Meanwhile, diabetes melletus, cardi

Meanwhile, diabetes melletus, cardiovascular disease,
hypertension are found frequently in human who are
over-weight or obesity.
An android pattern of obesity is
associated with a more deleterious plasma lipoprotein
profile as well as hypertension and insulin resistance,
resulting in an even greater increase in cardiovascular
disease risk.
Weight loss through caloric restriction
improves the plasma lipoprotein profile (Hecker et al
1999).
The most frequent risk factors to ischemic heart
disease appear to be low physical activity, excess cigarette
consumption, and body overweight (Geizerova et al.,
1975).
Food consumption of elderly was appropriated
regarding vitamine, mineral, and protein, however,
carbohydrate consumption was inappropriated consume
and need to improve in this group.
The relationship
between the parameters of metabolic control and quality
of carbohydrates of the diet in individuals with type 2
diabetes has been reported.
The study showed that the
quality of carbohydrates were strongly associated with
metabolic control of type 2 diabetes (Pincheira et al.,
2014).
In addition, plasma glucose, insulin, and ghrelin
responses were least favorable when patients with type 2
diabetes consumed a breakfast with a high glycemic index
and low fiber, which suggests that reducing the glycemic
index or increasing the fiber content or both of breakfasts
may be a useful strategy to improve the postprandial
metabolic profile of these patients (Silva et al., 2015).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในขณะเดียวกัน โรคเบาหวาน melletus โรคหลอดเลือดหัวใจ ความดันโลหิตสูงที่พบบ่อยในบุคคลที่มี น้ำหนักเกินหรือโรคอ้วนเป็นรูปแบบหุ่นยนต์ของโรคอ้วน เกี่ยวข้องกับไลโปโปรตีนพลาสมาร้ายมาก ประวัติเป็นความดันโลหิตสูง และอินซูลินต้านทาน ในการเพิ่มขึ้นในหัวใจ เสี่ยงโรคน้ำหนักผ่านจำกัดแคลอรี่ ปรับปรุงข้อมูลส่วนตัวของไลโปโปรตีนพลาสมา (Hecker et al ปี 1999)ปัจจัยเสี่ยงต่อการหัวใจขาดเลือดที่พบบ่อยมากสุด โรคจะ เป็นกิจกรรมทางกายภาพต่ำ บุหรี่เกิน การใช้ และน้ำหนักร่างกาย (Geizerova et al., ปี 1975)มีการจัดสรรการบริโภคอาหารของผู้สูงอายุ เกี่ยวกับ vitamine แร่ธาตุ และ โปรตีน อย่างไรก็ตาม การบริโภคคาร์โบไฮเดรตถูก inappropriated ใช้ และต้องปรับปรุงในกลุ่มนี้ความสัมพันธ์ ระหว่างพารามิเตอร์การควบคุมการเผาผลาญและคุณภาพ ของคาร์โบไฮเดรตของอาหารในบุคคลที่มี 2 ประเภท มีการรายงานโรคเบาหวานการศึกษาแสดงให้เห็นว่าการ คุณภาพของคาร์โบไฮเดรตถูกขอเกี่ยวข้องด้วย ควบคุมการเผาผลาญของเบาหวานชนิดที่ 2 (Pincheira et al., 2014)นอกจากนี้ เลือด อินซูลิน และ ghrelin ตอบสนองได้ดีอย่างน้อยเมื่อผู้ป่วยชนิดที่ 2 โรคเบาหวานบริโภคอาหารเช้าที่ มีดัชนีน้ำตาลสูง และเส้น ใยต่ำ ซึ่งแนะนำให้ลดน้ำตาลที่ ดัชนีหรือการเพิ่มปริมาณเส้นใยหรือทั้งเช้า อาจจะเป็นกลยุทธ์ที่มีประโยชน์เพื่อปรับปรุงการ postprandial metabolic profile of these patients (Silva et al., 2015).

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในขณะเดียวกัน melletus โรคเบาหวานโรคหัวใจและหลอดเลือด
ความดันโลหิตสูงจะพบบ่อยในมนุษย์ที่มี
น้ำหนักเกินหรือเป็นโรคอ้วน.
รูปแบบที่หุ่นยนต์ของโรคอ้วน
ที่เกี่ยวข้องกับอันตรายมากขึ้นพลาสม่าไลโปโปรตีน
รายละเอียดเช่นเดียวกับความดันโลหิตสูงและอินซูลินต้านทาน
ผลเพิ่มขึ้นมากยิ่งขึ้น โรคหัวใจและหลอดเลือดใน
ความเสี่ยงโรค.
การสูญเสียน้ำหนักผ่านการ จำกัด แคลอรี่
ช่วยเพิ่มรายละเอียดพลาสมาไลโปโปรตีน (Hecker et al,
1999).
ปัจจัยเสี่ยงที่พบบ่อยที่สุดเพื่อหัวใจขาดเลือด
โรคปรากฏเป็นกิจกรรมระดับต่ำกายภาพบุหรี่ส่วนเกิน
การบริโภคและร่างกายมีน้ำหนักเกิน (Geizerova et al, ,
1975).
การบริโภคอาหารของผู้สูงอายุที่ได้รับการจัดสรร
เกี่ยวกับวิตามินเกลือแร่และโปรตีน แต่
การบริโภคคาร์โบไฮเดรตเป็นไม่เหมาะสมบริโภค
และต้องการปรับปรุงในกลุ่มนี้.
ความสัมพันธ์
ระหว่างค่าพารามิเตอร์ของการควบคุมการเผาผลาญอาหารและคุณภาพ
ของคาร์โบไฮเดรตของอาหารในแต่ละบุคคล ชนิดที่ 2
โรคเบาหวานได้รับรายงาน.
การศึกษาแสดงให้เห็นว่า
คุณภาพของคาร์โบไฮเดรตที่มีความสัมพันธ์อย่างมากกับ
การควบคุมการเผาผลาญของโรคเบาหวานชนิดที่ 2 (Pincheira et al.,
2014).
นอกจากนี้น้ำตาลในเลือด, อินซูลินและ ghrelin
การตอบสนองเป็นอย่างดีอย่างน้อยเมื่อ ผู้ป่วยที่มีชนิดที่ 2
โรคเบาหวานการบริโภคอาหารเช้าที่มีค่าดัชนีน้ำตาลสูง
และเส้นใยต่ำซึ่งแสดงให้เห็นว่าการลดระดับน้ำตาลในเลือด
ดัชนีหรือเพิ่มปริมาณเส้นใยหรือทั้งอาหารเช้า
อาจจะเป็นกลยุทธ์ที่มีประโยชน์ในการปรับปรุงภายหลังตอนกลางวัน
รายละเอียดการเผาผลาญอาหารของผู้ป่วยเหล่านี้ (ซิลวาเอต al., 2015)