Political science has paid scant at

Political science has paid scant attention to
the way that citizens judge public policy,
assuming that citizens do so, or should do
so, in ways familiar to academics themselves.
This means that the accounts and expectations
of academics and policy-makers frequently
overemphasise conscious, rational analysis
and miss—or dismiss—the powerful emotional
underpinnings of citizen judgement.
This paper focuses on aligning our conceptions
of such judgements more closely with
political reality than, it will argue, they are at
the moment.
In the next section, the claim is that the
main schools in political science and policy
studies include concepts of citizens’ judgement
of policy which are mostly onedimensional
and assumed without much
examination, because they fit the more general
purposes and intellectual styles of the
scholarly schools in question. Some of these
conceptions are explicit, some are implicit;
some are intended to be positive, some to be
normative; but most of them fail to meet the
test of political reality relative to alternatives
which can be drawn from psychology and
cognitive science.
In the third section, research on judgement
and decision-making from psychology and
neuroscience is examined with a view to
augmenting the most promising of the political
science accounts of judgement, that of
political psychology. In the fourth section of
the paper, a moral psychology for public life is
set out, on the basis of research and speculation
from cognitive science. A brief conclusion
follows.

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

รัฐศาสตร์ จ่ายเงินหน้าสนใจ

วิธีที่ประชาชนตัดสินนโยบายสาธารณะ
สมมติว่าประชาชนเลย หรือควรทำ
ดังนั้นในวิธีการที่คุ้นเคยกับอาจารย์ตัวเอง
ซึ่งหมายความ ว่า บัญชี และความคาดหวัง ของนักวิชาการ และจัดบ่อย

overemphasise มีสติ
การวิเคราะห์เหตุผลและพลาดหรือไล่อารมณ์
ความเชื่ออำนาจการตัดสินใจของประชาชน .
กระดาษนี้จะเน้นที่การจัดเรียงของเราแนวคิดดังกล่าวอย่างใกล้ชิดมากขึ้นกับการตัดสินใจ

การเมืองมากกว่า จะเถียงก็อยู่ในช่วงเวลา
.
ในส่วนถัดไป , การเรียกร้องที่
โรงเรียนหลักรัฐศาสตร์และนโยบายการศึกษา ได้แก่ แนวคิดของประชาชน

' การตัดสินนโยบาย onedimensional ซึ่งส่วนใหญ่จะเป็น และถือว่าไม่มีการสอบมาก

เพราะพวกเขาพอดี
ทั่วไปมากขึ้นวัตถุประสงค์และลักษณะทางปัญญาของ
โรงเรียนวิชาการในคำถาม บางส่วนของแนวความคิดเหล่านี้
ชัดเจน บางนัย ;
บางคนตั้งใจที่จะเป็นบวก เป็นบรรทัดฐาน
; แต่ส่วนใหญ่ของพวกเขาล้มเหลวที่จะตอบสนอง
ทดสอบความเป็นจริงทางการเมือง เมื่อเทียบกับทางเลือก
ที่สามารถดึงจากจิตวิทยาและวิทยาศาสตร์พุทธิปัญญา
.
ในส่วนที่สาม การวิจัย
ป.และการตัดสินใจจากจิตวิทยาและประสาทวิทยาศาสตร์คือการตรวจสอบรีวิว


augmenting มีแนวโน้มมากที่สุดของการเมือง
วิทยาศาสตร์บัญชีการตัดสินของ
จิตวิทยาการเมือง ในส่วนที่สี่ของ
กระดาษ , จิตวิทยาจริยธรรมชีวิตสาธารณะ
ตั้งอยู่ บนพื้นฐานของการวิจัยและการเก็งกำไร
จากวิทยาศาสตร์ . เป็นบทสรุปสั้นๆ

)