October 1,1987, was a terrifying da

October 1,1987, was a terrifying day for me. It was 7:30 on a Thursday morning in Mexico. I was alone because my parent were out of town. Suddenly, the room started to shake. Some dishes fell to the floor. I did not know what to do, so i got under a table. A few minutes later, i came out and triend to turn on the television, but the electricity was off. After that, I tried the telephone, but it did not work. Shortly after, the neighbors came to see if I was all right. Finally, at about 9:00 a.m. , the telephone rang. It was my mother. She was calling from Mexico City. She was more frightened than I was.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตุลาคม 1,1987 เป็นวันน่ากลัวสำหรับฉัน เรื่อง 7:30 ในเช้าวันพฤหัสบดีในเม็กซิโก ผมคนเดียว เพราะพ่อกับแม่ก็ไม่ ทันใดนั้น ห้องเริ่มจับ อาหารบางอย่างตกพื้น ผมไม่รู้จะทำอย่างไร ดังนั้นผมภายใต้ตาราง ไม่กี่นาทีต่อมา ฉันออกมา และ triend เปิดเครื่องรับโทรทัศน์ แต่ไฟฟ้าถูกปิด หลังจากนั้น ฉันพยายามโทรศัพท์ แต่มันไม่ทำงาน หลังจาก บ้านมาให้ดูถ้าฉันถูกต้องทั้งหมด สุดท้าย เวลาประมาณ 9:00 น. โทรศัพท์รัง แม่ของฉันได้ เธอถูกเรียกจากเม็กซิโกซิตี้ เธอกลัวยิ่งกว่าผม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ตุลาคม 1,1987, เป็นวันที่น่ากลัวสำหรับฉัน มันเป็น 07:30 ในเช้าวันพฤหัสบดีในเม็กซิโก ผมเป็นคนเดียวเพราะพ่อแม่ของฉันก็ออกจากเมือง ทันใดนั้นห้องพักเริ่มต้นที่จะสั่นคลอน อาหารบางอย่างลดลงไปกองกับพื้น ผมไม่ทราบว่าจะทำอย่างไรเพื่อให้ฉันได้อยู่ใต้โต๊ะ ไม่กี่นาทีต่อมาผมออกมาและ triend เพื่อเปิดโทรทัศน์ แต่ไฟฟ้าที่ถูกปิด หลังจากนั้นฉันพยายามโทรศัพท์ แต่มันไม่ได้ทำงาน หลังจากนั้นไม่นานเพื่อนบ้านมาเพื่อดูว่าฉันเป็นสิ่งที่ถูกต้อง ในที่สุดเวลาประมาณ 09:00, โทรศัพท์ดังขึ้น มันเป็นแม่ของฉัน เธอได้รับการเรียกร้องจากเม็กซิโกซิตี้ เธอเป็นคนที่กลัวมากกว่าที่ฉันเป็น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

11987 ตุลาคมเป็นวันที่น่ากลัวสำหรับฉัน มันคือ 7.30 น. ในเช้าวันพฤหัสบดีในเม็กซิโก ผมอยู่คนเดียวเพราะพ่อแม่ของฉันถูกออกจากเมือง จู่ๆ ในห้องก็เริ่มสั่น อาหารบางอย่างล้มลงกับพื้น ผมไม่รู้จะทำยังไง เลยได้ตามตาราง ไม่กี่นาทีต่อมา ฉันก็ออกมา triend จะเปิดทีวี แต่ฟ้าปิด หลังจากที่ผมพยายามโทรศัพท์แต่มันไม่ทำงาน หลังจากนั้นไม่นาน , เพื่อนบ้านมาหาผมก็ได้ ในที่สุด ประมาณเก้าโมง โทรศัพท์ก็ดังขึ้น นั่นแม่ของฉัน เธอโทรมาจาก เม็กซิโก ซิตี้ เธอตกใจมากกว่าฉัน