งปัญญาอ่อน lipid peroxidation ในเนื้อแกะแผ่การประมวลผล( kanatt CHANDER radhakrishna , , , และ Sharma , 2005 ) นอกจากนี้lyophilised สารละลายสกัดได้มาจากขยะเปลือกมันฝรั่งมีสารต้านอนุมูลอิสระที่คล้ายกันในน้ำมันดอกทานตะวันเป็นสังเคราะห์สารอาการเกร็งหลังแอ่น ( sotillo ( bha ) ,แฮดลี่ย์ และ โฮล์ม , 1994 ) ข้อจำกัดของสารสกัดเหล่านี้เป็นไปได้ใช้เป็นส่วนผสมอาหารจะมีการแสดงตนของไกลโคอัลคาลอยด์ .ไกลโคอัลคาลอยด์โดยทั่วไปจะถือว่าเป็นสารพิษ แต่ทั้งนี้ในความเข้มข้นของพวกเขา ปัจจุบัน ก็ยังมีประโยชน์ผลกระทบ นอกจากนี้พวกเขาส่วนใหญ่อยู่ในเปลือก ( Friedman , 2006 )เมื่อเร็ว ๆนี้ความสนใจในนวนิยายและเทคนิคเพื่อ valorise สีเขียวสินค้าได้เพิ่มขึ้น เทคนิคหนึ่งที่น่าสนใจคือ แรงดันการสกัดของเหลวด้วยของเหลว ( เปิ้ล ) เปิ้ล เป็นเทคนิคที่ใช้ความดันในระหว่างการสกัด ให้ใช้อุณหภูมิเหนือจุดเดือดของสารละลาย การใช้อุณหภูมิสูงเพิ่มการถ่ายเทมวลและอัตราการสกัดและเปิ้ล ทั่วไปเกี่ยวข้องกับการสกัดครั้งสั้นและลดปริมาณของตัวทำละลายอินทรีย์กว่าเทคนิคเดิม ( mendiola herrero , ,cifuentes และ อิบาเนซ , 2007 ) วันที่เปิ้ลได้รับส่วนใหญ่ใช้ปรับขั้นตอนการเตรียมวิเคราะห์ ( อลอนโซ่ salces et al . ,2001 luthria , 2008 ) เฉพาะเมื่อเร็ว ๆ นี้ เทคนิค ได้รับความสนใจวิธีสีเขียวเป็นการสกัดให้ได้สารออกฤทธิ์ทางชีวภาพจากผลพลอยได้ เช่น กากองุ่น ( monrad ฮาวเวิร์ด กษัตริย์ของเขา และ mauromoustakos , 2010 ; จู & โฮเวิร์ด , 2005 )การศึกษาการสกัดสารต้านอนุมูลอิสระจากมันฝรั่งอุตสาหกรรมเพิ่มประสิทธิภาพของเสียเศษเปลือกคือเรื่องเอทานอลอุณหภูมิและเวลาที่ใช้ทั้งของแข็งของเหลวและการสกัดและเปิ้ล .สำหรับเอทานอลเปิ้ลและอุณหภูมิแตกต่างกันไป ทั้ง